Κομματάρες τα
Dark Song(Primordial)
Dead Again(Mercyful Fate)
Behemoth(Las Cruces)
Valley of the kings(Praying Mantis)
Virtual Machine(Sheavy)
Thus With a Kiss I Die(While Heaven Wept)
Stillborn(Burning Witch )
Planets Collide (Crowbar)
Tears Of The Dead(Arch Enemy)
Dustflow(Candlemass)
New Noise (Refused)
Time Travelling Blues(Orange Goblin)
Revolution(Cathedral)
The Knell and the World(Dawn)
Traces of Reality(Dødheimsgard)
Ganbou-Ki(Boris)
committed(unsane)
κτλ κτλ κτλ…
Καληνύχτα
1 Like
Bruce Dickinson - Chemical Wedding
Μάλλον ότι καλύτερο έχει κάνει έξω από Maiden, το είχα αγοράζει μαζί με Sepultura (Against). Τότε θυμάμαι πως το Sepultura ήταν που με έκαιγε περισσότερο επειδή είχα ακούσει τον Στάθη Παναγιωτόπουλο στο jammin τότε να λέει πως είναι “σαν το Arise”. Αφού το άκουσα για ένα διάστημα και του έριξα μερικά καντήλια, κόλλησα με Bruce για πολύ πολύ καιρό
Death - The Sound of Perseverance
Τους είχα ανακαλύψει με το Lack of comprehension, είχα αγοράσει λίγο καιρό πριν το Symbolic και το Spiritual. Εδώ αρχικά είχα απογοητευτεί από τον ήχο κυρίως. Πολύ πριμαριστός για τα τότε γούστα μου.Αλλά εννοείται δισκάρα.
Amon Amarth - Once Sent from the Golden Hall
Παραμένει με μεγάλη διαφορά ότι καλύτερο έχουν κάνει. Τεράστιο κόλλημα όταν βγήκε.
The Gathering - How To Measure A Planet?
Ξεστράβωμα. Όχι η μουσική που ήθελα να ακούσω εκείνη την περίοδο αλλά έγινε η αρχή μιας μεγάλης αγάπης. Συνολικά ως άλμπουμ μάλλον ότι καλύτερο έχουν βγάλει.
The Haunted
Όχι πολύ καιρό πριν κάποιος μου είχε δώσει μια κασέτα με το Slaughter of the Soul. Αυτό έμοιαζε με το απαραίτητο sequel.
Covenant - Nexus Polaris
Ψιλοσοκ εδώ. Κάργα μελωδικό black metal που το λάτρεψα από το πρώτο άκουσμα. Είχε έρθει τυχαία στα χέρια μου σε κασέτα από φίλο (ο οποίος το μίσησε)
Cradle of Filth - Cruelty and the Beast
Όλοι παραπονιούνταν τότε για τον κακό ήχο. Για εμένα πάλι ήταν η πρώτη επαφή και είχα κολλήσει άσχημα. Μαζί με Midian τα αριστουργήματα τους.
Ωστόσο ο νικητής της χρονιάς είναι…
Blind Guardian - Nightfall in Middle Earth
Όπου η λατρεία για Tolkien είχε φτάσει σε δυσθεώρητα ύψη. Αξεπέραστο!
2 Likes
καλα σιγουρα τιτανοτεραστιο το When Forever Comes Crashing αλλα εβαλα πιο πολυ αυτα που ακουγα τοτε
1 Like
Πολλά καλά άλμπουμ αλλά τα περισσότερα ήταν άνισα, δλδ αρκετά είχαν πολύ καλά έως εξαιρετικά/μοναδικά κομμάτια αλλά και αρκετά fillers, στα περισσότερα τουλάχιστον. Δεν έχω παράπονο όμως, η έμπνευση στα περισσότερα που αναφέρθηκαν ήταν αρκετά χορταστική.
Όμως ρε ιερόσυλοι 
ξεχάσατε 2 μανιερίστικα αλλά γαμάτα άλμπουμ, Running Wild - The Rivalry, πάρα πολύ καλή κυκλοφορία και Bolt Thrower - Mercenary, no comments εδώ.
