Σχολειο vs δουλεια

Σχολικα χρονια: πολυ ωραια, τα κοιταω με νοσταλγια αλλα καλα ηταν οσο κρατησαν, το να γυρισουν τα χρονια πισω θα το 'θελα μονο για συγκεκριμενες στιγμες που περασα τοτε και μπορουσα να ζησω μονο τοτε λογο ηλικιας και περιστασεων.

Φοιτητικα χρονια: Μετρια δυστυχως για μενα. Οντας στο εξωτερικο ηταν πολυ αγχωτικα, λιγο εξω, σφιχτα τα οικονομικα, χωρις δικο μου σπιτι και μακρια απο πολλα δικα μου ατομα. Αναγκαιο κακο ομως που κρατησε λιγο. Βεβαια τους υπνους που εριξα σαν φοιτητης… :lol: “TIII??? ΑΜΦΙΘΕΑΤΡΟ ΣΤΙΣ 9??? Καλα…zZzZzZzZzZzZzZzZz…”

Δουλεια: Rule-αρει. Μισθος, ταξιδια, ψωνια, λεφτα στην ακρη, ΚΑΜΜΙΑ απολυτως εννοια μετα την παροδο του 8ωρου. Σιγουρα εχει και τα αρνητικα του, μην τρελαθουμε κιολας αλλα αυτην ειναι η καλυτερη φαση της ζωης μου, αυτην που νιωθω οτι μπορω να κραταω την τυχη μου στα χερια μου. Πολυ ανταγωνιστικη η αγορα εργασιας, μια αβεβαιοτητα και διαρκης αναζητηση αλλα παλι νιωθεις οτι μετα απο μια καταιγιδα σε περιμενει μια λιακαδα. Απλα χρειαζεται εργατικοτητα, υπομονη, διαρκες ψαξιμο και διαθεση να ξεχωρισεις απ’το πληθος των συνυποψηφιων.

Γυμνασιο εχω να θυμαμαι στιγμες. Μεχρι εκει, nothin’ special. Αλλα ναι, Λυκειο θα το ξανακανα. Ειδικα φετος ηταν μια υπεροχη χρονια. Σε καθε τι. Παρεες, βολτες, ταξιδια, κοπελες, συναυλιες, μουσικη γενικα. Ποτε δεν ειχα αγχος πολυ με το διαβασμα, τα ιδιαιτερα αναγκαιο κακο και δεν μου πηρε χρονο να προσαρμοστω. Και του χρονου, αν και προετοιμασια για Πανηλιθιες πιστευω οτι θα ειναι πολυ καλα. Μετα, εδω ειμαστε και θα τα πουμε…

Χα, εύρηκα. Μπορεί και να τη γλιτώσατε. :stuck_out_tongue: Ό,τι πιο κοντινό είναι το θρεντ γι αυτό που ήθελα, θα συμβιβαστώ.

Στο λύκειο κάναμε μέταλ ζωή. Ήμασταν ρέμπελα (πλην φυτά) και φορούσαμε μαύρα στο σχολειό και ζώνες με δήθεν καρφιά και μπλούζες με στάμπες. Πηγαίναμε σε συναυλίες, αγοράζαμε σιντιζ, κάναμε κοπάνες για να πάμε Εξάρχειο, αχ. Εγώ δηλαδή και άλλοι δγυο. Απόλο το κτίριο και το γυμνάσιο μαζί. Τα μακρινά χρόνια 2006-2009 η ζωή κυλούσε κάπως έτσι. Και δώστου τα μεταλόμπαρα, και δώστου τα πάρτυ. Και μπορεί τα λόγια μας να βγάζαν φωτιές, μα το κούτελό μας ήταν καθαρό. Και στο θρανίο μας είχαμε ζωγραφισμένα:

[SPOILER]


[/SPOILER]

Ειδικά το τελευταίο :"), πολύ σατανάς έπεσε.

Και γράφαμε όλο το Wheel of Sun με Bathory γραμματοσειρά ως το τέλος της χρονιάς, μόνο για να μας το σβήσουν για τις εξετάσεις. Εξουσία ρε φίλε.

Ουφ, αυτά.

Ρε λύκαινα, βάλθηκες να ξεθάψεις όλα τα θρεντς του οφ τόπικ απόψε; Διάβασε ρε! :stuck_out_tongue:

Φοιτήτρια, που να με πάρει ο διάολος και έπονται τα χειρότερα… :Ρ

Είναι Σάββατο βράδυ γαμώ και διάβαζα όλη μέρα. Τώρα είναι σα να κάνω έξοδο ένα πράγμα, δες το έτσι. ;p

Τί σημαίνει “Σάββατο βράδυ”; Μεγάλη κουβέντα ανοίγουμε τώρα, αυτό το περιβόητο “Σαββατόβραδο” μόνο στα λόγια…

[SPOILER]εξελίσσομαι σε wrong, δε νιώθω καλά. [/SPOILER]

τιμιο ποστ.

[SPOILER]δε μπορω να ψηφισω γτ ακομη να παρω πτυχιο:-s[/SPOILER]

Σχολείο…

Δεν κάθομαι να διαβάσω το θρεντ. Απλά ελπίζω ούτε ένας να μην έχει ποστάρει ως τώρα Olympians, για να έχω πάτημα να κράξω όποιον κάνει κάτι τόσο ξενέρωτο στο μέλλον.

[SPOILER][/SPOILER]

Literal εσφιέρωση

[SPOILER][/SPOILER]

εγω πάλι, καμία διάφορα. ακομη είμαι.

*Bathory!