Ταινιάρα όντως, συμφωνώ σε όλα! Καλά η σκηνή του αυτοκινήτου γιαυτό έβγαζε τόση ταραντινίλα!
Δεν την εχω δει την ταινια παιδες αλλα τωρα που ειπατε για Ταραντινο θα την δω οποσδηποτε 8)
Ειδα death proof σημερα και νταξει η αδρεναλινη οταν οδηγουν τ’ αμαξια και κοντραρονται βαραει εβδομο ουρανο.
Tylerdurden, πολύ ωραίος ρε! Μεταξύ άλλων έχεις και τις Δευτέρες με Λιακάδα που είχα ξεχάσει εγώ… :thumbup:
Δεν είναι Ταραντίνο η ταινία. Επαναλαμβάνω ότι είναι μια πιστή μετάφραση του κόμικ. Φρανκ Μίλερ είναι δηλαδή το όνομα κλειδί. Ούτε καν ο Ροντρίγκεζ. Ο Ταραντίνο έχει σκηνοθετήσει μια σκηνή ούτε 5 λεπτών. Εντάξει είπαμε, θεός ο Κουέντιν, αλλά οτιδήποτε θεϊκό δεν σημαίνει ότι το έχει κάνει αυτός.
Mπορεί να μην συμφωνούμε στις ομάδες στο NBA αλλά έχουμε ίδιο κινηματογραφικό γούστο…:lol: Είναι όντως πολύ ωραία ταινία με εκπληκτικό Xavier Bardem!!Υπάρχει παρόμοιο thread για παλαιότερες δεκατίες??
E, εντάξει κάτι το ταραντινικό αιωρείται σε όλη την διάρκεια της ταινίας.
Κατά τα άλλα:
Sin City
V for Vendetta
Oι ζωές των άλλων
Snatch
Big Fish
Kill Bill Vol. 1
Kill Bill Vol. 2
Lord of the Rings
Ο πληροφοριοδότης
Ο λαβύρηνθος του Πάνα
Η αιώνια λιακάδα ενός καθαρού μυαλού
The insider
Donnie Darko
Match point
Memento
The Prestige
Juno
Hannibal
Κόκκινος Δράκος
Μάυρη λίστα
Ο μάγος Άιζενχαμ
Batman begins
Όλοι οι άνθρωποι του βασιλιά
21 γραμμάρια
Ημέρα εκπαίδευσης
Ο δρόμος της απώλειας
Μinority report
Oι Άλλοι
Ο άνθρωπος που δεν ήταν εκεί
American beauty
Η έκτη αίσθηση
Ο εξορκισμός της Έμιλι Ρόουζ
Σκοτεινό χωριό
Σκοτεινό ποτάμι
Μα δεν είπε κανείς ότι το έκανε ο Τάρα, απλά κυριαρχεί η αρρωστημένη αισθητική που χρησιμοποιεί ο ίδιος…
Πάντως αν ήταν να επιλέξω ΜΙΑ ταινία, αυτή θα ήταν προφανώς το Lifes Of Others είτε το Million Dollar Baby…
Με το Σκοτεινό Χωριό βέβαια έχω σοβαρές ενστάσεις αλλά αφού σας άρεσε πάω πάσο.
Βασικά νομίζω ότι το όνομα του Ταραντίνο είναι μεγάλη παγίδα για το Σιν Σίτι. Δεν έκανε τίποτα στην ουσία και όμως επειδή υπήρχε το όνομα του στα κρέντιτς νομίζετε όλοι ότι είναι στυλ ταραντίνο η ταινία. Είμαι εύκολα ένας από τους μεγαλύτερους φαν του Ταραντίνο αλλά επίσης είμαι τεράστιος φαν του Φρανκ Μίλερ και του κόμικ Σιν Σίτι. Βλέποντας την ταινία, ο μόνος που απόθέωσα ήταν ο Μίλερ. Και λίγο και το Ροντριγκεζ για την πρωτοβουλία. Τεσπά στην τελική αν σας φάνηκε πολύ Ταραντίνο η όλη φάση δεν έχω κανένα λόγο να σας πείσω για το αντίθετο…
Νταξ Keyser δεν ειπε κανεις οτι η ταινια ειναι Ταραντινο. Ειναι ομως εστω και μια μικρη αφορμη για να την δεις. Εγω προσωπικα μπηκα στο τρυπακι της φασης “Για να εχει σκηνοθετησει εστω κι ενα μικρο μερος κατι παει να πει αυτο”. Αν και το ιδιο ειχα παθει με το hostel οταν εμαθα οτι ειναι παραγωγος και μου βγηκε ξινο. Παντως το κομικ το εχω και ειναι βλακειουλα.
