King Arthur
…επιρεάστηκα απ’την κουβέντα στο θρεντ του χειρότερου ηθοποιού:p
:):!:
Χα, κι εγώ θα το ξαναβάλω, δε θα δω όλη την ταινία (όχι βέβαια), στον Αρθούρο η φάση είναι skip/fast forward και πάμε κατευθείαν στους σκοτωμούς, fuck yeah :!:
'Ντάξει βλέπεις και την αρχική σκηνή με την αψιμαχία που σώζουν εκείνο τον αρχιεπίσκοπο-καρδινάλιο-τι διάολο είναι και τα λίγα δεύτερα στη σεκάνς της “γιορτής” που ο Mikkelsen καρφώνει το μαχαίρι του στη λαβή ενός άλλου μαχαιριού λες και είναι το πιο απλό πράγμα στον κόσμο \m/ \m/
Κι αυτό σκηνή μάχης θεωρείται ρε γαβ γαβ
Btw, επίσκοπος Γναίος Γερμάνιος φυσικά
…έτσι είναι οι σκοτωμοί του είναι άλλο πράμμα, πολύ γαμάτες σκηνές, πολύ ωραία γυρισμένες…το υπόλοιπο έχει και λίγο βαρεμάρα
…βλέπω και την director’s cut:p
:):!:
American Muscle
Αγνοωντας τον cheesy τιτλο,προκειται για μια πολυ καλη,straightforward ταινια με ωραια υποθεση και πολλη δραση.
Coherence
Εντελώς mindfuck sci-fi ταινία δωματίου. Όλη σχεδόν η δράση εξελίσσεται σε ένα σπίτι όπου μια παρέα 8 ατόμων έχει μαζευτεί για δείπνο. Ένας κομήτης που περνάει εκείνο το βράδυ ξυστά από την γη θα δημιουργήσει μια σειρά από παράδοξα γεγονότα που θα επηρεάσουν την παρέα σε τεράστιο βαθμό.
Δεν λέω περισσότερο για να μην χαλάσω κάτι για όσους θελήσουν να την δούνε χωρίς να ξέρουν πολλά. Ωραία ταινία, το μυστήριο σε κρατάει σε όλη την διάρκεια. Το μόνο που με χάλασε προσωπικά είναι η alla found footage σκηνοθεσία. Κάτι που μισώ σε τεράστιο βαθμό, μιας και κατά την γνώμη κάνει τις περισσότερες ταινίες απρόσωπες, χωρίς χαρακτήρα. Για μένα αυτό είναι απλά κακή σκηνοθεσία. Ουσιαστικά απλά το ανέχθηκα για 90 λεπτά μόνο και μόνο για να δω που θα καταλήξει. Όποιος δεν έχει το ίδιο πρόβλημα με έμενα με αυτόν τον τρόπο δημιουργίας μιας ταινίας θα την ευχαριστηθεί πολύ περισσότερο.
[B][U]Ichi the Killer[/U][/B]
House at the End of the Street
…καλούτσικο θριλεράκι, δεν το βαριέσαι, αλλά ακολουθούν συνταγή Μαμαλάκη, για νόστιμες ταινίες τρόμου, κατά γράμμα, και αυτό βοηθάει να περάσει ευχάριστα η ώρα, αλλά μέχρι εκεί
:):!:
[B]Black Hawk Down[/B] (2001)
Για πολλοστή φορά μια και είναι στο τοπ 5 των ταινιών που βλέπω όταν δεν έχω τίποτα άλλο να δω. Αμερικανιά, ξε-αμερικανιά, με τόση δράση, εκρήξεις και πιστολίδι, όποιος ανήρ δεν έχει σηκωμάρες όση ώρα τη βλέπει και δεν βγάζει άναρθρες κραυγές προς την οθόνη τότε θα μπορούσε για αρχή να σταματήσει να φοράει την πιτζάμα του Ασλάνη 
Ridley Scott είσαι μεγάλος μάστορας.
22 Jump Street.
Απειρως καλυτερο απο το μετριο πρωτο, κυριως επειδη δεν πηρε τον εαυτο του ουτε ενα δευτερολεπτο στα σοβαρα. Πολυ αστεια references και υπερμπονους οι τιτλοι τελους.
…μαρέσουν οι ταινίες που έχουν αυτον το αυτοσαρκασμό, και δεν παίρνουν στα σοβαρά τον εαυτό τους…συνήθως περνάς πολύ καλά:):!:
Σε όλους τους τομείς κατώτερο από την ακραία συγκίνηση του “2046”, παρ’όλα αυτά ο Wong Kar Wai είναι ποιητής με κάμερα.
[B]Devoured- 2012 (thriller)[/B]
Ατμοσφαιρικο θριλερ με περιεργο φιναλε που αξιζει να δειτε!
Δεν εχει αιματοκυλισμα, κυνηγητα και αποκεφαλισμους, αλλα ακολουθει τη συνταγη των ασιατικων θριλερ (ηρεμη δυναμη και λιγους διαλογους).
Νεαρη σερβιτορα απο το Ελ Σαλβαδορ μετακομιζει στη Νεα Υορκη προκειμενου να μαζεψει χρηματα για την εγχειρηση του μικρου της γιου, που αφηνει πισω με τη μητερα της. Στο εστιατοριο ομως αντιμετωπιζει διαφορα προβληματα με τους συναδελφους της και με περιεργα οραματα που βλεπει.
