Youtubeism (μουσικά)

:thumbup:

[B]B.B. King, Jeff Beck, Eric Clapton, Albert Collins & Buddy Guy - “Sweet Little Angel”, “Let The Good Times Roll” (Apollo Theater 1993)[/B]

Επικό βίντεο. Δε σηκώνει το σανίδι τόσες μορφές…
Κλαίω με γκριμάτσες Albert Collins, είναι θεός ο τύπος !

Και αστειάκι BB King σε Clapton και Beck από 6:40 και μετά:

“I believe you’re a little greedy son”
“I believe it’s contagious”

:lol:

Αν και πλέον έχει βρωμίσει, πάρτε το θηριωδέστερο μπρείκ-ντάουν από τρία αμούστακα 11χρονα:

Φοβερό κομμάτι και ΓΑΜΑΤΟ βιντεάκι

:lightsabre:

Χαχαχαχ, έχω λιώσει —>

[B]http://www.youtube.com/watch?v=mterOLB3VtM[/B]

Κλασμένος Miles Davis, ποιος ξέρει τι έχει πάρει…
Δεν ξέρει πού βρίσκεται και τί θέλει, κάνει κανα μισάωρο να φορέσει τη γούνα (!) του και το σόλο του είναι…γκουχ,γκουχ…[SIZE=“1”]λιγάκι αστείο[/SIZE]…γκουχ…
Χαχαχ τι να πει κι ο BB King ο κακομοίρης που τον κοιτάζει… :lol2:

:lol: θεος…εναμιση λεπτό να βάλει 2 μανίκια…(τι φοράει γαμώ την τρέλα…)
ο bb king ειναι σε φάση "που να μπω εγω γαμώ το φελεκι μου " :lol:

χαχαχαχαχαχαχ

Θυμηθηκα τωρα αυτο που μου εδειξε ενας φιλος προχτες.
Charles mingus στο τελος του βιντεο με γυαλι καγκουρα “τραμπουκιζει” τον Eric Dolphy o oποιος θα μεινει στην Ευρωπη για καποιο διαστημα.(ρωταει ποσο θα μεινει)

[SPOILER]-A year?
-[I]Not a year…Maybe a year…not more than a year[/I]

:lol:[/SPOILER]

Εντάξει κομματάρα, αλλά αυτό που με εντυπωσιάζει είναι το βίντεο κλιπ. Λέξεις δεν μπορούν να περιγράψουν την μελαγχολία σε αυτό το βίντεο… απλά απίστευτο…

Λευκή Συμφωνία - Η βροχή πέφτει δυνατά, live στο Ρόδον

από το χρονοντούλαπο…! Απίστευτο ντοκουμέντο της ΕΡΤ-2. Πιθανολογώ πώς έιναι κάπου τέλη 80’ς, πριν το 90 σίγουρα, μιας και ο Μπαρμπαγαλάς ήταν ακόμα στην κιθάρα.

http://www.youtube.com/watch?v=HF7e2rgzsrU
Dead Kennedys - Riot
ο ατιμος ταιριαξε πολυ ωραια εικονες με στιχους

Aνατολιτικη ζωντανη εκτελεση του Κashmir με Jimmy Page, Robert Plant και την αναλογη ορχηστρα στο Marakesh. Απολαυστε το παντρεμα των ηχων! Δειτε τον Robert πώς το απολαμβανει επι σκηνης χτυπωντας παλαμακια! Οπα, προβλεπω να ερχομαστε σε μεγαλα κεφια με αυτο!!

[B][I]http://youtu.be/IPhykNohgnk[/I][/B]

Neurosis - To crawl under one’s skin

Live at Bradford, UK, 1992
[I]http://www.youtube.com/watch?v=V0gkB9DUoqU[/I]
Olo to petuxaina kai panta me magnhtize.
Oi endiaferomenoi to ‘xoun dei hdh.
Oi upoloipoi pleoun se pelagh agnoias.
Kai gw thelw na xathw sth dinh autou tou headbangin’

@panagioti
mallon martios-aprilios tou '89

[B][U]Nusrat Fateh Ali Khan - Sanson Ki Mala Pei[/U][/B]

Αν και θα μπορούσα να το ποστάρω και στα τραγούδια που μας έχουν κάνει να κλάψουμε…Αλλά αξίζει να μπει και εδώ.

