Δίσκο ή δίσκους που λιώνουμε αυτό το καιρό

Αυτόν τον καιρό και λόγω του ότι διαβάζω ΠΑΝΤΑ με μουσική για να μην ακούω τους ενοχλητικούς ήχους απ’ έξω, λιώνω πολλά άλμπουμ, κυρίως γιατί είναι σπαστικό να αλλάζω κομμάτια οπότε βάζω στο winamp 4-5 δίσκους στα καπάκια και είμαι πένα.

Όταν είμαι λοιπόν στο σπίτι, λιώσιμο τρώνε τα εξής:

[B]Dare - Out Of the Silence, Blood From Stone & Calm Before The Storm[/B], και οι τρεις, δίσκοι-μνημεία (κατά τη γνώμη μου) στο AOR…

[B]Lethal - Programmed[/B] (ποοοοολύ λιώσιμο και τρομερός δίσκος)

[B]Tygers Of Pan Tang - Ambush[/B] (φρέσκο πράμα, σπαρταράει)

[B]Sanctuary - και τα δύο[/B]

[B]Crimson Glory - S/T & Transcendence[/B]

[B]Oracle - As Darkness Reigns[/B]

[B]Angel Witch - S/T[/B]

ενώ όταν είμαι στο λεωφορείο-δρόμο-τρένο από και προς σχολείο-φροντιστήριο, για να ξελαμπικάρει το μυαλό μου, το μενού περιλαμβάνει ανάλογα με τη φάση

[B]Fates Warning - Parallels[/B]

[B]Queensryche - Rage For Order[/B]

[B]Apollo Ra - Ra Pariah[/B]

[B]Zions Abyss - T.A.L.E.S.[/B]

[B]Dokken - Under Lock And Key[/B]

και η παντοτινή μου αγάπη

[B]Jag Panzer - Thane To The Throne[/B] μόνο που αυτό το λιώνω κάνα 2άρι χρόνια τώρα…

Αυτά από άλμπουμς, μεμονωμένα κομμάτια δεν αναφέρω γιατί θα βγω οφφ τόπικ…

Murder By Death-Bitter Drink, Bitter Moon [2012]

Μεγάλο κόλλημα. Ο δίσκος έχει μεγαλώσει όλον αυτόν τον καιρό πολύ περισσότερο απ’ ό,τι υπολόγιζα.

ειμαι φαν αλλα ειχα ξεχασει τελειως οτι βγηκε το αλμουμ.Θα το ακουσω το συντομοτερο

…Nile discography:):!:

Οτιδήποτε γράφει πάνω του Μuddy Waters.

Ξανά και ξανά. Never gets old. Never worn down.

[I][B][B][SIZE=“6”]This is tomorrow calling[/SIZE][/B][/B][/I]

[SPOILER]Welcome to my house of sadness…

[/SPOILER]

Γιατί κάθε φορά που βλέπω ποστ σχετικό με Grip Inc. μού έρχεται ασυναίσθητα η επιθυμία να σταματήσω αυτό που ακούω και να βάλω έναν δίσκο τους (οποιονδήποτε, γιατί όλοι ΓΑΜΑΝΕ) ??
Μην το κάνετε αυτό παρακαλώ, αφήστε μας να ακούσουμε τη μουσική μας !

Ευκαιρίας δοθείσης, να δηλώσω πως είναι πραγματικά κρίμα να κυκλοφορεί στα ίντερνετς μόνο ένα οπτικό ντοκουμένο από συναυλία τους. Αυτό το γνωστό λάηβ στο Νου Τζέρζυ λέω. Μπορεί ο ήχος να μην είναι πολύ καλός αλλά καταλαβαίνει ακόμη και ο πιο άμπαλος, τη λύσσα που έβγαζε αυτή η μπάντα στο σανίδι, την τρομακτική απόδοση των μελών και το πόσο τεράστιος frontman ήταν ο μακαρίτης…
Θα έδινα τα πάντα για να ήμουν μέσα σε ένα τέτοιο venue εκείνη την εποχή.

…πολύ My Dying Bride απόψε:):!:

τα παντα απο primordial.απο την προηγουμενη βδομαδα δεν παιζει τπτ αλλο.

Ulan Bator-Cut

Παντελως αγνωστοι.Στο μοναδικο αυτοχρηματοδοτουμενο τους δισκακι,οι Γερμανοι Ulan Bator παιζουν Power/prog.Εχουν το κατιτις που τους ξεχωριζει.Δεν με βοηθανε να γραψω πολλα αφου δεν θυμιζει κατι το εμφανες(σιγουρα αγαπανε F.W.) ωστε να τους παρομοιασω. Ολες οι μελωδιες τους ειναι απο τους δυο κιθαριστες,καμμια χρηση πληκτρων.Η φωνη του Jens ειναι παραπανω απο ικανοποιητικη και ειναι κριμα που χαθηκε (οπως και ολοι οι υπολοιποι της μπαντας).Σολαρισματα σε αφθονια και συνθεσεις που χωρις να ειναι πιασαρικες σου ειναι ευκολο να τις αφομειωσεις.Ιδιαιτερη ΑΝΑΓΚΗ στο Changing Heads που με εχει υποχρεωσει να ακουσω αρκετες φορες το τραγουδι(μτα το 2ο λεπτο,το νιωθω σε απολυτη αρμονια με τις αναπνοες μου).Στα Flying High και Innocence of Life κανω brain-guitaring ενω οι καρποι μου σπανε σαν πασχω απο συνδρομο down.Πιθανοτατο το Bad Time ειναι το αγαπημενο μου του δισκου αφου η διαθεση μου ανεβηκε κατακορυφα.Η συνοδεια στιχων κρινεται απαραιτητη.Στο τελος εμεινε και το πιο powerαδικο κομματι του δισκου,το Eyes of a Child που θα εκπληρωσει τις αναγκες οπαδων των Heavens Gate.Επισης η παραγωγη που ειναι αξιοπρεπεστατη,ανηκει στο τραγουδιστη των Scanner(εποχης Terminal Earth)S.L. Coe.

