όχι τόσο όσο αυτό…
Σύμφωνα με τον Καντ, ο γάμος είναι ?η ένωση δύο προσώπων διαφορετικών φύλων με σκοπό την εφ όρου ζωής αμοιβαία και αποκλειστική χρήση των γεννητικών τους οργάνων? Μεταφυσική των ηθών
δηλαδή θέλατε τα σχολικά και παιδικά βιβλία ας πούμε να έχουν σκίτσα του μανάρα για να μαθαίνουν τα παιδιά?
δεν ειν’ κακή ιδέα
θα ήθελα βιβλία,γονεις και δασκάλους που να μαθαινουν στο παιδάκι να νιωθει καλα με το σώμα, και το αρσενικο και το θηλυκο…να μη νιωθει ενοχες οταν απολαμβανει την ερωτικη ηδονη, ακομα κι οταν αυνανιζεται…και στην τελικη να ειναι με καποιον επειδη πραγματικα το απολαμβάνει, κι οχι γιατι πληρουνται οι προυποθεσεις μιας προσυμφωνημενης σύμβασης…
ω μαλα…για μια στιγμη νομισα πως το εννοούσες!!
ναι και μετά θα αρχίσουν να κάνουν πράξη αυτά που βλέπουν με τις συμμαθήτριες τους
@reddish nut
συμφωνώ με αυτό που λές.είναι πολύ σωστό να υπάρχει σεξουαλική διαπαιδαγώγηση κατά κύριο λόγο από τους γονείς του παιδιού.
ενω τωρα, που δεν ξερουν τι ειναι το μ***νι και τι η κ******α, κολλάνε χλαμύδια στην 3η δημοτικου, πειραματιζομενοι στις τουαλέτες…
δεν μπορεις να επιβάλλεις την ηθικη σου στη φύση
δεν χρειάζεται να φτάνουμε στο άλλο άκρο και να μπαίνουν τα παιδιά στο σεξ από το δημοτικό.κάθε πράγμα στο καιρό του λέει.
Ή θα βαρανε μαλακια απο μικρα. ΜΑΛΑΚΙΑ? Απαπαπαππααπ, δεν γινεται, η ηθικη μας επιβαλλει οτι το σωμα πρεπει να μεινει αμολυντο…
το περιστατικο που σου περιέγραψα ήταν αληθινο. και εχω και πολυ πιο εξτριμ…για μενα αποδεικνυουν οτι καταπιέζοντας κατι που βγαίνει φυσικά, μονο δυσάρεστα αποτελεσματα θα εχεις…
ας ξέρουν για το σεξ, ας ακουν τις ορμονες τους, κι ας το κανουν οταν το θελήσουν αυτα. οχι κατα τύχη, απο αντιδραση ή απο σύμβαση.
μα δεν διαφώνησα σε αυτό που είπες οτι πρέπει να διαπαιδαγωγούνται σεξουαλικα τα νέα παιδιά.αλλά πάντα με ένα μέτρο.
Και που ορίζεις το μέτρο?Εκεί που πάνε να εφαρμόσουν τη θεωρία να τα πλακώνουμε?
κανενα παιδι (δεν εννοω εφηβους) δεν εχει σεξουαλικες ορμες, μην τρελενομαστε
οσο για τον γαμο, ειναι μια κοινωνικη συμβαση που εχει προφανως τη χρησιμοτητα του για να υπαρχει σε (σχεδον)ολους τους ανθρωπινους πολιτισμους απο τα αρχαια χρονια
εναλλακτικη ειναι μια ιδεατη ‘‘πολιτεια’’ οπου ολοι παιρνονται με ολους, σκορπανε μπασταρδα και τα μεγαλωνει το κρατος
μια φαση '‘ολοι ανηκουν σε ολους’'
και ακομη και οσοι εχουν αρνηση με τον γαμο, υιοθετουν το ‘‘concept’’ του (κοινη κατοικια κτλ
επιπλεον ο γαμος δεν βασιζεται στο σεξ , παρα στη συντροφικοτητα, γιαυτο και δεν εχει ημερομηνια ληξης
οπως και ναχει, προσωπικα, δεν δινω τα λεφτα μου στους παππαδες
παραθετω και ενα αποφθεγμα που δεν θυμαμαι ομως το ατομο απο το οποιο προερχεται
’‘ο ανυπαντρος ζει σαν ανθρωπος και πεθαινει σαν σκυλος. ο παντρεμενος ζει σαν σκυλος αλλα πεθαινει σαν ανθρωπος’’
Διαφωνω… Μικρος ημουν σκετος διαολος. Δε μπαινω σε λεπτομεριες αλλα ναι… 8)
Και ο Freud διαφωνεί.
