Οι Enochian Cresscent υπήρξαν πάντα από εκείνους που έφτυναν κατάμουτρα τη γελοιότητα του και καλά cult των ψευτο-underground πουθενάδων, κυκλοφορώντας δίσκους υψηλής ποιότητας, παίζοντας σωστά τα όργανά τους και φροντίζοντας την παραγωγή, ώστε να υπηρετεί το όραμά τους. Το ίδιο κάνουν και τώρα που άλλαξαν το όνομα τους σε The Crescent και ετοιμάζονται να κυκλοφορήσουν τον νέο τους δίσκο, Risti (σταυρός). Παίζει ολόκληρο σε streaming εδώ. Σταθερά υπέροχοι και με μια έξτρα επική διάθεση.
Α, και επειδή πέρασαν ήδη κανά δυο εβδομάδες και κανείς δεν το ανέφερε…Το Henbane των Cultes des Ghoules τσακίζει κόκαλα και καταστρέφει ψυχές.
Απο τη στιγμη που ειμαι ενας αγαμητος που χρειαζεται να βρει ζωη, δεν προκειται να σπαταλαω τον πολυτιμο χρονο σας, ουτε και τον δικο μου. Απο εδω και στο εξης θα ποσταρω εξωφυλλα, ειδος και ενα γαμαει απο κατω.
Ellende - Rückzug in die Innerlichkeit. Post black metal απο Αυστρια. Γαμαει.
Tώρα το είδα αυτό, πολύ ενδιαφέρον για να το αφήσω.
Ναι, όχι τέταρτες καθαρές όμως, αύξησε ένα ημιτόνιο ή μια δεύτερη μικρή (ανάλογα πως το βλέπεις), και έχεις την αυξημένη τέταρτη ή ελλατωμένη πέμπτη (tritone) που ήταν το λεγόμενο diabolus in musica. Άρα με μουσικούς όρους το όκαλτ έχει γεννηθεί αν όχι από το μεσαίωνα, τουλάχιστον από το 18ο αιώνα.
Το postαρα πριν ακούσω το τραγούδι (και τον καινούριο δίσκο γενικά) αλλά από τις προηγούμενες τους κυκλοφορίες θα έλεγα οτι παίζουν extreme doom αν έπρεπε να τους βάλω μια ταμπέλα.
Γαμάνε όπως και να 'χει οπότε δεν χρειάζεται να το αναλύσουμε περισσότερο.
Το ότι γαμάνε εννοείται ότι δεν επιφέρει ανάλυση. Επίσης, εννοείται ότι τα προηγούμενα δεν θα κολλάγαν εδώ με την καμία.
Το καινούριο όμως είναι ένα ψυχρό, παρανοϊκό μπλακ κτήνος με doom καταβολές. Έχω προλάβει και τον έχω ακούσει το δίσκο 5-6 φορές και ακούγεται φανταστικός.
Το χω παραγγειλει αυτο και το περιμενω απο μερα σε μερα. Ελπιζω σε κατι καλυτερο του πρωτου δισκου, που δεν ηταν κι ασχημος, αλλα δεν το λες και κατι το ιδιαιτερο.
Εμένα που λες μου άρεσε το πρώτο album (Caduceus Chalice) γιατι είχε το φοβερό Chalice. Αλλά δε ξέρω αν το ζητημα της ιδιαιτερότητας υπάρχει και στο φετινό, μια φορά εγώ το άκουσα αρκετά και μπορω να πω ότι με καλύπτει.
Για όσους αρέσκονται στο να ερευνούν την μαυρομεταλλική demo-γραφία, οι Φινλανδοί ARNAUT PAVLE ίσως έχουν κάτι να πουν. Λοξοκοιτάνε αρκετά προς Νορβηγία με καταιγιστικά θέματα, αγαπημένες δυσαρμονικές αρμονίες και κάποια attil-ο-ειδή φωνητικά.
Σαφώς έχουν μειονεκτήματα, στην παραγωγή και στην προσωπικότητα, αλλά σε αντίθεση με την πλειοψηφία, εδώ το potential υπάρχει.
Θα το βρείτε για κατέβασμα στο metalarea.org η για στρήμινγκ (τα μισά κομμάτια) εδώ:
Αμα μου ρθει με το καλο… αμα ξερω πως κατι θα το παρω, το παιρνω και τελειωνει η δουλεια. Τσιμπησα πακετακι και το Obscure Lupine Quietus του ιδιου, ατμοσφαιρικο αλλα το εχει το χιονακι του.
…το οποιο χοντροΓΑΜΗΣΕ. Σα πιο παραδοσιακο να μας βγηκε, το ον λαην δειγμα δεν ητο και τοσο αντιπροσωπευτικο. Ξεκιναω να ψαχνομαι με δισκογραφια μου φαινεται.
Το Moon το ακουω τωρα και μου φαινεται μια χαρα τουμπανακι. Υπ οψη, εχω την #66/100, ποσο πιο καλτιλα πια. ;p
[B]
Aosoth - IV: An Arrow in Heart (Οut on April 16th)[/B]
[SPOILER]1. An Arrow in Heart
2. One With the Prince with a Thousand Enemies
3. Temple of Knowledge
4. Under the Nails and Fingertips
5. Broken Dialogue 1
6. Broken Dialogue 2
7. Ritual Marks of Penitence [/SPOILER]
Το III ηταν καλο, αρκετα καλο για να παρω το Variations of Violence να φανταστεις. Γενικα δε μου λεγαν πολλα για καιρο επειδη εμπαινα στο τρυπακι να τους συγκρινω με τους Antaeus, που θεμα συγκρισης δεν τιθεται, εννοειται. Αλλα ηταν καλος δισκος τελικα.
Ενταξει, εχουν ξεκαθαρισει πως δεν προκειται για “συνεχεια” και πως ο MkM δεν ειναι το βασικο μελος. Αλλα οσο να ναι περιμενεις κατι αναλογο. Το κομματι δεν το ακουω καν, αμα βγει κανονικα σφυριχτε.
