Βασικά με αυτό αισθάνομαι σαν να πίνω σοκολάτα με γάλα σε ισορροπία που δεν έχω καταφέρει να πετύχω ποτέ με κανονική σοκολάτα.
Κατα τ’άλλα αν θέλω καφέ, πίνω καφέ: 3 καφέ 1 ζάχαρη, κι αν ο καφές έχει γεύση τότε σκέτος. Ή ένας ονειρικός εσπρέσσο με ολίγη, το όνειρο του μεγίστου καλλιτέχνη, με την προϋπόθεση να είναι καλό το χαρμάνι.
Keep the caffeine flowing and the nerves pumping.
Είμαστε οντόπικ, η προετοιμασία/κατανάλωση του καφέ το πρωί και το απόγευμα, η επιλογή του είδους ροφήματος, είναι ιεροτελεστία, μου αρέσει!
Που από το πουθενά χάρη σε μια παλιά φίλη βρέθηκε ιδιαίτερο. Βέβαια θα είναι μόνο 3 2ωρα αλλά και πάλι. Ήρθαν τα κοινόχρηστα κάπως πρέπει να πληρωθούνε.
Τελειώσαμε γιατί έδωσε το μάθημα η κοπέλα και τέλος.
Τουλάχιστον κάναμε περισσότερες ώρες γιατί είχε αγχωθεί και ήθελε παραπάνω προετοιμασία. Για 4 μέρες έβγαλα πολύ κομπλε λεφτά.
Τώρα ξανά στο 0. Κάνω δεήσεις και μπορεί να μου κλείσει μια φίλη μου από Πάντειο κάτι ιδιαίτερα σε στατιστική αλλά δεν το βλέπω να ψήνεται το πράγμα.
Το να γνωρίζεις καινούρια άτομα από άλλη χώρα, με διαφορετικό τρόπο ζωής και νοοτροπία και παρόλα αυτά να ανταλλάζετε απόψεις και χωρίς να λέτε πολλά πράγματα να νιώθεις ότι μιλάς στον καλύτερό σου φίλο που τον ξέρεις χρόνια.
αυτη η αίσθηση που εχεις οταν έχεις πιει που νιώθεις καπως αλλά δεν εχει μεθύσει. σκατά. τοσο όμορφη. κατι λείπει απο την εικόνα αλλά δεν μπορουμε να τα έχουμε ολα.
και ας το θέλουμε