Ή και το Hall of Flame (the troll poll) #2 .
Μπαίνω στο δισκάδικο της κυρα-Αφροδίτης με τον κολλητό μου, τον Στηβ, για να τσεκάρω τη φάση (κλασικά οι καρεκλάδες με κοίταζαν περίεργα γιατί ήμουν πάνκης και τσατίλας). “Τι χαμπάρια?” της λεω και συνεχίζω προς το εσωτερικό του μαγαζιού. Από πίσω έπαιζε ένα χλεχλέδικο κομμάτι, κάτι βλαχοτινέιτζερς χόρευαν παραδίπλα… Κλείνω το μάτι στον Στηβ - “πολυ ‘γεια σου’ οι τύποι” του λέω…
O Στηβ γελάει και προχωράει προς το section με τα πάνκικα, εγώ μην έχωντας φράγκο πάνω μου, λέω να το ρίξω στο χαβαλέ και πάω παραδίπλα, στον τομέα που έλεγε με μεγάλα γράμματα: POP. Ήξερα κάναδυό ονόματα, Michael Jackson, Irene Cara, Bonnie Tyler, Donna Summer, Duran Duran… Τα άκουγε η Μαιρούλα, η γειτόνισσα, και μου τα 'λεγε όταν ερχόταν σπίτι να πιούμε γκαζόζα… Καμια φορά την πήγαινα και με το μοτοσακό στο σχολείο, αλλά στα κρυφά γιατί δε με πήγαινε η κατέ της… Ντουβρουτζάς της ερχόταν κάθε φορά…
Ξεφύγαμε όμως. Κοιτάζοντας τους δίσκους, ακούω μια φωνή… Hello… Τι φλωριά είν’αυτή γαμώ… Is it me you’re looking for… Τραγούδια για γιάπηδες λέω… I can see it in your eyes… Τι λέει η ποντικομαμή ναούμε… I can see it in your smile… Λιμοκοντόρος… Ξαφνικά ακούω μια φωνή στο ταμείο, “τι είναι αυτό που παίζει κυρά Αφροδίτη?” γυρνάω και τι να δω… η Τασία… ο έρωτάς μου απ’την πρώτη δημοτικού, που μύριζε μοσχολέμονο και λεβάντα ταυτόχρονα, που στην ποδιά της σφάζονταν μπρούκληδες, καρεκλάδες, πάνκηδες, ροκάκια, όλο το σχολειό… Την ήξερα μα δε με ήξερε… Τέλος πάντων, “Λίονελ Ρίσιε” απαντάει η κυρά Αφροδίτη, την παίρνει απ’το κεχριμπαρένιο χέρι της και την φέρνει στα δυο μέτρα από μένα… πρώτη φορά είχε έρθει τόσο κοντά μου η Τασία… της δίνει το δίσκο… “τώρα η ποτέ” λέω, και πλησιάζω.
“Φίνο δισκάκι” της λέω, και συνεχίζω: “Το πήρα προχθές, αντιγράφει λίγο Μάικλ αλλά για μένα είναι πιό καλός…” Με κοίταξε από πάνω μέχρι κάτω, τα άρβυλα, το σωλήνα, το σκισμένο φανελάκι, τη μοικάνα τίγκα στην μπριγιαντίνη… Χαμογέλασε ειρωνικά, πήρε τον δίσκο, πήγε στο ταμείο, άφησε ένα πεντάδραχμο και έφυγε…
Ρώτησα την κυρα-Αφροδίτη αν έχει άλλη κόπια.
Ναι παλικάρι μου, καινούριο είναι, έχω καμιά δεκαριά!
Κυρα-Άφρω είμαι νέτος, αλλά αύριο θα σου φέρω πενήντα δραχμαί και θα τα πάρω όλα, όλα σου λέω. Γι’αυτό να μου τα κρατήσεις.
