Ξεκινήσαμε χτες το Hobbit - The Desolation of Smaug, αφού είχαμε δεί το πρώτο πρόσφατα… κάπου στη φάση με τα βαρέλια το κλείσαμε… η ταινία ήταν πραγματικά ο ορισμός του σκουπιδιού, θέλει πραγματικά ταλέντο για να πάρεις ένα τόσο απλό, όμορφο και αγαπημένο βιβλίο και να το κάνεις cut scene ενός εξίσου εμετικού videogame…
στα καπάκια όμως, έπεσε αυτό:
να πώ ότι είναι από τις καλύτερες ταινίες από κάθε άποψη παγκοσμίως, είναι λίγο… υπόδειγμα σκηνοθεσίας, ερμηνειών, μοντάζ, φωτογραφίας, σκηνών μάχης, μουσικής και σεναρίου, από τα πιο επιδραστικά έργα όλων των εποχών, διαχρονικά κλασσικό και πανέμορφο…είχα να το δώ χρόνια, ευτυχώς το ξαναείδα χτές και μου φαίνεται θα περάσω από ένα χέρι και μερικές ακόμα κλασσικές του Κουροσάβα + 2-3 που ατυχώς δεν τις έχω δεί ποτέ για κάποιο λόγο, όπως πχ την Καγκεμούσα…
Η σκηνή που υψώνει την σημαία ο Φιφούνε και βαράει το επικό theme της ταινίας, είναι από τις πιο manly badass συγκινητικές σκηνές όλων των εποχώνε… κατά τη διάρκεια της θα δεί ο καθένας στιγμές από το σινεμά του Leone, του Tarantinto, του Σκορζέζε κτλ κτλ, πραγματικός ποταμός επιρροών η ταινία + καθόλου βαρετή ή κουραστική παρ’ολη την 3ωρη+ διάρκειά της…
they don’t make them like they used to. now all movies are a big CGI fuckfest video game thing. if I wanna play a video game I’ll go play a god damn video game.
Προχθές ξαναείδα με παρέα το Miller’s Crossing των Coen το οποίο με τα χρόνια στην συνείδησή μου έχει στρογγυλοκαθίσει στην απόλυτη κορυφή της φιλμογραφίας των Κοέν.
Ότι εμπεριέχει αυτή η ταινία φαντάζομαι αποτελεί σεμινάριο για όλες τις σχολές κινηματογράφου και προσωπικά για μένα είναι στο νο 2 των νεονουάρ-γκαγκστερικών ταινιών εβερ (μετά από Νονό προφανώς αν τη θεωρήσουμε μια απλή γκαγκστερική ταινία, που δεν είναι). Υποκειμενικά πάντα, πάνω και από Goodfellas, δεν τρέφω και καμιά ιδιαίτερη αδυναμία στο σινεμά του Σκορσέζε.
Miller’s Crossing και Barton Fink για μένα τα 2 άτυπα πηκ των Κοέν επίσης… Miller’s Crossing ίσως και να χάνει στα σημεία στη μεταξύ τους κόντρα (10/10 και τα δύο βέβαια) μιας και μου θυμίζει λίγο η κεντρική ιδέα Yozimbo και For a few Dollars more… αλλά και πάλι δεν υπάρχουν αρνητικά σχόλια, ίσως και εγώ να το έχω μέσα σε ένα άτυπο τοπ 5 γκανγκστερικών ταινιών έβερ, μαζί με τα Ηana-bi, Κάποτε στην Αμερική, Νονό 1/2 και Mona Lisa…
Και το’λεγα ότι θα αδικούσα κατι, βασικά ο διαχωρισμός μου είναι ότι το Miller’s Crossing είναι αυστηρά ταινία είδους και έχει έντονο το νεο-νουάρ στοιχείο, ενώ ταινίες όπως οι δύο Νονοί π.χ., Hana-Bi έχουν κι άλλα πραγματάκια ή πάνε και αλλού…αλλά αν το διευρύνουμε σε gangster-themed γενικά ναι συμφωνούμε πολύ.
Nαι σε gangster themed πάντα όρια, το πέρασμα είναι τοπ 5 ακατέβατο…μόνο και μόνο για την σκηνή με τον Albert Finey δλδ να γονατίζει ιερά τέρατα του χώρου με το δικό του bad-assery ,αξίζει πεντάδα ασάλιωτα
Αν και μου αρέσει πολύ ο Scorsese εδώ μάλλον θα συμφωνήσω. Μου αρέσει το Goodfellas αλλά νομίζω πως έχει τοποθετηθεί υπερβολικά ψηλά. Πριν 1-2 χρόνια που το ξαναείδα ειδικά μου φάνηκε κατώτερο από πολλά αλλά γκανγκστερικα(όπως το Miller’s Crossing)
Για καλύτερα Coen η τουλάχιστον αγαπημένα, Barton Fink, The Man who wasn’t there από εμένα.
