Για λογαριασμό της παλιάς σοσιαλδημοκρατίας μιλούσε, όταν το να είσαι σοσιαλδημοκράτης σήμαινε απλά ότι πάλευες για τη “σοσιαλιστική δημοκρατία”, όταν δεν είχε επέλθει ακόμα η ρήξη ανάμεσα σ’ αυτούς που σήμερα αποκαλούμε “σοσιαλδημοκράτες” και σ’ αυτούς που αποκαλούμε “κομμουνιστές”. Όπως επίσης, μην το ξεχνάμε, ήταν κι ο πρώτος που βγήκε και είπε ευθέως ότι “δεν είμαστε σοσιαλδημοκράτες, ο όρος αυτός δε μας εκφράζει πια”. Άρα;
Ρε παιδιά, μην το κουράζουμε το θέμα. Είναι γνωστό ότι οι όροι “αριστερά” και “δεξιά” προέρχονταν από το [B]πού κάθονταν[/B] οι αντίπαλες παρατάξεις στη Γαλλική Εθνοσυνέλευση στα τέλη του 18ου αιώνα. Ποιός ο λόγος να προσδιοριζόμαστε μια ζωή από κάτι που έγινε στα πλαίσια της [B]αστικοδημοκρατικής[/B] επανάστασης 200 και βάλε χρόνια πριν;
Ξέρω γω, μήπως γιατί ένα μεγάλο κομμάτι της εργατικής τάξης με προκαταλήψεις, αφελείς στόχους πάλης, καταπίεση, απογοήτευση, καθυστερημένη πολιτική συγκρότηση, τυχοδιωκτισμό, και δεν ξέρω γω τι άλλο, επιμένει να αυτοπροσδιορίζεται με αυτό τον όρο? Λέμε τώρα. Εκτός κι αν θεωρούμε πως αυτοί δεν ξέρουν τι κάνουν.
Όχι, αλλά μην ξεχνάς ότι το επαναστατικό κόμμα ούτε ταυτίζεται, ούτε συγχωνεύεται ποτέ με τις εργατικές μάζες, ούτε υποτάσσεται στο αυθόρμητο, σε προκαταλήψεις κτλ., αλλά αντιθέτως διατηρεί πάντα και πάση θυσία την ιδεολογική του αυτοτέλεια.
Με το να μην απαρνιέσαι και να ταυτίζεσαι με τον όρο “αριστερός”, πόσο κινδυνεύει η ιδεολογική αυτοτέλεια ενός κόμματος, αυτό δεν μπορώ να το καταλάβω.
Aπό τη φύση του αυτός ο χώρος και οι ιδέες που τον εμπνέουν είναι αντι-οπαδικός.
Σέβεται την ικανότητα του κάθε ατόμου να κρίνει και να επιλέγει για τον εαυτό του, δεν ψάχνει να επιβάλει.
[I]You can choose a ready guide in some celestial voice.
If you choose not to decide, you still have made a choice.
You can choose from phantom fears and kindness that can kill
I will choose a path that’s clear:
I will choose Free Will. [/I]
Αλλού είναι τα πρόβατα και τα μαντριά που επικαλούνταν οι ιστορικοί τους ηγέτες… #-o
Πάω τώρα να πάρω την επιταγή μου, Vildanden κερνάω!