Βρήκα εντελώς πρόχειρα τούτο εδώ…
http://www.exnet.gr/forum/57-ta-paidia-kai-i-paideia-/93-paidiki-seksoualikotita
τέλος πάντων, τα παιδιά μεταξύ 4-6 είναι μικρά μικρά τέρατα και εξκερευνούν τη σεξουαλικότητα με τρόπους που οι γονείς ενδεχομένως να μη θέλουν να ξεύρουν
Και η λεγόμενη “λανθάνουσα” περίοδος, που ήδη ξεκινάει αργά, δεν είναι μία φάση την οποία περνάνε όλα τα παιδιά στον ίδιο βαθμό.
Αρχές δημοτικού στην αλάνα δίπλα στο σπίτι είχα ανακαλύψει με το φίλο μου κόμιξ μανάρα, πεταμένα από το γείτονα. “Τραυματικές” εμπειρίες (:p) αλλά καθόλου μοναδικές!
Αχ, αυτές οι αλάνες! Και μεις είχαμε κάτι αντίστοιχο δίπλα στο σπίτι, ένα οικόπεδο (τώρα πια υπάρχει μια πολυκατοικία στη θέση του), και κάπου εκεί είχα βρει και γω κάτι αντίστοιχο σε περιοδικό… αλλά αρκετά πιο τραβηγμένο απο Μανάρα. Και ήταν και η πρώτη μου επαφή με τέτοια σκηνικά. Ωραίες μέρες, που είναι οι αλάνες του παλιού καιρού, εκεί που τα παιδιά γίνονταν άντρες (και γυναίκες :P)…
Ήθελα να γράψω και κάτι εντός θέματος, αλλά δε μου βγήκε όπως ήθελα και το έσβησα (είχα ήδη γράψει δύο παραγράφους). Έκανα κάτι παραλληλισμούς του γάμου με τις σταθερές σχέσεις που συνάπτει ο κόσμος σήμερα ήδη απο τα 15 του, αλλά το άφησα. Βαρέθηκα, άλλη φορά.
Δυστυχώς το σχολείο - και ειδικά το Δημοτικό, το “λαϊκό σχολείο” - τα τελευταία χρόνια έχει γεμίσει με κάθε είδους “πολυτέλειες” - περιττές να τις πω, παπαριές να της πω - του τύπου περιβαλλοντική εκπ/ση, θεατρική αγωγή, ευέλικτη ζώνη, διαθεματικότητα με αποτέλεσμα τα παιδιά να έχουν σοβαρές ελλείψεις στα βασικά, στο γράψιμο, στο διάβασμα, στη γραμματική, στα μαθηματικά “του μπακάλη” και να αγνοούν πλήρως πως να κρατούν το σώμα τους υγιές, καθαρό, πως να το αγαπούν και πως να μαθαίνουν για τη σεξουαλικότητά τους. Για αυτό έχει γεμίσει ο κόσμος αποτυχημένους και δυστυχισμένους ερωτικά ανθρώπους, ανέραστους, τραβέλια, ψυχανώμαλους κ.λπ. Οι Σουηδοί δηλαδή που διδάσκουν τα παιδιά από μικρά για τη σεξουαλικότητα είναι μ*&^&κες; Δε νομίζω. Στο ελληνικό Δημοτικό σχολείο υπάρχει μόνον μία ενότητα για το αναπαραγωγικό σύστημα, στην Έκτη τάξη, που διδάσκεται προαιρετικά, εφόσον το επιθυμεί ο δάσκαλος.
