Όταν περάσει ένα μικρό διάστημα θα κατανοήσουμε πλήρως τι βιώσαμε. Μυθική συναυλία γιά πολλούς λόγους. Γιά τώρα απλά να πώ για τήν κορυφαία μπάντα του πλανήτη, AND YET IT MOVES, καί εκμηδενίζει τούς πάντες. Μόνο Fates.
3 Likes
Νομιζω καλα τα λεει το setlist.fm:
https://www.setlist.fm/setlist/fates-warning/2018/fuzz-club-athens-greece-33eeb059.html
3 Likes
τούμπανο…γαμω τις συναυλιες ητανε και ο ηχος λιγο δυνατος αλλα καλός.ακριβως διπλα στην κονσολα που καθομουν.
πραγματικα δεν τελειωνε με τιποτα η συναυλια…τοσα πολλα κομάτια 
!!!
τώρα μπορώ επιτελους να ηρεμήσω… 
4 Likes
Συναυλιάρα άπειρα κομμάτια - κάποια δεν τα περίμενα με τίποτα.
Ο Ray αν και τον συμπαθώ ιδιαιτέρως, έκανε λίγο σαν δημόσιος υπάλληλος σε σημεία (ή σαν εμένα όταν δουλεύω) και μας πληροφορούσε συνέχεια για το πόση ώρα έχει απομείνει μέχρι το τέλος. Λίγο με χάλασε αυτό αλλά κλάιν. Γενικά νομίζω σε σχέση με πέρυσι η μπάντα ήταν πιο τυπική αλλά ο ήχος ήταν αισθητά καλύτερος. Ακούγονταν τα πάντα αν και η ένταση μπροστά προς τα αριστερά ήταν στον θεό και στα δυνατά κομμάτια μπούκωνε.
ο,τι και να λέμε, έχουν τόσες κομματάρες που μπορούν να κάνουν τρελό σόου χωρίς πολλά πολλά
1 Like
Ρε, στην Αθήνα παίξαν και “Pieces of me”; 'Ελεος, κωλόφαρδοι Αθηναίοι.
5 Likes
Όχι κωλόφαρδοι, 28 χρόνια αφοσίωσης είναι αυτά.
7 Likes
Ρε τι ειδαμε χθες
4 Likes
Νομίζω ότι ήταν μακράν η καλύτερη τους εμφάνιση των τελευταίων 10 χρόνων…απίστευτη συναυλία!!
4 Likes
Live αρα !
5 Likes
Έχω την εντύπωση, μπορεί να είμαι και λάθος, ότι ο ήχος μπούκωνε όταν έπαιζε ο Vera με το ασπρόμαυρο μπάσο ενώ όταν έπαιρνε το κόκκινο ήταν πιο καθαρός.
Isis εδώ:
Aδιανόητη τελειότητα το χτεσινό λάιβ. Ασταμάτητη καύλα, και ένας ήχος απίστευτος.
Το μπάσο έσκαψε τα εσώψυχά μου κυριολεκτικά. Το σετλιστ σχεδον ιδανικό, αν είχε μόνο Shades of Grey Part VI, We only say Goodbye και κανένα Handful of Doubt θα έβαζα τα κλάματα στο τέλος!!!
4 Likes
Τελειοτητα!
4 Likes
Μόνο αγάπη!! Ακόμα το λαιβ σκέφτομαι!!
5 Likes
Σπουδαία συναυλία. Πραγματικά. Και όσο και σαν φανμπόϋ, να μην μπορώ να αντιδράσω αντικειμενικά, οφείλω να ομολογήσω δύο λέξεις: μπράβο τους.