Ειναι ομως ετσι;
The Rite
…κάθε φορά που το βλέπω δικαιώνω και περρισότερο τον Michael Kovak το ψιλοξενέρωτο που υποδύεται ο Colin O’Donoghue…η πίστη του και στο κακό, πρώτα και στο καλό, είναι σετ:D, είναι ουσιαστικά όλη η ουσία της ταινίας, και η μαγεία της θα έλεγα…εντάξει για μαγεία είναι και η Maria Grazia Cucinotta
:):!:
καλα ουτε λεξη για το ikiru? πολυ ωραια ταινια
Ugetsu Monogatari
http://www.imdb.com/title/tt0046478/?ref_=nv_sr_1
Αυτή θεωρείται μια από τις 10 καλύτερες όλων των εποχών.
Η ιστορία έχει να κάνει με 2 χωρικούς σε μια συνοικία της Ιαπωνίας κάπου στον 16ο αιώνα στο μέσο του εμφυλίου που θέλουν να φύγουν από το χωρίο τους, ο ένας για να πουλήσει τα κεραμικά του και να γίνει πλούσιος και ο άλλος να γίνει σαμουράι και να βρει την δόξα.
Στις 10 καλύτερες ever δεν ξέρω αλλά σαφώς πρόκειται για εξαιρετική ταινία. Είναι εντυπωσιακός ο τρόπος που μπλέκουν μέσα οι παραδόσεις της Ιαπωνίας (όπως εξίσου εντυπωσιακός είναι ο τρόπος πως ενώ βουτάς σε αυτές δεν νιώθεις ότι παρακολουθείς κάτι ολότελα ξένο) περνώντας μέσα από την οδύνη του πολέμου, το μεταφυσικό σε μια πορεία προς μια προδιαγεγραμμένη θαρρείς μοίρα των 2 χωρικών. Όσοι είστε φαν του Ιαπωνικού κινηματογράφου σπεύσατε.
Boy meets Girl
http://www.imdb.com/title/tt0086994/?ref_=nv_sr_4
Τον Leos Carax (σκηνοθέτης) τον έμαθα με το εξαιρετικό Holy Motors του 2012. Δεν έχει κάνει πολλές ταινίες έτσι και αλλιώς. Αυτή εδώ είναι η πρώτη του προσπάθεια. Είναι ολοφάνερο πως ακόμα έψαχνε να βρει το δικό του ξεχωριστό στυλ, την δική του φωνή. Ξεχωριστός σκηνοθέτης σίγουρα.
Εδώ ουσιαστικά κάνει μια ταινία για τον έρωτα. Ακολουθώντας ένα νεαρό στους δρόμους του Παρισιού μέσα στις ερωτικές του απογοητεύσεις αλλά και τις ερωτικές του εξομολογήσεις. Είναι λίγο παράξενη ταινία, παρότι ακολουθεί μια γραμμική αφήγηση ο τρόπος που ο Carax σου δίνει τις εικόνες του είναι πολύ διαφορετικός και ιδιαίτερος. Όχι πάντα αποτελεσματικός βέβαια, ομολογώ σε μερικές περιπτώσεις με έχασε η ταινία. Για όσους γουστάρουν το πιο πειραματικό σινεμά.
Φυσικά το πρόγραμμα των τελευταίων ημερών είχε και Hollywood. Είδα το Chef του Jon Favreau (σκηνοθέτης των 2 πρώτων Iron Man). Feelgood ταινία, μαγειρικές, ωραία ζουμερά κρεατάκια να ψήνονται στην φωτιά και τα σάλια μου να τρέχουνε (μην δείτε την ταινία χωρίς φαγητό δίπλα σας). Αρκετοί star σε μικρούς ρόλους (Scarlet J, Robert D. Jr. Dustin Hoffman).
Είδα και Transformers 4 αν και είχα πει δεν υπάρχει περίπτωση να κάτσω και δω άλλο. Τελικά το έκανα το απονενοημένο διάβημα 
Οκ η μισή ταινία είναι ουσιαστικά διαφημίσεις προϊόντων (το λεγόμενο product placement πηγαίνει σε άλλο επίπεδο με αυτή την ταινία). Ωστόσο είναι κάπως πιο διασκεδαστική από τις 2 τελευταίες που απλά δεν βλέπονταν. Το κακό είναι πως παρότι καμιά από τις 4 δεν μου άρεσε, μάλλον θα δω και το 5ο αν βγει [-X Τουλάχιστον δεν τα σκάω στον κινηματογράφο για Bay και απλά τις κατεβάζω. Κάτι είναι και αυτό.
απ’τις καλυτερες πολεμικες ταινιες που εχω δει με πολυ δυνατο καστ
φοβερος χαρακτηρας ο κοντι τζαρετ… πολυ καλο crime film noir με πολυ δραση
Μιας και πιάσαμε τα γιαπώνια πρόσφατα είδα το “Kwaidan”, ή αλλιώς “Ghost Stories”. Αρκετά ενδιαφέρουσα ταινία, η οποία απαρτίζεται από 4 ιστορίες με υπερφυσικά στοιχεία. Ναι μεν είναι 3+ ώρες η ταινία αλλά δεν μπορώ να πω ότι με κούρασε. Ακόμα και στα σημεία που σέρνεται μία η μουσική, μία η ατμόσφαιρα σε κρατάνε μια χαρά.