Έφυγα. έτρεξα σπίτι, έκανα μπάνιο, φόρεσα ένα λινό παντελόνι του συγχωρεμένου του πατέρα μου, πουκάμισο και τιράντες, έκανα και μια πρόχειρη χωρίστρα με την τσατσάρα… Πήρα το βαλιτσάκι του πατέρα και βγήκα έξω. Λούστρος. Πρέπει να καθάρισα γύρω στα 350 ζευγάρια παπούτσια εκείνη τη μέρα.
Την άλλη μέρα πήγα στο δισκάδικο, πήρα όλες τις κόπιες του Can?t Slow Down. Και τις 10.
Οι 3 επιβιώνουν ακόμα, οι άλλες 7 έλιωσαν απ’το παίξιμο.
Όποιος ενδιαφέρεται για κάποια απ’τις 3 να στείλει πμ, είναι πρώτες εκδόσεις φυσικά και σε mint κατάσταση.
Την Τασία δε την ξαναείδα ποτέ…
μπορεί να μη κατόρθωσες ποτέ να κάνεις δική σου την Τασία που μύριζε μοσχολέμονο και λεβάντα, αλλά απέκτησες έναν άλλο θαυμαστή, που αμα λάχει μυρίζει κρεμμυδίλα <3
spawn7
June 29, 2011, 2:36pm
#1943
Mα ποσο θεος ρε πουστη,ποσο.
Μιλαω για τον Λιονελ Ριτσι και οχι για τον Λιονελ Ριτσι προφανως. :!:
[CENTER]:dance: =D> :afro: =D> :dance:
:dance: =D> :afro: =D> :dance:[/CENTER]
Elric83
June 29, 2011, 3:30pm
#1946
πραγματικά συγκινητικό ποστ :!:
Ένα δακρυσμένο από τα γέλια ρησμπεκτ κι απο δώ…
__+2112 :!: 8)
__Tον είχα κόψει απο το πρώτο ποστ (όνομα+αβαταρ δυναμίτης), άνοιξα μια λεμονίτα και χόρεψα “ω, γουάτ ε φίλεν, γουι αρ ντάνσιν ον δε σίιιιλι(ε)ν” για πάρτη του! 8) ΤΙΜΑΜΕ.
ενας φαν και εδω:afro::!:
με τιμα που μου απαντησε προσωπικα( :oops: ) οταν ειπα “με θλιβει η επιφανεια του κοσμου” με ενα “εννοεις τον φλοιο της γης?”
Οι ΓΝΩΣΤΕΣ είχαν εκφράσει τον αμέριστο θαυμασμό στον Λιονελ Ρίτσι από το πρώτο ποστ.
/χίπστερ
Ναι οκ,μπορει να εχει δικιο αλλα κλαιω με τον τροπο της περιγραφης:lol:
Αγαπαμε Ανγκους
Γεια σου ρε ρομαντικ αρχοντα. :lol2:
Πολυ περιζητητος πρεπει να εισαι εσυ…
το pleasure to kill ακουγεται ερωτικό μπροστά στους στίχους του Flag Of Hate
[…][/I]
α και ο πιο άθλιος στίχος έβερ, από το ομώνυμο του Endless Pain
[I]Πράσινα και κόκκινα τέρατα
βασανίζουν το μυαλό σου
Η δύναμη του θανάτου
θα καταστρέψει το ανθρώπινο γένος
[/I]
ε τι να λέμε! πράσινα και κοκκινα τερατάκια, τίποτε άλλο.
Δακρυσα εν ωρα εργασιας ωρε.
βάλε και τα υπόλοιπα απο κάτω ρε
double post
η συνομιλία Geodude και fake7 στο thread ‘ποιους θα άλλαζες απο το αγαπημένο σου συγκρότημα’ τα σπασε
Lupin
July 10, 2011, 11:18am
#1958
στο ‘Τι DVD/ταινία στην TV είδατε σήμερα’
\μ/
ηθελα να το ποσταρω και εγω! θεουλης νεκροκεμπαπ! :’)