Εξαιρετικό σετλίστ. Δεν είμαι αρχαιολάγνος, να θέλω να ακούω τα παλιά μόνο, όπως κάποιοι… Έπαιξαν από όλους τους δίσκους και έπαιξαν τα καλά τους κομμάτια. Και Yet it moves και Still remains και The light and shade of things (από τα καλύτερα τραγούδια της ιστορίας τους, απλά είναι πολύ φρέσκο ακόμα για να εκτιμηθεί κατάλληλα) …ε…ε…μην είμαστε και πλεονέκτες… και 24 ΚΟΜΜΑΤΙΑ…ε…ε… και δύομιση ώρες γεμάτες…ε…ε…
'Ηχος πολύ πάνω από αξιοπρεπής. Κάποιοι πάλι θα πουν ότι ήταν δυνατός. Ήταν. Αλλά ήταν καθαρός, τα όργανα ακούγονταν κανονικά και αυτό στο εγχώριο συναυλιακό στερέωμα ΔΕΝ είναι δεδομένο. Αν ήταν λίιιιγο πιο χαμηλά η ένταση, ο ήχος, κατά τη γνώμη μου, θα ήταν σεμιναριακός.
Όσο για την απόδοση του γκρουπ, επιεικώς άψογη. Τo rhythm section είναι από τα καλύτερα εκεί έξω (Bobby δεν βρίσκεις εύκολα, να το έχουμε υπ’όψιν, ο τύπος είναι το βελούδινο σφυρί) ενώ οι κιθάρες εγγυημένα σε πολύ υψηλό επίπεδο. Λίγα λογια και για τον Ray της καρδιάς μας. Με τόση ψυχή ρε γμτ, τα καλύπτεις όλα. Όσο κουρασμένος κι αν είσαι…γιατί ήσουν…
Εν κατακλείδι, μια σπουδαία βραδιά, ενός σπουδαίου συγκροτήματος. Και ας μην γέμισε το Fuzz. Οι απόντες έχασαν…
8 Likes
Σωστός για το δέσιμο της μπάντας. Και να πω και κάτι που δεν είναι Fates, αλλά είναι μέσα στους Fates.
Πρόκειται για τον περσινό δίσκο του Άμπντοου, είναι instrumental και πραγματικά αξίζει να τον τσεκάρετε. Έχει και σημεία που δείχνει και την επιρροή του από τον Τζιμ και είναι και κάτι που το παραδέχτηκε όταν τον ρώτησα.
2 Likes
Αυτο που ζησαμε το Σαββατο ηταν πραγματικα ασυλληπτο… Αν και ειναι ακομα ζεστο, ηταν η καλυτερη φορα απο οσες τους εχω δει. Ο,τι και να πω ειναι λιγο, ειμαι ακομα υπο την επηρεια της εκστασης των Fates Warning… Αυτη η μπαντα ειναι τοσο μοναδικη σε αυτο που κανει, τα κομματια τους μιλουν κατευθειαν στην ψυχη. Το Σαββατο ολα ηταν οπως επρεπε, φοβερος ηχος, ισως λιγο πιο δυνατος απ’ οσο χρειαζοταν στην αρχη αλλα μετα εστρωσε, καταπληκτικο setlist με 24 κομματαρες, σεμιναριακο παιξιμο απο ολα τα μελη της μπαντας, ιδανικο δεσιμο μεταξυ τους και ενας συγκλονιστικος Ray που εκανε παλι καταθεση ψυχης με ερμηνειες που σε αγγιζουν και σου χαραζονται στο μυαλο για μια ζωη…
Αυτο που ζησαμε ηταν εμπειρια-ζωης, οχι απλα μια συναυλια, μετα το τελος ειχα ενα χαμογελο μεχρι τα αυτια και ενιωθα τοσο μα τοσο ευτυχισμενος. Fates Warning σας ευχαριστω που υπαρχετε.
8 Likes
…μαλάκες…έχω στερητικό…
5 Likes
Ξέρω άλλους δύο, ο ένας εκ των οποίων είμαι εγώ. Είμαι και σε φάση “Disconnected” αυτές τις μέρες, όπως και σε φάση της τελευταίας πράξης του “APSOG”, όπως και σε φάση “No Exit”.
3 Likes
Παμε ενα αναλυτικο post για μια απο τις καλυτερες συναυλιες στις οποιες νιωθω τυχερος που εχω παρευρεθει στην ζωη μου… Συναυλια την οποια περιμενα πως και πως, ηταν η 4η φορα που θα εβλεπα τους Fates Warning τους οποιους εχω δηλωσει επανειλημμενως οτι λατρευω. Μετα την περσινη συναυλια που την κατεστρεψε ο ηχος, ηθελα φετος να τους ευχαριστηθω οπως πρεπει.
