johnny
November 8, 2008, 10:52am
#1
Θρυλικό συγκρότημα με ιδιαίτερα χαμηλό προφίλ. Δεν κάνανε παρά ελάχιστες συναυλίες. Στην ουσία η μπάντα δεν είχε σταθερή βάση, ο πυρήνας όμως ήταν ο Ντίνος Σαδίκης και ο Δήμος Ζαμάνος. Το 1985 άρχισαν να προβάρουν στην Αθήνα. Από το 1987 παίρνουν μια ποιο σκοτεινή μουσική κατεύθυνση. Τελικά, το γκρούπ «φάντασμα», καταφέρνει μετά από περιπέτειες να ηχογραφήσει μια ενδοχή των κομματιών του που κυκλοφόρησε τελικά το 1989 μόνο σε 1000 αντίτυπα. Ύπηρξε και ένα 12άρι με remix που τελικά δεν το κυκλοφόρησαν.
edited
Tους Εν Πλω τους έχουμε αναφέρει αρκετές φορές… Η τελευταία που θυμάμαι είναι μία συζήτητηση στο thread της ελληνικής σκηνής, οπότε την παραθέτω εδώ:
=D> =D> =D>
τον είχα προτείνει παλίοτερα στις “δισκάρες”. Τι να πεις για αυτόν τον δίσκο? Ότι οπό πολλούς θεωρείται ως η κορυφαία στιγμή του ελληνικού ροκ? Ότι άλλοι λένε ότι αν υπήρχε ποτέ “εναλλακτικό” ελληνόφωνο ροκ τότε αρχίζει και τελειώνει σε αυτόν τον δίσκο? Ότι ο Σαδίκης είναι μεγάλη μορφή και αν δεν υπήρχε αυτός ο δίσκος ο Αγγελάκας δεν θα είχε τι να διασκεύαζει (και να αντλεί έμπνευση βεβαίως βεβαίως)? Ότι είναι από τα πιο συλλεκτικά βινύλια?
Εδώ: http://www.ypokoultoura.gr/music/en_plw/xoris_kanona_96.html
υπάρχει μια συνέντευξη του Σαδίκη, που μιλάει για αρκετά πράγματα, όπως την καταδίκη για την υπόθαλψη του Πρέκα και άλλα ενδιαφέροντα… όπως η κλασσική ατάκα:
Κυριολεκτικά φτάσαμε το τετρακάναλο στα όρια του. Θυμάμαι τον ντράμερ να ηχογραφεί με ένα κράνος μηχανής στο κεφάλι και ακουστικά από μέσα. Μόνο έτσι μπορούσε να ακούσει καθαρά τι έπαιζαν οι κιθάρες.
(γενικά είναι μαστ γιατί οι Εν Πλω χαρακτηρίζοταν από μια μυστικοπάθεια, οι συναυλίες που είχαν δώσει πχ ήταν ελάχιστες και οι πληροφορίες για το συγκρότημα λιγοστές)
somnambulist, όσο για το “Χθες Βράδυ”, όπως είπε και ο ίδιος ο Σαδίκης:
Η θεώρηση των Εν Πλω ήταν ότι όχι μόνο δεν πρέπει να αφήνουμε ανέγγιχτη την ελληνική μουσική παράδοση αλλά θα πρέπει να την ξεσκίζουμε …
πάρτε κ ένα ριβιου
http://www.rocking.gr/article1033.php
έλα ρε παναγιώταρε
απ’ όλα όσα έγραψες μένω στα δυο παρακάτω.
τρελά επιτυχημένο χωνευτήρι ξένων ήχων με παραδοσιακούς ελληνικούς. και, πραγματικά, αυτές οι κιθάρες είναι από τα πιο ωραία θορυβώδη πράγματα που έχω ακούσει σε δίσκο. πραγματικά απίστευτο πράγμα. και μια παραγωγάρα λυτή κι απέριττη, σκληρή και ξερή, ολοζώντανη όπως αρμόζει στα τραγούδια. πραγματικά, παρότι, λόγω ευαισθησίας στην ακοή, ξέρω ότι μετά θα το μετάνιωνα, θα ήθελα πααααρα πολύ να τους δω λάηβ να βγάζουν αυτόν τον ήχο και να ακούσω τις κραυγές του “χτες βράδυ”. κρίμα πάντως που δεν βρίσκετε ο δίσκος.
να συμπληρώσω ότι οι εκτελέσεις στα ντέμο τους είναι εξαιρετικές και αν δεν τα έχετε ακούσει πρέπει να το κάνετε οπωσδήποτε!!!
για όποιον ενδιαφέρεται για ένα μινι αφιέρωμα στο συγκρότημα: