Ξεκινάω λέγοντας πως την ψήφο μου την ρίχνω χαλαρά στους Zounds,γιατί είναι μια απο τις αγαπημένες μου πανκ μπάντες και γιατί το The Curse… είναι ΤΕΡΑΣΤΙΟΣ δίσκος! Δίσκος-παράδειγμα για το πως παίζεται το σωστό μελωδικό πανκ. Πολλές ποστ-πανκ πινελιές,φανταστικοί στίχοι,γαμημένη αγγλική προφορά,χορός και μελαγχωλία.Έχει τα πάντα μέσα αύτη η δισκάρα.
Πέραν όμως απο τους Zounds θα ήθελα να αναφέρω και τις περιπτώσεις 3 δίσκων που ανήκουν στο αναρχοπάνκ κίνημα και είπαν πάρα πολλά για την πανκ μουσική γενικότερα.
1.[B]Crass - The Feeding of the 5000 [1978][/B]
Μεγάλη δισκάρα και μεγάλη μπάντα. Χύμα συνθέσεις,σκληρό πανκ για την εποχή και με στίχους που έλεγαν πολλές αληθειές. Αντιδραστικό συγκρότημα,ηγέτες μιας ολόκληρης ιδεολογίας, στους οποίους χρωστάμε πάρα πολλά. Σίγουρα αυτό που έχει ιδιαίτερη σημασία στη συγκεκριμένη κυκλοφορία είναι οι στίχοι και η γενικότερη στάση της μπαντας και όχι τόσο το μουσικό κομμάτι. Δεν ξέρω αν είναι ο καλύτερος τους δίσκος, σίγουρα είναι ο πιο γνωστός τους και έχει μέσα το κλασσικό Punk Is Dead.
2.[B]Conflict - The Ungovernable Force [1986][/B]
Στην ίδια φάση με Crass. Συνοδοιπόροι,με κοινές ιδεολογίες,φανταστικούς στίχους και hardcore τσίτες. Γρήγορη μουσική με την οποία κολλάς,τσαμπουκαλεμένα φωνητικά σε πολλά σημεία,ξεσηκωτικός όσο δεν πάει και γενικότερα δίνει την εντύπωση πως βρίσκεσαι σε live τους. Ένας από τους καλύτερους αναρχο-πανκ δίσκους.
3.[B]Τhe Mob - Let the Tribe Increase [1982][/B]
Ακόμα μια αναρχο-πανκ μπάντα,στην φάση των Zounds. Μελωδικό πανκ,με πολλές ποστ-πανκ αναφορές, όμορφα τραγούδια και στίχοι. Προσωπικά μου αρέσουν πολύ και τα φωνητικά,τα οποία δεν έχουν κάτι ιδιαίτερο αλλά βγάζουν αληθινά συναισθήματα.
Εκτός από τους 4 αυτούς δίσκους οι οποίοι έχουν αναφερθεί αρκετές φορές και στο παρελθόν,θα ήθελα να αναφέρω ακόμα μια δισκάρα που ανήκει στο αναρχο-πανκ κίνημα:
[B]Subhumans - The Day the Country Died [1983][/B]
(http://www.youtube.com/watch?v=8gKkBtb0VCA&feature=related)