Δεν έκανε καν χειραψία με τον Γιάννη, ετσουξε η ήττα μάλλον
7 Likes
Τεράστια επιτυχία το χάλκινο, υπέρβαση για την Εθνική όχι σε κάποιο μεμονωμένο ματς (είναι αλήθεια ότι πλην Τουρκίας δεν μας έκατσε άλλος πολύ δυνατός αντίπαλος) αλλά συνολικά ως προσέγγιση από το πρώτο ματς με την Ιταλία ως τον μικρό τελικό, μια ομάδα που ήξερε πολύ καλά τις δυνατότητες και ακόμα περισσότερο τις αδυναμίες της, έμπαινε στα παιχνίδια (οκ προφανώς εκτός ημιτελικού που δεν βγήκε τίποτα) με σκοπό να τα ελέγξει και το πέτυχε σε τεράστιο βαθμό.
Εννοείται φυσικά ότι χωρίς τον Γιάννη δεν θα συζητάγαμε για τίποτα απ’ όλα αυτά, ένας φανταστικός τύπος που από το '13 είναι κάθε καλοκαίρι παρών, πλην 2 τραυματισμών και κάτι ψευτοτελικών του ΝΒΑ (το '21 στο προολυμπιακό), έχοντας υποστεί Κατσικάρηδες, Σκουρτόπουλους, Φάρους, Λιόλιους και λοιπούς απίθανους…
Αναφορικά τώρα με την “πνευματική διαχείριση” στα κλεισίματα των αγώνων, λυπάμαι γιατί ενώ τα μεταφυσικά και μ’ αρέσουν και δεν τα απορρίπτω, η απάντηση είναι πολύ γήινη και μπασκετική. Όταν ο μόνος γκαρντ/χειριστής κλάσης είναι ο 35χρονος Σλούκας (που έκανε καλό τουρνουά αλλά η επιβάρυνση ήταν εμφανής στην αθλητικότητα, τις κινήσεις και κατ’ επέκταση στις αποφάσεις του) και όλοι οι υπόλοιποι περιφερειακοί γύρω του είναι κάτω του μετρίου στο διάβασμα του παιχνιδιού, αυτά που συνέβησαν ήταν περίπου φυσιολογικά. Ο Σπανούλης το ήξερε γι’ αυτό και η προσέγγιση σχεδόν πάντα ήταν “πάμε να ελέγξουμε παιχνίδι/ρυθμό να πάρουμε διαφορά για να έχουμε buffer στο τέλος”.
Η σύγκριση με την ομάδα του '05-'09 που γύρναγε τα παιχνίδια είναι άτοπη, όταν εκεί βρίσκονταν τέσσερις κορυφαίοι γκαρντ, όλοι σε πολύ καλή ηλικία, όλοι από πολύ καλοί έως top-class στο να διαβάζουν το παιχνίδι, οι δύο από αυτούς δίμετροι οπότε προφανώς και οι αποφάσεις στο τέλος ήταν διαφορετικές.
Και ένα σχόλιο για τη διαιτησία, υπάρχουν πέντε συζητήσιμες αποφάσεις στο τέλος που καμία από μόνη της δεν είναι ας το πούμε απόλυτα λάθος, αλλά το ότι πάνε και οι πέντε προς φινλανδία μεριά, δείχνει ότι υπήρξε μια πρόθεση να ευνοηθεί το “πάμε να το κάνουμε ντέρμπι” για μαρκετίστικους σκοπούς, το βλέπουμε κατά κόρον και στο ΝΒΑ αυτό το μοτίβο.
19 Likes