έχει μεγαλώσει επικίνδυνα και φέρνει ολο το νερό στο τζάμι μου… 
ναι. αν φανταστείς με ενα πρωινό που απλά θυμήθηκε να μην κάνει ζέστη, καλά παμε.
ok, κατάφερε να βάλει * ακόμα και σε ποίημα!!!
:lol3::lol3::lol3:
ε ρε. απλα ήταν σημείωση οτι δεν θα βγάζει νόημα σε κανέναν άλλον εκτός απο μένα. για μένα ειναι, για μένα το κρατάω.
*αγάπες
Καλή η προσπάθεια του Κριμσονάκου. Έχω να κάνω μια γενικότερη παρατήρηση που όποιος θέλει την εκλαμβάνει ως απορία κι όποιος θέλει την εκλαμβάνει ως συμβουλή (εύχομαι να συμβεί το πρώτο): υπάρχουν πολλά άτομα γενικά που επιχειρούν να εκφραστούν ποιητικά κι αυτό εμένα μ’ αρέσει. Πιστεύω όμως ότι αυτό που θέλουν να εκφράσουν θα κέρδιζε πάρα πολύ από αισθητικής άποψης αν απελευθερώνονταν εκφραστικά και έγραφαν χωρίς να προσπαθούν να τηρήσουν σ’ αυτά που γράφουν παραμέτρους όπως μέτρο, ομοιοκαταληξία κτλ. Δηλαδή είναι κατάκτηση της ανθρώπινης τέχνης ο ελεύθερος στίχος, why not give it a shot.
Συμφωνω.
Κατα τα αλλα Κριμσον,ο ανθρωπος μας εχει κουλτουρα,βιβλια,τεχνη και μπουατ.
Ωραιος!
Ειχα γραψει πριν κατι μηνες ενα ποιηματακι στα αγγλικα, αν το θυμηθω ισως ποσταρω.
Συμφωνω και εγω με Γρακχο, αλλα στην πραξη (μου φαινεται) δυσκολο.
Τι γιορτή μεγάλη και τι μεγαλείο!!!
Ξύπνησε απτη λήθη το θηρίο!
Όμως είναι ένα μυστικό…
Γιατί εμείς γιορτάζουμε εδώ!!
Χορεύουμε και πίνουμε ξεχασμένοι
από τις συμφορές και τα σφάλματα του κόσμου,
αθάνατοι καθώς είμαστε και απτο φως γεννημένοι!!
Τι γιορτή μεγάλη και τι μεγαλείο!!!
Ταξιδεύουμε στο αιώνιο το πλοίο!
Καπεταναίοι μιας άλλης εποχής,
Εκστασιασμένη από μέθη της γιορτής!
Πόνος δε μας πιάνει και δυστυχία.
Λαμπρότεροι από τους άλλους τους θνητούς,
Αλώβητοι περάσαμε μέσα απτην την ιστορία…
Τι γιορτή μεγάλη και τι μεγαλείο!!!
Πλησιάζει τη σύναξη μας το θηρίο?
Μα εμείς δεν το βλέπουμε χαμένοι
στου μυαλού μας μεγαλεία ξεχασμένοι…
Καταβροχθίζει τις αθάνατες ζωές μας,
την περηφάνια μας και την αλαζονεία…
Ξαφνική μας ήρθε ετούτη η κατάρα?
Τη συμφορά να βρούμε από αδύναμα θηρία!
χρυσαυγιτης παιδια.
τα βράδια μόνο 8)
το πρωι μα8ητρια;
στηριζουμε παντως, στειλε το στον σαρικα να το κοτσαρει στο επιμετρο της γκεη επιστημης στην επομενη εκδοση!
καμαριέρα:p
Σα στιχος Alitiz ειναι αυτο! :lol:
μπουατ, λιώνω στο γέλιο.αχαχαχαχαχα
συμφωνώ με τον σοφο γέροντα, αλλά στην πνευματική κατάσταση(επιπεδο) που ειμαι εγω, μιλαμε για άθλο που έγραψα 5 λέξεις στην σειρά:lol:
Nah, το σβινω, θα το κρατησω λιγο ακομα, γιατι θελει λιγη δουλεια. Σιλεντ, ευχαριστω που σ’αρεσε.
Μπράβο σου!!!
*μια που πέρασε και απο ποιοτικό έλεγχο…
σαββατο πρωί, ψαραντωνης, και χειμώνας… εμ το γκαντεμιασα τόσο καιρό με τον καλό καιρό. πάρε χειμώνα να έχεις…
*γέροντα. πάρε ακανόνιστα τα πάντα
[B]Μέρη που δεν εχει δει κανείς.[/B]
πάντα τούτο το νησί
συνήθεια δικιά μου.
ποτε δεν ζήλεψα άλλο νησί
μα ούτε και φουρτούνα.
μονάχα λιγοστές φορές
απ’τα ψηλά τα βράχια.
προσπάθησα και γω να δω
τη νεα γη που ολοι ψάχνουν…
μα ουτε και απο κει ψηλά
είδα γη καινούργια.
και ετσι σταμάτησα και εγω
να βλέπω απο τα βράχια.
και οσο καιρό αγναντευα
τους άλλους στη φουρτούνα
ποτε μου δεν τους ζήλεψα
που πέρναγαν τ’άγριο νερό και βρίσκαν νεο χώμα.
ευχαριστώ τη γη μου με κρατά
και δεν με διώχνει πέρα.
στη θάλασσα μες τα νερά
στην άγνωστη την μοίρα.
μα ξάφνου σε μια στιγμή
μια λάμψη πέρα απ΄το κύμα.
εγω είδα τη γη
που όλοι οι άλλοι χάναν.
ουτε πολύ ψηλά,
μα ουτε και στο χώμα.
εγω την γη την πέτυχα
απο μέρος ολό δικό μου.
απο σημείο που η καρδιά
νιώθει πέρα απο την φουρτούνα.
που νιώθει πόσο γλυκό,
είναι το νέο χώμα.
ανάθεμα την ωρα, ανάθεμα
που γέλαγα τους άλλους.
αυτούς που στη φουρτούνα πέφτανε
δίχως κανένα φόβο.
ποτέ δεν άκουσα τα λόγια
μην πέσω στη φουρτούνα
και ετσι εγώ ετσάκισα
πριν καν το πρώτο κύμα.
κατάρα δίνω σε τούτη γη
που μου μάθε να θέλω.
[I]να κάνω πριν σκεφτώ[/I]
και μόνος μου να μένω.
:thumbup:
Mass Produced
words like roads, ghost roads haunted with screams
a disease pulsating under tortured skies
mass morals breeding stagnant souls
drifting corrosive chains
our sacrificed images comfort the epidemic
blind and rotting away, we reproduce
in cities of barren dreams
πολυ θα εκτιμουσα καμια αποψη/κριτικη
*αφιερωμένο σε όσους δεν θέλουν την μποφιλιου Headliner στο rockwave :razz:
[B]-Ψάχνοντας τη λέξη-[/B]
Μονάχα λέξεις, που δεν υπάρχουν
μόνο εκείνες γνωρίζουν την αλήθεια.
Και περιμένω από ένα άδειο στόμα
σε ένα άδειο σώμα να τις πει.
Και όμως ξέρω, πως δεν υπάρχουν
και έτσι ανταμώνω συνέχεια σκοτάδια.
Μα πάλι ελπίζω, οτι μια μέρα
μια λέξη μονή της θα κάνει την αρχή.
Γιατί το ξέρω, αν θα μιλήσω
μια λέξη πιο πρώτος και από τον πρώτο.
Γιατί το ξέρω, αν θα γεννήσεις
καινούριες λέξεις όλα είναι πιθανά.
Αναπνέουν κόσμοι που πριν δεν ζούσαν
και έχεις ευθύνη για την πρώτη τους ανάσα.
Για το μετά τους, αποφασίζει
αυτός που 'ναι σε σένα πιο κοντά.
Και εγώ που θέλω, και εγώ που ελπίζω
να σβήσω μέσα στο δικό σου μαύρο
θα περιμένω, μόνο για πάντα
σε σένα αυτή η λέξη να 'κουστεί.
Μα αν δεν νιώσεις, δεν καταλάβεις
γιατί βγήκε από το δικό μου στόμα
όλοι οι πλανήτες , και όλοι οι κόσμοι
θα πάψουν νά 'χουνε ζωή.