χα! θα σε γελάσω τώρα! πέρα τούτου του δίσκου, ελάχιστα (τραγούδια) έχω ακούσει από παλιά τους…
[CENTER]Λοιπόν, αράξτε σε ένα αναπαυτικό μέρος, βάλτε λίγο bourbon στο ποτήρι και πατήστε play:
[B][SIZE=“4”]The American Folk-Blues Festival 1962-1966[/SIZE][/B]
[I]vol.4[/I][/CENTER]
Σκέτη απόλαυση :!:
Μαλάκα τι είναι αυτό!!!Ωραίος!
Ρε είχα βάλει το Smokestack Lightning του Howlin’ Wolf ([I]κλικ[/I] - πόσο cool εκτέλεση, πόσο θεϊκή η μπασοφωνάρα του !) και βρήκα το ντοκυμαντέρ στα related.
Έμεινα μαλάκας, από τα πιο γαμάτα πράματα που έχω δει. Κειμήλιο, τα έχει μαζεμένα ωραία και με καλή εικόνα.
Αυτό είναι,ότι έχει πολύ καλή ποιότητα!Μπράβο που το ξέθαψες!
Aυτά είναι! 8)
Λοιπόν, αν ξεχειλώσουμε τα όρια του θρεντ κάπου εδώ μάλλον εντάσσονται οι Chris Robinson Brotherhood. Σίγουρα δεν εντάσσονται αλλού.
Γνωστοί τύποι,βασικά ο Robinson από το παρελθόν του στους Black Crowes,έγινε και κριτική στο ντεμπούτο τους στην κεντρική.Πολύ καλό και “cool-αριστό” jam-άρισμα που όσο αφήνεσαι τόσο σε κερδίζει.
Το δεύτερο άλμπουμ τους κυκλοφόρησε πριν λίγες μέρες.Από τα ίδια session με του πρώτου άλμπουμ αλλά κάπως μικρότερες διάρκειες και πιο εστιασμένες συνθέσεις. Φυσικά δεν λείπουν τα spacey σημεία,ιδίως στο Vibration & Light Suite που το τζαμάρισμα στα μισά με εκπλήσει κάθε φορά, παρατηρείται γενικά όμως μια πιο blues/rock’n’roll ατμόσφαιρα να πλανάται στο άλμπουμ. Φαντάζομαι πως και οι νέες συνθέσεις θα ξεχειλώνονται στα live και θα αποκτούν άλλη διάσταση.
Αξίζει να ασχοληθείται αν σας αρέσουν Dead,Allman Brothers κτλ(ειδικά οι δεύτεροι ως προς την προσέγγιση,όχι τον ήχο) ή αν λατρεύετε τον Robinson.
Άντε να έρθουν και Ευρώπη να τους δούμε γιατί πρέπει να σπέρνουν.
[SPOILER]Το Appaloosa,γνωστό από το τελευταίο Crowes, δεν μπορώ να φανταστώ πως θα μπορούσε να ακουστεί καλύτερο απ’ότι εκεί, το τραγούδι το λατρεύω,και έχει και φοβερή ενορχήστρωση.Αφότου άκουσα την νέα εκτέλεση, δυστυχώς ακόμα δεν μπορώ :(. Λειτουργεί αρκετά καλά πάντως μέσα στο άλμπουμ.
