Nαι…

Πφ αυτό δεν έτυχε να το δω ποτέ μου…

Πάντως μπραβο faid, λέμε και ελληνικές μη ξεχνιόμαστε!

Μη κανεις το λαθος.

Μακρια…

Τώρα θα με βάλεις να απαντήσω σοβαρά για το σέβεν και γαμώτο είμαι σίγουρος πως δε θα τα καταφέρω, αλλά δε βαριέσαι. Τα βάζω σε σπόιλερ καλού κακού

[SPOILER]Για αρχή το σκηνικό της ταινίας, αυτό μιας παρακμάζουσας πολιτείας δεν αποδίδεται καθόλου πειστικά, οι πρωταγωνιστές μιλάνε για για μία πόλη που πνίγεται στην αμαρτία και άλλα τέτοια χαζά, αλλά αυτό δε φαίνεταιι καθόλου στην οθόνη. Δηλαδή με δυο σκοτεινά πλάνα στο γραφείο τους και καπνούς να βγαίνουν από τα φρεάτια αποδώσαμε την παρακμή του σύγχρονου ανθρώπου; Fail

Το σενάριο εξελίσσεται χωρίς καμία κλιμάκωση, πηγαίνοντας από αμαρτία σε αμαρτία κι έτσι έχεις προβλέψει την εξέλιξη της ταινίας μέχρι και το τέλος. Είμαι της άποψης πως ένας καλό σενάριο οφείλει να προχωρά μέσω της συνεχούς αλληλεπίδρασης του background που δίνεται στην αρχή και αφετέρου των πράξεων των χαρακτήρων. Τέτοια αλληλεπίδραση δεν υπάρχει, οι πρωταγωνιστές είναι ξεκομμένοι, η ιστορία συνεχίζεται για αυτούς χωρίς αυτούς και η μοναδική παρέμβασή τους, ουσιαστικά στο τέλος με το φόνο, μοιάζει ξένη με την πραγματικότητα της ταινίας. Με το τελευταίο εννοώ πως η πράξη του Πιτ είναι πέρα για πέρα δεδομένη (παναπεί πως υπό οποιεσδήποτε συνθήκες αν δεις το κεφάλι της γυναίκας σου κομένο ε έτσι θα αντιδράσεις, χαίρω πολύ) και οποιαδήποτε σύνδεση με το “μεγαλεπήβολο” σχέδιο του δολοφόνου έχει εκβιαστεί από το σκηνοθέτη.

Οι χαρακτήρες είναι πολύ λάιτ και ρηχοί, ο Πιτ τέρμα αφελής, ο Φρίμαν αποτυγχάνει να πείσει ως έμπειρος αστυνομικός (δεν αναφέρομαι στις ερμηνείες, αλλά στους ρόλους ε), οι αντιδράσεις τους εκτός τόπου και χρόνου, καμία εξέλιξη στα χαρακτηριστικά τους, καμία αλληλεπίδραση με όσα θαυμαστά γίνονται γύρω τους. Ο χαρακτήρας του Σπείσι μια καρικατούρα, υποκινούμενη από τον (καλώς εννοούμενο στην ταινία) παραλογισμό του, χτισμένη πάνω σε χαζές αλληγορίες, όχι απλά δεν κερδίζει το θαυμασμό μου, αλλά αποτελεί έναν από τους πλέον κακούς “κακούς” που έχω συναντήσει. Άσε που αν έπαιζε κάποιος άλλος και όχι ο Σπέισι, ούτε που θα θυμόμασταν το δολοφόνο τώρα (άλλο ένα εξυπνακίστικο τρικ για να κερδηθεί ο θαυμασμός του θεατή)

Και όσο για το γκράντε φινάλε, με άφησε παγερά αδιάφορο, η κορύφωση αποτυγχάνει, η ταινία κλείνει εξίσου επίπεδα με τον τρόπο που εξελίχτηκε. Πάντως η μεγαλύτερη ένστασή μου είναι πως πολύς κόσμος ενθουσιάστηκε από το διδακτισμό της ταινίας, ενώ εμένα αυτός ήταν που πρωτίστως με απώθησε. Ακόμη κι αν δεχτώ πως το παιχνίδι με τις εφτά αμαρτίες είναι έξυπνο, η κεντρική ιδέα τελικά δεν αρκεί για να δομηθεί πάνω της κάτι παραπάνω από ένα ανιαρό ντετέκτιβ στόρυ. Ξέρω πως εν πολλοίς μπουρδολογώ, αλλά τουλάχιστον προσπάθησα να σου δείξω την οπτική μου.
[/SPOILER]