Manilla Road λιώσιμο για τις επόμενες μέρες:):!:

cirith ungol!!!

Kαι επανερχομαι με καραγραφικο ποστ αποθεωσης

Satan’s Host - Metal from Hell

Τον έλιωσα, που λέει ο λόγος. Δυο φορές τον άκουσα, και με το ζόρι. Και θέλω να εγείρω μια συζήτηση. Τι σας τρελαίνει από αυτόν τον δίσκο; Πέρα απ’ το ότι είναι καλτ και σατανίλα; Η μουσική ως επί το πλείστον είναι απλά ΚΑΚΗ, ακόμα και για τα δεδομένα του απλού heavy metal ή όπως θέλετε να το πείτε. Θα έλεγε κανείς ότι σε έναν δίσκο που τραγουδά ο μέγας Harry Conklin αποτελεί απλά ένα τοπίο για να μεγαλουργήσει πάνω ο Τύραννος. Αλλά δεν μπορώ να πάρω τα μάτια μου από αυτό το χάος(και όχι με την έννοια που θα το ήθελαν). Με τις παραγωγές επίσης δεν έχω μεγάλο θέμα, αλλά εδώ σκατεύει την ήδη σκατά μουσική και μένει μόνο ένα συνονθύλευμα βόμβων που προσβάλλουν τα αυτιά μου.

Ο Harry πάλι προσπαθεί να μεγαλουργήσει σε δύο τρία κομμάτια, που τυχαίνει να είναι τα καλύτερα του δίσκου μιας και τα όργανα κάνουν τουλάχιστον τα βασικά(Into the Veil, Standing At Death’s Door, Hellfire, ίσως και ομώνυμο)αλλά σε άλλα πάλι είναι ΤΕΛΕΙΩΣ ανέμπνευστος, λες και δεν είναι ο ίδιος που τραγούδησε στο Ample Destruction 2-3 χρόνια πριν. Οι “σατανικές τσιρίδες” δεν φτάνουν, όχι, κι ας φτάνει σε δυσθεώρητα σημεία η φωνή του. Δηλαδή αν θεωρείτε το Black Stele ή το King of Terror(που στο μισό τραγούδι γελάει και μουγκρίζει) κομματάρες, δεν ξέρω τι να σκεφτώ. Τα χρόνια συναυλιών και ακουστικών στο max μπορεί να έκαναν ζημιά τελικά σε κάποιον.

Πραγματικά είναι από τις περιπτώσεις δίσκων που χρειάζονται επειγόντως μια επανηχογράφηση. Κι ας λέγεται Metal From Hell 2015, κι ας μην τραγουδάει ο Tyrant όπως παλιά. Αυτό το μπουρδέλο ήχων δεν παλεύεται. Για μένα το περσινό είναι πολύ, πολύ καλύτερο. Και αυτό, πλην των Into The Veil και Hellfire, μπορείτε να το κρατήσετε και να το πετάξετε αν θέλετε.

[B]Σάρκα [/B]- Αφηγήσεις, 2012

η επιστροφή της μπάντας απο την Κρήτη, μετά από πολλά χρόνια. Εξαιρετικό άλμπουμ, οι Sonic Youth επιρροές παραμένουν όπως πάντα, αλλά ακούω και λίγο Εν Πλω θα έλεγα. Μια χαρά.

Οχι η δικη μου κοπια, αλλα θα μπορουσε. Επιτελους αλλαξα το καλωδιο του ενισχυτη και τις τελευταιες μερες παιζει πολυ βινυλιο (δεν εκανε καλη επαφη και επρεπε να το εχω σε συγκεκριμενη κλιση για να μη σβηνει ο ηχος).

Πωωωω πραγματικά είσαι ο ορισμός της αμπαλοσύνης ε.
Δε μου λες, μήπως θεωρείς και τίποτα Venom - Welcome to Hell, τα Celtic Frost ή τα πρώτα Bathory επίσης σκουπίδια;

Soundtrack 25ημέρου βασικής εκπαίδευσης στο Trondheim (η δίκαια μετονομασία της Τρίπολης):

Στέρεο Νόβα - Βιταμίνα Τεκ (κάθε βράδυ πριν τον ύπνο απαρεγκλίτως)
Monster Magnet - God Says No (όταν πλησίαζαν οι μέρες να ορκιστούμε και καβλώναμε)
Primordial - τα πάντα (σχεδόν κλαίγοντας κάποιο Σάββατο βράδυ που ΓΑΜΩΤΗΝΜΠΑΝΑΓΙΑ)
Dead Soul Tribe - A Murder of Crows
Portishead - Dummy
The Reporters - Bare Hands

Θα μου πεις, “σταρχίδια μου τι άκουγες”. Θα σου πω, “έχεις δίκιο”.