AC/DC -- Black Ice

ΤΟ ΠΗΡΑ! ΤΟ ΑΚΟΥΩ! ΔΕΝ ΠΕΡΙΓΡΑΦΩ ΑΛΛΟ!

Υ.Γ. Και μην ξεχνάμε… http://www.acdcingreece.blogspot.com

Εγω αυριο πρωι το αγοραζω και φυσικα το λιωνω με στοιχους πλεον μπροστα μου…

Το πήρα, το άκουσα, το ξανακούω και θα το ακούω ξανά και ξανά και ξανά και ξανά…
Αλλη αίσθηση από το διαδίκτυο και άλλη το δισκάκι στο χέρι! Εγραψαν πάλι. Γι’ αυτό τους αγαπάμε, γιατί από τις πρώτες νότες αναγνωρίζεις τον ήχο τους και αυτό σε συντροφεύει ως το τέλος. Εγγύηση!
Αφήστε τους πειραματισμούς για άλλους…:D:D:D

Μία ριβιού στα 8 πρώτα κομμάτια:

RNR Train: Όταν το πρωτοάκουσα δε με συγκίνησε, αλλά τώρα με στίχους μπροστά μου πορώθηκα άσχημα!!! Και γαμώ! 9/10

Skies On Fire: Μαλακία. Μακράν το χειρότερο του άλβουμ -από τα 8 πρώτα-, κι ένα από τα χειρότερα AC/DC που έχω ακούσει γενικά.3/10

Big Jack: Κλασικό AC/DC, πολύ καλό κομμάτι. 8/10

Anything Goes: Δεν πα νάναι ποπ, το κομματάκι τα σπάει… Μόνο ελάττωμα η υπερβολική επανάληψη του ρεφραίν στο τέλος. 9/10

War Machine: Το αντίστροφο με το RNR Train. Στην αρχή με ενθουσίασε αλλά τελικά δεν είναι κάτι το ιδιαίτερο. 7/10

Smash N Grab: Ήμουν προκατειλημένος αρνητικά από τα λεγόμενα του Κράπσοντυ, αλλά τελικα δεν είναι κακό. 8/10

Spoilin’ For A Fight: Και γαμώ τα κομμάτια, τέλειο συναυλιακό ρεφραίν, ωραία πράματα… 9/10

Wheels: Λίγο κουραστικό ρεφραίν. Βέβαια το κομμάτι δεν είναι κακό αλλά ούτε κάτι το εξαιρετικό. 7/10 Όταν φώναζε “Wheeeeeeels!”, μου έβγαινε αυτόματα ένα “Wheels Of Steel!” :-s

Αλλαξα γνωμη απο τοτε και την εχω ποσταρει κιολας. Το κομματι ειναι πολυ καλο. Το ρεφραιν ομως ακομα με χαλαει λιγο. Γενικα τα ρεφραιν ειναι το πιο αδυνατο κομματι του δισκου νομιζω

To βρηκα μιουζικαλ…δεν ειχα λεφτα κι αυριο ειναι κλειστα ολα τα μαγαζια…γ@μω την ατυχια μ!

έσκασε χτες πρωι πρωι ένας τύπος και πήρε και τα 4. Θεός \m/

Σημερα το αγορασα κι εγω…Στην μπλε εκδοση, την digipack…Δηλαδη 1 ευρω παραπανω=τιποτα…

Γαμει κανονικα και τωρα που το ακουω με στοιχους γαμει περισσοτερο απο το πολυ…

Εγραψαν παλι οι Θεοι…Αυτοι ειναι και σε οποιον αρεσει…!!!

γαμει το cd ,το μπλε cd εχει ωραιες photo και στιχους ,δεν αξιζει για ενα euro διαφορα να παρει κανεις την απλη εκδοση :wink:

Τρελαίνομαι με το Wheels…

Polu kalo diskaki mpravo sta grontopalikara tou rock n’ roll! klasikh ac/dc pou gnwrisame… aksizei ta lefta tou kai me to parapanw…!:smiley:

Φίλε hitman, τα greeklish απαγορεύονται. Θα σε παρακαλούσα να συνεχίσεις με ελληνικούς χαρακτήρες.

On topic: Σήμερα στο αυτοκίνητο άκουσα διαφήμιση του δίσκου στον Sport-FM :smiley:

ΕΛΕΟΣ!!!

Γιατί ρε; Από το να ακους διαφημίσεις του Jambo…

jumbo :stuck_out_tongue:

:lol: Καμένε :stuck_out_tongue:

Απο το να το ακούς στο δελτίο του Σταρ καλύτερα και στη Λαική ακόμα…

Η συσκευασία (το limited) είναι πολύ όμορφη.

Η παραγωγή είναι φανταστική. Δεν ξέρω αν κάποιοι ήθελαν πιο ξερό, πιο “παλιό” ήχο, αλλά νομίζω πως ο Brendan O Brien έχει ισορροπήσει άψογα μεταξύ του κλασσικού ήχου και του μοντέρνου.

Λείπει λίγο νεύρο από το δίσκο και ενδεχομένως θα μπορούσε να έχει λιγότερα τραγούδια αλλά προσωπικά είμαι ικανοποιημένος (όχι συγκλονισμένος, δεν είχα όμως τέτοια απαίτηση).

Κι εγώ συμφωνώ πως το σιντάκι είναι πολύ καλό αλλά να πω κάτι για το booklet. Μιλάμε στον angus έχει πέσει άπειρο photoshop έτσι!Αψεγάδιαστος!Ούτε μισή ρυτίδα…:roll:

Χαχαχα, ναι. :slight_smile: