Tori Amos Thread!

Αγόρασα το Abnormally attracted to sin σε εξευτελιστική τιμή :stuck_out_tongue: (4,90) αλλά δεν το έχω ακούσει ακόμα και θα ήθελα τη γνώμη σας. Επίσης θα ήθελα τη γνώμη σας για τα American doll pose, Beekeeper και Strange little girls που ενδέχεται να αποτελέσουν μελλοντικές αγορές μου. Που κινούνται σε σχέση με τα κορυφαία Under the pink και From the choirgirl hotel;

Kοίτα όλα τα άλμπουμ της που αναφέρεις έχουν πάνω κάτω τα ίδια χαρακτηριστικά με μικρές θα έλεγα διακυμάνσεις στην ποιότητα. Κάποια λίγο καλύτερα στο σύνολο (Αmerican Doll Posse, Strange Litte Girls) κάποια λίγο χειρότερα (ΑΑΤS, Beekeeper). Tο θέμα στα άλμπουμ της είναι πως ενώ έχουν εξαιρετικά τραγούδια…τραβάνε σε μάκρος, μιλάμε για πάνω απο 15 κομμάτια…και αυτή η ματαιοδοξία της Amos κοστίζει σε συνοχή, ενώ δεν είναι δυνατόν όλα τα κομμάτια να είναι σε υψηλό επίπεδο…με λίγα λόγια κουράζει ίσως σε σημεία. Αν σου αρέσει πάντως πολύ θα πρότεινα να τα πάρεις όλα.

Σαν σύνολο, νομίζω τα παλιά της άλμπουμ (μερικά απο τα οποία αναφέρεις) είναι καλύτερα.

Το Abnormally είναι μέτριο δυστυχώς. :?
Το American Doll Pose να το αγοράσεις… χθες! Τεράστιος δίσκος.
To Beekeeper χειρότερο από το Pose, αλλά πολύ καλό γενικά.
Το Strange Little Girls είναι διασκευές αποκλειστικά, πολύ ενδιαφέρον, αλλά άσ’το τελευταίο :wink:

Έδιτ: Με πρόλαβε ο Journey, το είχα αφήσει ανοιχτό ώρα και μέχρι να απαντήσω… :stuck_out_tongue:

ποσο θεικο ειναι αυτο; :-({|=

Aνατριχιάζω σε αυτήν την ερμηνεία… :slight_smile:

Μόλις διάβασα το “ανατριχιάζω” ήμουν σίγουρος ότι θα έβαζες αυτό το βίντεο.

Πραγματικά η ερμηνία στοιχειώνει!!!

Λυπάμαι που καθυστέρησα να απαντήσω…
Ναι πραγματικά ήταν πολύ καλή αυτή η τιμή!!! μεγάλη ευκαιρία!!! ειδικά αν σκεφτείς ότι συνήθως τα άλμπουμ της (ο,τι βρεις τέλος πάντων, ό,τι έχουν στο μαγαζί… τουλάχιστον 2 κάθε φορά) είναι γύρω στα 16 ευρω…

Το AATS είναι ένα concept άλμπουμ όπως σχεδόν όλα τα άλμπουμ της Tori.
όπως είχα πει και σε προηγούμενο ποστ μου:

Όλα τα albums της έχουν και κάτι να διδάξουν…
Συγκεκριμένα για το τελευταίο της “Abnormally attracted to sin” (AATS), λέει:

"Ήθελα να κοιτάξω τον τρόπο που σκεφτόμαστε… και στο πώς μπορείς να ανακτήσεις τη δύναμη και το δικάιωμα να σκεφτείς για τον εαυτό σου,
να ανακαλύψεις σε ΤΙ πιστεύεις ως πνευματικό και σεξουαλικό πλάσμα.
Δεν χρειάζεται να νιώθεις την ανάγκη να είσαι αποδεκτός απο την οικογενειά σου, ή από την θρησκεία της.
Μπορείς να σκεφτείς, "Για ένα λεπτό, είμαι ένα πνευματικό ον. Το ότι μ’αρέσουν τα χρυσά κοσμήματα δε σημαίνει ότι δεν είμαι πνευματική ύπαρξη.
Αυτά τα όρια δεν πρέπει να μου τα θέτει η μητέρα η ο πατέρας μου.“
Αυτό που εξερευνώ με αυτόν τον δίσκο είναι H Δύναμη, και πώς χάνεται με τη Σκέψη. Πώς καταφέραμε να γίνουμε ελεγχόμενοι?”

