Υπάρχουν και άλλοι ευτυχώς!
Το Norma Jean εμένα δε μου άρεσε. Βασικά έχουν αλλάξει όλα τα μέλη, πλην του τραγουδιστή, και πλέον εγώ ακούω άλλη μπάντα… Μέχρι το Meridional ήταν μοναδικοί, τώρα έτσι κι έτσι…
1 Like
Update
Album της χρονιάς:
Vektor - Terminal Redux (κλασσικό άλμπουμ. ίσως αυτό που περίμενα με μεγαλύτερη επιφυλακτικότητα από δαύτους, μιας και μέχρι το Outter Isolation είχαν συνθέσεις ηχογραφημένες από την εποχή του Demolition. Όχι απλά υπερκάλυψαν τις προσδοκίες μου… Θεωρώ κομμάτια σαν το Pillars of sand από τα καλύτερα thrash κομμάτια που έχω ακούσει.)
Κορυφαία:
Asphyx - Incoming Death (όλεθρος)
Metallica -Hardwired …To Self-Destruct (με τον καιρό με κερδίζει όλο και περισσότερο και έχει μερικά από τα καλύτερα Metallica κομμάτια. Γενικά.)
Hammers of Misfortune - Dead Revolution (Heavy Metal που δεν είναι απλά παιγμένο, progressive Που δεν σε μπουκώνει και μερικές συνθέσεις-κόσμημα όπως το ομώνυμο)
Gojira - Magma (κάθε κυκλοφορία τους απομακρύνεται από το From Mars… όλο και περισσότερο, άλλα έχουν τόση ποιότητα και τέτοιες ιδέες που πλέον έχουν αλλάξει επίπεδο. Α! και live είναι οδοστρωτήρες και αλάνθαστοι.)
Ξεχώρισα επίσης:
Από Thrash:
Death Angel - The Evil Divide (Προσωπικά ότι καλύτερο άκουσα από αμερικάνικες παλιοσειρές, πολύ πιο απολαυστικό απο Anthrax, Megadeth κλπ μεγαθήρια)
Black Viper - Storming with Vengeance (demo) Όσοι λατρεύουν Deathhammer, Nekromantheon,Condor και λοιπό kobotln thrash ας τους ακούσουν!
Testament - The Brotherhood of the Snake (σολιντ δίσκος, χωρίς να φτάνει φυσικά τα δυσθεώρητα ύψη του The Gathering, ίσως ακόμα και των προκατόχων του, χωρίς το μεγάλο κομμάτι, αλλά συνάμα τόσο καλοπαιγμένο και Testament που δε μπορεί να λείπει από τα κορυφαία)
Watchtower- Concepts of Math (EP) Ναι δεν είναι εντελώς “καινούργιο” αλλά είναι τόσο μα τόσο ξεχωριστό που έπρεπε να τους περιμένουμε από το 1989
Suicidal Tendencies - World Gοne Mad (το γεγονός πως πολλοί φτάνουν πίσω στο Suicidal For Life προκειμένου να βρουν μέτρο σύγκρισης είναι ενδεικτικό της ποιότητας του)
Λοιπά:
Volbeat - Seal the Deal and Let’s Boogie (δεν ξεχωρίζει σε σχέση με τις προηγούμενες δουλειές τους, αλλά είναι τόσο ξεχωριστοί σε αυτό που κάνουν που ακόμη κι όταν δεν πιάνουν τα στάνταρ τους, παραμένουν σημείο αναφοράς)
Cobalt - Slow Forever (από τα πολλά black metal album που άκουσα φέτος, είναι ίσως το μόνο που με κάνει να επανέρχομαι συχνά)
Electric Citizen - Higher Time (όλο αυτό το 70s ροκ, occult, psychedelic revival έχει αρχίσει να κουράζει και να επαναλαμβάνεται -ακόμα και μπάντες που ηγήθηκαν βλ. Uncle Acid δυσκολεύονται να ξεχωρίσουν- αλλά αυτοί εδώ επιμένουν να εκπλήσουν ευχάριστα)
Imperial State Electric - All Through The Night (το ροκ άλμπουμ της χρονιάς και απορώ πως έπρεπε να κυκλοφορήσουν την 4η δουλειά τους μέχρι να τους ανακαλύψω)
Purson - Desire’s Magic Theatre (βλ. ότι ισχύει για Electric Citizen. Μου πρόσφεραν αυτό που δεν άκουσα στους Christian Mistress πέρυσι και καλύπτουν το κενό μέχρι το νέο άλμπουμ της/των Jex Thoth)
Rival Sons - Hollow Bones (χιλιοπαιγμένο ροκ που προσκυνάει τους Zeppelin. Αλλά το κάνουν τόσο καλά και μάλλον μέτρησε το ότι με κέρδισαν στο live τους στο Download)
Τέλος, αυτή την εποχή λιώνω τα Aenaon και Hail Spirit Noir που για την ώρα είναι μέσα στα κορυφαία της χρονιάς. Μόλις περάσει ο ενθουσιασμός θα τα συμπεριλάβω και αυτά στη λίστα μου… Όπως και το Deathspell Omega.
