ΣΥΡΙΖΑ και Τσίπρας

δεν νομιζω οτι φταινε ολα αυτα τα γεγονοτα με διαμαντοπουλους βιλλα αμαλιας κ.λ.π. που ο συριζα πεφτει στις δημοσκοπησεις…

απλα ο κοσμος βλεπει οτι ο τσιπρας δεν ειναι ικανος να προσφερει μια εναλλακτικη λυση του μνημονιου περα απο γενικοτητες και μπουρδες…ουτε ο ιδιος ξερει τι θα εκανε αν εβγαινε…

Ναι ενω ο Συριζα θα αποδειχθεί τίμιος σχετικα με όσα έχει πει.
Ηδη καταπολεμά φοβερά τα όσα γίνονται στην κοινωνία όντας μια αριστερά του ποσο τοις %,όπου έτσι όπως πάει το πράγμα μεσα σε 4 χρόνια θα δουμε στην ελληνικη κοινωνία για δευτερη φορα ξεκάθαρα καποια πράγματα καλα κρυμμένα,με κινήσεις ματ#-o

Εδώ θα’μαστε και θα τα ξαναπούμε. Όταν και αν ο ΣΥΡΙΖΑ γίνει κυβέρνηση έχουμε να φάμε “αριστερή” καταστολή και “φιλολαϊκά” μνημόνια, που θα ξεφτιλίσουν κάθε έννοια Αριστεράς, ανοίγοντας το δρόμο σε μαντέψτε ποιούς…

Τουλαχιστον δεν προκειται ποτε να ζησουμε την καταστολη του ΚΚΕ επισημα ως κυβερνηση… :roll:

‘‘οταν’’ και ‘‘αν’’, τοτε να σου/μου φταιξει ο ΣΥΡΙΖΑ, Isis… :wink:

Εμένα προσωπικά δεν με ενδιαφέρει ο σύριζα, δεν το είπα αυτό με το κκε για να υποστηρίξω κανέναν σύριζα.

Φαντάζομαι μέσα στο πλαίσιο της “τίμιας” στάσης του το κκ θέλει να σώσει τον αντεξουσιαστικό χώρο από τα νύχια της σοσιαλδημοκρατίας, γι’ αυτό παραθέτεις σχόλιο που παρακινεί τον εν λόγω χώρο να επανεξετάσει τις συμμαχίες του;

δε νομιζω οτι ο συγκεκριμενος εκανε αυτο το σχολιο για να καλεσει τους αναρχικους να συμμαχησουν με το κκ. και ουτε κι εγω το βαλα γι αυτο (ουτε καν δηλαδη)

περισσοτερο μου φαινεται σα food for thought για οσους αναρχικους βλεπουν το συριζα με καλο ματι και παραλληλα κραζουν το κκε, το οποιο τουλαχιστον εχει ξεκαθαρισει οτι εχει διαφορες μαζι τους και δε πουλαει τρελα με 50 συνιστωσες που η μια λεει διαφορετικα πραματα απο την αλλη για να τους εχει ολους ικανοποιημενους

αυτο, δεν εχω να προσθεσω κατι αλλο, πολυ το παιδεψαμε

Είμαι σίγουρος ότι ο αντεξουσιαστικός χώρος ευγνομωνεί το κκ για την διαφώτιση που του παρέχει όσον αφορά το βρώμικο παιχνίδι που παίζει εις βάρος του η μισητή σοσιαλδημοκρατία και εκτιμά το γεγονός ότι έχει ενημερωθεί από πριν πως όταν ωριμάσουν οι συνθήκες και συμβεί η πολυπόθητη εργατική επανάσταση, θα είναι οι πρώτοι που θα νιώσουν τι θα πει δικτατορία του προλεταριάτου. Με κομμουνιστική τιμιότητα πάντα.

Κάτι για ιστορίες κόκκινης-μαυροκόκκινης αγάπης σε Κρονστάνδη και Καταλωνία είχα γράψει σχετικά πριν κανένα δεκαήμερο, αλλά και οι μεν και οι δε σφυρίζατε αδιάφορα, ίσως γιατί τα έγραφα εγώ ο παλιο-libertarian… :roll:

Το καλό είναι ότι και στο κκε και στο συριζα υπάρχουν άτομα λογικά, έξυπνα και με δυνατότητες. Το κακό είναι ότι και το κκε και το συριζα αν έρχονταν στην εξουσία, θα τα έκαναν σκατά, αφού επικρατούν σε καίριες θέσεις των κομμάτων αυτών (όπως και των άλλων νδ/πασοκ κλπ, για να μην χαίρονται τα κοράκια του φόρουμ) άτομα ηλίθια και ανίκανα.

