Ναι πρώτη φορά το είδα χθες.
Μαζεμένοι σε σπίτι φίλου, 3 άτομα , ψάχναμε κάτι ανάλαφρο και διασκεδαστικό.
Οι άλλοι 2 το είχαν δει παλαιότερα, εγώ ποτέ.
Πασίγνωστη ταινία.
Μπορεί η ταινία να μην είναι φημισμένη για την ποιότητά της αλλά είναι MUST SEE και το κατάλαβα χθες.
Είναι έπος!!!
Άθλια και γαμάτη ταυτόχρονα.
Ατμόσφαιρα και βρωμιά 90’ς.
Σε 3-4 σκηνές κόντεψα να πεθάνω από το γέλιο.
Ιδού…
Once…όμορφη ιστορία Ιρλανδού μουσικού του δρόμου που συναντά μια υπέροχη γυναίκα και μαζί με άλλους μουσικούς του δρόμου, φανς των Thin Lizzy, κατορθώνουν να φτιάξουν ένα πολύ καλό ντέμο. Ακόμα μια πολύ γαμάτη σκηνή μπροστά στο άγαλμα του Phil Lynott.
Συμφωνώ με τον rudolf. Είχε ωραία πλοκή, δε λέω, αλλά ο Burton έχει κάνει καλύτερες ταινίες (ψαλιδοχέρης και εφιάλτης των χριστουγέννων τοπ) και ο Depp έχει παίξει σε καλύτερες ταινίες που μας απέδειξε ότι είναι ηθοποιός περισσότερο απ’ ότι εδώ (πάλι ψαλιδοχέρης, dead man κτλ). Γούστα είναι αυτά βέβαια.
Η επιλογη του να ειναι μιουζικαλ ηταν λαθος σαν μαρκετινγκ βρε παιδι μου.
Αν δεν ηταν θα ειχε αλλη χαρη, οχι να τραγουδαει ο Ντεπ στα λεπιδια του ξερω γω.
Το ότι ο Μπάρτον έχει πολλά αριστουργήματα είναι γεγονός. Το ότι ο Ντεπ έχει πολλές δωσει πολλές εξωπραγματικές ερμηνείες, είναι επίσης γεγονός. Αυτό δεν αναιρεί το γεγονός ότι και το Σουίνι Τοντ ήταν (άλλο) ένα αριστούργημα ή ότι ο Ντεπ έδωσε (άλλη) μια εξωπραγματική ερμηνεία…
Kung Fu Panda.
Ειχα πολυ καιρο να δω τοσο ωραιο παιδικο/κομικ.
Ο Jack Black ειναι θεος και οι υπολοιποι χαρακτηρες βοηθανε να δημιουργηθει ενα
πολυ καλο συνολο.
Συστηνεται ανεπιφυλακτα.