2 Likes
Διάβασα το ποστ σου στο άλλο thread για το HTSD και ψήθηκα να πάω να τους δω αύριο, αν και εκτός προγράμματος. Θα στείλω εντυπώσεις αν και πρέπει να είναι αρκετά καλοί για να νοίωσω και εγώ που δεν έχω επαφή μαζί τους τόσα χρόνια. Για να δούμε… 
1 Like
Vektor ξεχωρίζει με μεγάλη ευκολία για καλύτερο της χρονιάς. Από εκεί και πέρα ωραία άλμπουμ από Oceans of Slumber, Asphyx, Aborted, Katatonia, Schammasch (αν και δεν το έχω ακούσει και πολλές φορές), Innerwish (καιρό είχα να ακούσω καλό power άλμπουμ), Evergrey ενώ για μένα μεγάλες και ευχάριστες εκπλήξεις ήταν τα Darkthrone, Suicidal Angels.
1 Like
Αν λες για τους Every Time I Die, προσωπικά μου έφυγε η μαγκιά. Αν παίζουν και σε club ειδικά, ακόμα καλύτερα, να πας οπωσδήποτε. Υπήρχαν φάσεις που απλά ήμουν με ένα χαμόγελο και τραβούσα τα μαλλιά μου από αυτά που συνέβαιναν… Έχουν τρελό momentum αυτή τη στιγμή και νομίζω είναι στην καλύτερη φάση τους, οπότε ναι, πήγαινε.
1 Like
Κανενας δεν μιλαει εδω μεσα για το The Eternalist των Agatus ???
Μα καλα τι στον πουτσο κανετε ?!
To άκουσα πολλές φορές αλλά δε συμμερίζομαι το χαμό που έγινε (όσο μπορούμε να μιλάμε για χαμό σε Underground κύκλους). Θα του ξαναδώσω ακροάσεις γιατί μάλλον κάτι έχασα 
Μην παρεξηγηθώ, ευχάριστα το άκουγα, μου άρεσε αυτό που άκουγα αλλά δεν ξεχώρισε όσο το Aenaon πχ
Καλό είναι το Agatus…
Είσαι τόσο τρου !
If you’re not into metal you are not my friend…δεν ξέρω αν το έχω ξαναπεί κάπου αλλού σήμερα αυτό 
1 Like
Όχι όχι …πρώτη φορά το ακούμε !
Τα δυο αδερφια συνδυαζουν εκπληκτικα Warlord, Bathory, 70’s Scorpions / Roth και 90’s ελληνικο black ηχο. 10 / 10 κομματαρες. Ολα στο repeat.
Μπορω να πω οτι ακομα και εγω που δεν μου ακουω Black , ουτε και τρελαινομαι ιδιαιτερα για το heavy metal των Warlord , Bathory που αναφερεις , βρηκα το Eternalist αρκετα καλο. Thanks!
Μια λιστα και απο μενα απο τις αγαπημενες φετινες κυκλοφοριες:
SUMAC - What One Becomes
Russian Circles - Guidance
Bossk - Audio Noir
Oathbreaker - Rheia
MONO - Requiem for Hell
Nick Cave and The Bad Seeds - Skeleton Tree
Bat for Lashes - The Bride
Radiohead - A Moon Shaped Pool
Metallica - Hardwired… to Self-Destruct
Απ’ολα εχει ο μπαχτσες !!!
Λιστα χωρις DSO, Aenaon και Hail Spirit Noir δε μπορει να ειναι λιστα για φετος. Επισης και το Bolzer ηταν καλο. Το Dissociation δεν αναφερεται επειδη ηταν το τελευταιο τους?
Κυκλοφόρησε το DSO?? Aenaon και Hail Spirit Spirit φανταστικοί δίσκοι (κυρίως οι Aenaon).
Νοεμβριο κυκλοφορησε πρωτο πρωτο.