Α,και το artwork καταπληκτικό!!! [/SPOILER]
[B]Dave Specter & Barkin? Bill Smith
Bluebird Blues [SIZE=“1”]featuring Ronnie Earl [/SIZE][/B]/ Delmark 1991
Ο Ταλαντούχος,ο Βετεράνος και ο Βιρτουόζος. Αυτός θα μπορούσε κάλλιστα να είναι ο τίτλος της πρώτης δισκογραφικής δουλειάς του Dave Specter, ενός κιθαρίστα, από τους πιο ταλαντούχους της νέας φουρνιάς που εμφανίστηκε στο προσκήνιο τα τέλη της δεκαετίας του ?80. Μετά από το απαραίτητο ?αγροτικό? του σε ατελείωτες περιοδείες στην Αμερική και την Ευρώπη μαζί με σπουδαία ονόματα όπως οι Son Seals, Hubert Sumlin, Sam Lay και Steve Freund, o Specter δημιουργεί τη δική του μπάντα με το όνομα ?Bluebirds?. Επειδή ο ίδιος έχει γνώθι σαυτόν και καθόλου εμπιστοσύνη στις φωνητικές του ικανότητες, προσλαμβάνει ως τραγουδιστή τον Barkin? Bill Smith, έναν κλασικό βαρύτονο, βετεράνο στη μπλουζ σκηνή του Σικάγου και με μπόλικες επιρροές από τα μπλουζ του Δέλτα λόγω της καταγωγής του από το Κλίβελαντ του Μισισιπή. Ως σπέσιαλ γκεστ εμφανίζεται ο βιρτουόζος νεοϋρκέζος κιθαρίστας Ronnie Earl για να δώσει έναν ελαφρώς μοντέρνο αέρα με τις ηλεκτρισμένες νότες τις κιθάρας του, ενώ τα σαξόφωνα των Des Desormeaux και Red Groetzinger κατευθύνουν τον ήχο και σε πιο τζαζ διαδρομές. Είναι σαφές ότι ο Specter προσπαθεί να αντιγράψει τα μπλουζ του T-Bone Walker και του B.B. King, και κρίνοντας από το τελικό αποτέλεσμα νομίζω οτι τα καταφέρνει πάρα πολύ καλά! Αξιοσημείωτη και η συμμετοχής της Deitra Farr τόσο στα φωνητικά όσο και συνθετικά στο ?Our Course is Run?.
-
Bluebird Blues
http://www.youtube.com/watch?v=1GWwuqhKdQQ -
Wind Chill
http://www.youtube.com/watch?v=SuBTthgFjn0 -
Railroad Station Blues
http://www.youtube.com/watch?v=z1Y0kCS1PAY -
Our Course is Run
http://www.youtube.com/watch?v=GlgudFxPD84
Ρε,μιλάμε για μνημείο πολιτιστικής κληρονομιάς.Το βλέπω τώρα.Απίστευτο!
Ώρα να μπούμε σε ξένα χωράφια…
Κύριοι (και κυρίες) θαμώνες του θρεντ (και μη) δώστε τα φώτα σας…
Με ένα γρήγορο σερτς είδα να αναφέρονται κανα δυό φορές αλλά όχι πολλά πολλά.
[B]Left Lane Cruiser[/B]
Ζημιά μεγάλη λέμε έτσι;
Έχει καμιά βδομάδα που παίζουν καθημερινά. Ειδικά το παρακάτω:
ΑΛΛΑ η ΧΟΝΤΡΗ ζημιά έγινε μ’αυτό,
Πουλάω την ψυχή μου στο διάολο ξέρω γω…
Για πείτε, έχουν κι άλλα τέτοια; Ξέρουν από καλό ουϊσκι; Πετάνε τις τάπες στα βαρέλια; Το δαγκώνουν το άχυρο;
Κοινώς τι ακούμε από αυτούς… και αν υπάρχει κάτι σε παρόμοια φάση για να δούμε, τι θα δούμε…
Καταλάβατε, μπλουζ αλλά όχι το κλασσικό ( i guess γιατι από blues μάυρα μεσάνυχτα…), αυτά τα γαμημένα τα slide, η φωνή μες στο αλκοόλ, ο ρυθμός που σε κάνει να χτυπάς ασυναίσθητα το πόδι, αυτό το ζοριλίκι που σε κάνει να πιείς το πότο σου άσπρο πάτο… ότι κι αν πίνεις… όσο κι αν έχει στο ποτήρι… έλα, ξέρετε τώρα 
Όλα έτσι είναι. Bring Yo’ Ass to the Table, All You can Eat μεγάλες αγάπες.
Το πρώτο και το περσινό Junkyard Speed Βall επίσης πολύ καλά, λίγο πιο μελωδικό μου φαίνεται το Junkyard…
Το τελευταίο δεν το έχω ακούσει.
