Οι Aaskereia είναι μια μπάντα από την Γερμανία…αλλά ΔΕΝ παίζει όπως οι μπάντες από την Γερμανία. (Στο τέλος ο Προσατάνικ θα με σφάξει όπως ο Varg τον Euronymous)
Οι Aaskereia είναι σοβαρή μπάντα και αυτό το ep σκίζει.
Οι Aaskereia μας προσφέρουν μια ένωση από πραγματάκια που είναι φετίχ για “εμάς”.
Θα μπορούσα να πω ότι θυμίζουν προπολεμικούς Ulver και Ιsengard, ακόμα μιας και είναι τίμια παιδιά των zeros θα τους δουν θετικά όσοι απολαμβάνουν τα τίμια άλμπουμ των Silencer και Weakling…
Ρομαντικά ριφάκια και black metal ριφφφς συνδυάζονται με απότομα κοψίματα ακουστικής κιθάρας (η χρήση της είναι σαν παραδοσιακό όργανο και όχι Άγγλου με φράντζα σε Παμπ…)
Τα Φωνητικά είναι στριγκλιές και σε σημεία καθαρά (κοντά στο 3 λεπτό του Erkenntnis θυμίζουν In The Woods…:eek: ενώ στο Die Floten Des Pan είναι κορυφαία…) οριοθετούν μια ατμόσφαιρα που μάλλον σε ωθεί και νιώσεις ότι μπορείς να νιώσεις ακούγοντας τις λέξεις Παγανισμός, Παράδοση, Πορεία.
Αν και όταν βρεθεί σε cd θα το βάλω δίπλα στο Lekamen Illusionen Kallet
2010 - Arkheth - IX & I: The Quintessence of Algaresh
Νέο άλμπουμ από το Αυστραλιανό τρίο. Αργόσυτρο, επικό, παγωμένο και αρρωστημένα ατσμοφαιρικό. Όχι τίποτα το τρομερό αλλά ένα παραπάνω από αξιοπρεπές άκουσμα.
το θέμα είναι αν αυτό που σου κάνει είναι black metal αλλά για τσέκαρε το MXCII των gorath.μου το πρότεινε ο plunderer και πρόκειται για δισκάρα και αν και το έχω ακούσει λίγες φορές μάλλον εδώ έχουμε τον black metal δίσκο της χρονιάς.αν δε σου κάνει τσέκαρε το τελευταίο alcest.
γεια σας και παλι. ισως ειναι ο ενθουσιασμος της δευτερης ακροασης, ισως οτι εχω καιρο ν’ ακουσω κατι τοσο ομορφο, δε ξερω. ισως μιλαμε για τον καλυτερο δισκο μπιεμ του 2009. οσο καυλα και να ηταν το μαραναθα. οι Ascension ειναι Γερμανοι. τα μελη δεν τα ξερουμε, ο ντραμμερ μου εκανε το κλικ στα πρωτα κομματια, καθως δεν χρειζεται να παιζει γρηγορα για να σε τρελανει καποιος με το παιξιμο του, ουτε τεχνικα. ο τυπος εχει φαντασια και ο ηχος των τυμπανων ειναι ξεχωριστος, περα λοιπον απ’ την καταπληκτικη για ντεμο παραγωγη, οι συνθεσαρες πανε κι ερχονται. οι παυσεις και τα καταιγιστικα σημεια επισης. οι φωνες ιδιαιτερες οσο δεν παει. στο Grey Queen κανεις κιερατακια τα σηκωνεις στον αερα, σφιγγεις τη γροθια και γκρουβαρεις μαζι του. καντε το κι εσεις!