Νονος ΙΙ το είδα μετά από καιρό πριν λίγες μέρες και απλά δεν το φτάνει κανένας.
*Το σχόλιο για Hobbit κάνω πως δεν το είδα. Αλλά Lupin μιας και έπιασες Ιαπωνικά αριστουργήματα δες και αυτό που είναι personal favorite
πο ρε συ, εννοείται ότι το βάζω τώρα στο τόρεντ , αυτό και αν έχω να το δώ χρόνια και είναι hands down αριστούργημα επίσης - και με πολύ καλό πολιτικό/κοινωνικό σχόλιο + στα όρια της σεξπηρικής τραγωδίας + απίστευτες χορογραφίες μάχης… έφυγε και αυτό λοιπόν \m/
btw για Σκορσέζε, ένα δικό μου τοπ αγαπημένων ταινιών θα ήταν μάλλον
Raging Bull
Taxi Driver
King of Comedy
The last Temptation of Christ
After midnight
και κάπου εκεί κοντά ίσως το Goodfellas… ταινιάρα + απείρως επιδραστική αλλά πχ προτιμώ το Sopranos
Mustang /Ατίθασες (2015)
Όρφανα απο γονεις κοριτσια σε μερος της Τουρκιας με παλαια ηθη και εθιμα παιζουν κοκκορομαχιες με κατι αγορια στη θαλασσα και απο τοτε θειος και γιαγια αρχιζουν τους περιορισμους. Ωραία ταινια με ωραια αισθητικη χωρις να της λειπουν οι ατελειες
Taxi Driver
Πάρα πολυ καλο, complex χαρακτηρας, καθισα ειδα και τα credits για να ακουω το σαξοφωνο
Nocturnal animals
Κι αυτό πολυ καλο. Συνεχιζει να ανεβαινει στα ματια μου ο Τζυλενχαλ που τον βλεπω συνεχεια σε διαφορετικους ρολους.
Lion
Καλο. Η κορυφαια στιγμη ηταν μετα τα credits που μου αποκαλυφθηκε οτι ηταν αληθινη ιστορια γιατι για αρκετη ωρα δεν σταματουσε να με ενοχλει οτι κανενας ινδος ή το ιντερνετ δεν μπορουσαν να συνδυασουν το ganestalay-ganesh talai.
Blue Valentine
Ετσι κι ετσι. Μου φαινεται δεν θα βρω ποτε ξανα ρομαντικη (ή αντιρομαντικη) ταινια που να μου αρεσει πολυ.
Cidade de deus / City of God
Πολυ καλο. Μου έβγαλε κατι απο Scorsese
The Square
Ετσι κι ετσι. Καποιες ωραιες σκηνες και ισως αν διαβασω γι αυτο να το εκτιμησω περισσοτερο μαθαινοντας τι αναφορες υπαρχουν (πχ χιμπατζης στο δωματιο της Moss) αλλα σαν εμπειρια θεασης με την ελειψη ρυθμου που ειχε για 2μιση ωρες δεν ηταν πολυ καλο
auto to groundhog day I don’t really like it gia kapoion periergo logo (not that it’s a bad movie alla den mou aresei). o bill murray exei vgalei polu kaluteres movies.
Πολυ μετρια δυστυχως η νεα ταινια του Woody Allen…
Kακο γραμμενη, βαρετοι διαλογοι και ενα τελος στα ορια του να προσβαλει το θεατη…
Κριμα γιατι οι ηθοποιοι παιζουν καλα…
Εντάξει έχουμε χορτάσει με το θέμα που καταπιάνεται , το έχουμε ξαναδεί το εργάκι (από 1 εκατομμύριο διαφορετικές οπτικές γωνίες & περιτυλίγματα αλλά μου άρεσε παρόλα αυτά
Συμφωνώ με τα σχόλια που είχαν γραφτεί πριν 4+ μήνες , ειδικά για το 2nd act που έπρεπε ντε και καλά να χωρέσουν όλα τα δεινά του κόσμου ξέρω γω
,αξίζει πεντάδα ασάλιωτα