Και κάτι ακόμα (Almighty C συμφωνούμε 100%). Το σώμα του καθενός αφυπνίζεται σεξουαλικά σε διαφορετικό χρόνο. Δεν περιμένει η libido τον πατριωτισμό των γονιών ή των δασκάλων για να μάθει το παιδί πως δουλεύει το πουλί του ή το μ…νί του. Όταν ξυπνήσει το θεριό είναι πολύ αργά. Αν το παιδί ή ο έφηβος είναι μέσα στην άγνοια, θα κοιτάξει να μάθει από τις πιο ακατάληλες πηγές: φίλους/φίλες, μεγαλύτερα αδέρφια, τσόντες, Manara, οίκους ανοχής και δε συμμαζεύεται. Αλλά δεν πειράζει. Δεν προβλέπει σεξουαλική αγωγή ο ελληνοχριστιανικός πολιτισμός…
εναλλακτικη…? μουαχαχα. έχει υπάρξει, απο τα αρχαία χρόνια που λες κι εσυ, πιθανοτατα σε ολες τις ηπειρους. Μιλάει γι αυτην ο Morgan στο "Ancient Society’’ και τρελα πιο αναλυτικα, ο Engels στην ‘‘Καταγωγή της Οικογένειας, της Ατομικης Ιδιοκτησίας και του Κρατους’’. Και κατά τον τελευταίο, είναι η υγιέστερη μορφή οικογένειας. Όλοι ανήκουν σε όλους, όλοι έχουν το ρόλο και την αξία τους - εξουσιαστές κι εξουσιαζόμενοι δεν υπάρχουν…
Αν δε βαριέσαι να σπαταλήσεις λίγο χρόνο με το βιβλιαράκι του Engels, θα σου εξηγήσει αναλυτικότατα αυτό το ‘‘προφανώς’’…δεν είναι τόσο εύκολο όσο φαίνεται, ούτε τοσο περιπλοκο όσο ακουγεται…
Όχι μόνο ο Freud αλλά και ο Reich (που μεταξύ μας εκτιμώ πολυ περισσότερο) μίλησαν για την παιδική σεξουαλικότητα…παρακάμπτοντας τις τερατολογίες περι Οιδιποδείου κλπ (που εχουν γίνει καραμέλα τόσο για υποστηρικτες οσο και για αντιμαχομενους της φρουδικης θεωριας), δεν ειναι τυχαιο που η βάση του ενήλικου ‘‘εαυτου’’ βρισκεται στην παιδική ηλικια…και η σεξουαλικοτητα είναι μέρος αυτου του εαυτου, δεν ξεφυτρώνει σαν μανιτάρι στην εφηβεία…
αλλιώς γιατί να τείνω λχ να κολλαω με αντρες που αναπαράγουν το πρότυπο του πατέρα μου?
Πάντως, ο γάμος απέκτησε τη θρησκευτική μορφή που ξέρουμε σήμερα σχετικά αργά (15ος-16ος αιώνας). Έως τότε ήταν μία καθαρά “κοσμική” τελετή που περιελάμβανε ένα συμβόλαιο οικονομικό, ανταλλαγή όρκων και επικύρωση με τη συνουσία.
Ο γάμος όπως τον ξέρουμε σήμερα ήταν βασικά παράπλευρη απώλεια των τεταμένων σχέσεων εκκλησίας - κράτους (ποιος την έχει μεγαλύτερη κι έτσι, προφανώς η εκκλησία) επί Μεταρρύθμισης - Αντιμεταρρύθμισης.
Επίσης, “έπιανε” πιο πολύ τους πλουσιότερους/ αστούς, καθώς στην ύπαιθρο, που δεν υπήρχαν περιουσίες, υπήρχε μεγάλη ελευθεριότητα, ναι.
