Atlantean Kodex

Groups & Artists
#41

…υπέροχα χθες, με δύσκολες για τις μπάντες συνθήκες, όπως περιέγραψε και ο Elric83
…οι Sorrows Path, αδίκησαν τους εαυτούς τους, και είναι κρίμα, και οι Fingers Of Scorns, έπαιξαν ύμνους, ένιωθαν, νιώσαμε, τέλεια
…οι Atlantean Kodex, μέσα σαυτές τις συνθήκες, ήχου-χώρου, αν και λίγο ανχωμένοι στην αρχή, είσαν υπέροχοι, συγκινητικοί, και στο τέλος συγκινημένοι απ’τον κόσμο…την άτυχη-γαμάτη στιγμή, που δεν έπαιζε κανένα μικρόφωνο, είναι απ’αυτές που ζεις, και δεν ξεχνάς
…Elric και μόνο που περάσαμε καλά,όλα τα παλικάρια που ήμασταν εκεί, είναι ανεκτίμητο
…εγώ κουρασμένο παληκάρι είμαι, κιαν έρθουν τάλλα κουρασμένα παληκάρια, Saxon, Κωσταντάρας, Παπαγιαννόπουλος:p κλπ κλπ, θα τρέξω, όπως και θα πάω ξανά και ξανά, και σε τέτοια υπόγεια live

…ααα χτύπησα και το μπλουζάκι με την περιοδεία:yahoo: μες την τρελή χαρά είμαι
:):!:

#42

βρε κι εγώ θα πάω,όπως έχω πάει και θα ξαναπάω σε όλα τα δεινοσαυρικά λάιβ. το θέμα είναι όμως να στηρίζουμε και νέες μπάντες που είναι ζωντανές και χτίζουν τώρα το όνομα και τη καριέρα τους. αυτή η εικόνα με το άδειο 7sins σε μια μπάντα τόσο φρέσκια και με τέτοιο υλικό είναι,για μένα τουλάχιστον, λυπηρή.

#43

…σαυτό έχεις δίκιο, εγώ ανχωνόμουνα, μην τυχόν και δεν βρούμε εισιτήριο#-o…κρίμα, σε όποιον αρέσει αυτός ο ήχος και δεν ήρθε, έχασε:roll: :slight_smile: :!:

#44

-πεφτει και το uth αυτη τη βδομαδα και αρκετοι δεν ηρθαν και γι αυτο πιστευω.
Προπερσι το χα χασει, ειχε περισσοτερους τοτε;

-καποιος να κανει την καλη και να κατεδαφισει το κωλομαγαζο, ουτε μικροφωνο της προκοπης δεν εχουν οι γυφτοι.

-φωναρα ο Μπεκερ, λιγο στις ψηλες θελει βελτιωση και θα ναι τουρμπο

-ακομα γελαω με τον μπαρμαν :lol:

#45

ναι είχε πιο πολλούς το 11, όμως τότε ήταν και οι arrayan και είχαν σκάσει διάφοροι ελληνάρες που θέλουν πρώτα από όλα οι στίχοι να μιλάνε για το ελληνικό μεγαλείο.

#46

Μια λεγεωνα μονος του ηταν χθες ο Ελρικ, η λεξη σεβασμος απλα δεν περιγραφει :’)

Κατα τα αλλα σεβασμος για το 7sins που πηγα και πρωτη φορα μαλλον οχι. Σκατα ηχος και αυτο το πραμα με τα κλειστα μικροφωνα σε 2 τραγουδια ηταν ΓΙΑ ΤΟΝ ΠΟΥΤΣΟ. Πιο αντιεπαγγελματιας πεθαινεις. Ο ηχοληπτης μαλλον ειχε παει να πιει τις μπυριτσες του με τα μουνακια και νομιζε οτι παιζανε κανα ινστρουμενταλ οι Κοντεξ.