Όταν ακούσεις το cd μην το βάλλεις και κάνεις άλλες δουλειές… πρόσεξέ το! Αξίζει τον χρόνο σου. Άκου τις μελωδίες… τους στίχους… Κάθε τραγούδι της έχει κάτι να πει… μπορεί να μην “σου μιλήσουν” όλα… και λογικό είναι, πρέπει να είσαι καλά μυημένος στη μουσική της, για να “την καταλαβαίνεις” αμέσως… Αλλά είμαι σίγουρη ότι η Τόρι έχει να σου δώσει πολλά… ! ! !

Ο τίτλος “Abnormally Attracted To Sin” είναι απο μια φράση που ειπώθηκε απο κεντρικό χαρακτήρα της ταινίας “Guys and Dolls” του 1955. Ουσιαστικά, είναι το πρώτο άλμπουμ που η Τόρι αναλαμβάνει η ίδια την παραγωγή του, και αρχίζει και “χρησιμοποιεί” όλα τα όργανα το ίδιο, τους δίνει το ίδιο βάρος στο κάθε κομμάτι. Βέβαια αυτό έχουμε αρχίσει ήδη απο προηγούμενα άλμπουμς να το παρατηρούμε, απλά πλέον στο AATS είναι κάτι που επισημαίνει και η ίδια, λέγοντας ότι:
δεν “αφαιρεί” αξία απο το πιάνο, γιατί πάντα το έχει πρώτο στην καρδιά της. Απλά θέλει να βάλλει μια ισορροπία “στους ήχους” που ακούγονται, και στον ρόλο που παίζει το κάθε όργανο, δουλεύοντας πλέον τις συνθέσεις της έχοντας ως εργαλεία μια μπάντα, κι όχι μόνο ένα πιάνο και τα συνοδευτικά του όργανα.
Επίσης, τα videos που κυκλοφορούν στο youtube ως “videoclips” όλων των τραγουδιών του AATS, είναι γυρισμένα κατα τη διάρκεια του American Doll Posse Tour, χρησιμοποιώντας τους χαρακτήρες του ομόνυμου προηγούμενου άλμπουμ της: Tori, Pip, Isabel, Clyde, Santa.

