Anathema - Distant Satelites

Thanks για την απάντηση! Ελπίζω ότι θα “κυκλοφορήσει” πριν φτάσει η deluxe έκδοση στο σπίτι μου, ώστε να το ακούσουμε κι εμείς οι κοινοί θνητοί! :stuck_out_tongue:

Bump!

It’s out there!!! :smiley:

Πρωτες εντυπωσεις αναμεικτες… μου φαινεται δισκος που θα απολαμβανα αρκετα αν ειχε βγει απο αλλη μπαντα, αλλα οχι απο τους Anathema. Μαλλον πρεπει να το παρω αποφαση οτι αλλαξαν πλευση μονιμως.

Θα παρει τις ακροασεις του παντως. Μεχρι στιγμης εχω ξεχωρισει Lost Song pt 1 και Anathema, αλλα και παλι δεν τρελαινομαι για δαυτα δα.

3 μέρη ο δίσκος. απο την αρχή μεχρι το ανάθεμα, το ανάθεμα μόνο του, και τα υπόλοιπα που βαράνε νέες μουσικές.
δεν με χάλασε, δεν με τρέλανε, θα το ξανακούσω.

*στο τρίτο μέρος το πάνε αλλού και περιμένω κραυγές απελπισίας απο πολλούς…

Έτσι ένιωσα κι εγώ να σου πω την αλήθεια. Αλλά είναι καλός δίσκος ρε γαμώτο. Καλώς ή κακώς οι Anathema άλλαξαν πλεύση, η μουσική τους όμως συνεχίζει να είναι καλή και τίμια.

Έτσι ένιωσα κι εγώ να σου πω την αλήθεια. Αλλά είναι καλός δίσκος ρε γαμώτο. Καλώς ή κακώς οι Anathema άλλαξαν πλεύση, η μουσική τους όμως συνεχίζει να είναι καλή και τίμια.

Ναι, αλλα ξερεις, εχει μια ποιοτητα αλλα δε θα το συγκρινω με τα επη απο Natural Disaster και πισω. Το μονο κομματι που κανει την υπερβαση θα ελεγα πως ειναι το Anathema, που εχει και μια ελαφρα αυρα Natural Disaster θα ελεγα.

Εξαιρετικός δίσκος.
Σίγουρα “Alternative 4” ή “Judgement” δεν βγάζουν ξανά, αλλά δεν υπάρχει και λόγος.
Μ’ αρέσει ο τρόπος που πειραματίζονται κι επιτέλους μετά το μέτριο “We Are Here…” για 2 σερί άλμπουμς βρήκαν έναν ήχο που και συναισθηματικός είναι και δεν είναι flat.

Το A Natural Disaster είναι ειδική περίπτωση, στέκεται ως κάτι ξεχωριστό και ενώνει δύο περιόδους τους για μένα.

Παραμένουν αγαπημένοι και μάλλον πάει για order.

Lost Song parts 1 & 2 μακράν οι καλύτερες ερμηνείες του διδύμου, η τρίχα σηκώνεται κάγκελο και τα σχετικά. Αν και τώρα που το σκέφτομαι, για τον Vinnie υπάρχει και το Anathema που κι εκεί κάνει κατάθεση ψυχής. Και η Lee βελτιώνεται σε κάθε δίσκο νομίζω.

Να πω τη μαύρη μου αλήθεια, με 1-2 ακροάσεις δεν έχω καταλάβει ακόμα τι θέλουν να πουν στο ηλεκτρονικό κομμάτι του δίσκου. Θα προτιμούσα π.χ. πειραματισμούς όπως στο μέσο του The Storm Before The Calm. Αλλά εντάξει, φυσικά μπράβο τους που δεν αναμασούν τα ίδια και τολμούν ανοίγματα.

Κάτι που με έχει ενοχλήσει, είναι η “εκπαραθύρωση” του John Douglas από τη θέση του drummer. Θα δούμε βέβαια και ποιος θα παίζει στα live, αλλά…

3 πραγματακια μιας και το ελιωσα τις τελευταιες ημερες.

  • Οταν ακους πανω απο 10 φορες εναν δισκο και δν μπορεις ακομη να αποφασισεις ποσο καλος ειναι, μαλλον κατι δεν παει καλα( με τον δισκο)

  • Το anathema ειναι συμπαθητικο εως αδιαφορο για μενα κομματι και θα προτιμουσα να μν ειχαν “πειραξει” το ονομα τους εν ετει 2014

  • Λοστ 1 και αριελ οι κορυφαιες στιγμες

  • Οι ηλεκτρονικοι πειραματισμοι θα ηταν καλοι αν ειχαν και κατι να μας πουν. Μπηκαν απλα για να υποδηλωσουν το νεο στατους της μπαντας. Κανενα ουσιαστικο νοημα υπαρξης.

  • εν κατακλειδι οπως τα ειπε ο ουτσαιντ. Θα το ακουμε συνοδευτικα και θα περιμενουμε τον επομενο. Δεν εχουν τελειωσει ιμο, εχουν ακομα πραγματα να δωσουν.

Λίγα λόγια και από εμένα, μιας και πλέον σταθεροποιήθηκε η άποψή μου.

Δεν είναι ούτε καλή, ούτε κακή κυκλοφορία. Κρύβει μέσα κάποιες όμορφες μελωδίες όπως οφείλει κάθε album που φέρει το όνομα των Anathema, αλλά δεν απογειώνεται σε κανένα σημείο. Κακή κίνηση η κυκλοφορία ενός μέτριου κομματιού ως Anathema. Καλή κίνηση η εξερεύνηση νέων μονοπατιών. Και αυτό, θεωρώ, ότι σώζει την παρτίδα.

Είναι τολμηρό εκ μέρους τους να παρουσιάζουν κάτι νέο, τόσο ξένο, και στο μέτρο του δυνατού το κάνουν καλά. Κρατάνε, κάπως έτσι και το κοινό στην πρίζα εν όψει της επόμενης κυκλοφορίας που ένα θεός ξέρει πώς θα ακούγεται. Στο live αποδόθηκε, πάντως πολύ ωραία, και άρεσε περισσότερο από όσο περίμενα.