Όσο μπορώ να καταλάβω από το τι πάει να πει ότι η μουσική του είναι ένα δείγμα λατρευτικής μουσικής των Σούφι, αυτός εδώ ο άνθρωπος με έκανε να κλάψω πριν καιρό χωρίς να ξέρω τι λέει. Όταν έμαθα, το όλο δημιούργημά του έγινε ακόμη πιο συγκινητικό.

Το βίντεο (προειδοποιώ 25 λεπτά) είναι από μία ζωντανή εμφάνιση με όλους τους μουσικούς καθιστούς…

Ελενα, τι μου θυμισες! Κι εγω τον ακουγα τον Πακιστανο Σούφι και τον απολαμβανα ακούγοντάς τον να ερχεται σε εκσταση. Με ανεβαζε και μενα με το ρυθμο του και με τον τροπο που ερμηνευε. Εγω βεβαια προτιμουσα δυο άλλα κομματια του, που εχουν μπει στο DNA μου: [B][I]εδώ[/I][/B] το Νο 44 και το Νο 165.

Για οποιον ενδιαφερεται περισσοτερο, ανετρεξα σε Wikipedia και allmusic.com και σας γραφω μια περιληψη που ελπιζω να βρειτε κατατοπιστικη, προκειμενου να γνωρισετε καλυτερα τον μεγαλο αυτό μουσικο. Περιλαμβανονται και συνδεσμοι προς μουσικα βιντεο.

[SPOILER]Nusrat Fateh Ali Khan (1948 ? 1997), ξακουστος Πακιστανος μουσικος/τραγουδιστης της μουσικης Qawwali, γνωστος και σαν «ο βασιλιας των βασιλιαδων της Qawwali», της λατρευτικης μουσικης των Σούφι. Οι Σούφι πιστευουν οτι υπαρχει ενας Θεος, ολα τα πραγματα ειναι μεσα σε Αυτον, και Αυτος ειναι μεσα σε ολα τα πραγματα, πεποιθηση που προταθηκε αρχικα απο τον Νεοπλατωνισμο. Οι Σούφι αναζητουν την ενωση με το Θεο διαμεσου της εκστασης. Ως εκ τουτου, μουσικη, ψαλμωδια, χορος ή απαγγελια ποιηματων ειναι δικαιολογημενα να επιφερουν τετοιες εμπειριες ανυπερβλητων θρησκευτικων υπερβασεων.
Ο Khan ειχε εκπληκτικες φωνητικες δυνατοτητες και μπορουσε να αυτοσχεδιαζει και να τραγουδαει με ενταση για πολλες ωρες. Με πάμπολλους τιτλους και βραβεια διεθνως, πραγματοποιησε την πρωτη του δημοσια εμφανιση οταν ηταν μολις 16 ετων. Εγραψε μουσικη για ταινιες και κυκλοφορησε αλμπουμ σε Ευρωπη, Ινδια, Ιαπωνια, Πακισταν και Η.Π.Α. Εκανε περιοδειες και εμφανισεις σε πανω από 40 χωρες (συναυλιες σε Λονδινο, Παρισι, Ιαπωνια και αλλού) και συνεργαστηκε και πειραματιστηκε με Δυτικους καλλιτεχνες, (αναμεσα στους οποιους συγκαταλεγεται ο Peter Gabriel για το σαουντρακ [B][I]The Last Temptation of Christ[/I][/B] του 1985 και ο τραγουδιστης των Pearl Jam Eddie Vedder το 1995 σε δυο [B][I]τραγουδια από το σαουντρακ της ταινιας Dead Man Walking[/I][/B]). [B][I]Το single “Dam Mast Qalandar” εγινε remix[/I][/B]από τους Massive Attack το 1998.
Ο Jeff Buckley αναφερει τον Khan σαν μεγαλη επιρροή γι? αυτόν και λεει ότι “Ειναι ο Elvis μου”. Στις συναυλιες του επαιζε τα πρωτα λεπτα της επιτυχιας του Khan [B][I]“Yeh Jo Halka Halka Suroor Hai”[/I][/B]
Συμφωνα με το βιβλιο ρεκορ Guinness, ο Nusrat Fateh Ali Khan κατεχει το παγκοσμιο ρεκορ σαν καλλιτεχνης Qawwali για τα περισσοτερα ηχογραφημενα albums (συνολικα 125 από το 2001).
«Όλα αυτα τα αλμπουμ ειναι πειραματα», ειχε πει ο ιδιος. «Υπαρχουν μερικοι ανθρωποι που δεν καταλαβαινουν καθολου, απλά τους αρεσει η φωνη μου. Προσθετω καινουριους στιχους και μοντερνα μουσικα οργανα για να προσελκυσω το κοινό. Αυτο φερνει μεγαλη επιτυχια» - επιτυχια που εφερε ομως αδιαφορία για την αξία της πρωτότυπης μουσικής.
Τα αλμπουμ με remix, οι Δυτικες κυκλοφοριες του κι αυτές που απευθυνονται στο νεανικο κοινο θεωρουνται από πολλους απελπιστικες, γι? αυτό ο αγοραστης θα πρεπει να προσεχει τι αλμπουμ αγοραζει. Παρολα αυτά, οταν ο Khan τραγουδαει το παραδοσιακο εργο του, παραμενει απαραμιλλος.[/SPOILER]

