First Saturday of the Month
Ναι, ο Καυσων ειναι μανιακος αλλα με την σωστη δοσολογια AC, AC/DC και καυτου (και ενιοτε πικαντικου) METAL όλα τα προβλήματα λύνονται. Εξάλλου σύμφωνα με τον Nakagami, μπορούμε να κάνουμε roll back μία κατανομή rice σε rayleigh μηδενίζοντας απλά τον LOS-factor K. Είναι τόσο απλό!
Εξάλλου ο αληθινός καύσων έρχεται apo tin kardia. Όταν σείεται ολάκερο το Ταλίν από το χτύπημα της E-chord ενώ ο Μαύρος Άνεμος από το piccolo demono aluminum ultra-heavy μπάσο ανοίγει νέες προοπτικές (κοινώς, he ripped us a new one) ενόσω τα Μαύρα Βέλη βρίσκουν πάντοτε (μα πάντα όμως) τους δειλούς false ones που ετράπησαν σε φυγή όταν ο Τζοάκος ενεφανίσθη σε διαφημιστικό με μπλε σπιντο (μέσα στα χιόνια), κάτι σαν παραλλαγή του “Μπλε Χειμώνα” των Κρίνων και ενώ με μία διάθεση western upon the snow (the hateful eight) ο Μορρικόνε συναντά τον Μπουνουέλ προσδίδοντας μία absurdist surrealist οπτική που θα έκανε τον Τζαρά περήφανο.
Αυτά και άλλα πολλά στην ατζέντα της αποψινής βραδιάς με πολύ μουσική, σουρρεαλισμό, και pumped up anthemic vibes.
Black Leather and Glittering Steel.
Εκεί όπου η διανόηση συναντά την παρανόηση με μπόλικο rocking metal fabulousness and beyond!
Εκεί όπου ο αγνός βιοπαλαιστής του προλεταριακού epic οσμώνεται με τον eclectic aesthetic high-brow υπερβατισμό ενός classy glam.
Εκεί όπου ο Blackie Lawless απαρνείται τον ματσισμό του “Fuck like a beast” και κάνει foot massage στην Wendy Williams.
Πώς μπορείς, ω εσύ, ναι εσύ αγνέ αγωνιστή της μεταλλικής πανδαισίας, να απουσιάσεις?
Πώς θα μπορέσεις μετά να δεις τον καθρέφτη της αλήθειας και να πεις… δεν ήμουν εκεί?
Μην επιτρέψεις στις ενοχές αυτές, ως Ερινύες, να σε ποδηγετήσουν.
Ενέδωσε. Ναι. Απόψε.
(i make it sound like erotic hot line)
Black Leather and Glittering Steel.
Δροσερό και χωρίς ενοχές.