η αληθεια ειναι οτι κι εγω μερικες φορες ζηλευω οσους εχουν το free will να επιλεγουν τη μια δραση και την αλλη σαμαρα αναλογα με το τι συμφερει τον κωλο τους
Οι Rush, ή τουλάχιστον ο Peart, δηλωμενοι -ος libertarian(s) ειναι παντως. To εχει πει ευθεως ο Peart που πλεον αυτοχαρακτηριζεται ως “a bleeding heart Libertarian” και φαινεται και σε πολλους στιχους που εχει γραψει. Mεχρι και φασιστας εχει χαρακτηριστει εντελως αστοχα για το concept του “2112” ενα εργο με ξεκαθαρο χαρακτηρα εναντιον του totalitarianism πασης αποχρωσης…
Οποτε οπως καποιοι αλλοι εμπνεονται απο τους στιχους των RATM πχ, ο Mule εμπνεεται απο τον Peart
Ο Peart, ομως, εκτος απο αυτα που αναφερεις εχει δηλωσει πως και οι επιρροες του στη στιχουργικη αλλαζαν με το περασμα του χρονου (σε ερωτηση αν ακομα συμφωνει με τα οσα τον επηρεασαν απο την Ayn Rand, μπορει να κανω λαθος εδω).
Ο ιδιος και με λεγομενα και με στιχους, νομιζω οτι κανει προφανες οτι οι επιρροες και αποψεις του εξελισσονταν με τον καιρο και οτι παρα το “bleeding heart Libertarian” που δηλωσε καποτε, δεν κατατασσεται καπου.
Δεν ισχυριζομαι οτι δεν ειχε αυτες τις ιδεες (ουτε καν οτι τις απορριπτει τωρα) ουτε οτι δεν εγραψε τετοιους στιχους και το σχολιο μου εγινε, απλα επειδη ο Mule τον επικαλειται συχνα και αρκετα γενικα.
Ο ιδιος ανθρωπος, ομως, που εγραψε το “FreeWill” ή το “The Trees” στα τελη των 70ς, εφτασε να γραφει το “The Anarchist” το 2012 (ως παρακολουθητης, βεβαια).
Δε νομιζω, λοιπον, οτι μπορουν τα τραγουδια τους (σε γενικοτερο επιπεδο, απο μεμονωμενα κομματια επηρεαζεται ο καθενας) να παρουσιαζονται ουτε ως ταυτοσημα αυτης της ιδεολογιας ουτε ως αυθεντια για την ορθοτητα αποψεων συγκεκριμενης ιδεολογιας.
Oχι δεν κανεις λαθος, το εχει πει σε συνεντευξη πως εχει αλλαξει ο τροπος που σκεφτεται για καποια πραγματα (συστημα υγειας πχ) και για αυτο πλεον αυτοχαρακτηριζεται ως “bleeding heart libertarian” (ειναι δηλωση του 2013 αυτη, στο “Classic Rock”). Ταυτοσημα της ιδεολογιας δεν ειναι, αλλα ειναι εκφραση ενος ανθρωπου που διακατεχεται σε κυριο βαθμο απο φιλελευθερη σκεψη.
Για το “Anarchist” ισχυει αυτο που ειπες, μιλαμε και για concept αλμπουμ. Και για εναν φιλελευθερο ειναι σαφως πιο ευκολο να γραψει απο την οπτικη ενος αναρχικου (κανονικου αναρχικου, “μηδενιστη” του κρατους, εναντιον καθε κρατικης και ιδιωτικης πρωτοβουλιας υπερμαχο της αυτοοργανωσης και οχι του γιαλαντζι αναρχικου που ευδοκιμει εδω οδυρομενος για αν θα χασει καποιος κρατικοδιαιτος το χαρτζιλικι του) παρα ενος αριστερου
Απλα, επειδη εφερες ως παραδειγμα τους RATM …αν εισαι αυτων των αποψεων, ειναι ευκολο να τις υποστηριξεις με τους στιχους τους.
Με τους RUSH, ομως, δεν ισχυει κατι τετοιο.
Ασχετα απο το τι ηταν ο Neil, δε νομιζω οτι σου δινει τη δυνατοτητα να μεταφρασεις τα κομματια του οπως θες για να στηριξεις οποιαδηποτε αποψη.
Γι’ αυτο ειπα τη λεξη “αυθεντια”.
Τωρα για το αλλο με τους κανονικους ή γιαλατζι αναρχικους, ειναι αλλη κουβεντα και αρκετα μεγαλη και οσο δικαιολογημενη ειναι απο πλευρας σου, αλλο τοσο ειναι και επιλεκτικη, θα ελεγα.