Το ζητούμενο, λοιπόν, θα έπρεπε να είναι πως να έρθουν στην εξουσία οι ικανοί και φιλολαϊκοί πολιτικοί, με κοινή γενική ιδεολογική γραμμή, όμως χωρίς τα στεγανά των υπαρχόντων κομμάτων.

[B]Επίσκεψη αντιπροσωπείας του ΣΥΡΙΖΑ με επικεφαλής τον Αλέξη Τσίπρα στις ΗΠΑ[/B]

Ημερομηνία: 18/01/2013
Συγγραφέας: left.gr

Ο Πρόεδρος της Κ.Ο. του ΣΥΡΙΖΑ-ΕΚΜ, Αλέξης Τσίπρας, επικεφαλής αντιπροσωπείας αποτελούμενης από τους Γ. Σταθάκη, Γ. Μηλιό, Ρ. Δούρου και Ν. Παππά, από τις 22 έως 25 Ιανουαρίου 2013 θα επισκεφτεί τις Η.Π.Α., και συγκεκριμένα την Ουάσιγκτον και τη Νέα Υόρκη, προκειμένου να συμμετάσχει σε δημόσιες εκδηλώσεις που [B]διοργανώνει το Ινστιτούτο Μπρούκινγκς και το Πανεπιστήμιο Κολούμπια, σε συνεργασία με το Ινστιτούτο Levy. [/B]

Στις εκδηλώσεις αυτές θα είναι ο κύριος ομιλητής. Στο περιθώριό τους, θα έχει συναντήσεις με ακαδημαϊκούς και πολιτικούς κύκλους.

Kαι όπως μας πληροφορεί ο LeninReloaded :

  1. [B]Λίγα λόγια για τον Leon Levy, το Ινστιτούτο Levy και τις πηγές του σοσιαλισμού του ΣΥΡΙΖΑ[/B]

Το Ινστιτούτο Levy, το οποίο συνδιοργανώνει την επίσκεψη του Αλέξη Τσίπρα και της αντιπροσωπείας του ΣΥΡΙΖΑ (Μηλιός, Δούρου, Σταθάκης, Παππάς) ιδρύθηκε από τον Leon Levy το 1986. Ο Leon Levy γεννήθηκε το 1925 και πέθανε το 2003. [B]Ήταν, σύμφωνα με την Wall Street Journal, “μια επενδυτική ιδιοφυϊα της Wall Street”, ο οποίος βοήθησε στη δημιουργία των hedge funds και των mutual funds.[/B] Ο πατέρας του, Jerome Levy, ήταν μεγαλοεπιχειρηματίας, και έδινε έμφαση στην σημασία των εταιρικών κερδών για την κατεύθυνση της εθνικής οικονομίας.


Το Ινστιτούτο Οικονομικών Levy βρίσκεται στο Κολλέγιο Bard, στη Νέα Υόρκη. Πρόεδρός του είναι ο καθηγητής της έδρας Οικονομικών Jerome Levy Δημήτρης Παπαδημητρίου. Σύμφωνα με το βιογραφικό του, ο Παπαδημητρίου είναι μέλος των Συντακτικών Επιτροπών περιοδικών όπως το Επιθεώρηση για το Εισόδημα και τον Πλούτο [Review of Income and Wealth], καθώς και οργανισμών όπως το Οικονομικό Κλαμπ της Νέας Υόρκης, η Ελληνοαμερικανική Ένωση Τραπεζιτών, και η Επιτροπή Bretton Woods.