Κάτι μου διαφεύγει σε τέτοιο στυλ, δεν μπορώ να το θυμηθώ με τίποτα…
Άκου αυτό όμως.Λιγότερη “βαβούρα”, όχι τόσο παραμορφωμένος ήχος αλλά μου βγάζουν αυτό το “βαράω το πόδι ρυθμικά κάτω”.8)
North Mississippi Allstars-Shake Hands with Shorty
North Mississippi Allstars-Electric Blue Watermelon
Πιαθανότατα βέβαια και ο Seasick Steve θα σου αρέσει.
Είναι λίγο πιο…παραδοσιακοί ας πούμε αν και έχουν κάτι ραπαρίσματα κλπ νεωτεριστικά στοιχεία ενίοτε.
Αν θυμηθώ το άλλο που έλεγα παραπάνω θα επανέλθω.
Κατ’αρχάς θενκ γιου χοπετε
Seasick Steve έχω ακούσει αρκετά κομμάτια, μου άρεσαν πολύ, αλλά δεν ασχολήθηκα περαιτέρω και δεν ξέρω γιατί!
Τώρα, απ’τα κομμάτια που πόσταρες πιό πολύ μ’άρεσαν το πρώτο και το τελευταίο.
Γενικώς ωραία πράματα αλλά πιό… “καθαρά” σε σχέση με αυτό που έχω στο μυαλό μου.
Θέλω να βρωμοκοπάνε αλκοόλ ρε παιδί μου… να περπατάς με τις γαλότσες και να κάνουν χρατς χρουτς απ’τη λάσπη του βάλτου, να ξυπνάς το χάραμα για να πάς στη βαμβακοφυτεία. Ίσως πάει προς το ροκ (εν ρολλ) αυτό που ζητάω, δεν ξέρω, αλλά σκεφτείτε… πόσοι από αυτούς που ακούνε μπλουζ (και πόσοι από εσάς κιόλας) γουστάρουν Clutch και Five Horse Johnson π.χ.; Κοινές αφετηρίες…
Επίσης να πώ οτι δίνω το ένα μου νεφρό για Howlin Wolf και για κάτι τέτοιο, http://www.youtube.com/watch?v=KCqEOboRctY
Θα μου πείτε αυτά είναι κλασσικά μπλουζ… και θα σας πώ… ε και;!
Ζητάω πολλά…:? :roll:
Πραγματικά,σπάω το κεφάλι μου,ψάχνω τους φακέλους μου αλλά τίποτα…:?.Θα επανέλθω σε άκυρη στιγμή αν θυμηθώ Grym.
Κατά τ’άλλα μου ήρθε σήμερα αυτό.
Ίσως όχι ό,τι πιο απαραίτητο πρέπει να έχει κάποιος από τον Big Bill Broonzy, γενικά κάποιο από τα πολλά διπλά best που κυκλοφορούν μάλλον ενδείκνυνται για κάτι τέτοιο. Ο Big Bill Broonzy είναι από τους πιο εντυπωσιακούς κατά τη γνώμη μου ακουστικούς bluesmen, στην κατηγορία αυτών που αναρωτιέσαι πόσες κιθάρες ακούς ταυτόχρονα ενώ στην πραγματικότητα παίζει μόνο μια.
Παρόλα αυτά, ετούτο μου φαίνεται πιο εύκολο άκουσμα για τους μη μυημένους σε τέτοιες μουσικές. Ηχογραφημένο προς την δύση της καριέρας του, περιέχει καταπληκτικά ακουστικά, folk/country blues, με πολύ καλό ήχο συγκριτικά με παλιότερες ηχογραφήσεις του που ίσως να γλυκαίνουν κάπως το συνολικό αποτέλεσμα.
Στο I Don’t Want No Woman φανερώνει την ένταση της φωνής του που σχεδόν σκεπάζει την κιθάρα του, το Martha είναι ένα κλασσικό Big Bill Broonzie τραγούδι με γνώριμες από το παρελθόν του “φράσεις”, το Bill Bailey και το Ι’m Going Down This Road θα σας φανερώσουν τις καταβολές του Rory Gallagher, το This Train έχει την απαραίτητη gospel ατμόσφαιρα, γενικά ούτε μια μέτρια στιγμή εδώ μέσα.