[B][I]The Beatles - Help[/I][/B]

With lyrics!

[U]Ο Jaymz τρώει το σάντουίτς του αράζοντας πίσω από τον ντράμερ των Sepultura όταν παίζουν το Refuse / Resist. Απολαυστικά τα σχόλια.[/U]

Να δειξουμε αλλη μια φορα πώς ταιριαζουν πραγματα εκ πρωτης οψεως αντιθετα κι αταιριαστα.
Ετος 1969. Λονδινο. Albert Royal Hall. Deep Purple και Royal Philharmonic Orhestra. Για λεπτομερειες [B][I]εδω[/I][/B] – δεν ημουν εκει να σας τα πω απο πρωτο χερι. :lol:
Παντως, ο John Lord απο τους Deep Purple και ο Μalcolm Arnold, ο διευθυντης της ορχηστρας και γνωστος συνθετης κλασικης μουσικης, συμφωνησαν οτι η μουσικη τους ακουγοταν σαν ενας αυτοσχεδιασμος (το καλυτερο ειδος μουσικης εκτελεσης), σαν ενας “διαλογος” μεταξυ των μουσικων.

Αφεθειτε στη μουσικη τους χωρις προκαταληψεις…

[B][I]Deep Purple - Concerto for Group and Orchestra[/I][/B]

ΝΙΝΤΑ ΚΑΝΑΚΗ '‘ΑΛΗΘΕΙΕΣ’ ΤΟ ΑΛΟΓΟ ΜΟΥ ΤΡΕΧΕΙ

τι επικουρα ειναι αυτό ρε. στην αρχή που ακούγονται τα χλιμιντρισματα στέλνει κάτι Bathory για βρούβες.

#-o Εισαι σε λαθος θρεντ, κατα τη γνωμη μου. Κατω απο τους Deep Purple βρηκες να το ποσταρεις;

[B][U]Κάλη Φέρρη - Έξαψις[/U][/B]

Σαν και αυτό, κανένα.
Και είναι και πρόεδρος του σωματείου γυμνιστών.
Αληθεύει.
Έχω διαβάσει συνέντευξή της.