Εφόσον λοιπόν βρίσκω πως η ταινία βρίθει ελαττωμάτων και συμμεριζόμενος το γενικότερο ενθουσιασμό που προκάλεσε, καλώς ή κακώς μου φάνηκε μπούρδα. Κι ελπίζω να καταλαβαίνεις τώρα πως δεν το είπα για να προκαλέσω, αλλά γιατί αυτή η λέξη έφτανε να αποδώσει την άποψή μου, ενώ τώρα χρειάστηκαν δεκαπέντε παράγραφοι. Σόρυ για το σεντόνι Επίσης το τόπικ περιμένει επιτέλους ποστ-κόλαφο από τους δύο γνωστούς φίλους

Εγώ πάλι χαίρομαι που έκανες το ποστ αυτό και δεν έμεινες στη λέξη “μπούρδα” γιατί μόλις διάβασα μια εξαιρετική ανάλυση μιας πολυσυζητημένης ταινίας ανάμεσα σε ποστ του τύπου “μεγιστη μαλακιάρα το ΧΧΧΧΧ” ή “μπαν στον άμπαλο που είπε για το ΥΥΥΥΥ” που καλά είναι για χαβαλέ αλλά μετά από ένα σημείο κουράζουν και το σημείο αυτό έχει ξεπεραστεί προ πολλού.

Δεν μπορώ να πω ότι συμφωνώ πλήρως με την ανάλυση, γιατί για εμένα ένα θρίλερ οφείλει να έχει πάνω απ’ όλα ατμόσφαιρα, την αίσθηση του μη-αναμενόμενου ή του πνιγηρού και αυτό δεν θα το πετύχει απαραίτητα με το σενάριο (το ρόλο του οποίου όμως θέτεις πολύ ωραία) αλλά και με την εικόνα (ή, ορθότερα, με τη διαδοχή των εικόνων και τη μεταξύ τους απόσταση). Και για μενα το Se7en το κατόρθωνε αυτό σε ικανοποιητικό βαθμό.

Αλλά κι εγώ είμαι αρκετά μακριά από την άποψη που λέει:

• Φίλε από θρίλερ μόνο Se7en, γαμάει.
• Και γιατί γαμάει, για πες μου.
• Τι γιατί? Γιατί είναι το Se7en, είναι φοβερό σου λέω!
  …
  (infinite loop)

το loed of the rings den marese xalia σκινοθεσαι!!!

και είναι λόγος αυτός να πλακώνεις τα τσίπουρα μεσημεριάτικα?

:lol::lol::lol:

[SIZE=“6”] πατωμα[/SIZE]

:lol::lol::lol::lol::lol::lol::lol::lol::lol::lol:

Adaris χαίρομαι πολύ για το ποστ σου ειλικρινά.

[SPOILER]Βεβαια δεν συμφωνώ καθόλου…Πέρα απο το ότι η ταινία είναι τεχνικά άρτια (κάτι που βλέπω δεν θίγεις καθόλου και προσπερνάς ολίγον τι) δεν συμφωνώ καθόλου στους λάιτ χαρακτήρες…Ναι απο τη μια είναι ο ιδεαλιστής και απο την άλλη ο ψυχρός πεσσιμιστής-ρεαλιστής αλλά σκέψου πόσες ώρες ταινίες θα ήθελες, και ποσο αποπροσανατολιστικό θα ήταν να εμβαθύναμε τόσο πολύ…Η ταινία ζητούσε αυτο το δίπολο των αποψεων και τπτ αλλο. Μη ξεχνάμε ότι οι ταινίες πρέπει να σου δώσουν σε 2 ώρες τα πάντα…(πχ αυτο που σου δίνουν τα βιβλία σε εκατοντάδες σελίδες και απειρες ώρες ενασχολησης κάτι που δημιουργεί και τις άκυρες συγκρίσεις βιβλίου-ταινίας).

