Οι δικές μας ομάδες!

Με μεγάλο δισταγμό ανοίγω ένα θρεντ, το οποίο φοβάμαι πως μπορεί να μείνει με ένα και μοναδικό ποστ. Έψαξα και τις 8 σελίδες της ενότητας “Αθλητικά” και παρατήρησα πως, ανεξαρτήτως αθλήματος, όλες οι συζητήσεις είχαν να κάνουν με ομάδες παγκόσμιας φήμης. Φυσικά δεν θα μπορούσε να είναι αλλιώς, καθώς μόνο για αυτές έχουμε όλοι άποψη.

Εδώ σκέφτηκα να γράφουμε κάτι για τις ομάδες μας. Για την ομάδα της γειτονιάς μας. Για την ομάδα που αγωνιζόμαστε ή αγωνιστήκαμε ερασιτεχνικά. Για την ομάδα που μεγαλώσαμε υποαστηρίζοντάς την πιο ρομαντικά από κάθε Ολυμπιακό, Παναθηναϊκό, ΑΕΚ, ΠΑΟΚ, Άρη κλπ. της χώρας αυτής. Φυσικά και έχω κι εγώ κάτι να πω σε αυτό το θρεντ, αλλά θα το κάνω αφού δω αν υπάρχει διάθεση και από άλλα μέλη να γίνει κάτι τέτοιο.

Ας ξεκινήσουμε και βλέπουμε πώς θα πάει στην πορεία 8)

ΠΑΟΝΕ ρε μουνιά!

ΠΑΟΝΕ <- κλικ

Για να ξέρουμε και για τι μιλάμε στο περίπου :wink:

Γκυζιακαρα ρε :):):):):slight_smile:

Γκυζιακός;

charles bronson f.c. και τα μυαλά στα κάγκελα:!:

Ναι απο το Γκυζη ειμαι.Αν δεν ξερεις το Γκυζη ειναι συνοικια της Αθηνας και βρισκεται βορεια της λεωφορου Αλεξανδρας

ΜΟΝΟ ΗΛΥ

Παμε ρε κεν!!
Περσυ χασαμε στο τσακ ανοδο στο α τοπικο με ενα “τελικο” τη τελευταια αγωνιστικη και μετα απο αυτο μπαραζ ανοδου.
Εχουμε κολλησει β τοπικο απο τοτε που θυμαμαι να βλεπω μπαλα αλλα στηριζουμε :stuck_out_tongue:

Ελα ρε αρχηγε εννοειτε και στηριζουμε :):):slight_smile: Καποια στιγμη θα ξεκολλησουμε απο το καταραμενο β τοπικο!!!

Στηρίζουμε την ομάδα που ανέδειξε τον μεγαλύτερο πορνοστάρ του ελληνικού ποδοσφαίρου, τον Τάσο τον Πάντο.

ΠΟΨ και στον πάτο της Γ’ Αθηνών λέμε!!!

ΠΑΜΙΣΑΡΑ ΟΛΕ!

http://www.youtube.com/watch?v=FBIc0drQQy8

Αχά, κατάλαβα. Έχετε γενικά πάααααρα πολλές περιοχές στην Αθήνα και ξέρω μόνο ελάχιστες :?

Από κει και πέρα:

ΜΕΓΑΛΟΣ Χάγκαν (είχα κάνει και 1 προπόνηση μαζί του) και Μιχαλήτσιος \μ/

αλλά η μορφή ήτανε ο γκολεμπιέφσκι

Σπορτινγκάρα ρε.

Μιτσελ Ουίγκινς \m/

Κάπως έτσι (ίσως και λίγο πιο αναλυτικό) το σκεφτόμουν.

[SPOILER][/SPOILER]

Νηλέας Νεοχωρίου, η ομάδα του χωριού μου στην Εύβοια. Ιδρύθηκε το ‘84 και στην πολύ σύντομη ιστορία της δεν έχει να επιδείξει κάτι ιδιαίτερο, πέραν μιας συμμετοχής στον τελικό κυπέλλου Ευβοίας προς το τέλος της δεκαετίας του ‘80, ενώ ακόμη δεν είχε ξεκολλήσει από το Γ’ τοπικό. Πλέον, αφού καθιερώθηκε ως σταθερή δύναμη του Α’ τοπικού (τερματίζοντας μάλιστα εντός πεντάδας δύο χρονιές την τελευταία δεκαετία) γνώρισε τον υποβιβασμό πριν τρεις σεζόν στο Β’ τοπικό, όπου και αγωνίζεται ως σήμερα.

