Παραθεστε εδω στιχους που γραψατε εσεις και θελετε να τους μοιραστειτε και αν θελετε (εγω παντως οχι) εξηγηστε τους! Αντε…
Θα θελα πολυ να γραψω τους στιχους μου αλλα επειδη εχω συνειδηση της στιχουργικης μου αθλιοτητας και οτι θα με κραξουν ακομα και οι πετρες…δε γραφω…Ας γραψει καποιος πρωτος να παρουμε θαρρος…
Aching, always in silence
Black anguish hits me like a tide
Nothing screams louder
Than the scream you hear inside…
Καλοι ειναι…Θα τους κλεψω!
Ας παραθεσω λοιπον το μοναδικο κομματι που χω γραψει στιχους για το γκρουπ στο οποιο παιζω.Λεγεται “Αttic”.
Twice upon a time
Once upon a dream
I felt i was laughing,
Where i could only scream
In a faraway land
Where the shores have no sand
The owl and the poet
Set free the caged swan
Clutching on the thin threads
Of sanity and pride
Concealed their thoughts and linked the dots
A shape of hearts inside
The bitter tears,i’ll let them weave
A shadow across their way
For frayed is the path they seek
And vain is the play
Seven times the’ve answered
To the calls of Seers and foes
Lesson given,mischief forgiven
With songs they count the loss
Of equal three,i chose the best
And both just felt the same
Turning the page in times of haste
Can lead to smile or shame
With thirst and dust and melted wings
The owl just slept through the day
The ticking clock woke no one
And the swan just cried and prayed
The waking call found a shore
Barren of love and life
And purple seas,washed the breeze
Breathed upon a lazy eye
Eternal beam of light and fire
Cast flame upon the land
Bless the signs,conceive the rhymes
Sung by a lonely band
The owl landed and bent the branch
And the poet choked his rage
Missing parts are blank again
Just light stains on a page
Logic stems the tears of love
Gives birth to God’s desires
devour the swan,a lifeless can
'Til dreaming time expires
Awaken fool,transparent moth
Behold the Angel’s sin
For spice it is of man’s delights
To Gods it remains unseen
Δεν θα θελα να εξηγησω κατι παραπανω.Ειναι αρκετα"προσωπικο" το κομματι.
Με ψυχοπλάκωσες μωρε χοκαμ…Πωπω…
Ενα μεγαλο Respect στον φιλο μου τον Χοκαμακο…μαλακα τους γουσταρα παρα πολυ! Κακως δεν γραφεις πολυ…
Ελα ρε!Και δεν ειχα καν στο νου μου κατι απαισιοδοξο οταν το γραφα…
Αυτο ειναι το ωραιο τελικα,ο καθενας να ερμηνευει τα πραγματα διαφορετικα.
Bandmate Σορτσακια:Thanks ρε τρελιαρη.
Ε, καλά, τι να λέμε τώρα; Πόσο πιο πολύ να ανέβει στην εκτίμησή μου o hokam; Εύγε, βρε Βορειοελλαδίτη rock star!!! Είσαι μοναδικός!!!
χοκαμ εχω μεινει ε. Φοβερα στιχακια. Ετσι ειμαι και γω, ονο οταν ειμαι επηρεασμενη απο προσωπικα γραφω καλα
Ναι…ε?
"With thirst and dust and melted wings
The owl just slept through the day
The ticking clock woke no one
And the swan just cried and prayed
The bitter tears,i’ll let them weave
A shadow across their way
For frayed is the path they seek
And vain is the play
Awaken fool,transparent moth
Behold the Angel’s sin
For spice it is of man’s delights
To Gods it remains unseen"
Όταν δηλ. σκεφτεσαι απαισιοδοξα τί γραφεις?
Θα σου κανω και ενα κοπλιμεντο (γιατι θελω να φαω συντομα Devido)…Εχει κατι απο Cave η ατμόσφαιρα που περγραφεις…Αι λαικ…
Δεν πολυγραφω ειναι η αληθεια,αλλα τα συγκεκριμμενα ειναι περισσοτερο αλληγορικα και εχουν να κανουν με πραγματα που δεν ειναι ασπρο/μαυρο,τουλαχιστον οχι για μενα.Απλα λογικα σε καποιον που τα διαβαζει χωρις να ξερει περι τινος προκειται ειναι φυσικο να φαινονται απαισιοδοξα.
Θενκς για το κοπλιμεντο,ο Σπηλιας ειναι ρισπεκτ!!!(Δεν εχω φαει ποτε Devido αλλα λεω να το τιμησω μετα απο τοσα που λες!! .)
Rope και Ρανια:Thanks!!!:oops: :oops: :oops:
Εχεις κι αλλο ρε ψευτη,το ουμ κρηεησιον.Βαλ’το κι εκεινο,κι ας ειναι πιο μπρουταλ.
Σε αυτό συμφωνώ και απαυξάνω και +500 κι όλας!
Όσο για στίχους, ίσως κάποια άλλη φορά ποστάρω τα δικά μου… Προβλέπονται πολλά καφάσια ντομάτες.
hokam, παρα πολυ ωραιοι στιχοι. Τραγουδιστοι, πως το λενε; Μπραβο, αληθεια. Βαλε κι αλλα αν εχεις και θες. Μ’ αρεσε πολυ!
Αυτο που ποσταρω ειναι μερος απο ενα μεγαλουτσικο που εχω γραψει εδω και παααααρα πολυ καιρο και προσφατα του εβαλα μια ψευτομελωδια. Ειναι απο μια προσωπικη εμπειρια και δεν ενιωθα και τελεια οταν το εγραφα. Η πρωτη μου αποπειρα ειναι, μην κραξετε ΠΑΡΑ πολυ :Ρ
She’s watching over me and my sadness
I will pass and hug her through the darkness
I was founding you in every place
try not to cry when I see your face
Piercing now all the senses
feel the love in all the tenses
I’m setting free my soul
and try not to see you in this hole
Feel the way you cross my pain
feel rotting blood in my vain
Asking you back with tearing eyes in saints
death told me is as possible as God in chains
Ελατε, ποσταρετε κι αλλοι. Μετα απ’ αυτο ολοι μπορουν :Ρ
Διαφορα ακυρα δικα μου…
I think I’ll leave my last breath
people around me say I won’t
have no idea about facing death
but they know things I don’t
‘‘I will collapse!’’ I said
I will continue on a new era
They have no tears to shed
παω να ακουσω pantera…
δεν ηξερα πώς να το συνεχισω #-o
και ενα απο τα ρηχα γλυκαναλατα:p
Some things are needles to say
I can understand that feelings don?t hide
Only by looking deeply in your eyes
How I love it when our glances collide?
I?m not fond of sophisticated conversations
I believe that this will last
A kiss of yours gets me through dimensions
Our memories don?t belong to past
υπάρχει και η ελληνική γλώσσα ε:-s
ο τελευταιος στιχος του πρωτου δικου μου ελληνικος ειναι α:-s
Τα ελληνικα ναι μεν καλυτερα αλλα πιο δυσκολα να γραψεις. My opinion.
Ειδικα αμα εχεις παρει ιδεες απο pantera οπως εγω :lol:
Hokam είσαι θεός. Τέλος.
Πάνε στους θηατράκηδες που αγαπάμε κ οι 2, να τους μάθεις να γράφουν στίχους που ξέχασαν.