…ο ιερόσυλος ξέχασα να γράψω το επικό άλμπουμ για το οποίο άρχισα το πόστ…---------------------> Solitude Aeturnus - Adagio ρε βλάσφημοι
“Pray to your hands for salvatioooon
Bend your cross to fit your wayyyys”
2 Likes
Εντωμεταξύ ξέχασα κι εγώ το Aegis των Theatre of Tragedy, φανταστική gothic rock δισκάρα, το Fireworks των Angra το τελευταίο τους με τον Matos δηλαδή. Οι Slayer είχαν βγάλει το μάλλον χειρότερο τους δίσκο Diabolus In Musica, είπατε πιο πάνω για το System of A Down το οποίο όμως άκουσα σοβαρά μετά το Toxicity, οι Metallica έβγαλαν το Garage Inc. αλλά οκ δεν πιάνεται για καινούρια κυκλοφορία (άδικο για τις υπόλοιπες μπάντες), οι Rhapsody το γαμάτο Symphony of Enchanted Lands και οι Hammerfall το Legacy of KIngs (και οι 2 μπάντες τότε μεγάλες ελπίδες για το power metal), o Halford πειραματίστηκε κι άλλο (if you know what i mean ) με τους 2wo, οι Fear Factory με το Obsolete και οι Apocalyptica έβγαλαν το Inquisition Symphony, και ο Axel Rudi Pell το Oceans Of Time, επίσης -θα πέσει φωτιά να μας κάψει- οι Conception το Flow, ο King Diamond το Voodoo και φυσικά οι Running Wild το Rivalry μετά κάπου τους έχασα για να τους ξαναπιάσω αρκετά χρόνια αργότερα. Και τέλος
(οι φλασιές δεν έχουν τελειωμό) Grave Digger το Knights of The Cross!
Γενικά άκουγα πολύ μουσική τότε… τώρα ούτε την μισή.
2 Likes
Death - Sound of Perseverance
Blind Guardian-Nightfall in Middle -Earth
Bruce Dickinson - The Chemical Wedding
Soad - Soad
Kiss - Psycho Circus
Monster Magnet - Powertrip
Spiritual Beggars - Mantra III
Gov’t Mule - Dose
Διάφανα Κρίνα - Κάτι σαράβαλες καρδιές
Massive attack - Mezzanine
PJ Harvey - Is this Desire
Lauryn Hill - the miseducation of lauryn hill
Offspring - Americana
Pulp - This is Hardcore
Neutral Milk Hotel - In the Aeroplane Over the Sea
The Gathering - How to measure a planet
Dirty Three - Ocean Songs
Cat Power - Moon Pix
Smashing Pumpins - Adore
+1 Belle and Sebastian - The boy with the Arab Strap για να βγεί μια 20άδα
ωραία χρονιά
3 Likes
Δε λες ομως ποιος σου θυμησε την υπαρξη του…
1. Nightfall In Middle-Earth - Blind Guardian
Γιατι ειναι το πιο πληρες και πιο μεγαλειωδες αλμπουμ τους, και γιατι απο εκεινη τη χρονια, αν και με πολυ δυνατο ανταγωνισμο, τελικα το εχω ακουσει μαλλον περισσοτερο απο οποιοδηποτε αλλο στη λιστα.
2. How To Measure A Planet? - The Gathering
Εχασε στο νημα, θα μπορουσε να ειναι ανετα στην πρωτη θεση, αλλα αποφασισα να το βαλω δευτερο γιατι συνολικα μου αρεσουν περισσοτερο τα δυο που ακολουθησαν, με το Souvenirs να ειναι οτι πιο συγκινητικο και μεγαλοπρεπεστατο εχουν βγαλει ποτε.
3. The Chemical Wedding - Bruce Dickinson
Το καλυτερο αλμπουμ στην καριερα του Bruce, αριστουργημα απο το πρωτο εως το τελευταιο δευτερολεπτο.
4. Offspring - Americana
Απο τα καλυτερα αλμπουμ τους σιγουρα.
5. Better Than Raw - Helloween
Το τριτο απο τα τεσσερα κατα σειρα υπεροχα αλμπουμς με τον Deris, και το αγαπημενο μου απο αυτα τα 4.
6. Alternative 4 - Anathema
Ο δισκος που τους εκανε απο τεραστια μπαντα του ατμοσφαιρικου χωρου, μια απο τις πιο hot μπαντες του μεταλ γενικοτερα. Προτιμω το Judgement διχως καμια αμφιβολια, αρα αυτο ειναι μια χαρα στο νουμερο 6 της χρονιας για μενα.
