Τελικά με κέρδισε. Φοβερές ιδέες έχει μέσα το δισκάκι. Αν και φοβάμαι κάπου θα χαθεί η μπάλα στη συνέχεια…
Εμενα απο την αρχη μου αρεσε,οσο για την συνεχεια συμφωνω μαζι σου.
Νομιζω πρεπει να “ανανεωσει” καπως τον ηχο,αν και το βλεπω δυσκολο…
αυτό το riff του “cross to bear” με στέλνει στο διάολο κάθε φορά.
μια χαρά δίσκος, καλύτερος από τον προηγούμενο κατά την ταπεινή μου άποψη ο οποίος φαινόταν να πηγαίνει σε άλλα μονοπάτια.
Η δουλειά στις κιθάρες είναι τρομερή.
Τόσα χρόνια, δίσκο με δίσκο επαναλαμβάνονταν. Γράφανε φοβερή μουσική, αλλά κάθε δίσκος ήταν ίδιος με τον προηγούμενο.
Τώρα φεύγει ο Lars, αλλά παρ’ όλα αυτά η μουσική κατεύθυνση που ακολουθούν είναι ίδια με τις άλλες 2 μπάντες του Tuomas. Γι αυτό και παραπάνω είπα για το που θα πάει το πράγμα…
Το έλεγα και σε freedom, πόσο θα γούσταρα μετά το riff του cross να έμπαιναν καθαρά φωνητικά από lars. πανικός.:(
Perfect Storm ρεεε! Και χμμμ, καλύτερο απ’ το προηγούμενο νομίζω…
αυτή η in mourning-ίλα στην αρχή με έκανε να κλάψω όταν άκουσα πρώτη φορά το cd :’)
επίσης, τα cross to bear και fallen world πόσο γαμάτο είναι που μετά την πρώτη ριφφάρα το μπάσο παίζει ξανά το ριφφ και μετά χώνουν;
πορώθηκα πάλι, πάω να το βάλω να παίζει.
3 μέρες τώρα παίζει ξανά σερί! 8)
Ρε γμτ είναι πολύ αγαπημένη μπάντα, μακάρι μη καταντήσουν φαντάσματα του εαυτού τους. Ειδικά τώρα που έκαναν και το breakthrough και χώθηκαν και στη Nuclear Blast.