Παραθέτω κάποια τραγούδια του άλμπουμ (μερικά σε διαφορετικές εκτελέσεις).
Βill Bailey - http://www.youtube.com/watch?v=ZnGftbv_GUo
Tell Me What Kind of Man Jesus Is - http://www.youtube.com/watch?v=TRpQ7Mc-qEQ
I Don’t Want No Woman - http://www.youtube.com/watch?v=tGTxRnrcU4A
John Henry - http://www.youtube.com/watch?v=LA6xHBH3h2I
Glory of Love - http://www.youtube.com/watch?v=XHH-jmj7DJQ
Δοκίμασε Junior Kimbrough
και John Lee Hooker αν δεν τον ξέρεις ήδη
Για folk/country blues κοιτάξτε και τον Robert Pete Williams.
[B]Louisiana Blues [/B]/ Water 1967
[I]Freight - Train Blues[/I]
και τον Mississippi John Hurt
[B]The Immortal Mississippi John Hurt [/B]/ Vanguard 1967
Κλασικά ακούσματα…
φιλε grym μερικες προτασεις κ απο μενα
[B]R.L.BURNSIDE[/B]
http://www.youtube.com/watch?v=hDCcN9qqbUA
[B]THE IMMORTAL LEE COUNTY KILLERS[/B]
http://www.youtube.com/watch?v=snQEihymAr0
[B]MORELAND & ARBUCKLE[/B]
http://www.youtube.com/watch?v=IyTrbH16LZg
[B]HENRY’S FUNERAL SHOE[/B] (τρομερο ονομα ουαλοι!!!)
http://www.youtube.com/watch?v=6294DDgvOkQ
[B]BLACK PISTOL FIRE[/B]
http://www.youtube.com/watch?v=xeJ9QNnfGEc
[B]THE SPEAKING TONGUES[/B]
http://www.youtube.com/watch?v=8JYRO9gjNo8
Eπισης νομιζω οτι θα βρεις ενδιαφερον κ στις πρωτες δουλειες των black keys.
Five Horse Johnson σταθερη αξια!
P.S.-αμα γουσταρεις κ λιγο φανκ στο αυτi σου τσεκαρε κ αυτους:
[B] The Heavy[/B]
http://www.youtube.com/watch?v=08h0IVs4RKQ
Αν σας πω ότι τόσα χρόνια επισκέπτομαι το σάιτ και πρώτη φορά είδα το τόπικ αυτό? #-o
Ξεκινάω από την σελίδα 1 και μέχρι την 76, με περιμένουν πολλαααα ξημεροβραδιάσματα…αν βρω κάτι που ξέρω ηδη και δεν έχει ποσταριστεί(αμφίβολο) θα ποστάρω και εγώ εν συνεχεία…αλλιώς μόνο εντυπώσεις και ευχαριστίες…χαχαχα8)
Ωραίος alex,άντε να γινόμαστε πιο πολλοί όσο πάει.
Ευχαριστώ όλους για τις προτάσεις :oops:
Κάποια είναι γνωστά (J.L.Hooker, Black Pistol Fire, Black Keys, Immortal Lee County Killers-αρκετά υπερτιμημένοι imo), κάποια όχι και άκρως ενδιαφέροντα.
Επίσης,
…πονάνε τα μυαλά με το συνδυασμό τίτλος τραγουδιού-τίτλος αλμπουμ-εξώφυλλο :!:
Ο Seasick Steve τελικά είναι κάβλας ε…
…λίγο πιο χιλμπιλλυς αλλά δε μας χαλάει καθόλου.
Θα πάει κανείς σας Half Note για Otis Taylor?
http://www.jazzbluesrock.gr/event.asp?catid=187
Εγώ λέω να πάω να δω τον Matt Schofield σε κανα 20-ημερο πάλι, πολύ καλός live.
Kαι Δεκέμβρη φυσικά Rich Robinson.