επομενο σαββατοκυριακο θα παω να δω το gravity οπου ολα τα reviews μιλανε για αριστουργημα…
εχω πολυ περιεργεια να το δω…
παντως ο σκηνοθετης της ταινιας με προιδεαζει γιατι εχει γυριζει μια απο τις ποιο γαμηστερες ταινιες που εχω δει ποτε(children of men)
Κινηματογραφικος οργασμός. Κινηματογραφικος. Οργασμός. Και μαζί οι λέξεις και χωριστά, δεν έχει σημασία. Παρακολουθούσα την ταινία με την αίσθηση δαγκωμένου βερίκοκου στο στόμα, τόσο που τσέκαρα όντως αν έσταζε κάτι από τα χείλη μου. Όλα στάζουν σε αυτόν τον κήπο της απόλαυσης και από πολλές λήψεις. Μια βουτιά στην ορμητική εφηβεία, στο ακατέργαστο των πρώτων πόθων, στη βροντερή επικράτηση του θέλω πάνω στο δύσμοιρο πρέπει. Η Adele είναι η προσωποποίηση της νιότης, ακριβώς πάνω στη φάση που αρχίζει να ωριμάζει. Τότε που οι χυμοί της ειναι στη στιγμή της επιθετικής έκκρισής τους, τότε που το κορμί μοιάζει φρούτο με κουκούτσι την καρδιά. Και ολα αφήνονται στη δίνη της αθανασίας, της ψευδαίσθησης του αιώνιου, λίγο πριν το φρούτο φαγωθεί και τελειώσει. Λίγο πριν το κουκούτσι με την αγκαθένια γεύση της απόρριψης σού κάτσει στο λαιμό, την ώρα που απότομα και λαίμαργα καταπινεις τη ζωή, έτσι αστείρευτη καθώς σου μοιάζει. Βγήκα από το cinema με έναν ζεστό κόμπο στο λαιμό και το στομάχι. Σαν έφηβος ερωτευμένος και απογοητευμένος μαζί. Και από εκείνη τη στιγμή βλέπω παντού καρδούλες και αστράκια. Βλέπω παντού Adele.
…καλά με συνεπήρες…εκπληκτική περιγραφή…που παίζει αυτή η ταινία, που απ’την περιγραφή σου, πιστεύω ότι θα συγγινήσει και μένα:):!:
Όντως εξαιρετική ταινία η Ζωή της Αντέλ. Φοβόμουν στην αρχή για την τρίωρη διάρκειά της, αλλά πέρασαν οι ώρες όχι απλά γρήγορα και χωρίς να κουραστώ/βαρεθώ, αλλά ήθελα και άλλο τόσο. Το μοναδικό αρνητικό για 'μένα είναι η πρώτη λεσβιακή σκηνή, που θα έλεγες κρατάει κανά διήμερο. Δεν με χάλασε η λεπτομέρεια, η διάρκεια με χάλασε. Μετά από λίγο σε ενοχλούσε. Σχεδόν όλο το σινεμά την έκραξε την διάρκεια της σκηνής.
Με συνεπήραν ο εκπληκτικός ρεαλισμός και οι απίστεφταμπλ ερμηνείες. Φοβερή δημιουργία.
Ε ΟΧΙ.
Σε ευχαριστώ, είναι ακριβώς όπως ένιωσα, ακόμα δεν μπορώ να τη βγάλω από το μυαλό μου. :roll:
Σχετικά με τη λεπτομέρεια και τη διάρκεια στις ερωτικές σκηνές, είναι συνειδητή επιλογή του σκηνοθέτη να τονίσει την πρώτη αυτή ολοκληρωμένη επαφή ακριβώς την ώρα που γεννιέται. Διάβασα αρκετές κριτικές που το αποδίδουν έτσι. Θέλει υπό μορφή ντοκυμαντέρ να σε βάλει στο δωμάτιό τους μέσα, να μη μοντάρει τη στιγμή, να μην την περάσει “στα γρήγορα” όπως συνήθως συμβαίνει στο hollywood.
Επειδή και εγώ όταν την είδα cinema υπήρχαν τέτοιες αντιδράσεις και γενικά τον τελευταίο καιρό παρατηρώντας τον κόσμο που γεμίζει μια αίθουσα, έχω καταλάβει πως δυστυχώς ο κόσμος κρύβει μέσα του τόσα ταμπού, τόσες ανασφάλειες, τόση σοβαροφάνεια, τοσο πουριτανική συνειδήση αλλά κυρίως τόση μεγάλη βλακεία.
Υπάρχουν πάρα πολλοι λόγοι για την ρεαλιστικότητα της σκηνής και για την διάρκεια της. Η αντιπαράθεση της με την πρώτη της σεξουαλική εμπειρία με το άλλο φύλλο (συμμαθητή της), η έκρηξη του πόθου και του πάθους μιας έφηβης που μετά από συνεχή αναζήτηση και αυτό-αμφισβήτηση τελικώς αφήνεται ολόκληρωτικά στα μονοπάτια του πραγματικού έρωτα που επιτάσσουν οι ορμόνες της. Το ότι αυτή η σκηνή θα γίνει το μέτρο σύγκρισης του ενηλικού συμβιβασμού της Emma.
Ο καθένας μπορεί να μεταφράσει το ερέθισμα του σκηνοθέτη με πολλαπλούς τρόπους ακόμα και αν τελικώς δεν μεταφράζει κάθε σκηνή, κάθε νόημα πίσω από έναν διάλογο, όμοια με αυτό που είχε στο μυαλό του ο δημιουργός. Κάθε ταινία είναι ένα ανοιχτό βιβλίο.