Μετα αυτο το σκουπιδι ηρθε σε μενα και τον Σταργκεηζερ και ηθελε να τον βγαλουμε φωτογραφια με το τραγουδιστη γιατι -χωρις να ρωτησουμε προφανως- “μου αρεσει να κοκορευομαι στους φιλους μου και να τους πειραζω για τις μπαντες που βλεπω με τη δουλεια μου”. Ναι ντουβαρε, μαθε πρωτα να κανεις τη δουλεια σου και μετα κοκορευεσαι και για αυτη στους φιλους σου. Ελληναρα. Λες και ειχε αγκαθια το on.

Ο τραγουδιαρης φανηκε πολυ εκπληκτος και ευχαριστημενος που τα σημεια που ηταν κλειστο το μικροφωνο τα εσωσε το κοινο που ηξερε σχεδον ολους τους στιχους (το σχεδον δεν ισχυει για ελρικ). Προσπαθησε και να κανει μια κινηση στην αρχη να ξεσηκωσει το κοινο, κατεληξε να ριχνει μπουκετο στο μικροφωνο και να φευγει και το σταντ μαζι, κλασαμε στα γελια μπαντα και κοινο, πολυ οικογενειακες στιγμες.

Φινγκερ οφ σκορν μονο καβλες με μεγαλη επιτυχια στη φωνη, πραγμα που δε περιμενα.

#47

γενικα πεσανε πολλα λαιβ αθηνα αυτο τον μηνα…και για οσους ειμαστε εκτος αθηνας ειναι λιγο δυσκολο να κατεβουμε σε ολα…οποτε πρεπει δυστυχως να ειμαστε πολλοι επιλεκτικοι …εγω τι δεν θα δινα να ημουν εκει αλλα δεν γινοταν

#48

+2112. Και γέλαγε κιόλας σαν ουρακοτάγκος ο γελοίος…private, ακόμα ωρύομαι με τον μουσάτο που μίλαγε στον τραγουδιάρη μετά το λάιβ :stuck_out_tongue:

Finger Of Scorn εγγύηση. Ό,τι πιο κοντινό θα ακούσεις στους μεγάλους Cirith Ungol από άτομα που πραγματικά ζουν και αναπνέουν για αυτή τη μπάντα.

Έλρικ είσαι ένας λόγος που ο DeMaio μπορεί να αισθάνεται περήφανος

#49

τι θεος :’) αναλυση της συγχρονης ευρωπαικης ιστοριας μεσα απο το επικ μεταλ:!:

#50

And, and you know, for me, eeeeemmmm Manowar is not you know…but you all the way fucking epic…και ολα αυτα με την πιο αγχωμένη φωνή του γαλαξία :stuck_out_tongue:

#51

Και κατι που ηθελα να γραψω και εγω για την συναυλια.Ειχα καιρο να παρευρεθω σε μεταλ συναυλια και να ΜΗΝ δω κινητα στον αερα να ηχογραφουν και οι κατοχοι τους να χανουν το νοημα της συναυλιας.Στους Atlantean Kodex,η σχεση μπαντας και κοινου ηταν ακριβως οπως ελπιζω παντα πως θα ειναι.Διπολικη ενεργεια :wink:

#52

Μάλιστα… αυτός ο δίσκος λοιπόν, δεν πληρεί τις προϋποθέσεις για να έχει την τιμητική στάμπα της rocking επιλογής. Είναι ένας δίσκος που αν είσαι φαν του είδους, κ να μην τον ακούσεις, δεν τρέχει κ τίποτα… Ωραία…

#53

Εδω βγηκε δισκος του μηνα στο χαμερ,μην εισαι αχαριστος :lol:

#54

Είδες? Από εκεί που δεν το περιμένεις σου’ρχεται!

#55

Αζ ε ματερ οφ φακτ, η κριτική έλεγε το αντιδιαμετρικά αντίθετο από αυτήν την πρόταση.

#56

Η αληθεια ειναι παντως οτι τον αδικεις πολυ τον δισκο.

#57

Αν με το ότι το αδικώ εννοείς ότι δεν το θεωρώ “τεράστια δισκάρα”, ναι δεκτόν, δεν το θεωρώ. Αλλά ακόμα και έτσι, για κανένα λόγο δεν το αδικώ [I]πολύ[/I]. Το θεωρώ έναν πολύ ωραίο δίσκο, με τις αδυναμίες του και τις κορυφές του (πρεξέχοντος του Twelve Stars). Μου άρεσε, με άλλα λόγια.

