το γύρισαν στο μπλακ φαίνεται,μια χαρά είναι
Συμπτωματικά μπήκα σήμερα στο φμπ τους μετά από πολύ καιρό να δω κάνα νέο και αύριο λέει βγαίνει ο καινούριος δίσκος
Επος και αυτο και το ομωνυμο απο το νεο δισκο, thanks για την προταση, να μια μπαντα που δεν ειχα ανακαλυψει και απλα λατρεψα απο το πρωτο ακουσμα.
Θα το έβαζα στις Death Metal κυκλοφορίες αλλά αυτό εδώ αξίζει μεγαλύτερης αποδοχής οπότε το βάζω πρώτα εδώ. Εμένα προσωπικά μου θυμίζει την Death metal εκδοχή των Mastodon το οποίο είναι επίτευγμα στο επίπεδο που έχουν καταφέρει να φτάσουν. Τα ριφφ και οι συνθέσεις είναι για όσκαρ. Είναι ο 4ος δίσκος των βρετανών όπου και κατάφεραν να είναι όσο πιο πιασάρικοι γίνεται, με την καλή έννοια όμως.
Από φωνή τι λένε; Είναι κι εκεί Mastadon;
Όταν δεν γκαρίζουν ναι 
Μιλάς με γρίφους γέροντα Γουϊλσονικέ, αλλά θα τσεκάρουμε …
Γουιλσαλονικιέ διάβασα
τοτε τσεκαρε και το καινουργιο των A perfect circle.
Cancer Bats - The Spark that Moves
Η επιστροφή των Cancer Bats στα γνώριμα μονοπάτια τους, ίσως λίγο πιο μελωδικοί και τους πάει. Με εξέπληξαν πάρα πολύ ευχάριστα, γιατί από το προηγούμενο είχα απογοητευτεί ιδιαιτέρως!
Sangre de Muerdago - Noite δάση, ρυάκια κλπ
Έσκασε από το πουθενά αυτό. Και με το προηγούμενο πολύ όμορφα είχα περάσει (True Zero και Cursed with a Conscience λέμε!) και γενικά δε μ’ έχουν απογοητεύσει ως τώρα τα παλικάρια.
Πρώτη ακρόαση στο Rattlesnake ήμουν έτοιμος να αρχίσω moshing με το λαπτοπ.
Για όλα τα τραγούδια από ένα video clip, ενημερωτικά.
Γενικά είμαι μεγάλος fan, αλλά το προηγούμενο δε μου άρεσε. Μόνο το Sattelites, και αυτό με επιείκεια. Το “The Spark…” το έχω λιώσει ήδη!
αναμενω με ανυπομονησια αυτο:
Κόλαση, απλά.
Μπορεί να είναι λιγότερο black και περισσότερο symphonic από ποτέ αλλά είναι απολαυστικοί.
Το video είναι σταματημένο στο τρίτο κομμάτι, Aetheric, με μια βαριά εσάνς από Satyricon. Το όλο εγχείρημα γενικά μου θύμισε το King των Fleshgod Apocalypse, βασισμένο στις συμφωνικές μελωδίες με διακριτικές κιθάρες και τα ντράμς να είναι ο συνδετικός κρίκος, όσο γίνεται δλδ, ώστε το αποτέλεσμα να βγαίνει όσο δυναμικά γίνεται, χωρίς κάτι να υπερσκελίζει τα υπόλοιπα. Λίγο το ξεφτίλισαν στην χορωδία αλλά δε με χαλάει, θα προτιμούσα φωνητικά στυλ vortex πάντως σε αρκετά σημεία.
Παραμόνευα στη γωνιά μου έτοιμος να κράξω, αλλά το έχω ακούσει ήδη 5 φορές. Λόγω Αμπρακατάμπρα και του πρώτου single που βγάλανε, βιάστηκα να τους κρίνω αρνητικά, αλλά έχω την εντύπωση ότι ΕΥΤΥΧΩΣ με διέψευσαν. Εντάξει, δεν ακουμπάει την τριάδα θάνατος Puritanical Euphoric Misanthropia - Death Cult Armageddon - In Sorte Diaboli, αλλά έχει κάτι που με τραβάει να το ακούσω και μου αρέσει.