[U]Συγκεκριμένα: [/U]
[B]Give: [/B]πανέμορφο τραγούδι! με ΑΠΙΣΤΕΥΤΟΥΣ στίχους!! που για μένα προσωπικά συμπυκνώνει το νόημα της ζωής!.. και όλο το “πιστεύω” μου… !
[B]Welcome To England: [/B]Το τραγούδι που μιλάει για την εγκατάσταση της Τόρι στην Αγγλία μετά τον γάμο της με τον άγγλο ηχολήπτη Mark Hawley. Και αν δεις και το videoclip, καταλαβαίνεις για τι τραγουδάει… είναι μια Αμερικανή, η οποία “μεταναστεύει” σε μια άλλη χώρα, στην οποία δε νιώθει ξένη, αλλά φιλοξενούμενη, την σέβεται και την αγαπάει, γιατί θα είναι το σπίτι της για το υπόλοιπο της ζωής της, αλλά δεν παύει να κουβαλάει την δική της ταυτότητα και να είναι η αμερικανή Τόρι που γεννήθηκε-μεγάλωσε-διαμορφώθηκε στις Ηνωμένες Πολιτείες.
[B]Strong Black Vine: [/B]πόσο αλλόκοτη μουσική σκέψη… έχει ένα ανατολίτικο χρώμα στον ήχο που έχει επιλέξει στα πλήκτρα. (όπως και σε πολλά τραγούδια απο το Χριστουγεννιάτικο άλμπουμ που έβγαλε λίγους μήνες μετά το AATS: “Μidwinter Graces”). Αξιοσημείωτη φράση στο τραγούδι αυτό: save you from that evil faith, ή καλύτερα, όπως το λέει σ’αυτήν την live έκδοση: [U]“Push That evil From You”[/U]
[B]Flavor: [/B]πόσο ευαίσθητο! πόσο όμορφο!.. η Τόρι εδώ θέτει ερωτήσεις που αφορούν την πίστη, τις θρησκείες… τους φόβους των ανθρώπων… την αγάπη… την: γεύση τους…
[B]Not Dying Today[/B]: χαρούλες!.. δες ποιος είσαι, και τα καλά που έχεις… και αποφάσισε να ΖΕΙΣ!
[B]Maybe California[/B]: το τραγούδι αυτό το “έδωσε” τσαμπέ η Τόρι, χάρη στην ημέρα της Μητέρας, αφιερωμένο για όλες τις μανούλες!.. λόγω και της θεματολογίας του.
[B]Curtain Call[/B]: όμορφο τραγούδι που μιλάει για το πέρασμα των χρόνων, την ομορφιά και τις πράξεις σου… και την “υπόκλιση” που καλείσαι να κάνεις στο τέλος της “παράστασης” της ζωής σου…
[B]Fire to your Plain[/B]: στο “videoclip” εμφανίζεται και η κόρη της Τori, η Tash.
[B]Police Me[/B]: αφορά την “παρακολούθηση” και σε βάζει να σκεφτείς: Can they monitor how you think?
[B]That Guy[/B]: ένα πολύ όμορφο τραγούδι που μιλάει για την ενδοοικογενειακή βία…
[B]Abnormally Attracted to Sin[/B]: απίστευτο κομμάτι… Που η μελωδία του μου θυμίζει βέβαια… το… (ε, θα το πω… ) “πόσο λυπάμαι τα χρόνια που πήγαν χαμένα”… ΧΑΑΑΧΑΑΑΑ… αλλά η απόδοση της Τόρι είναι πιο εκλεπτυσμένη και εύθραυστη… ! … "Hymns of swing lay low there by the church “don’t go in if you are abnormally attracted to sin’”
[B]500 Miles[/B]: αγαπημένο σημείο στο τραγούδι για μένα “In the land of the midnight sun I lost myself I lost myself”
[B]Mary Jane[/B]: χαρακτηρίζει κάθε “πρήχτρα” μητέρα… χεχε… όταν ο γιος της ξαφνικά βρήκε μια κοπέλα… εκείνη θέλει να είναι “απο σπίτι”… γιατί έχει συνηθίσει όπως όλοι, να κοιτάει το οικογενειακό και κοινωνικό background της, και όχι την ψυχή της.
[B]Starling[/B]: πώς παλεύουμε να βρίσκουμε δύναμη, όταν μας πληγώνουν πράγματα, όπως η συμπεριφορά των άλλων, ή τα λόγια τους…
[B]Fast Horse[/B]: καμιά φορά χρειαζόμαστε κάποιον να μας “σπρώξει” για να ξεπεράσουμε κολλήματα… και άσχημα συναισθήματα όπως ο θυμός…
[B]Ophelia[/B]: ένα απο τα πιο όμορφα τραγούδια του δίσκου. που έχει ΤΟΣΕΣ αλήθειες μέσα του… όπως “some girls will get their way, some fathers will control from the grave” και “Ophelia, you know how to lose, but when will you learn to choose” … κι [U]εδώ[/U] η αγαπημένη μου live ερμηνεία που έγινε online, σε Facebook live streaming τον Δεκέμβρη του 2009.
[B]Lady in Blue[/B]: για μένα ΤΟ ΚΑΛΥΤΕΡΟ κομμάτι του δίσκου, αμέσως μετά το Give. παρακαλώ αν δεν είδατε τα βιντεάκια που επισύναψα πριν, ΔΕΙΤΕ ΑΥΤΟ! γιατί είναι φανταστική η ερμηνεία της: [U]Βιέννη, Μάιος 2009. [/U]
[B]Oscar’s Theme[/B]: Bonus Track, έχει ένα άρωμα απο τον επόμενο δίσκο που ετοιμαζόταν να κυκλοφορήσει και προανέφερα πιο πάνω, το “Midwinter Graces”… είναι ιδανικότατο για να ολοκληρώσει το ταξίδι αυτού του άλμπουμ, και να σε προϊδεάζει για το επόμενο…

Υ.Γ.: θα επανέλθω για να απαντήσω και στους επόμενους, αλλά επειδή φοβόμουν ότι δεν προλάβαινα σήμερα, και ίσως δεν χωρούσαν μέσα σ’ενα ποστ όλα όσα ήθελα να γράψω, το έκοψα στη μέση…
Α, δεν μπορώ όμως να μην “μισο-απαντήσω” σ’αυτό που διάβασα απο Cozy: Καθόλου Μέτριο δεν είναι το ΑATS… Λυπάμαι που το λες, και ελπίζω με μια επόμενη πιο ήρεμη και προσεκτικότερη ακρόασή του, να αλλάξεις γνώμη…

Χμ, θα το ξεθάψω γιατί με έβαλες σε δεύτερες σκέψεις. Πάντως όταν είχε βγει θυμάμαι πως είχα ψιλο-απογοητευτεί, μιας και με το αμέσως προηγούμενο (“American Doll Posse”) είχα πάθει… παράκρουση :stuck_out_tongue:

Τις τελευταίες μέρες πρέπει να το έχω ακούσει… ΠΟΛΛΕΣ φορές. Μοναδική ερμηνεία πραγματικά. Α ρε Tori.