το Ινστιτούτο “έχει εδραιωθεί ως σπόνσορας εκτεταμένης έρευνας πάνω στην οικονομολογία του Κέυνς, και τα μετακεϋνσιανά οικονομικά.” Πράγματι, στον ιστότοπο του Ινστιτούτου, ο αναγνώστης μπορεί να διαβάσει εργασίες όπως “Ο Κέυνς 75 χρόνια μετά”, “Η προσέγγιση του Κέυνς στην πλήρη απασχόληση”, “Η χρηματική πολιτική του Κέυνς” , ή να μάθει για το βιβλίο του Hyman Minsky Τζον Μέιναρντ Κέινς, με πρόλογο του καθηγητή Δημήτρη Παπαδημητρίου. Ο Minsky ήταν “διακεκριμένος επιστήμονας” στο Ινστιτούτο Levy, και, σύμφωνα με το βιογραφικό του, “ένας από τους σημαντικότερους ακόλουθους του Τζον Μέιναρντ Κέυνς στις ΗΠΑ”

  1. [B]Λίγα λόγια για το Ινστιτούτο Brookings[/B]

Γιατί το Brookings δεν είναι απλώς άλλη μια “δεξαμενή σκέψης” της Ουάσινγκτον. Είναι, σύμφωνα με το σχετικό με το ινστιτούτο λήμμα της wikipedia, “[B]η υπαριθμόν ένα δεξαμενή σκέψης στην ετήσια βαθμολογία δεξαμενών σκέψης που δημοσιεύει το περιοδικό Foreign Policy[/B]”

Το Ινστιτούτο Μπρούκινγκς, που είναι από τις αρχαιότερες δεξαμενές σκέψης των ΗΠΑ, ιδρύθηκε το 1916 με αρχική ονομασία “Ινστιτούτο για την Κυβερνητική Έρευνα.” [B]Έπαιξε σημαντικό ρόλο στην πολιτική Ρούζβελτ κατά την αμερικανική Μεγάλη Ύφεση της δεκαετίας του 1930. Το 1948, ηγήθηκε της εφαρμογής του Σχεδίου Μάρσαλ για την ανάκαμψη της Ευρώπης.[/B] [4] Δημοσιεύει πληθώρα εργασιών και βιβλίων, όπως για παράδειγμα το Η Αμερική χωρίς δεσμά: Η επανάσταση Μπους στην εξωτερική πολιτική…

[B]Κατά τη διάρκεια της κρίσης στον Περσικό Κόλπο, η σημαντικότερη δεξαμενή σκέψης για τα αμερικανικά ΜΜΕ ήταν το Ινστιτούτο Μπρούκινγκς.[/B] Μόνο για τον Αύγουστο του 1990, τα στοιχεία δείχνουν ότι οι εκπρόσωποι του Ινστιτούτου μίλησαν 14 φορές σε βραδινά δελτία ειδήσεων, χωρίς να μετρηθούν οι εμφανίσεις τους στα Nightline, the MacNeil/Lehrer NewsHour και σε ειδικά αφιερώματα των μεγάλων καναλιών. Έρευνα στις βάσεις δεδομένων έξι εφημερίδων που εκδίδονται παναμερικανικά έδειξε 440 αναφορές στο Μπρούκινγκς, όσες σχεδόν στις επόμενες επτά δεξαμενές σκέψης μαζί.

Το Ινστιτούτο Μπρούκινγκς παρουσιάζεται γενικά ως η κεντρική δεξαμενή σκέψης των αμερικανών Δημοκρατών […] αν και είναι κατά βάση μια οντότητα που εκπροσωπεί τις μετριοπαθείς ελίτ που προτιμούν έναν βαθμό ρύθμισης στην οικονομία, σε αντίθεση στους libertarians του Ινστιτούτου Αμερικανικού Επιχειρείν. Σήμερα, το Μπρούκινγκ είναι πολύ ενεργό στην εξωτερική πολιτική, και, όπως και οι νεοσυντηρητικοί, προτείνει την χρήση [ιμπεριαλιστικής] βίας, πλην όμως για ανθρωπιστικούς σκοπούς και ως καθήκοντος και όχι με βάση των ευαγγελισμό ή τον προκατελειμμένο ενθουσιασμό των Δημοκρατικών. Οι μισοί από τους ερευνητές του είναι πρώην μέλη του Συμβουλίου Εθνικής Ασφαλείας ή του Λευκού Οίκου.

