Aγαπημενος metal δισκος για τo 1995

Δημοψηφίσματα
#21

Αυτο δεν το εβαλα ως μη αμιγως metal.Αυτος ηταν ο λογος.

#22

Draconian Times. Σύντροφος σε χαρές και λύπες παντοτινά.

#23

ω ρε μαλάκα. [B]Ηeart of the ages[/B] :!:

#24

ναι ρε. το πολλ αφορμή είναι. Γενικά μιλάμε

Επίσης: Negatron, Power of inner strength, Silent enigma, Ultima thulee

και το απόλυτο:

688×681

#25

ο ψήφος στον καλύτερο power δίσκο εβερ.
έλα,δε χρειάζετε να ονοματίσω 8)

#26

Ναι ρε γμτ…

#27

κοιταζα το πολλ κανα τριλεπτο, μια το Land of the Free και μια το Symbolic… μα είναι διλήμματα αυτα ?.. τελικα εστριψα νομισμα και το’ριξα στο symbolic 8)

επισης ΔΙΣΚΑΡΕΣ το grip inc - power of inner strength Kai to rage - black in mind…

#28

To Mandylion είναι πιο ‘αμιγώς μέταλ’ από το NOLA;

άλλο ένα δισκάκι εκείνης της χρονιάς:

#29

Ήμουν μεταξύ Sumbolic και Burnt Offerings. Την ρίχνω στο Symbolic γιατί αντιπροσωπεύει καλύτερα τα σημερινά μου γούστα, παρ’όλα αυτά το Burnt Offerings έχει μεγάλη συναισθηματική αξία. Βέβαια, γενικά αγαπημένο μου της χρονιάς είναι το Carnival Bizarre που δεν μπήκε στο πολλ, αλλά η επιλογή “άλλο” δεν μου αρέσει συνήθως, μ’αρέσει να ψηφίζω ό,τι υπάρχει.

#30

2-3 με μια πρόχειρη σκέψη:

[B]Kreator - Cause for Conflict
Immortal - Battles in the North
Carpathian Forest - Through Chasm, Caves and Titan Woods (EP)[/B]

#31

έτσι! το cause for conflict είναι δίσκος όλεθρος. και καραΠΑΝΚΙΚΟΣ!

Αλλά κατά τ’ άλλα, ακόμα και το symbolic φαίνεται μικρό μπροστά στον χαμό που έκανε το άλμπουμ της χρόνιας. Όσοι θυμούνται καλά το συγκεκριμένο έτος, καταντούσε ενοχλητικό (από ένα σημείο και μετά) ότι ΟΛΟΙ ακούγαμε ΜΟΝΟ αυτό το άλμπουμ. Για να μην μιλήσω για τους ραδιοφωνικούς σταθμούς που παίζανε μεταλ. Το είχα μάθει το άλμπουμ απέξω πριν καν το αγοράσω από το ράδιο. Και βασικά απορώ γιατί δεν είναι και πρώτο. I think that [I]all you need is a simple reminder[/I]…

Και άλλα σημαντικά άλμπουμ. Το[B] Power of Inner Strength[/B] βεβαίως βεβαίως που αναφέρθηκε. Οι διαγαλαξιακοί GWAR βγάλανε το [B]Ragnarok[/B], το πιο πολυσχιδές άλμπουμ τους. Επίσης έχουμε και ντεμπούτο [B]Rammsteιn[/B]. Αλλά από τον ίδιο περίπου χώρο, βγήκε ένα από τα αγαπημένα μου άλμπουμ γενικώς, το [B]Nihil[/B] των KMFDM:

[SPOILER][/SPOILER]

#32

Τρομερές και φοβερές δισκάρες, γαμάτη χρονιά το '95 τελικά ε; 8O

Πάντως και εδώ δεν γίνεται παρά να ψηφίσω paradise lost, το σοκ της πρώτης ακρόασης του draconian δεν συγκρίνεται με τίποτα (καλά ίσως λίγο με το slaughter :stuck_out_tongue: )

#33

Σιωπηλες φαλαινες της φεγγαροθαλλασσας

Sent from my iPad using Tapatalk

#34

Τα Land Of The Free+Imaginations From The Other Side, είναι απ’τους καλύτερους power δίσκους, απλά των Blind Guardiane είναι πιο αγαπημένος:):!:

#35

Gamma ray-Land of the free :respect::respect::respect:

#36

Οι φάλαινες των Skyclad είναι ο πιο αδικημένος δίσκος τους, στεκόμενος ανάμεσα στο πιο μέτσαλ παρελθόν και στις πιο folk καταστάσεις που ακολούθησαν.
Και έχει μέσα κομματάρες. Stranger in the garden, another fine mess και δεν συμμαζεύετε

#37

Μαζί σου αδελφέ, αλλά με τέτοια παραγωγή δεν πας πουθενά. Στον επόμενο δίσκο φάνηκε το μεγαλείο της δεύτερης περιόδου της μπάντας.

#38

σωστός για την παραγωγή. Αν και έχω πάθει ανοσία στις κακές παραγωγές γενικά. :stuck_out_tongue:

#39

Ήταν ο τελευταίος δίσκος στη noise. Ναι χάλια η παραγωγή αλλα τα κομματια σπερναν. Still spinning shrapnel, stranger in the garden, another fine mess, the present imperfect, brimstone ballet και ολα τα υπόλοιπα… :slight_smile:

Sent from my iPad using Tapatalk

#40

Gamma Ray:Land Of The Free