Ενταξει εχει φαει τρελλο λιωσιμο το American,ειναι το αγαπημενο μου απο Tori.

Μηπως να γινει ενα poll για το καλυτερο της? :slight_smile:

συνεχίζω την απάντησή μου, επειδή δεν πρόλαβα την άλλη φορά… Λοιπόν, περιληπτικά:

Το American Doll Posse αρέσει πολύ στο ελληνικό κοινό. Ίσως απο τη θεματολογία του, την οποία η Τόρι την άντλησε απο την ελληνική μυθολογία. Αλλά όχι μόνο γι’αυτό, αλλά επειδή αυτό ήταν το άλμπουμ που έβγαλε η Τόρι όταν επισκέφτηκε την Ελλάδα στο Fly Beyond Festival.
Είναι κι αυτό ένα concept άλμπουμ. Αν προσέξεις και στο εξώφυλλό του ποζάρουν 5 γυναίκες, τις οποίες υποδύεται η Τόρι: Santa, Pip, Isabel, Clyde, και Tori (οι οποίες είναι οι Αφροδίτη, Αθηνά, Άρτεμη, Περσεφόνη, και Δήμητρα/Διόνυσος αντίστοιχα). Τα τραγούδια του είναι μοιρασμένα στις 5 γυναίκες του συγκροτήματος, ανάλογα με τον χαρακτήτα και την ιστορία τους. Ο ήχος σε γενικές γραμμές έχει ΠΟΛΥ ροκ άκουσμα… και είναι πιο σύγχρονος και “εμπορικός”.
(2 τραγούδια για album preview: [B]Big Wheel[/B], [B]Teenage Hustling[/B])

To Beekeeper: είναι ένα πολύ μα πολύ φωτεινό, χαρούμενο και γλυκό άλμπουμ. Πρόκειται για άλλο ένα concept άλμπουμ της Tori, στηριγμένο πάνω στην αρχαία τέχνη της διατηρησης μελισσιών (“beekeeper”) και εμπνευσμένο στην έρευνα που έκανε σχετικά με την απομάκρυνση γυναικών απο θέση ισχύoς στη Χριστιανική Εκκλησία.Όπως και στο ADP, και εδώ τα τραγούδια μοιράζονται σε 6 “κήπους”: desert garden, elixirs and herbs. rock garden, roses and thorns, the orchard, the greenhouse.
(2 τραγούδια για preview: [B]Sweet The Sting[/B], [B]The Power Of Orange Knickers-with Damien Rice[/B])

Το Strange Little Girls είναι άλλο ένα concept άλπουμ της Tori, και ουσιαστικά αποτελείται απο διασκευές, τραγούδια απο άλλους καλλιτέχνες ή συγκροτήματα (όπως Beatles, Slayer, Depeche Mode, Eminem) αποδοσμένα με την γυναικεία οπτική γωνία της tori.
Τα συνοδευτικά κείμενα των τραγουδιών και των φωτογραφιών του άλμπουμ είναι γραμμένα απο τον συγγραφέα και φίλο της Tori, Neil Gaiman. Ένα απο τα κύρια γνωρίσματα του άλμπουμ είναι οι τόσες και τόσες αμφιέσεις της τόρι…
(2 τραγούδια για preview: [B]Enjoy The Silence (Depeche Mode)[/B], [B]Raining Blood (Slayer[/B]) ).

Σε σχέση με τα Under the Pink και From the Choirgirl Hotel, αυτά τα 3 άλμπουμ είναι πιο προχωρημένα, πιο ψαγμένα, και πιο πλούσια σε τραγούδια.