Ετοιμαζεται η νεα σοσιαλδημοκρατια :slight_smile:

Και μόνο στη σκέψη οτι θα γίνουμε Σουηδία επί εποχής Ούλοφ Πάλμε, είναι να σου τρέχουν τα σάλια! :smiley: :roll:

Τον Μηλιό και τον Σκουρλέτη, τους είχα πετύχει πάντως φέτος και στην ομιλία του [B]E.Balibar[/B] και της [B]G.C.Spivak[/B] στην Αθήνα …Τους αρέσει η πολύπλευρη ενημέρωση :stuck_out_tongue:

Κανονικά εκεί που πάει στους Κεϋνσιανούς ο Τσιπ θα πρέπει να τον υποδεχθούν παίζοντας το βίντεο από εκείνη την επική τηλεοπτική του εμφάνιση πριν καν γίνει πρόεδρος του συριζα όπου ρώτησε αν ο Κέυνς ζεί ακόμα! :lol::lol:

Κανονικό βίντεο αυτό ή από τα πλαστά του κόμματος που ψήφισες?

Διαβάζεται με άδειο στομάχι: http://www.antinews.gr/2013/01/22/200478/#comment-1114827

O Tσίπρας μίλησε στο Κέντρο Στρατηγικών και Διεθνών Μελετών (CSIS). Σύμφωνα με wikipedia το CSIS είναι :

…a foreign policy think tank. The center conducts policy studies and strategic analyses on political, economic and security issues, focusing on technology, public policy, international trade and finance, and energy.

Στο κέιμενο που ακολουθεί σε μετάφραση του LeninReloaded, εκτός των άλλων μαθαίνουμε ότι το CSIS εξυπηρετεί το πετρελαϊκό lobby των ΗΠΑ.

Α[B]λλαγή καθεστώτων από το ΔΝΤ: Οι επιχειρήσεις των ΗΠΑ εισέρχονται στην γαλλική κυβέρνηση μέσω της Κριστίν Λαγκάρντ
[/B]
[U]Global Research: Center for Research on Globalization
[/U][I]Αναδημοσίευση από το Voltaire Network
22 Μαϊου 2011
Μτφρ.: Lenin Reloaded[/I]

Άγνωστη στους Γάλλους, η δικηγόρος Κριστίν Λαγκάρντ έγινε η [B]υπουργός διεθνούς εμπορίου στην κυβέρνηση Dominique de Villepin[/B]. Λίγα χρόνια πριν, υπερασπιζόταν τα συμφέροντα των αμερικανικών πολυεθνικών κόντρα σ’ αυτά των γαλλικών. [B]Οι πολιτικές της θέσεις ταιριάζουν απόλυτα με το στάτους που έχει ως μέλος του CSIS, της δεξαμενής σκέψης του πετρελαϊκού λόμπι στις ΗΠΑ. [/B]

Το υπουργείο Οικονομικών, στρατηγικό στοιχείο της αμερικανικής διείσδυσης, μετατρέπεται σε φρούριο του Ατλαντικού. Ο Υπουργός Οικονομικών Thierry Breton είναι μέλος μιας ισχυρής φιλελεύθερης δεξαμενής σκέψης: του Ινστιτούτου Άσπεν [1], και μέλος του γαλλικού του κλάδου. Τρεις αναπληρωτές υπουργοί υποστηρίζουν τον Breton. Για σκοπούς εσωτερικής ισορροπίας της προεδρικής πλειοψηφίας, ο François Loos έχει την αρμοδιότητα της βιομηχανίας, και ο Jean-François Copé του προϋπολογισμού και της κρατικής μεταρρύθμισης. Είναι ένας νέος ηγέτης, που έμαθε τις αμερικανικές μεθόδους επικοινωνίας κάτω από την καθοδήγηση του John Negroponte [2], ο οποίος είναι τώρα επικεφαλής των αμερικανικών υπηρεσιών πληρφοριών. Τέλος, η Κριστίν Λαγκάρντ έχει την ευθύνη του διεθνούς εμπορίου.