Τι καλύτερη αποδειξη θελεις για την αμαρτωλή πόλη (και τον αμαρτωλό κόσμο γενικότερα γιατί η πολη είναι απλώς το setting) απο τα ίδια τα 7 αμαρτήματα…Επίσης όταν η σκηνοθετική ματιά αποσιωπεί επιμελώς τις εικόνες (φανταζομαι παρατήρησες πως δεν είδαμε κανένα φόνο παρα μόνο το aftermath του) δεν μπορώ να φανταστώ ότι απαιτείς απο τον σκηνοθέτη να αλλοιώσει την οπτική του σε ένα σημείο της ταινίας για να σου δώσει την εικόνα της αμαρτωλής πολης…(επίσης δεν μπορώ να καταλάβω πως το αξιολογείς τόσο fail αυτο που κατα τη γνώμη σου απουσιάζει)

Διδακτισμός όντως υπάρχει, ειδικά στην σκηνή στο μπαρ με τους Πιτ και Φρίμαν, αλλά και στο αμάξι όπου μεταφέρουν τον Σπέισι…(σόρρυ για τα ονόματα ηθοποιών δεν θυμάμαι αυτά των χαρακτήρων αυτή τη στιγμή:p) αλλά σιγά τον διδακτισμό, σιγά τα ωά…Αν αυτή η ταινία πάσχει λόγω διδακτισμού, δες ποσο διδακτισμό έχει το American History X (δυνατή ταινία αλλά μέχρι εκεί ε…). Εν τέλει, θελω να πω η καθε τέτοια ταινία, σχεδιάζεται πολύ προσεκτικά, αυτά που βλέπουμε μείον, είναι στοχευμένες επιλογές για να βγει ένα όλον αλλιώς πιστεψε με να βλεπες μετά ανισότητες…Αν πχ ήθελες μεγαλύτερη ενδοσκόπηση σε χαρακτήρες, θα γινόταν πολύ άνευρο για θρίλερ…Νομίζω καταλαβαίνεις το point μου. Αν του βαζαμε κατι (το οποίο θεωρούμε ότι δεν έχει) θα έχανε σε κάτι άλλο. Εν τέλει θρίλερ είναι όχι Ταρκόφσκι, όσες ταινίες βάζουν πολλά καρπούζια κατω απο την ίδια μασχάλη, αποτυγχάνουν παταγωδως…

Πάντως ξαναλέω την χάρηκα την αποψη σου, και μακάρι και αλλοι χρήστες να αιτιολογούν έτσι τις αποψεις τους…[/SPOILER]

Se7en συνέχεια

[SPOILER]Εγώ το ξέρα ότι δεν πρέπει να απαντήσω, πάει και καιρός από τότε που την είδα και δυστυχώς δεν ωφελεί και πολύ να σκαλίζω τη μνήμη μου. Αυτό που κρατώ περισσότερο από τα σχόλια σου είναι πως το se7en είναι εν τέλει θρίλερ κι εγώ δεν το προσεγγίζω ακριβώς έτσι. Πάντως δύο ώρες είναι αρκετές για να δεις κάποια εξέλιξη στους χαρακτήρες, όπως π.χ. στο φάιτ κλαμπ. Εκεί ο ήρωας ζει μέσα στην ταινία και αλλάζει, καταλήγοντας στο τρομερό της κλείσιμο που με δυο γραμμές διαλόγου ξεδιπλώνεται μπροστά σου όλη η διαδρομή. Εδώ πάλι, ψιλή κουβεντούλα, quoting και αμπελοφιλοσοφίες.

Δεν ξέρω τι εννοείς λέγοντας πως είναι τεχνικά άρτια (δεν τη θυμάμα τόσο καλά για να το σχολιάσω άλλωστε), πάντως σαν εικαστική απεικόνιση ενός κόσμου που βράζει στα σκατά νομίζω πως η ταινία δεν τα καταφέρνει (και είναι απαραίτητο να το κάνει για να ερμηνεύσουμε τις πράξεις του Σπέισι, αλλιώς αυτός παραμένει ένας τρελός που σφάζει κόσμο). Δε νομίζω πως χαλώντας το πρόσωπο μιας όμορφης κοπέλας στιγματίζεις την αρνητική πλευρά της περηφάνειας, ούτε θα έκρινε κανείς την ενστικτώδη αντίδραση κάποιου που του σκότωσαν τη γυναίκα σαν υπερβολικό και αναίτιο θυμό. Για μένα η ταινία έχει πρόβλημα στον πυρήνα της και στην υλοποίηση της βασικής ιδέας.