Και πραγματικά το άκουγα πολύ καιρό για να καταλήξω.

Δεν αμφιβάλλω ότι αν κάποιος ακούει φανατικά επικό μέταλλο, ο δίσκος είναι ακριβώς αυτό που ψάχνει. Το έγραψα ξεκάθαρα κιόλας. Αλλά πιστεύω ότι μπόρεσα και το έκρινα πιο αποστασοιοποιημένα. Και, σίγουρα, έριξα στο τραπέζι τα επιχειρήματά μου, κάτι που το θεωρώ πολύ πιο ολοκληρωμένο σαν κριτική από το να πω, “γαμάει σύμπαντα, ξίφη στον αέρα κτλ.”. Το ίδιο και με το να υπήρχε πλήρης απαξίωση, σαφώς.

Ενηγουέη, γούστα είναι αυτά, θα πει κανείς. Αν κάποιος ενθουσιάζεται και τα σπάει με τον δίσκο, δεν θα του πεις “μην το κάνεις γιατί έχει αδυναμίες”. Αυτά είναι να είχαμε να λέγαμε.

Εγώ, πάντως, φέτος ένιωσα πολύ περισσότερο το ατσάλι στο φετινό άλμπουμ των Ereb Altor, ο οποίος, κατ’ εμέ, έχει και πιο επική ατμόσφαιρα και πιο ενδιαφέρουσες (μπαθορικές) ιδέες. Αλλά σίγουρα δεν θα μπορέσει να αγαπηθεί το ίδιο από κάποιον κλασικομέταλλο λόγω του ύφους του και των μπλακμεταλ επιρροών.

Τέσπα, κουβέντα να γίνεται.

#58

ισχυει αλλα τοτε ποιο ειναι το νοημα της rocking επιλογης?

γενικα διαφωνω σε πολλα σημεια στη κριτικη, αλλα το μεγαλυτερο φαουλ κατ’εμε, το εχεις εδω:

‘‘ο Mark Becker έχει αξιοπρεπέστατη φωνή, σίγουρα, αλλά παραείναι αέρινος. Δεν έχει το πάθος, το σκίσιμο στη φωνή που θα μυρίσει σάπιο ξύλο και ατσάλι, απογειώνοντας έτσι τις συνθέσεις.’’

ο τυπος δεν εχει απλα αξιοπρεπη φωνη και εχει γραψει κ τις πιο ομορφες φωνητικες γραμμες που εχω ακουσει εδω κ πολυ καιρο. και το παθος υπαρχει κ το σκισιμο οπου χρειαζεται.

με εξαιρεση το sol invictus που ειναι ενα απλα καλο κομματι, ολος ο υπολοιπος δισκος ειναι ενα φαντασικο δειγμα για το πως πρεπει να παιζεται αυτη η μουσικη!

1 Like
#59

Κοίτα, όσον αφορά τη φωνή, εσύ ακούς αυτό, εγώ ακούω κάτι άλλο… Δεν επιδέχεται επιχειρημάτων, οπότε μάλλον πρέπει να συμφωνήσουμε ότι διαφωνούμε :lol:

Χαίρομαι πάντως γι’ αυτό που λες για το “Sol Invictus”, γιατί όπου έβλεπα να εκθειάζουν τον δίσκο, το έβαζαν στις καλύτερες στιγμές του (αν όχι την καλύτερη) και έλεγα τι διάολο. Τόσο εύκολα πέφτουν στην παγίδα; Οκ, είναι φανταχτερό το κομμάτι και σε καίρια θέση και με πιασάρικο όνομα/ρεφραίν, αλλά αρκετά ρηχό στην μουσική ουσία του.

Όπως είπα και στην κριτική, τα τρία τελευταία κομμάτια (χωρίς το ιντερλούδιο) είναι που απογειώνουν τον δίσκο, κατ’ εμέ.

#60

Ομορφιές.