Στο πολιτικό πεδίο η κυρία Λαγκάρντ είναι άγνωστη. Είναι μια πανέξυπνη δικηγόρος, με ειδικότητα στο κοινωνικό δίκαιο, που έγινε στέλεχος στην διηγορική εταιρία Baker & McKenzie στο Σικάγο το 1981 και έκανε καριέρα στις ΗΠΑ. Χωρίς να εγκαταλείψει την προσωπική της ζωή, όπως λένε αυτοί που έχουν αναλάβει τη δημόσια εικόνα της, ανέβηκε τα σκαλιά της πιο σημαντικής δικηγορικής εταιρίας με ειδίκευση στα οικονομικά στον κόσμο (έχει 4.400 συνεργάτες σε 35 χώρες). Στο τέλος έγινε μέλος της Εκτελεστικής της Επιτροπής και αργότερα, το φθινόπωρο του 2004 πήρε προαγωγή στην Επιτροπή Στρατηγικής της. Στο μεταξύ, τον Απρίλιο του 2005, έγινε μέλος της Επιτροπής Επαγρύπνησης της ολλανδικής πολυεθνικής ING, μιας από τις σημαντικότερες οικονομικές οργανώσεις στον κόσμο. Η Λαγκάρντ είναι πέμπτη στη λίστα των ευρωπαίων γυναικών επιχειρηματικών που δημοσιεύει η Wall Street Journal, και είναι 76η στη λίστα των πιο ισχυρών γυναικών στον κόσμο σύμφωνα με το περιοδικό Forbes. Έκθαμβοι από την εξαιρετική της καριέρα, οι γάλλοι δημοσιογράφοι απέφυγαν να διερευνήσουν την καριέρα της.

Αν και η επίσημη βιογραφία της δεν περιέχει αυτή την πληροφορία, η κυρία Λαγκάρντ ήταν μέλος του Κέντρου για τις Στρατηγικές και Διεθνείς Σπουδές (CSIS) [3].

Συνπροήδρευσε, μαζί με τον Ζμπίγκνιου Μπρεζίνσκι [4], στην δράση της επιτροπής ΗΠΑ/ΕΕ/Πολωνίας την οποία ετοίμασε αυτή η δεξαμενή σκέψης. Πιο συγκεκριμένα, ήταν υπεύθυνη για την ομάδα εργασιών των αμυντικών βιομηχανιών (1995-2002) και για θέματα που αφορούσαν στην φιλελευθεροποίηση των ανταλλαγών με την Πολωνία. [B]Στις θέσεις όμως αυτές εκπροσωπούσε τα αμερικανικά συμφέροντα σε βάρος των γαλλικών εμπορικών συμφερόντων, του τομέα δηλαδή στον οποίο είναι τώρα προϊστάμενος στη γαλλική κυβέρνηση.[/B] [5] [B]Ως δικηγόρος της εταιρείας Baker & McKenzie, η Κριστίν Λαγκάρντ εργάστηκε για τα συμφέροντα της Μπόινγκ και της Λόκχιντ-Μάρτιν σε βάρος των συμφερόντων της Αίρμπας και της Ντασώ.[/B]

[B]Το 2003, η Λαγκάρντ έγινε μέλος, πάλι στο CSIS, της Επιτροπής για την Επέκταση της ΕυρωΑτλαντικής Κοινότητας, μαζί με το φίλο της τον Ζμπίγκνιου Μπρεζίνσκι και άλλες προσωπικότητες όπως ο πρώην διευθυντής του Παγκόσμιου Οργανισμού Εμπορίου (WTO) Renato Ruggiero[/B], και ο Stuart Eizenstat, πρώην ειδικός πρεσβευτής για την αποκατάσταση θρησκευτικών περιουσιακών στοιχείων στην Κεντρική Ευρώπη. [B]Η επιτροπή αυτή ήταν υπεύθυνη για δυνητικές επενδύσεις στην Πολωνία, τη Λετονία, τη Ρουμανία, την Τσεχία και την Ουγγαρία. [/B]

[B]Ένας άνθρωπος έπαιζε τον ρόλο-κλειδί σε κάθε μία από αυτές τις επιτροπές: Ο Bruce P. Jackson, ιδρυτής της Αμερικανικής Επιτροπής για την Επέκταση του ΝΑΤΟ, ο οποίος εκπροσωπούσε τα συμφέροντα της βιομηχανίας αεροσκαφών Λόκχιντ-Μάρτιν, της οποίας ήταν και αντιπρόεδρος.[/B] [B]Χάρη στις σχέσεις που δημιουργήθηκαν στις επιτροπές όπου προήδρευε η Κριστίν Λαγκάνρτ, ο Τζάκσον υπέγραψε το συμβόλαιο του αιώνα: την πώληση, τον Απρίλιο του 2003, 48 πολεμικών αεροσκαφών F-16 Lockheed-Martin στην Πολωνία αντί 3.5 δισεκατομμυρίων δολαρίων.

Η συνδιαλλαγή δημιούργησε μεγάλο εκνευρισμό στην Ευρώπη, καθώς η Πολωνική κυβέρνηση πλήρωνε το ποσό με κονδύλια της ΕΕ για την συντήρηση του αγροτικού της τομέα.

