Καλύτερα Fade Out ("σβησίματα")

έτσι.

κομματάρα :!:

συγκλονιστικό το πρώτο… δεν ξέρω γιατί αλλά το κλείσιμο αυτού του δίσκου το χω συνδέσει με την αυλαία της ζωής του δημιουργού του και με κάνει πάντα να νιώθω κάπως…

στο κονκουισταντορς απ την άλλη δε θέλω να τελειώσει η εισαγωγή του :smiley:

απ τα φετεινά να προσθέσω το κλείσιμο του lazarus bird (city cloaked), φοβερή μελωδία

Eπίσης, να προσθέσω:

Pearl Jam - black (ΚΛΑΙΩ όποτε το ακούω!)

Porcupine tree - trains (μικρό fade αλλά ιδανικό)

Black Sabbath - The eternal idol (κρυφό doom διαμάντι)

και να συμφωνήσω 1000000% με dude για το city cloaked :slight_smile:

Εγώ να προσθέσω ακόμη από My Dying Bride τα
Crown Of Sympathy (τρελή κομματάρα από το T.L.T.S.)
και αν και δεν είναι ακριβώς fade out,
το Doomed Lover (το καλύτερο κομμάτι από το S.O.W.O.L.)

Υπέροχες μελωδίες!!!

Αλλο αν εχουν το ιδιο (fade in-fade out) σε 4-5 ακομα κομμάτια τους…To cenotaph ειναι ο απόλυτος οδοστρωτηρας…

[SIZE=“4”]Opeth - Master’s Apprentices[/SIZE]

Αυτό το σημείο μετά το τελευταίο solo δεν υπάρχει απλά. Όπως και η τελευταία συγχορδία του Six Degrees of Inner Turbulence, δε θέλω να τελειώσει ΜΕ ΤΙΠΟΤΑ.

Μόνο καλύτερο fade-out;

http://www.rocking.gr/modules/forum/showthread.php?t=5094&page=22

Μεγάλοι μάστορες ρε, να τα συνδυάσουν και τα δύο στο ίδιο “τραγούδι”.
:stuck_out_tongue:

Pink Floyd - Comfortably Numb, Shine on

Cynic - How could I?

Οι Death εχουν κι αλλα σαν το Perennial Quest, να προσθεσω το Secret Face και το Cosmic Sea απο Ηuman, The Philosopher.

Το μόνο που μπορώ να σκεφτώ τώρα είναι Paradise Lost με την φοβερή και τρομερή κομματάρα sweetness.Συνδυάζει τέλειο fade out και fade in.

Black Sabbath - Planet Caravan
Pearl Jam - Black
Porcupine Tree - Trains

Παρα πολλα Priest που βαριεμαι να γραψω…

Πεστα ρε μαστορα να πουμε! (:

Αμα βρεις τη Γκιταρ Χιρο 4 Εκδοση του τραγουδιου (περα απο το ρημαστερινγκ) εχει και ολοκληρο το σολο 8)

dream theater - take the time

Comfortably numb-The wall.

…και η συνέχεια του solo στο Pulse…

Eύγε.

Candlemass - A Sorcerer’s Pledge
Τεράστιο κομμάτι, ανατριχίλα το τέλος.

Edit

[SIZE=“5”]Stargazer!!![/SIZE]

Kashmir ρε.το απολυτο

ρε παιδια,οταν το τραγουδι κλεινει με fade out εμενα γιατι το μυαλο μου γινεται καχυποπτο?
θελω να πω,δεν εχετε σκεφτει ποτε για συνθετικη ανικανοτητα,φοβο μηπως αφησει ασχημη “γευση” το κομματι,ελλειψη εμπνευσης?δεν κατηγορω συγκεκριμενα καποιο γκρουπ για κατι τετοιο.αλλα μυαλο ειναι και παει και σε περιεργες σκεψεις…

Αναλογως. Εαν ακουσεις το The Unknown Guest των Cynic, μη σου πω οτι φτανεις στο σημειο να αναθεωρησεις. Σε αλλα παραδειγματα παντως μπορει να λειτουργησει κι ως ευκολη λυση…

εχω ακουσει ολο το δισκο ο οποιος ειναι φανταστικος.και εχεις δικιο για το συγκεκριμενο τραγουδι,4+ λεπτα μουσικου οργασμου.αλλα λες,ρε γαμωτο δε μπορουσε να εχει ενα εξισου φανταστικο τελος?
ας αφησουμε τους cynic.αλλες μπαντες,μεγαλυτερες(θεωρητικα)με αποδεδειγμενη την συνθετικη ικανοτητα,γιατι καταφευγουν στη λυση του fade out?η μηπως το fade out δειχνει κατι το οποιο αδυνατω να
καταλαβω?οταν ημουν μικροτερος,θεωρουσα χαζο να κλεινει το κομματι ετσι.αλλα με το περασμα των χρονων,σταματησα να σκεφτομαι με τετοιο τροπο.ακομη ομως δεν εχω κατανοησει το fade out και τους σκοπους που αυτο εξυπηρετει.

Αυτο νομιζω ισχυει ειδικα για τραγουδια με ενα επαναλαμβανομενο ριφακι,με το οποιο κιολας “σβηνει” το τραγουδι…εκει ειμαι σιγουρος οτι προτιμαται καθαρα επειδη δε βρισκεται ενα εξισου γαματο τελειωμα…