Α, χαίρομαι που βλέπω να ενεργοποιείται σιγά σιγά το thread… και που τσουπ τσουπ εμφανίζονται κι άλλοι Toriphiles…
Θα επανέλθω κάποια στιγμή με εκτενή αναφορά στο κάθε άλμπουμ ξεχωριστά…

Θα διαφωνήσω μαζί σου. Δεν πιστεύω καθόλου ότι είναι ματαιοδοξία η επιλογή της να “βάζει” πολλά τραγούδια σε άλμπουμ. Αντίθετα, ΕΥΤΥΧΩΣ που η Τόρι είναι πολυγραφότατη, και μας γεμίζει πολλές μουσικές μέσα απο τα τόσα τραγούδια της.
Μακάρι να μπορούσα μέσα απο 1 άλμπουμ να έχω πιο πολύ απ’αυτήν… Αλλά ίσως αυτό κουράζει τους μη-φανατικούς φανς της… γι’αυτό ίσως τα παλιότερα αρέσουν καλύτερα σ’αυτούς… επειδή είναι έτσι φτιαγμένα και “κομμένα” απο τις δισκογραφικές, που να “αρέσει” σε περισσότερο κόσμο… Κάτι που εμένα προσωπικά με εξοργίζει… γιατί “χώνουν” τη μύτη τους στην δημιουργία του καλλιτέχνη… και είναι απλά έμποροι… δεν ξέρουν τι θα πει έμπνευση… (ένα θέμα πάνω στο οποίο είναι αφιερωμένο και το fuck you των Archive). Ακόμα δεν έχω χωνέψει ότι απο το Boys for Pele, παρόλο που το τιμόνι κατα το μεγαλύτερο μέρος του το είχε αναλάβει η Τόρι, δεν της άφησαν μέσα στο άλμπουμ το “Cooling” το οποίο ΕΙΝΑΙ ΚΑΙ ΤΟ ΑΓΑΠΗΜΕΝΟ ΜΟΥ απ’όλα της τα τραγούδια…
Λυπάμαι αν γίνομαι “σπαστικιά” όσον αφορά αυτήν την γυναίκα… απλά πραγματικά τη θαυμάζω… ο πλούτος της έμπνευσής της… και της ομορφιάς που έχει και θέλει να μοιραστεί μαζί μας είναι πραγματικά συγκινητικός… εμένα τουλάχιστον… με αγγίζει βαθιά… Και σ’αυτήν την ακατάπαυστη δημιουργικότητά της οφείλεται η ύπαρξη πολλών b-sides, εκτός δηλαδή των ήδη πολλών τραγουδιών των άλμπουμς…

πόσο γλυκιά, όμορφη, αθώα που είναι η ερμηνεία της σ’αυτό το video.
ένα τραγούδι που έχει γράψει για τον πατέρα της… (όπως ΠΑΡΑ πολλά απο τα τραγούδια της… )… το οποίο ξεχειλίζει απο αληθινό ενδιαφέρον και αληθινή αγάπη γονιού(γονεϊκής μορφής)-παιδιού…

ένα άλλο τραγούδι στο οποίο επίσης αναφέρεται στον πατέρα της, είναι το [B]Icicle[/B], το οποίο ουσιαστικά αναφέρεται στον αυνανισμό, και στις “ενοχές” που νιώθουμε. Πρόσεξε την ιστοριούλα που διηγείται στην αρχή… (στις περισσότερες συναυλίες της μιλάει στους φανς της…)

Ναι είναι απίστευτο τραγούδι… !!! Πολλή ομορφιά… και μια “κλάσση” πολύ ψηλά…
Αν το προσέξεις, οι φράσεις:
“Abnormally attracted to Sin"
και
"I’m a M.I.L.F. don’t you forget” [big wheel]
αν και έχουν μια αντίθεση ως προς το τι ερμηνεία “ταιριάζει” η ίδια η Τόρι στις ιδέες της (δηλάδή απο τη μία η ευαίσθητη ΚΥΡΙΑ και απο την άλλη η “bitch μιλφάρα”… ), πρόκειται για την ίδια στάση που είχε πάντα η Τόρι απέναντι στην ελευθερία του συναισθήματος, της σκέψης, του σώματος, της ψυχής. !! Είναι σκέτη λατρεία!!!

A, και ναι έχεις δίκιο… ας ετοιμάσω ενα πολλ για το “ποιο είναι το αγαπημένο σας άλμπουμ της”… (δε θα βάλλω “το καλύτερο”… γιατί δε λέει)… Στο οποίο πολλ όμως… με βλέπω να μην ψηφίζω καθόλου… γιατί αν μπω στη διαδικασία να επιλέξω… δεν ξέρω… θα αρρωστήσω απο το ΤΟΣΟ ταιράστιο και πολλαπλό δίλημμα… αχ!!!