7. Vovin - Therion
Δισκαρα απο πολυ αγαπημενη μπαντα μεχρι πριν λιγα χρονια.
8. Obsolete - Fear Factory
Αλλο ενα αγαπημενο μου απο καποια μπαντα, ωραιο concept και πολυ μπροστα για την εποχη.
9. Without You I’m Nothing - Placebo
Οσα εχω βαλει στη λιστα απο 4-10 θα μπορουσαν να βρισκονται σε οποιαδηποτε απο αυτες τις θεσεις.
10. The Wake Of Magellan - Savatage
Το αγαπημενο μου Savatage.
2 Likes
Ειναι τρομερο διαβαζοντας το θρεντ ποσα απο τα all time favorites μου βγηκαν το 1998.
Nightfall in Middle-Earth, Alternative 4 και Vovin μαζι με το Chemical Wedding τεραστια κοληματα, εξαιρετικο και το Aegis.
Quintom Η Wiki λεει Σεπτεμβρη του 1997 το Wake of Magellan, αλλιως εμπαινε και αυτο χαλαρα.
Fallen Temple επισης τεραστιο κολλημα αλλα δεν το βαζω γιατι ουσιαστικα ειναι mini-CD. Ποσο ομορφα Lostαδικο ειναι αυτο το Marble Smiling Face γαμω.
ΕΔΙΤ: Ξεχασα το Cruelty and the Beast (το αγαπημενο μου CoF) και το κατι Σαραβαλες Καρδιες. Τι χρονια ρε…
-3. Obsolete - Fear Factory
Δεν υπάρχει ο δίσκος. Δυστοπικό industrial, απίστευτος ήχος, ένα από τα καλύτερα crossover albums. Νόμιζα πως τα είχα ακούσει όλα και μετά…
-2. System Of A Down - System Of A Down
Πάρε να 'χεις. Αρμένιοι με κιθάρες και ντραμς?? Ε? Πως? Τι? Και όμως υπάρχουν. Δίσκος έπος, αριστούργημα! Πρέπει να είχε κολλήσει στη cdιερα για αιώνες, ώσπου…
-1. The Haunted - The Haunted
Τέλος. Οι Σουηδοί σπέρνουν φόβο και τρόμο σε album που χωρούσε στη μια πλευρά της κασέτας! Thrash αριστούργημα!
Πιο πίσω ως το 10
4. Bruce Dickinson - The Chemical Wedding
5. Alternative 4 - Anathema
6. Cradle of Filth - Cruelty and the Beast
7. Marilyn Manson - Mechanical Animals
8. Korn - Follow the Leader
9. Monster Magnet - Powertrip
10. Offspring - Americana
1 Like
πολυ κοντα τα γουστα μας . Θα εβγαζα το COF και θα εβαζα Spiritual Beggars και Bonus το Rob Zombie - Hellbilly Deluxe (μαζι με το Gov’t Mule - Dose).
1 Like
Καλα με Tyranny απο Shadow Gallery δεν υπαρχει δυσκολια στην επιλογη. Μετα με επιφανειακη σκεψη ερχονται τα New Dark Age απο Solstice και Adagio απο Solitude Aeturnus. Eπιφυλασσομαι μπας και το ψαξω λιγο παραπανω
2 Likes
Aφου πάμε με τοπ λίστες, με blur αυτά που ο 14χρονος Σεβεκ τον επαιζε, αλλά ο 34χρονος γελάει:
- Shadow Gallery - Tyranny
- Eldritch - El Nino
- Blind Guardian - Nightfall
- Benediction - Grind Bastard
- Death - Sound
- Bolt Thrower - Mercenary
- The Haunted - The Haunted (το ακουσα αργότερα)
- Bruce Dickinson - Chemical Wedding
9. Anathema - Alternative 4 (εχω να το ακουσω από τοτε)
10. Cradle of Filth -Cruelty and the beast (δεν μπορώ να το ακούσω πλεον, με εξαίρεση το desire in violent overture)
11. Therion - Vovin (το μισο)
- Liquid Tension Experiment - Liquid Tension Experiment (το ακουσα αργότερα)
- Korn - Follow the Leader (το ακουσα αργότερα)
- Cannibal Corpse - Gallery of Suicide
To Flow βγηκε το 97, αλλιως προφανως και θα χτυπαγε κορυφη.