Η συνδιαλλαγή δεν είχε καμία σχέση με τις πραγματικές ανάγκες της Πολωνίας. Από τη μία, εφόσον ενσωματώθηκε στην ΕΕ, το λογικό θα ήταν η Πολωνία να είχε αγοράσε το Mirage 2000-5 MK2 της Dassault ή το Jaas-39 της Saab.

Το συμβόλαιο όμως ήταν πολύ συνδεδεμένο με την ενσωμάτωση, εκ μέρους της Πολωνίας, της αποικιοποίησης του Ιράκ μαζί με τις ΗΠΑ, το ΗΒ και την Αυστραλία. Επιπρόσθετα, ο Τζάκσον ήταν ο κύριος χρηματοδότης της Επιτροπής για την Απελευθέρωση του Ιράκ[/B] [6].

Μετά από αυτή την συνδιαλλαγή, η ΕυρωΑτλαντική Επιτροπή της Κριστίν Λαγκάρντ ήταν υπεύθυνη για την “παροχή βοήθειας σε πολωνικές εταιρείες ώστε να έχουν τη δυνατότητα καλύτερης αυτοπροβολής ως υποεργολάβοι για συμβόλαια που κερδίζονταν από τους μεγάλους εργολάβους (κυρίως τις ΗΠΑ) στο Ιράκ και το Αφγανιστάν, και ως μέρος του αμυντικού εξυγχρονισμού της Πολωνίας” [7].

Μόνο αν υποθέσουμε ότι η Κριστίν Λαγκάρντ έχει εγκαταλείψει τα προηγούμενα καθήκοντά της και ότι δεν έχει την πρόθεση να επιστρέψει σ’ αυτά, είναι δυνατό να παραδεχτούμε ότι δεν υπάρχει σύγκρουση συμφερόντων. Παρ’ όλα αυτά, όταν αναλυθούν οι πολιτικές θέσεις που υπερασπίζονται οι ομάδες των οποίων προήδρευε, καθίσταται αδύνατο να αγνοηθεί ότι είναι εντελώς ενάντιες με τη θέση που προάγει ο Dominique de Villepin στα Ηνωμένα Έθνη.

Συμπερασματικά, θα πρέπει να παρατηρήσουμε ότι οι δηλώσεις που έκανε ο υπουργός δυο μέρες μετά τον διορισμό της έμοιαζαν σοκαριστικές για τα γαλλικά συνδικάτα. Η Κριστίν Λαγκάρντ υποσχέθηκε να διενεργήσει μια μεταρρύθμιση του εργασιακού νόμου διότι, κατά την άποψή της “δημιουργεί συχνά εμπόδια για την απασχόληση και για έναν αριθμό από επιχειρημτικές αποφάσεις”. Για να κατανοήσουμε όμως την οπτική της γωνία είναι σημαντικό να αναλύσουμε τις δηλώσεις της όχι σε σύγκριση με την ομιλία MEDEF αλλά σε σχέση με τις θέσεις που η Λαγκάρντ έχει ως τώρα υποστηρίξει. Η Κριστίν Λαγκάρντ κατέβαλε μεγάλες προσπάθειες να επιβάλει το μοντέλο του αγγλοσαξωνικού εργασιακού δικαίου στην Κεντρική και Ανατολική Ευρώπη. Ο στόχος της ήταν η προώθηση των συμφερόντων των εταιρειών των ΗΠΑ και όχι αυτών της Γηραιάς Ευρώπης.

Ποιός έχει ανάγκη να πλαστογραφεί βίντεο όταν η πραγματικότητα του συριζα αρκεί από μόνη της;
Tα καταλαβαίνεις εσύ αυτά και έχεις πάρει αποστάσεις από τους πασόκους που έχουν μαζευτεί…

Η απορία αν ζεί ο Keynes που γράφω είχε εκφραστεί σε τηλεοπτική εκπομπή το 2008, πριν γίνει ακόμα αρχηγός ο Τσίπρας, αλλά το βίντεο με ένα πρόχειρο ψάξιμο στο youtube δεν το βρίσκω. Αν το έχει κανείς…

Τον μαθητή του γκέμπελς που ακούει στο όνομα Κεδίκογλου ρώτα, μη ρωτάς εμένα.