oι Ιταλοί τα τελευταία 9 χρόνια είχαν μόνο αποτυχίες, εννοείται παλιά είχαν ομαδάρα και μας είχαν κάνει καλές κηδείες, αλλά αναλογικά μιλώντας δεν ήταν και ότι πριν ξεκινήσει το τουρνουά τη θεωρούσαμε ως την πιο δυνατή ομάδα του ομίλου.
για τη Φινλανδία κι εγώ δυστυχώς δε βλέπω να προχωράει παραπάνω, πράγμα που δε μας βολεύει καθόλου.
[I][Ας υποθέσουμε ότι η Ελλάδα θα σημειώσει δύο νίκες. Χρειάζεται να μην πάρουν περισσότερες από μία νίκη, Ισπανία, Σλοβενία, Φινλανδία και Κροατία. Και με δύο νίκες δικές μας, αν Ισπανία, Σλοβενία και Κροατία νικήσουν Φινλανδία και Ιταλία, αποκλειόμαστε. Αυτό συμβαίνει διότι η Ιταλία, που θα βρίσκεται στις δύο νίκες, έχει την ισοβαθμία με την Ελλάδα. Ως αποτέλεσμα προτιμούμε νίκες των Ιταλών και των Φινλανδών στον όμιλο, σε συνδυασμό με τις δικές μας επιτυχίες.
Σε αυτό το θέμα αρχίζω να έχω και εγώ κάποιες αμφιβολίες. Αν δηλαδή ο Τρινκέρι πήρε μαζί τους αυτούς που ο ίδιος ήθελε. Τον Φώτση σαφώς τον έχει εκτός πλάνων δεν υπάρχει αμφιβολία, ενώ δεν ξέρω τι διάολο παίχτηκε και με Βουγιούκα.
Πάντως όσο κουφό και αν ακούγεται πιστεύω πως είμαστε ικανοί για 3/3 σε αυτό τον όμιλο. Πρέπει βέβαια επιτέλους ο Τρινκέρι να αποφασίσει πως θα παίξει η ομάδα, το rotation του ήταν τραγικό και φάνηκε στα δύσκολα ματς. Δεν νομίζω ότι χάσαμε τους 2 αυτούς αγώνες επειδή δεν είχαμε τον go-to-guy στην επίθεση. Αν δει κανείς των αγώνα σήμερα όσες φορές Σπανούλης και Ζήσης πήγαν στο 1 με 1 το πέτυχαν το καλάθι από μέσα και μάλιστα με ευκολία. Απλά στην πίεση η ομάδα δεν είχε σχέδιο, όλοι πάγωναν στα double team είτε αυτό γινόταν στα drive είτε στον ψηλό σε όλες αυτές τις φάσεις ήμασταν 2 ταχύτητες πίσω σε σκέψη και εκτέλεση. Αυτά είναι πράγματα που τα δουλεύεις στην προπόνηση.
Και προς θεού μην παίζει ζώνη, ΟΧΙ ΖΩΝΗ. Δεν έχω δει ποτέ χειρότερη εφαρμογή της ζώνης από ομάδα.
Δεν το εννοουσα ετσι, απλα λεω πως τουλαχιστον ενα 2/3 με σοβαρο και συγκεντρωμενο μπασκετ, το μπορουμε και δεν χωραει αμφιβολια. Καθαρα με κριτηριο το ροστερ, πολυ λιγοι μπορουν να μας κοντραρουν, το θεμα ειναι να εχουμε καθαρο μυαλο και να σοβαρευτουμε (και να μην παιζει τοσο πολυ ο Μαυροκεφαλιδης).
ο οποίος μαυροκεφαλίδης σοβαρεύτηκε για κάνα λεπτό και έβαλε 2-3 σουτάκια από μέση απόσταση. ως τώρα πάντως συμφωνώ οτι δεν έχει κάνει τίποτα σε αυτό το ευρωμπάσκετ.
το αν πήρε ο τρινκέρι αυτούς που ήθελε ή οχι μόνο αυτός το ξέρει.όλα τα υπόλοιπα που γράφουν οι δημοσιογράφοι είναι εικασίες άρα για μένα μαλακίες που επηρεάζουν την ομάδα στην προσπάθεια που πάει να κάνει.
*προφανώς και αν ισχύει οτι η 12άδα είναι φτιαγμένη από την ομοσπονδία και όχι τον προπονητή είναι μεγάλο λάθος της ομοσπονδίας γιατί πολύ απλά δεν αφήνει έναν προπονητή να κάνει την δουλειά του (αν και για μένα θα έπρεπε ο προπονητής να τους γράψει στα αρχίδια του και να πάρει αυτούς που θέλει.).