Σαν γενικότερη προσέγγιση συμφωνώ με αρκετά απ’όσα λες, αλλά η εφαρμογή τους στο se7en πιστεύω πως χωλαίνει σε αρκετά σημεία, γι’αυτό και δεν κατάφερε να μου κρατήσει το ενδιαφέρον. Όταν την έβλεπα σκεφτόμουν, “ας είναι όποιος θέλει ο δολοφόνος, εμένα τι με νοιάζει?” Και όπως είδες, δεν απάντησα σε όλα όσα έθεσες, αλλά έτσι προτιμώ το διάλογο, κάπως απροσδιόριστο Τα σέβη μου
[/SPOILER]

ρε,κραχτε:

goodfellas,casino,age of innocence,cape of fear

οχι κακες ταινιες,απλα τις βαριεμαι…το goodfellas εκανα πολλα χρονια να το δω ολοκληρο,γτ απλα βαριομουνα καθε φορα που το εχωνα και η ιστορια με αφηνε-και ακομα σχετικα-αδιαφορο,το casino οκ,μια κακη κοπια του goodfellas,το age of innocence και cape of fear,βαρετο αρκετα το πρωτο,με καλες ερμηνειες και κουστουμια κτλ,το δευτερο με τρομερο ντε νιρο και λοιπο καστ,αλλα και παλι πιο πολυ ενα μαθημα σκηνοθεσιας και πειραματισμων της καμερας-και ενας φορος τιμης σε δασκαλους του Σκορσεζε- παρα μια ολοκληρωμενη ταινια μου κανει…

Γενικα προτιμω τις προ '88 ταινιες του,απο κει και μετα μεχρι σημερα,αλλες μου ειναι οκ κλαιν-goodfellas- και αλλες στον πατο-aviator,departed…

επισης,ναι,Spinal Tap…μια φορα κατορθωσα να το δω ολοκληρο…γελαω σε λιγα μερη ενω η υπολοιπη ταινια μου φαινεται οτι απευθυνεται σε συγκεκριμενο κοινο-εκεινο με τα δερματινα,τα πετσινα και τα καρφια,που ακουγε κλασσικο μεταλ και ‘ζουσε στο περιθωριο’ και ειτε πεθανε στα 80ς ειτε ενα μερος του(ο Γρακχος)συνεχιζει μεχρι σημερα(με το οποιο δεν μπορω να ταυτιστω)-:p:p
:razz:

τελος,να μην κανω λιστες παλι,με μεγαλη δυσκολια βλεπω τις περισσοτερες αμπελοφιλοσοφιστικες δηθενιες του Αλλεν:p(μανχαταν κτλ)

Κρέμασμα στην πλατεία. Κάποιος να φέρει το σκοινί ρεεεε.

Συμφωνω σε ολα μονο στο cape of fear εχω μια μικρη ενσταση καθως το γεγονος και μονο οτι σε μια σκηνη το κοριτσακι ακουει Patience (σαν αντιδραση στους γονεις του νομιζω) απλα RESPECT!!!

Spinal Tap -απιστευτη βαρεμαρα, προτιμω το Rock Star με Wahlberg-Aniston.

τσρου

Κάτσε Lupin να 50αρήσεις, να αραιωσουν τα μαλλιά σου και να βάλεις γυαλιά πρεσβυωπίας, να γίνεις νευρωτικός κλάψας, και θα σου πω εγώ αν τον καταλάβεις τον Αλλεν:lol:

γτ ναι,η αληθεια ειναι οτι θελει υψηλη διανοηση για να παρακολουθησεις εναν κομπλεξικο να στα πρηζει με το ιδιο θεμα σε 349 ταινιες:p

α όχι εσύ είπες για μανχάταν!! για την επανάληψη οκ…πάω πάσο…λίγο πάσο όμως:oops:

για σκορτζέζε τα ίδια…βασικά δεν καταλαβαίνω τον ντόρο για τις ταινίες του τις τελευταίες 2 δεκαετίες…είναι χαρακτηριστικά αδιάφορες…το departed το βρήκα χαριτωμένο πάντως…αν και το όσκαρ ήταν για τραγικά γέλια…

οκ,οταν φτασω τα 50,το συζηταμε:p

τωρα ομως ειμαι στα μισα του δρομου και εχω μελλον…

Tώρα βγαίνω οφ-τόπικ και το σκοτώνω λίγο (ακόμη δεν έχω κραξει γμτ)…σχωράτε με παιδιά, αλλα ρε Lup, το Μatch Point δεν το βρήκες εξαιρετικό?