Σωστός, μάλλον θα το άκουσα κι αυτό το 98
Επίσης από live album οι Stratovarius είχαν βγάλει το Visions of Europe εν μέρη ηχογραφημένο στην Αθήνα
1 Like
Το Chemical είναι ο αγαπημένος μου δίσκος γενικότερα και τον έχω συνδέσει με συγκεκριμένη (φοβερή) περίοδο της ζωής μου οπότε δεν είμαι αντικειμενικός με αυτόν.
Κατά τα άλλα…
Spiritual Beggars - Mantra III
Blind Guardian - Nightfall in Middle Earth
Offspring - Americana
The Haunted
Pagan Altar - Volume 1
Πολυ αγαπημενο κ τo Invictus. Virgin Steele. Αγαπημενα κ τα Siege Perilous(πολυ ωραιες ατμοσφαιρες) κ το Something wicked this way comes. Τελευταιο iced earth που ασχοληθηκα εκτενως
1 Like
Και μερικά ακόμα που ξέχασα πριν.
Morbid Angel - Formulas Fatal to the Flesh
Ίσως το πιο αδικημένο άλμπουμ τους. Εντελώς άρρωστο και με μάλλον κακό εξώφυλλο.
Anathema - Alternative 4
Αν και είναι με το επόμενο τους που με διέλυσαν εντελώς.
Iced Earth - Something Wicked This Way Comes
Μπορεί με τον καιρό να έμεινε στο ράφι να μαζεύει σκόνη αλλά όταν είχε βγει το είχα λιώσει κανονικά.
Monster Magnet - Powertrip
Και μόνο το ομώνυμο αν είχε έφτανε.
Cannibal Corpse - Gallery of Suicide
Παρότι και αυτό με τον καιρό έπεσε πολύ, όταν βγήκε έπαιζε συχνότατα.
Theatre of Tragedy - Aégis
Όχι love at first sight αλλά σήμερα παίζει και να το ακούω περισσότερο από ότι τότε.
Εξαιρετική χρονιά (με κάποια από τα πιο αγαπημένα μου άλμπουμ), αλλά ας αναλογιστούμε οι περισσότεροι εδώ σε τι ηλικία τα ακούγαμε τότε (και υπό πόσο διαφορετικές συνθήκες σε σχέση με σήμερα). Ενδεχομένως, με κάποια από αυτά να μην είμαστε και πολύ “αντικειμενικοί”.
Και για μένα κορυφή της χρονιάς παραμένει το “The Chemical Wedding”.
1 Like
Είπα να μην το ξεχάσω και το ξέχασα.
Φυσικά η τεράστια δισκάρα του King Diamond - Voodoo που παίζει να είναι και top 5 ας πούμε.
Εν μέρει ή εν όλω, μικρή έως καθόλου σημασία έχει όταν το 1998 κυκλοφόρησε επίσης ένας live δίσκος που κουβαλά ιστορία όσο ελάχιστοι.
To “Live 1966 - The “Royal Albert Hall” Concert” που περιέχει την σημαδιακή συναυλία του Bob Dylan στο Manchester Free Trade Hall (το Royal Albert Hall αποτέλεσε μια από τις πιο επίμονες διαχρονικά παρεξηγήσεις).
Μια συναυλία όπου η… “αλληλεπίδραση” μεταξύ μουσικών και κοινού (αποτελούμενου ως επί το πλείστον από folk πιουρίστες) που αποδοκιμάζει, γιουχάρει κι αποκαλεί τον Dylan “Ιούδα”, έχει σαν αποτέλεσμα μια από τις πιο ηλεκτρισμένες στιγμές στο rock ‘n’ roll (κυριολεκτικά και μεταφορικά!), και κάποιες από τις καλύτερες εκτελέσεις ορισμένων αριστουργηματικών κομματιών του Bob Dylan. Ενός μουσικού που δεν υποτάχθηκε σε αυτά που οι μέχρι τότε οπαδοί του “δικαιολογημένα” περίμεναν από αυτόν αλλά υπέταξε ο ίδιος τα σύμβολα και τις έννοιες στις επιθυμίες του.
1 Like