Να βλέπουμε σφαιρικά κάποια πράγματα για το ποιοι πραγματικά είμαστε και τι περιμένουμε από έναν κόσμο που γελάει αμήχανα σε σκηνές άρρωστης οικογενειακής βίας (πρόσφατα στο miss violence, στην μυστική πρεμιέρα του Δαναού) ή του μοιάζει ξεκαρδιστικά αστείο, στην ανάκριση του μικρού 4χρονου κοριτσιου στο jagten, η ερώτηση του ανακριτή εάν στην σεξουλική παρενόχληση που υπέστη είδε κάποιο άσπρο υγρό…
Είμαι πεπεισμένος ότι δεν ξέρουμε να παρακολουθούμε κινηματογράφο. Ούτε συναυλίες που απαιτούν ένα στοιχειώση σεβασμό στην ατμοσφαιρά του μουσικού έργου. Αποδεδειγμένα. Και αυτά είναι τα πιο τρανταχτά στοιχεία για το ποιοι είμαστε στο σύνολο μας. Απαίδευτοι, χωρίς αγωγή, συντηρητικοί, κομπλεξικοί, ανασφαλείς. Και ας γράφουν στα social media & στα forums όλοι αποψάρες μεγαλόπνοες και προοδευτικές. Ευτυχώς που η κάθε Adele μας ξεγυμνώνει κάθε μέρα.
:thumbup:
Ωραίος, συμφωνώ απόλυτα. :thumbup:
Πω, το παρατραβήξατε το θέμα για ένα απλό λέζμπο άκσιον. Πάω στοίχημα ότι οι μισοί που κράζανε στο σινεμά μετά πήγαν και έλιωσαν στις παραγωγές της VivThomas 
Τούτη ‘δω η ταινία δεν είναι για πολλά-πολλά. Σου δίνει όμως και με το (πολύ) παραπάνω αυτό που περιμένεις βλέποντας τα ονόματα των πρωταγωνιστών της και τον τίτλο της. Ξύλο, ατάκες, όμορφες δόσεις suspense, δύο πραγματικοί ΘΡΥΛΟΙ των ταινιών δράσης, ωραίο concept (και λιγότερο πολυφορεμένο απ’ αυτό του γαμάτου πράκτορα-μπάτσου-στρατιώτη που του την έχουν στημένη και τον στέλνουν σε καταδικασμένη αποστολή αλλά τελικά τους γαμάει όλους) και γενικά ένα κομπλέ ΑΝΤΡΙΚΟ δίωρο να πάτε με τους κολλητούς σας και να καυλαντίσετε. Συνίσταται και προτείνεται ανεπιφύλακτα.
Δεν έχει υπάρξει ποτε ξανά σε mainstream cinema τόσο graphic lesbian scene επομένως δικαιολογημένα κάνουμε ντόρο. Ως προς τον Viv δεν ξερω για τους θεατές αλλα ο σκηνοθέτης της Αdele σίγουρα είχε τσεκάρει γιατι οι επιρροές ηταν εμφανείς! 
Gravity χτες. Από τα μεγαλύτερα φέσια των τελευταίων ετών. Η Bullock αξίζει το θάνατο για το κακό που έχει κάνει στο σινεμά. Keep away.
οσο περιοριζοταν στο κομματι του θεαματος με τις εντυπωσιακες σκηνες καταστροφης στο διαστημα καλο ηταν, οταν πηγαινε ν αναπτυξει το χαρακτηρα της Μπουλοκ γελαγανε και οι εξωγηινοι. Ο Κλουνει απλα αχρειαστος με το ρολο που του δωσανε, γενικως το σεναριο ηταν για το πεοντα
//μονο σε 3d δειτε το αλλιως δεν εχει νοημα
Captain Phillips. εχθες.
Η ταινια ειναι φοβερη και ο Χανκς καταπληκτικος.
Για μενα μια απο τις ταινιες τις χρονιας.
Σου βγαζει ολα τα συναισθηματα κατα την διαρκεια της.
Ούτε έτσι έχει νόημα να δώσεις 12? και να φας στη μάπα τους δύο αρχιατάλαντους για λίγα καλά εφέ. Κάτσε σπίτι και δες το 2001: A Space Odyssey μέχρι να σου χυθεί το μυαλό από τα αυτιά.
Τσάμπα.
Εγώ πάντως που το είδα σε 3D το Gravity το κατευχαριστήθηκα και το προτείνω σε όποιον θέλει να βλέπει ωραίες 3D ταινίες. Το 2ο μισό δεν είχε την ίδια αγωνία με το πρώτο μισό, αλλά στο πρώτο μισό υπήρχαν σκηνές με πάρα πολύ αγωνία που τις διασκέδασα. Μπορώ να πω, πως είναι η πρώτη ταινία που με κέρδισε τόσο πολύ χαρη στη 3D φύση της.
εγω το δα με 7,5? στα odeon μεσω vodafone 1+1
Εγώ θα το δω τσάμπα αύριο οπότε θα μετρήσει.
Για πες ρε συ, είναι τόσο απλοϊκοί οι χαρακτήρες όπως λέει πολύς κόσμος; Ψήνομαι να το δω από τη στιγμή που έχει τόσο καλή φωτογραφία κλπ, αλλά φοβάμαι μην ξενερώσω από τα υπόλοιπα…
[SPOILER]*πολλή αγωνία :p[/SPOILER]