Για να μην κουραζουμε το θρεντ αλλο, αν θες τα λεμε ιδιαιτερως περαιτερω.
Καλά Mule συνέχεια την ελεύθερη βούληση επικαλεισαι και θα κοτσάρεις και κάνα στιχάκι του peart ή κάνα τσιτάτο του Friedman αλλά όσον αφορά το θέμα του που, πως, πότε και με ποιο τρόπο θα κινηθεί η “ελεύθερη” αγορά, οι καταναλωτές, εργαζόμενοι, εργοδότες κτλ. είναι όλα υπολογισμένα λες και βγαίνουν με αλγόριθμο. Τι από τα 2 ισχύει τελικά?
Aκριβώς όπως τα γράφεις. Και άιρον Άρη, δεν τίθεται κανένα θέμα “αυθεντίας”, άλλωστε αν είδες τι έγραφα πάνω από τους στίχους των Rush στο προηγούμενο μου ποστ, η ιδέες αυτές δεν είναι για οπαδιλίκα και τυφλή αποδοχή. Ενθαρρύνουν τον καθένα να ψάχνει και να κρίνει ο ίδιος.
Και προφανώς η αναφορά στον Peart γίνεται γιατί συμπίπτει η αντίληψη μας για αρκετά πράγματα. Και γενικά οι libertarian αναφορές στους Rush είναι πάμπολλες, σε όλη τους την καριέρα. Αν κάποιος έχει τόσο πρόβλημα με αυτό ας μην τους ακούει, ας μείνει με τον Μάνου Τσάο που παίζει έτσι ωραία #-o, άντε και τους RATM που λέει ο Γιάννης που είχαν και κάποιες καλές μουσικές στιγμές!
Συγνώμη αλλά δεν καταλαβαίνω την ερώτηση και ας διάβασα το ποστ σου 2-3 φορές…:-s
Αν θέλεις να γίνεις πιό σαφής για το ποιά είναι “τα 2” που ρωτάς αν ισχύουν…
Και δεν καταλαβαίνει πόσο εκτίθεται με αυτό που γράφει! Η πεμπτουσία της δημοκρατίας είναι να μπορείς να ψηφίζεις τη μία τον ένα και την άλλη τον άλλο, αλλά αυτό είναι κάτι που χλευάζεται στην “κατήχηση” που λαμβάνουν ορισμένοι…
‘Οπως είχε πεί και ο ιστορικός τους ηγέτης που ανέφερα στο προηγούμενο ποστ: "Όταν το πρόβατο φύγει απ’ το μαντρί, λύκος να φάει τη μάνα του". :lol::lol:
Απλό είναι. Ελεύθερη βούληση και ντετερμινισμός είναι δυο εντελώς αντίθετα πράγματα οπότε όταν κάνει προβλέψεις για την κίνηση της ελεύθερης αγοράς θα πρέπει ή να δεχτείς ότι η ελεύθερη βούληση δεν ισχύει ή ότι λειτουργείς σαν τον κάλχα.
μη μου παριστανεις ομως (οχι εσυ, το αλλο το προβατο) απο τη μια τον die hard φιλελευθερο κι απο την αλλη να μου ψηφιζεις τους “κρατιστες” της ΝΔ επειδη ενιωσες να απειλεισαι απο τον τσιπρα (γελαει ο κοσμος)
αυτο δεν ειναι η πεμπτουσια της δημοκρατιας αγαπητο προβατακι, αυτο ειναι η πεμπτουσια της κωλοτουμπας και θυμιζει αυτους που ψηφιζαν μια πασοκ και μια νδ αναλογα ποιος τους εξυπηρετουσε καθε φορα καλυτερα
αντε και ΧΑ σε λιγο για να μη σου παρει το σπιτι ο αλεξης
Ναι, απλα οταν το κανεις ακριβως απο κατω απο τον τροπο που οριζεις το φιλελευθερο ατομο, μαλλον του δινεις συγκεκριμενη χροια …και οι στιχοι αυτοι θα μπορουσαν να εχουν την ακριβως αντιθετη μεταφραση.