Είχα φλασιά από τη σχολή και είπα να το “παίξω” λιγάκι
Kamen, H. “Πρώιμη νεώτερη ευρωπαϊκή ιστορία”, εκδ. Μεταίχμιο, 41-45
Ο γάμος για μένα δεν έχει και δε θα 'πρεπε κάποια ιδιαίτερη σημασία για το ζευγάρι και για τη σχέση τους. Απλά επισημοποιεί μια σχέση και τη κάνει ευρέως αποδεκτή από τη κοινωνία. Γι αυτό και υπάρχουν οι πιέσεις από τον περίγυρο σου όταν φτάνεις στη λεγόμενη “ηλικία γάμου”.
Και για να το συνδέσω με τη μίνι κουβεντούλα που έγινε περι ένταξης της σεξουαλικής αγωγής στα σχολεία. Σαφώς θα αποτελούσε πιο ουσιαστική γνώση για τα παιδιά το πως ήρθαν σε αυτό το κόσμο και κυρίως το πως να κάνουν συνετή χρήση των σχετικών οργάνων του σώματος για να μην έχουμε τα κλασσικά προβλήματα (μαθήτριες έγκυες, σεξουαλικώς μεταδιδόμενα νοσήματα κ.ο.κ.). Δεν συνεχίζω γιατί αυτό θέλει ξεχωριστό θρεντ.
ΓΑΜΟΣ?
Όχι.
:?
[SPOILER]Βασικά είναι τεράστιο το θέμα. Πιστεύω το να καταλήξεις σε μια μονογαμική σχέση στη ζωή σου όταν θα είσαι έτοιμος και με τον άνθρωπο που νιώθεις ότι μπορεί να γίνει σύντροφός σου, συνήθως με απώτερο σκοπό τη δημιουργία οικογένειας, είναι φυσικό και επιθυμητό… και επίσης τρομερά δύσκολο να επιτευχθεί, λόγω των πολλών αστάθμητων παραγόντων που παίζουν. Εννοείται ότι μια νομική επικύρωση είναι αναγκαία, αλλά μόνο για πρακτικούς λόγους, όταν υπάρχουν παιδιά λ.χ. ή πρέπει να εξασφαλιστεί ο ένας σύντροφος σε περίπτωση που πεθάνει ο άλλος.
Με άλλα λόγια, δεν θέλω να ανέβω ποτέ τα σκαλιά της εκκλησίας με μια άσπρη τουαλέτα κι ανάθεμα αν θα σκάσω χιλιάδες ευρώ για ΠΙΠΕΣ όπως η δεξίωση.
Επίσης, είναι αποτρεπτικό το ότι συχνά μετά τον γάμο και οι δύο πλευρές θεωρούν ότι “έδεσαν τον γάιδαρό τους” και παίρνουν τον άλλο ως δεδομένο, ή, αντίθετα, τους πιάνουν τάσεις φυγής λόγω της τρομακτικής δέσμευσης, και δημιουργούνται διάφορα θέματα. Κρίμα είναι να καταστραφεί μια σχέση από αυτό.
Συμπέρασμα: Είμαι ΠΟΛΥ χαρούμενη που είμαι σε μια φάση της ζωής μου που δεν έχω καμιά απολύτως ανάγκη να ασχοληθώ με το ζήτημα και φρικάρω με την ιδέα και μόνο της ισόβιας δεσμεύσεως. Όταν έρθει η φάση, δεν είμαι ιδεολογικά κατά -στο πλαίσιο όμως που έχω ορίσει. Δεν θα ‘θελα να κάνω συμβιβασμούς. Αυτή την εποχή πάντως μου είναι αδύνατον να φανταστώ τον εαυτό μου παντρεμένο.
Γι’ αυτό, όποιοι άντρες του φόρουμ σκεφτόσασταν να μου κάνετε πρόταση, αφήστε το για να μην έρθουμε όλοι σε δύσκολη θέση.8)
:lol::lol::lol::lol:
Α, και εννοείται ότι όσοι παντρεύονται απλά για να παντρευτούν, κάνουν παιδιά απλά για να τα κάνουν και μετά χωρίζουν και όλα τους φταίνε (ο/η πρώην, ο κόσμος, τα πεθερικά, οι γονείς τους) είναι γτπ.
[/SPOILER]