Η σκηνή του αυτοκινήτου, αυτή με τον Elijah Wood και το λύκο, η άλλη στο τέλος με το Yellow Bastard βρωμούσαν ταρατινίλα!
Aυτό που λες ισχύει 100% στο Hostel. Εκεί οι δημιουργοί του πέταξαν μπροστά το όνομα του Ταραντίνο, μας προσέλκυσαν όλους και στο τέλος είδαμε μια σκατοσπλατεριά χωρίς νόημα, εντελώς μακριά από το ταραντινικό στιλ. Στο Sin City αυτό για μένα δεν ισχύει. Μου φάνηκε πολύ το μπλέξιμο του Ταραντίνο στην ταινία παρά το γεγονός ότι στην πραγματικότητα είχε σκηνοθετήσει μόνο την αρχική σεκάνς. Αιωρούταν η παρουσία του μέσα στην ταινία ρε παιδί μου,το ένιωθες. Διαφωνώ μαζί σου.
Τι είναι αυτό που πέταξες ρεεε;; Καλύτερα να έπαιρνες ένα μαχαίρι και να με κάρφωνες στην καρδιά. Λιγότερο θα πόναγε. Βλακειούλα το κορυφαίο κόμικ όλων των εποχών;;;;:? :? Ο άνθρωπος (Φρανκ Μίλερ) μεγαλουργέι πάνω στο χαρτί. Μερικά σκίτσα του είναι πραγματικά έργα τέχνης. Οι διάλογοι είναι απλά θεϊκοί!! Η ταινία αν και είναι απίστευτη δεν πιάνει μία μπροστά στα κόμικ! Ω θεέ…
Η σκηνή του αυτοκινήτου, αυτή με τον Elijah Wood και το λύκο, η άλλη στο τέλος με το Yellow Bastard βρωμούσαν ταρατινίλα!
Αυτό ακριβώς προσπαθώ να σου εξηγήσω (και έχω καταντήσει πιο γραφικός και από τον Κατακουζινό:p ). Ότι η σκηνή με τον Γουντ και το λύκο και το τέλος του κίτρινου μπάσταρδου είναι ακριβείς μεταφορές από το κόμικ. Εγώ που είχα διαβάσει τα κόμικ πολύ πριν δω την ταινία, ήξερα ακριβώς τι θα γίνει και τι θα δω.
Aυτό που λες ισχύει 100% στο Hostel. Εκεί οι δημιουργοί του πέταξαν μπροστά το όνομα του Ταραντίνο, μας προσέλκυσαν όλους και στο τέλος είδαμε μια σκατοσπλατεριά χωρίς νόημα, εντελώς μακριά από το ταραντινικό στιλ. Στο Sin City αυτό για μένα δεν ισχύει. Μου φάνηκε πολύ το μπλέξιμο του Ταραντίνο στην ταινία παρά το γεγονός ότι στην πραγματικότητα είχε σκηνοθετήσει μόνο την αρχική σεκάνς. Αιωρούταν η παρουσία του μέσα στην ταινία ρε παιδί μου,το ένιωθες. Διαφωνώ μαζί σου.
Τελευταίο σχόλιο που κάνω και σταματάω. Οι 2 περιπτώσεις είναι ακριβώς ίδιες. Ο Ταραντίνο μπλέχτηκε για την κάβλα τους και στις 2 ταινίες. Η συνεισφορά του όμως ήταν μηδενική σχεδόν. Όπως κανείς δεν μπορεί να κατηγορήσει τον Ταραντίνο για την μούφα το Χόστελ έτσι δεν θα έπρεπε κιόλας να τον αποθεώσει κανείς για το θεϊκό Σιν Σίτι. Αν ο Ταραντίνο δεν ασχολιόταν καθόλου με το Σιν Σίτι, δεν θα άλλαζε τίποτα απολύτως. Θα ήταν ακριβώς όπως βγήκε πλήν της σκηνής στο αυτοκίνητο με τον Κλάιβ Όουεν και το “νεκρό” Ντελ Τόρο, που στο κόμικ περνάει λίγο αψήφιστα ενώ στην ταινία αφήνει στίγμα.