Τωρα, αν η πεποιθηση σου οτι ταιριαζεις με τον Peart, αρκει για να μεταφραζεις κατι πιθανολογωντας οτι αυτο ΘΑ εννοουσε …it’s ok for me.
To θεμα ειναι να μη μετατρεπεις τις “αναφορες” σε “αποψεις” (σου).
O “ντετερμινισμός” και ως όρος και ως πεποίθηση είναι… άλλου παπά ευαγγέλιο :p.
H libertarian θεώρηση για την ελεύθερη αγορά δεν είναι πως θα μας οδηγήσει όλους σε έναν παράδεισο, όπου όλα θα είναι ιδανικά και τα όποια μας προβλήματα θα εξαλειφθούν. Αλλά πως η ελευθερία γενικότερα (μέρος της οποίας εννοείται πως είναι και οι αγορές) οδηγεί σε ορθολογικότερη δράση τους μετέχοντες στις αγορές, ορθολογικότερη κατανομή πόρων και τελικά αύξηση του συνολικού πλούτου, ειδικά σε σχέση με τα γνωστά αποτυχημένα μοντέλα κεντρικού σχεδιασμού, αυξημένης κρατικής παρέμβασης κλπ.
Και πάλι δε μου λέει και κάτι αυτό. Αυτό με τον επίγειο παράδεισο το έχεις ξαναπει πολλές φορές αλλά τα λεγόμενα σου κάθε φορά υποστηρίζουν σχεδόν το αντίθετο. Δηλαδή ο κάθε καταναλωτής θα πράξει κατά το συμφέρον του απόλυτα και ο παραγωγός θα αναγκαστεί να κάνει και αυτός αυτό που πρέπει για να μείνει και ο ίδιος και ο καταναλωτής ικανοποιημένος και κερδισμένος και σε βάθος χρόνου η κάθε συναλλαγή θα τείνει να είναι win-win φάση. Ορθολογικό αλλά αυτό που με τα γραφόμενα σου δε μπορείς ούτε να φανταστείς καν σαν πιθανότητα είναι ότι εγώ ή ο γείτονας μου πχ δε θα τρέξουμε στο σκλαβενίτη που απέχει 20’ από το σπίτι μου για να πάρω το ΝΟΥΝΟΥ που εκεί είναι φτηνότερο απότι το ΦΑΓΕ που μου πουλάει ο μπακάλης της γειτονιάς μου κατά 40 σεντς ακριβότερα για να καταλήξει σε βάθος χρόνου η ΦΑΓΕ και ο μπακάλης μου να κατεβάσουν τις τιμές τους, Ξέρεις βαριέμαι να περπατάω 20’ για να φτάσω στο Σκλαβενίτη για να κάνω κάτι που δε θα φέρει αποτέλεσμα επειδή α) μόνο εγω θα είμαι η μαζόχα που θα το κάνει και β) 2-3 εταιρίες είναι όλες ουσιαστικά που κάνουν κουμάντο σε κάθε τομέα και μια φαίνονται να συνεννοούνται μια χαρά στο να προσφέρουν όλες τα ίδια πράγματα με μικρές παραλλαγές ώστε να έχεις την αίσθηση ότι η καθεμιά σου δίνει κάτι άλλο. Αυτό είναι ένα μικρό παράδειγμα απλά που ανέφερα.
Επίσης καλώς ή κακώς δεν λειτουργούν όλοι με κάποιο αντικειμενικό κοινό συμφέρον (εκει κολλάνε τα περι ντετερμινισμού) και ορθολογικά κριτήρια. Αν ήταν έτσι ο κομμουνισμός θα είχε λειτουργήσει ρολόι