Αγαπητή UnburntKhaleesi, ως επίτιμη Amoλογος του φόρουμ 8)8)8), σας απευθύνω την ακόλουθη ερώτηση:

Οποία η γνώμη σας περί της καλλιτεχνικής συνάφειας Kate Bush - Tori Amos; Πολύς κόσμος υποστηρίζει ότι η δεύτερη αποτελεί “καλλιτεχνικό τέκνο” της πρώτης. Η ίδια η Tori υποστηρίζει ότι ούτε καν την είχε ακούσει όταν έκανε τα πρώτα βήματά της στη δισκογραφία…

Ας κανω την αρχη ψηφιζοντας το American :slight_smile:

Μηπως να εμπαινε και το midwinter graces στο poll ;

Δεν συμφωνώ με τον κόσμο.
Η Τόρι δεν είναι καλλιτεχνικό τέκνο της Kate, διότι πολύ απλά δεν την άκουγε…
Εγώ θα έλεγα ότι η Τόρι είναι ξεκάθαρο καλλιτεχνικό τέκνο του Robert Plant.
Μ’αυτή τη μουσική τράφηκε η ψυχή της. Αυτό φαίνεται και στην ερμηνεία της.
Εκτός του ότι η Τόρι μια ζωή τον αναφέρει… στις συναυλίες της… στις συνεντέυξεις της…
Προσέξτε την τεχνική της στα δυναμικά σημεία σ’αυτήν την live διασκευή των Led Zeppelin: [U]http://www.youtube.com/watch?v=jRg8UGQGXUE[/U]
Στ’αυτιά μου ηχεί σαν “η γυναικεία φωνή” του Plant.
Πιστεύω ότι η σύγκριση γίνεται επειδή πρόκειται για 2 ΓΥΝΑΙΚΕΣ καλλιτέχνιδες…
Και είναι απλά κακεντρεχής… για την Τόρι. Απο τη μία είναι ωραίο να σου πουν ότι αναγνωρίζουν τις επιρροές του αγαπημένου σου καλλιτέχνη πάνω σου.
Απο την άλλη είναι άσχημο να σου πουν ότι θυμίζεις κάποιον άλλον, που εσύ ούτε καν έχεις ακούσει…
Οπότε δεν νομίζω την Τόρι να την είχε πειράξει αν της έλεγαν ότι μοιάζει με τον Robert.
Αλλά… της έρχεται λίγο άκυρη η σύγκριση με την Bush.

Προσωπικά δεν τρελαίνομαι για την Kate Bush.
Τη σέβομαι για την πορεία της, το ταλέντο της όχι μόνο ως μουσικός αλλά κυρίως ως καλλιτέχνης.
Και να τονίσω ότι για μένα μετράει και το ότι είναι απο τους καλλιτέχνες που δεν “θυσίασε” την τέχνη για διαφημιστικούς σκοπούς… !

Η Tori Amos έχει συγκριθεί ΑΠΕΙΡΑ με την Kate Bush, όχι μόνο για τον τρόπο ερμηνείας της, αλλά και για την εμφάνηση της.
Εκτός όλων των άλλων δυστυχώς υπάρχει η ομοιότητα του εξώφυλλου του πρώτου άλμπουμ της Tori “Little Earthquakes” με το πρώτο άλμπουμ της Kate "The Kick Inside"
όπου εμφανίζονται και οι 2 μέσα σ’ενα ξύλινο κουτί.

Η Cindy Palmano, η φωτογράφος της Τόρι που επιμελήθηκε καλλιτεχνικά το άλμπουμ
εξήγησε σε μια συνέντευξή της ότι όταν έγινε η φωτογράφιση για το άλμπουμ της Τόρι, η ιδέα ήρθε απο την “Αλίκη στη Χώρα των θαυμάτων”…
Γι’αυτό και οι κλίμακες έχουν αλλάξει: Τόρι εμφανίζεται γιγαντιαία και το πιάνο της έχει γίνει μικροσκοπικό…

Η ίδια η Τόρι έχει εκφράσει κατα καιρούς τον θαυμασμό της για την Kate, και το πόσο την συγκινεί το έργο της, κυρίως ως παραγωγός.

Εδώ το 2005, η Τόρι διασκευάζει το Running Up That Hill της Bush, σε συναυλία της… “σμίγοντάς το” με το δικό της τραγούδι “God”:
[U]http://www.youtube.com/watch?v=mG7C08HZ_8o[/U]

Η Τόρι άκουσε πρώτη φορά το όνομα Kate Bush όταν ήταν 18 χρονών: έπαιζε σ’ενα club, και κάποιος την πλησίασε δείχνοντάς την με το δάχτυλό του και είπε “Kate Bush”…
Η καημενούλα η Τόρι ήταν μ’ενα απορημένο ύφος “Who’s that?”… γιατί δεν την γνώριζε, επειδή στις Ηνωμένες Πολιτείες η Bush δεν ήταν και τόσο δημοφιλής μέχρι που έβγαλε το “Hounds of Love”.
Απο κει και πέρα ο κόσμος συνέχιζε να αναφέρει την Kate όποτε η Τόρι τραγουδούσε… Έτσι, μπήκε στη διαδικασία να ακούσει τη δισκογραφία της Bush.

[COLOR=“DarkRed”][I]"When I first heard her, I went, Wow, she does things that I’ve never heard anybody do, much less me. But I could hear a resonance in the voice where you’d think we were distantly related or something. I must tell you that when I heard her I was blown away by her. But I knew that I had to be careful, so I didn’t voraciously learn her catalogue. I left the records with my boyfriend at the time, because I didn’t want to copy her.

Those comparisons have come up since before I was 18. She’s always been there. She came before me. You respect those who’ve come before you and she was great at what she did. I feel I took control of my record this time like she did too.

I do admit that there are moments of ‘God, that’s uncanny.’ I mean, I guess if somebody was going to do, like, you know, ‘Is it live or is it Memorex?’, we could probably do each other and nobody would know, unless you really have a good ear. But, um, she smokes a little more weed than I do, so I’d have to catch up. Just a little more."

The comparison… I think that has nothing to do with my songs, just my voice. They hear these high sounds (sings) and immediately think of Kate Bush.

Well… if you’re going to be compared to somebody, you know… she’s wonderful. She does what she does incredibly well and I’ve always admired her."
[/I][/COLOR]

Το poll έχει δυνατότητα μόνο για 10 επιλογές…
Σκέφτηκα να έβαζα μέχρι το ADP, και μετά να έβαζα “αλλο”…
Αλλά δεν έχει νόημα… στο “άλλο” θα υπήρχαν 2 επιλογές: AATS, και Midwinter…
11 έχει βγάλει η ΘΕΑ… τι να κάνω!!!..

Εμπεριστατωμένη απάντηση που με κάλυψε πλήρως:p . Η φωτογραφία που πόσταρες - την οποία είχα ξαναδεί - από το εξώφυλλο του The kick inside δεν ήξερα ότι έχει χρησιμοποιηθεί εκεί, καθώς το άλμπουμ στη βρεττανική έκδοση έχει το παρακάτω εξώφυλλο:

συγγνώμη για το οφ τόπικ

@ARIAN:
Thanks…
Ναι το πρόσεξα κι εγώ ότι υπήρχε το εξώφυλλο και σε άλλη μορφή…
Πάντως, αυτό που μου κάνει εντύπωση, είναι ότι την Τόρι την έχουν “πρήξει” μια ζωή για την Kate Bush… όλο ερωτήσεις… όλο συγκρίσεις…
ενώ δεν έχω δει πουθενά κάποια τοποθέτηση της ίδιας της Kate Bush για την Τόρι…
Τι έχει γίνει?? ή οι δημοσιογράφοι την έχουν “στα ώπα ώπα” και δεν την πρήζουν…
Ή η ίδια η Bush έχει επιλέξει να μην απαντήσει όσον αφορά αυτό το θέμα. (ή έχει ζητήσει να μην ερωτηθεί… )
Ακόμα και ο Kurt είχε πει ότι το Smells like Teen Spirit “ανήκει” στην Tori Amos… αφού είχε ακούσει την “εκδοχή” της Τόρι…
Πόσο μάλλον η Bush, που έχει γίνει απο τόσο παλιά τόση φασαρία μ’αυτό το θέμα…
Εμένα αυτό (προσωπικά) μου κάνει λίγο… πως να το πω… “σνομπ”…
Δηλαδή… θα ήθελα να άκουγα μια “κουλ” τοποθέτηση κι απο τη μεριά της… για να τελειώνει το όλο σκηνικό…

Πού ξέρεις… Τώρα πια και οι δυο ζουν στη Μεγάλη Βρεττανία, μαμάδες είναι και οι δύο, μπορεί να συναντηθούν σε κανένα …Jumbo ή σε κανένα παιδικό πάρτι και να καθήσουν να τα πουν. Να βγάλουν και ένα κοινό ανακοινωθέν, να τελειώνει το θέμα :smiley:

Πάντως βρίσκω λογικό να μην έχει ερωτηθεί ποτέ η Kate Bush καθώς συνήθως ερωτάται ο καλλιτέχνης για τις επιρροές του και τις εμπνεύσεις του και όχι για το ποιους επηρέασε…

αυτό το έχετε ακουσει; αρκετα διαφορετικο απο το στυλ που εχουμε συνηθισει απο την Tori…

παραθετω δειγμα :stuck_out_tongue:

χαχααχα! ναι μπορεί να συμβεί κι αυτό!
Πάντως ρεεε… πόσο έχει γλυκάνει η Τόρι από τότε που έγινε μανούλα… Αν και πάντα ήταν γλυκύτατη και πολύ καλή… δεν ξέρω, απο τότε που έκανε την Tash μου φαίνεται πιο γούτσου!

Αναφέρεις το Y kant Tori Read λες και είναι κάποιο πρόσφατο άλμπουμ της.
Nα σημειώσω ότι Y kant Tori Read λέγεται και το άλμπουμ αλλά KAI η μπάντα στην οποία frontwoman είναι η Τόρι, ο Matt Sorum ντράμμερ (ο οποίος αργότερα γίνεται μέλος των guns n roses και velvet revolver), ο Steve Caton (την συνόδευσε πολλές φορές σε περιοδείες της αργότερα), Peter White, Steve Farris (μέλος των Μr.Mister) στις κιθάρες και ο Kim Bullard στα keyboards.

Παρατηρούμε κλασσικό 80’s look σε όλα τα μέλη πόσο μάλλον στην Τόρι που “δείχνει” να’χει άγριες διαθέσεις… και γενικά μια εκδοχή της που την αδικεί πολύ. Δεν είναι έτσι η Τόρι.
Δεν το συμπεριέλαβα καν το άλμπουμ στο poll γιατί εκτός του ότι η ειλικρινής της μουσική σόλο καριέρα ξεκίνησε από το “little earthquakes” και μετά, το έχει πει και η ίδια: Η αληθινή Tori Amos
[SIZE=“3”]δεν είναι αυτή[/SIZE]

[SIZE=“3”]αλλά αυτή [/SIZE]

γιατί δεν είναι τίποτα επιτιδευμένο! είναι η Τόρι! στο Y Kant Tori Read έγιναν όλα ανάποδα… κακή διαχείρηση, κακή προώθηση, κακή αντιμετώπιση της ίδιας και των τραγουδιών της, και κακή της παρουσίαση γενικότερα… είναι κρίμα. Η ίδια λυπάται πολύ γι’αυτό το αποτέλεσμα αυτού του άλμπουμ.
Και έχει ερωτηθεί ουκ ολίγες φορές για το αν θα προσπαθήσει να κάνει ένα re-release… ένα remake των συνθέσεων αυτών. Αλλά έχει ήδη δηλώσει ότι “αυτό δεν πρόκειται να συμβεί”.

[COLOR=“DarkRed”][I]"I don’t want to re-issue it because it might become a parody of the time. I haven’t stopped it being around. In the past, the record company have said let’s reissue it and I’ve said, “Let’s not!”. They’d be doing it for all the wrong reasons. It’s not right to do it just to cash in. It’s very of the time, to re-issue it now is just confusing. It’s like me getting back together with an old boyfriend and having sex with somebody I did when I was 23. I’m not hiding the fact we did it and if you can find the photographs to prove it, y’know? But I’m not gonna do it again. "
– Tori; Attitude Magazine, September 2001[/I][/COLOR]

Το θέμα είναι ότι τα τραγούδια που περιλαμβάνει το άλμπουμ τα έγραψε η Τόρι, βγήκαν από την ψυχούλα της. Το καλύτερο για μένα είναι το “Cool on your Island” με την εκδοχή που του’δωσε αργότερα, όχι τόσο εκείνη του άλμπουμ.
Κι εδώ: το [B][U]cool on your island[/U][/B] από εκείνο το περίφημο “facebook live” που έκανε ως δώρο χριστουγέννων στους fans της, στις 11 δεκεμβρίου του 2009. Βάζω το συγκεκριμένο βίντεο γιατί αναφέρεται και στην περίοδο του Y kant Tori Read και είναι πολύ ενδιαφέροντα όσα λέει… εκφράζει ουσιαστικά τα παραπονάκια που έχει από τότε… <3

Αναφέρεις το Y kant Tori Read λες και είναι κάποιο πρόσφατο άλμπουμ της.

αυτο απο που ακριβως το συμπερανες? :stuck_out_tongue:

2 και 3 Νοεμβρίου σε Royal Albert Hall και Hammersmith αντίστοιχα. Αυτά είναι 8)