Εγώ πάντως ακόμα δεν έχω καταλάβει γιατί αυτό το ρόστερ (της Ελλάδας) θεωρήθηκε φαβορί για μετάλλιο -ακόμα και χρυσό!- από τη στιγμή που απαρτίζεται από τον Σπανούλη και 11 ρολίστες, καλούς παίκτες ασφαλώς, αλλά ρολίστες (ακόμα και ο Ζήσης ρολίστας είναι εδώ και χρόνια, απλά επειδή στα νιάτα του ήταν σκόρερ καμιά φορά το θυμάται και τώρα). Δεύτερον, δεν έχουμε ομοιογένεια αφού πλην των γνωστών τεσσάρων (Σπανούλη, Ζήση, Φώτση και Μπουρούση) όλοι οι άλλοι έχουν ελάχιστους αγώνες με την εθνική πίσω τους.
Πλην του Σπανούλη δύσκολα κάποιος άλλος παίρνει την πρωτοβουλία, γι αυτό και όταν η ομάδα δεν ρολάρει καλά ως ομάδα, κολλάνε όλοι στην επίθεση και χάνουν εντελώς την συγκέντρωση στην άμυνα.
Δε λέω ότι δεν έχουμε καλή ποιότητα και σαφώς θα έπρεπε να κερδίσουμε τους Φινλανδούς αλλά το “φαβορί για μετάλλιο” είναι μόνο για αμύριστους.
Σαφέστατα συμφωνώ, νομίζω ότι ειπώθηκε λόγω μειωμένου ανταγωνισμού. Στην πράξη βέβαια ο “μειωμένος” (βάση ονομάτων) ανταγωνισμός είναι πιο ισόρροπες και δουλεμένες ομάδες από μας, οπότε μπουμ.
Ε μα πραγματικά, διαβάζω στα άρθρα κάθε πιθανού και απίθανου σχολιαστή ότι “αυτή η ομάδα είναι για μετάλλιο!” κτλ κτλ και προσωπικά δεν μπορώ καν να καταλάβω γιατί ήμαστε φαβορί στο ματς με την Ιταλία (ακόμα και αν έπαιζε ο Σπανούλης).
Αυτό βέβαια δεν αναιρεί ότι το να μην πάμε οκτάδα είναι τρανή αποτυχία.
Βέβαια και σκόραρε. Όμως κατά βάση σκοράρει μόνο από κατάληξη πικ εν ρολ, δεν είναι ψηλός που φτιάχνει τη φάση μόνος του όπως ας πούμε ο Κρίστιτς, ο Άντε Τόμιτς ή παλιότερα ο Βούισιτς. Δεν είναι ρολίστας με την έννοια του παγκίτη που μπαίνει για ειδικές καταστάσεις, αλλά τα πλεονεκτήματά του μπορούν να αναδειχτούν μόνο μέσα από συγκεκριμένο τρόπο παιχνιδιού της ομάδας.
Γενικά όλοι οι αθλητικογράφοι που ασχολούνται με το μπασκετ μας έδιναν μετάλλιο πριν καν γίνουν οι αγώνες. Οι περισσότεροι το είχαν σίγουρο και για να πω την αλήθεια και εμένα λιγάκι με ξεγέλασαν όταν ήρθαν τα αποτελέσματα των 3 πρώτων αγώνων. Αλλά εδώ έχεις τον Παπαδογιάννη (υποτίθεται σοβαρός δημοσιογράφος) που τον Ζήση κάθε χρονιά τον υπολογίζει στην ομάδα λες και είναι ο Καλντερόν. Αλλά όπως φάνηκε στην συνέχεια στα δύσκολα οι αδυναμίες μας είναι μεγάλες.
Τώρα για τον Μπουρούση δεν θα συμφωνήσω 100% τα τελευταία χρόνια έχει βελτιώσει αρκετά το παιχνίδι του στα 1 με 1 μέσα στην ρακέτα και δεν σκοράρει μόνο με πάρε βάλε από πικ εν ρολ, το πρόβλημα το έχει αν βρει κάποιον καλό και δυνατό σεντερ απέναντι του αλλά τέτοιοι δεν υπάρχουν και πολλοί πλέον. Συγκεκριμένα με την Ιταλία αν έπαιζε στα τελευταία λεπτά μαζί με Σπανούλη πιστεύω η κατάληξη θα ήταν διαφορετική. Αν και μια ενδεχόμενη νίκη μάλλον θα έκρυβε τα προβλήματα που αντιμετωπίσαμε σε εκείνο το ματς.