Το αξιοσημείωτο είναι ότι πρόπερσι επιχειρήθηκε μια ανανέωση και μαζική προώθηση των παικτών της ακαδημίας στην πρώτη ομάδα με την ταυτόχρονη απόσυρση της παλιάς σειράς με τον μέσο όρο να πέφτει στα 21 χρόνια. Πολλά τα ερωτηματικά ακόμη και για την ύπαρξη της ομάδας τότε, αλλά αντίθετα στις προσδοκίες ο Νηλέας πρωταγωνίστησε και έχασε την άνοδο τον Μάιο σε αγώνα μπαράζ χάνοντας με 1-0 στον τελικό. Άλλωστε την τελευταία πενταετία η ομάδα Νέων του συλλόγου έφτασε 3 φορές στην τετράδα της Ευβοίας (απέναντι σε ομάδες που στηρίζονται σε πόλεις με τεράστιο αριθμό κατοίκων μπροστά στο μόλις 800 κατοίκων Νεοχώρι). Φέτος ξεκινά ως ένα από τα φαβορί για την άνοδο και ξεκίνησε σήμερα με εκτός έδρας πρόκριση για την Α’ φάση του κυπέλλου απέναντι σε μια από τις ανταγωνίστριες.

Αξιοσημείωτη η διπλή θητεία στον πάγκι της ομάδας παλιού ποδοσφαιριστή της ΑΕΚ, ο οποίος μου είχε πει προσωπικά: “Όταν πρωτοπήγα στην ΑΕΚ με σημάδευαν με τις μπάλες στο κεφάλι και γελούσαν. Δεν μιλούσα, αλλά έλεγα από μέσα μου «θα μεγαλώσω και θα σας γ****ω όλους! Γράφ’τους εκεί που δεν πιάνει μελάνι (το λέω κομψά, σε αντίθεση με εκείνον :p) και παίξε την μπαλίτσα που ξέρεις»”

Όπως καταλαβαίνετε δηλώνω ποδοσφαιριστής του εν λόγω αθλητικού σωματείου που βρήκα θέση στην εντεκάδα με εκείνη την ανανέωση, αλλά πλέον τα παράτησα ελέω φοιτητικής ζωής.

Ξέρω ότι δεν νοιάζεται κανείς, αλλά αυτό είναι και το πνεύμα του θρεντ 8)

Α.Σ. ΠΕΡΑ :metal::metal: αναμνήσεις…:roll::roll:

Πες και καμία (άμα θες :p)

θα επανέλθω…:p:p

Αγωνιστική περίοδος 1998-1999, εφηβική ομάδα ΠΟΨάρας.

Παίζαμε με Α.Ε. Χαλανδρίου και για κάποιο λόγο είχε έρθει ο μεταλάς αδερφός του προπονητή εκείνη τη μέρα να μας κοουτσάρει. Είχαμε έναν τερματατζή, ο οποίος έπρεπε να παίξει με την πρώτη ομάδα την επόμενη επειδή είχε τραυματιστεί ο βασικός τερματατζής της ανδρικής και λόγω κανονισμού δεν επιτρεπόταν να παίξει μαζί μας την προηγούμενη του αγώνα.
Μπαίνουμε στα αποδυτήρια και είμαστε 9, όλοι για να παίξουμε μέσα, κανένας με εμπειρία στο τέρμα (οι υπόλοιποι κοιμόντουσαν και παίρναμε τηλέφωνα στα σπίτια τους να τους ξυπνήσουν για να έρθουν).

Αδερφός κόουτς: Ποιος θα κάτσει τέρμα;
Παίχτες: …
Αδερφός κόουτς: Ποιος ήταν αυτός που δεν ήρθε να παίξει την προηγούμενη εβδομάδα γιατί περίμενε από το πρωί στο ξενοδοχείο να γνωρίσει τους Slayer;
Έντρομος Νικολάκης: Εγώ κόουτς.
Αδερφός κόουτς: Εσύ θα κάτσεις τέρμα λοιπόν για να μάθεις να στήνεις την ομάδα σου.
Χεσμένος Νικολάκης: :?

Στο πρώτο ημίχρονο κρατήθηκα καλά, έφαγα μόνο 2 κι ας παίζαμε με 10.
Στο δεύτερο λύγισα… τελικό σκορ 0-8

Αλλά οι φωτογραφίες με τον Araya (και κάτι τυχάρπαστους Αμερικανοαρμένιους να μου χαλάνε το φόντο) υπάρχουν ακόμα 8)