Ελπίζω τουλάχιστον να καταλαβαίνετε το πόιντ μου…
Κeyser καταλαβαίνω τι θες να πεις. Ξέρω πως η ανάμιξη του Ταραντίνο στο Sin City ήταν ελάχιστη. Η ταινία όμως είχε το στυλ του. Να στο θέσω διαφορετικά. Βλέπες το Hostel χωρίς να ξέρεις τίποτα περί Ταραντίνο. Δεν πάει το μυαλό σου καν πως έχει μπλεχτεί στην ταινία αυτή έστω και ελάχιστα. Μετά βλέπεις το Sin City χωρίς πάλι να έχεις ιδέα πως ο Ταραντίνο έχει σχέση. Και λες: “Χμ, σαν πιο σκοτεινό και λιγότερο χαβαλετζίδικο Pulp Fiction μου κάνει αυτό”. Έχεις δίκιο. Ούτε αποθεώνω τον Ταραντίνο για το Sin City ούτε τον βρίζω για το Hostel. Απλά λέω ότι το Sin City μου τον θυμίζει. Πως είχε γίνει με το “Στοίχημα του Σλέβιν” και το “Συμφωνία με τον διάβολο” (άλλη ταινιάρα. Τσεκάρετέ την, με τον Κρίστοφερ Γουόκεν). Αυτές είναι δύο ταραντινικές ταινίες. Όπως ακριβώς και το Sin City. Καταλαβαίνεις το δικό μου point;
Εγω ετσι το βλεπω. Δεν βρισκω κατι που να με τραβαει, δεν ξερω. Και τα σκιτσα δεν με τρελαναν.
Αυτό δεν το ξέρω, πάω πάσο…
Ναι. Και έχεις απόλυτο δίκιο. Δεν ξέρω αν αυτό εννοούσες και στα προηγούμενα ποστ σου. Άλλο καταλάβαινα. Η αλήθεια είναι ότι είναι πολλές ταινίες που “ταραντινίζουν”. Μερικές είναι πραγματικά τρομερές. Μια πρόσφατη που είδα και έμεινα ολίγον μαλακάκος ήταν το Running Scared του Γουέιν Κράμερ με τον Πολ Γουόκερ. Τρελή δράση και τίγκα στους ταραντινικούς διαλόγους. Όπως και το Smokin’ Aces του Τζο Κάρναχαν με τον Ραίαν Ρέινολντς και πολλούς άλλους. Ειδικά το τελευταίο αν και έχει ισχνό σενάριο από πλευράς διαλόγων είναι καταπληκτικό. Και έχει και φανταστική μουσική από τον υπέρτατο Κλιντ Μανσέλ. Όποιος δεν τα έχει δει ας τα τσεκάρει.
ρε παιδες
δεν το καταλαβαινω
το στυλακι του tarantino ειναι επι το πλειστον ενα αναμασημα παλιων cult\bmovies
με εκτεταμενη χρηση διαλογων
δεν λεω
το κανει τελεια
και προσφερει απλετη διασκεδαση
αλλα οχι και να θεωρουμε ως ταραντινικο οποιαδηποτε ταινια εχει γραφικη βια,μαυρο χιουμορ και εξυπνους διαλογους!!
με τετοια λογικη
και το leon,το nikita,το dobermann
εχουν ταραντινικη αισθητικη
δουλειες του eastwood,scorsese,leone εχουν και αυτες ταραντινικη αισθητικη
οι ασιατικες ταινιες και μη που χει “δανειστει” εχουν και αυτες ταραντινικη αισθητικη!!
οκ
να χουμε ενα σημειο αναφορας για αυτους που δεν ασχολουνται
αλλα ως εκει!
Tα έχω δει και τα δύο. Το running scared είχε διαφημιστεί πολύ γιατί και ο ίδιος ο Ταραντίνο είχε πει πολύ καλά λόγια αλλά προσωπικά με απογοήτευσε. Αν και ξεκινάει πολύ δυνατά στην συνέχεια δεν μου άρεσε. Το Smocin’Aces είναι όντως πολύ καλό. Πάντως αν θες να τσεκάρεις μία ταραντινική ταινία και να γουστάρεις πολύ δες το “Συμφωνία με τον διάβολο” με τον Κρίστοφερ Γουόκεν. Ο αμερικάνικος τίτλος είναι Suicide Kings. Στα πρότυπα του Reservoir dogs. Αν δεν το έχεις δει, στην πρώτη ευκαιρία, πήγαινε και ένα βιντεοκλάμπ και νοίκιασε το. Θα μείνεις μαλάκας. Για περισσότερες πληροφορίες: http://en.wikipedia.org/wiki/Suicide_Kings