Εφτασα στο Fuzz λιγο πριν τελειωσουν την εμφανιση τους οι Methodica τους οποιους δεν ειδα καθολου μιας και εφαγα αρκετη ωρα στον παγκο του merch. Ωραιο merch γενικα απο τους Fates Warning και “Special Greek Price” σε καποια αντικειμενα οπως το Zip Hoodie που πηρα με 25 ευρω. Τιμιες οσο δεν παει οι τιμες.
Μπαινοντας στον χωρο χαρηκα που ειχε αρκετο κοσμο μιας και η συναυλια επεφτε σε περιοδο με πολλες μαζεμενες και μαλιστα την ιδια μερα επαιζαν οι Tankard στο Κυτταρο. Δεν εγινε sold out αλλα ο χωρος ηταν σχετικα γεματος. Πηγα στα αριστερα οπως κοιτας την σκηνη 2η,3η σειρα απο το καγκελο μπροστα στον Jim Matheos. Πλακα πλακα οσες φορες τους εχω δει παντα κεντρικα προς τα αριστερα στον Jim ειμαι. Περιμενοντας με την παρεα μου να αρχισει η συναυλια ειχα μια απιστευτη ανυπομονησια και γενικα πολυ καλο προαισθημα. Και ευτυχως δεν επεσα εξω.
Στην ωρα τους και ξεκινωντας οπως και περυσι με το From The Rooftops αρχισε η Fates Warning μυσταγωγια με τον ηχο να ειναι λιγο πιο δυνατος απ’ οτι επρεπε στην αρχη, κατι που εστρωσε σταδιακα. Σε γενικες γραμμες ειχαμε φοβερο ηχο, δυνατο, καθαρο, ακουγες τα παντα οπως επρεπε με καποια μηδαμινα προβληματακια σε καποιες φασεις. Απολαυσαμε την μπανταρα χωρις να μας χαλαει την διαθεση ο ηχος, το περσινο πρεπει να μου εχει αφησει ψυχολογικα. Οπως ειχα γραψει πριν την συναυλια αν ηταν καλος ο ηχος, η μπαντα θα φροντιζε για τα υπολοιπα. Οπως και εγινε. Με αψεγαδιαστο παιξιμο, την συνολικη διαρκεια της συναυλιας να ειναι 2,5 ωρες και ενα καταπληκτικο setlist με 24 κομματαρες, μονο κομματαρες ομως, πως να μην απογειωθει η συναυλια?
Το setlist ηταν πραγματικα best of της καριερας τους απο την Alder-era. Μου ελειψαν καποια ακομα κομματια αλλα ειλικρινα και 5 ωρες να επαιζαν το ιδιο θα ελεγα. Εχουμε και λεμε παιρνοντας τις κυκλοφοριες τους χρονολογικα. Απο το No Exit ειχαμε τα The Ivory Gate Of Dreams IV. Quietus και The Ivory Gate Of Dreams VII. Acquiescence, απο το Perfect Symmetry τα Through Different Eyes και Nothing Left To Say, απο το Parallels επαιξαν 4 τα Life In Still Water, Eye To Eye, The Eleventh Hour, Point Of View, απο το Inside Out τα Pale Fire και Monument, απο το A Pleasant Shade Of Gray τα Part III και Part IV, απο το Disconnected τα One, Pieces Of Me, Still Remains, απο το FWX τα Another Perfect Day και Wish, απο το Darkness In A Different Light τα Firefly, Falling και And Yet It Moves. Απο την τελευταια τους δισκαρα Theories Of Flight ακουσαμε τα From The Rooftops, Seven Stars, SOS και The Light And Shade Of Things. Αντικειμενικα επαιξαν μονο κομματαρες, δεν νομιζω οτι μπορει κανεις να το αμφισβητησει αυτο, επαιξαν απο τις κορυφες καθε δισκου.
Στα της αποδοσης οι Fates Warning τα εδωσαν ολα για μια ακομα φορα. Ο Bobby Jarzombek ηταν οδοστρωτηρας με ακριβεια διαβητη, σε εκπληκτικη μερα οπως και ο ετερος του rhythm section ο τρελιαρης Joey Vera που ενιωθε με τις κινησεις του καθε δονηση του μπασου του και ηταν οπως παντα ο πιο ενεργητικος απο ολους διχως να χανει νοτα. Ο πιτσιρικας Mike Abdow στην κιθαρα αψογος στο παιξιμο του και με διακριτικη παρουσια στην σκηνη. Εχει δεσει με την μπαντα και αν και μου λειπει η παρουσια του Frank Aresti τον αντικαθιστα επαξια. Ο αρχηγος Jim Matheos ηταν ο κλασικος αγαπημενος Jim με εξαιρετικο παιξιμο και στον “δικο του κοσμο” βιωνε εντονα και αυτος την συναυλια. Οσο για τον “Ray της καρδιας μας” τον πολυαγαπημενο Ray Alder ηταν πραγματικα συγκλονιστικος. Δεν εχω λογια, οι ερμηνειες του, η χροια του, το συναισθημα που βγαζει με την φωναρα του δεν υπαρχουν… Μπορει πλεον να μην βγαζει τις ψιλες που εβγαζε στο No Exit αλλα δεν σε νοιαζει με ολα αυτα που σου προσφερει. Η φωνη του συγκινει και ανατριχιαζει οσο λιγες… Και τα 5 μελη εκαναν καταθεση ψυχης πανω στην σκηνη, συμπαρασυροντας τον κοσμο σε μια εκπληκτικη ατμοσφαιρα. Ολοι μπαντα και κοινο γιναμε ενα, τραγουδωντας καθε στιχο και ανατριχιαζοντας στις μουσικαρες απο τα κομματια τους που εχουν αυτο το κατι που δεν μπορει να εξηγηθει με λογια και μιλανε κατευθειαν στην ψυχη σου. Ολοι γιναμε κοινωνοι αυτης της Fates Warning live-εμπειριας ζωης. Ο Ray στην επικοινωνια του με το κοινο ηταν απλος και αμεσος κανοντας χαβαλε για την διαρκεια της συναυλιας και γενικα εβγαινε αβιαστα η αισθηση πως οι Fates Warning ειναι απο τις μπαντες που οντως το εννοουν οταν λενε πως νιωθουν την Ελλαδα δευτερο σπιτι τους. Αλλωστε αυτο αποδεικνυει και το γεγονος οτι καθε φορα κλεινουν τις περιοδειες τους με συναυλιες στην χωρα μας και παντα μας εχουν εκπληξεις στο setlist και στην διαρκεια των συναυλιων.
Απλα αυτη την φορα ξεπερασαν τον εαυτο τους με αποτελεσμα αυτη η συναυλια να γινει πλεον η καλυτερη απο οσες τους εχω δει και να μπει στην προσωπικη μου λιστα με τις κορυφαιες που εχω παρακολουθησει ever. Αν δεν ηταν και η συναυλια των Iron Maiden το καλοκαιρι θα πιστευα πως ειδα ηδη απο τον Ιανουαριο την καλυτερη συναυλια της χρονιας. Κριμα για οσους γουσταρουν την μπαντα και λογω της συναυλιας των Tankard δεν ηταν εκει, ευχομαι να υπαρχει καλυτερη συνεννοηση στο μελλον απο τους διοργανωτες. Εχει περασει πολυς καιρος απο τοτε και ακομα οποτε σκεφτομαι την συναυλια μου φτιαχνει η διαθεση. Μετα το τελος της βρηκα παλι τα μελη και τα ειπαμε λιγο μιας και υπογραφες και φωτογραφιες ειχα ηδη απο τις προηγουμενες φορες και ηταν ευδιαθετοι και δεν χαλασαν χατηρι σε κανεναν. Πολυ συμπαθητικοι ολοι τους και χωρις ιχνος επαρσης μπορεις να συζητησεις ανετα για αρκετα θεματα ενω συνεχεια αναφερουν ποσο τους αρεσει να παιζουν στην Ελλαδα.
Εμας να δειτε ποσο μας αρεσει… Fates Warning σας ευχαριστω ολοψυχα που υπαρχετε…
7 Likes