Πιο βλαμμένος θα είναι αυτός που θα ιδρώσει για να καταλάβει ΤΙ ΕΓΡΑΨΕΣ!!!
Επειδή τα πολλά λόγια είνα φτιώχια…
Ο πιο βλαμμένος είναι ο Angel in Black
Flames please
O πιο βλαμμενος ειναι αυτος που λεει τους αλλους βλαμμενους και ειναι τοσο βλαμμενος που και αυτος ο χαρακτηρισμος ειναι λιγος για να εκφρασει την βλαμμενη σου εξυπναδα
Τelisvas . Η κορη σου ειναι απο τωρα υπερηφανη που εχει εναν τοσο βλαμμενο πατερα .
Μαθαίνουμε και νέες εκφράσεις εδώ? για αυτό μ? αρέσει αυτό το φόρουμ?
Ότι και να κάνεις μωρή μπαμπόγρια η κόρη μου δεν είναι για τις μασέλες σου…
Εκτός αν τα βρούμε στα μετρητά…
Ότι και να κάνεις μωρή μπαμπόγρια η κόρη μου δεν είναι για τις μασέλες σου…
Εκτός αν τα βρούμε στα μετρητά…[/quote]
Sτο ειπα και το Σαββατο … θα κανω ρε φουστη γυιο και θα γινει πανικος … να δεις μετα τι εχει να γινει … τα μονα μετρητα που θα δεις ποτε απο μενα ειναι τα φασκελα που θα σου ριχνω μολις σε βλεπω μπροστα μου .
Πως γίνονται τα παιδιά ξέρεις? ή θες βοήθεια;
Εγώ ξέρω αποδεδειγμένα, αλλά μια υπενθύμιση δεν θα με πείραζε…
Ο άλλος δεν ξέρει…
Εγω μαλλον δεν ξερω…Τοσα χρονια και δεν εχει τυχη ποτε…
Λετε να κανω κατι λαθος???
Και για πόσα χρόνια μιλάμε;
[[size=2]για να μπορέσω να βγάλω το συμπέρασμα για το τι έχεις? ][/size]
9 με 10…δεν ειμαι και σιγουρος…εχω και ενα προβλημα με την μνημη μου…
…χικ…
Ε τότε μπορεί να έτυχε και απλά να μην το θυμάσαι 
(και να υπάρχουν διάσπαρτα ανά την Ελλάδα, μικρά μπάσταρδα doomakia)
Λες??? Με τρομαζεις!!! 8O Πρεπει να ψαξω να βρω τα παιδια μου!!!
μία εσύ και ένας ο φωσκολος με τέτοια φαντασία ;p
346.728o επεισόδιο
Βρισκόμαστε στη σκηνή όπου ο πατέρας doomed συναντά το μικρό doomaki
Doomed: Γιε μου!
Doomaki: Πατέρα!
Doomed: Γιε μου συγχώρα με σε παρακαλώ που τόσα χρόνια δεν γνώριζα καν την ύπαρξή σου! Ημουν μικρός και είχα κάτι προβλήματα με την μνήμη μου, (έπινα και πολλές μπύρες)
Doomaki: Για να καταλαβω πατέρα, με παρακαλείς να σε συγχωρήσω που τόσα χρόνια δεν γνώριζες καν την ύπαρξή μου; Που ησουν μικρός και είχες κάτι προβλήματα με την μνήμη σου, (έπινες και πολλές μπύρες)
Doomed: Ναι γιε μου, σου ζητώ να με συγχωρέσεις που τόσα χρόνια δεν γνώριζα καν την ύπαρξή σου! Που ήμουν μικρός και είχα κάτι προβλήματα με την μνήμη μου, (έπινα και πολλές μπύρες)
Doomaki: Λοιπον πατέρα, πως περιμένεις να σε συγχωρήσω μετά από τόσα χρόνια που δεν γνώριζες καν την ύπαρξή μου! Ησουν μικρός λες, και είχες κάτι προβλήματα με την μνήμη σου, (έπινες και πολλές μπύρες) Πως περιμένεις πατέρα; Πως;
Κοντινό πλάνο εναλλάξ: αγωνιώδης βλέμμα πατέρα και πληγωμένο γιου
Τέλος επεισοδίου
τι… δεν έχει άλλο; 
Τι; Θες κι άλλο; Τόσες νέες πληροφορίες πήρες από αυτό το επεισόδιο, τόση δράση, τόση αγωνία, δεν σου φτασε;
ΟΧΙ, φυσικά?
Θα μπορούσες να βάλεις και μια σκηνή δράσης? ας πούμε? το παιδί, μαθαίνοντας την αλήθεια χάνει το φως του? και καθώς πέφτει βρίσκει ένα όπλο και αποφασίζει να αυτοκτονήσει? ο πατέρας, φοβούμενος πως θα τον χάσει ξανά [είχε πιει και μερικές μπύρες] πέφτει πάνω του για να τον σώσει? το όπλο όμως παίρνει πρωτοβουλία και ρίχνει? με λίγα λόγια, πεθαίνει το παιδί τελικά [γιατί ο πατέρας είναι ο πρωταγωνιστείς] και? [εδώ είναι η κορύφωση του δράματος και θέλω προσοχή! ] τότε μπαίνει στο δωμάτιο η χαροκαμένη μάνα και φωνάζει: Γιάγκο? έκανα λάθος? δεν είναι δικό σου το παιδί? αλλά του γιου σου του Τίμου?
Αυτά είναι που θα μπορούσες να έχεις βάλει, αλλά που? και επειδή είμαι μεγαλόψυχη σήμερα, δεν θα σου ζητήσω χρήματα για την βοήθεια?
8)
Αχαχαχχαα ναι, αυτή είναι η άλλη πλευρά του Φωσκολου (της “πηγαίας έμπνευσης” :p) την ξέχασα προς στιγμήν…!
Ευχαριστώ για την ευσπλαχνία
τίποτις… [αλλά δεν θα υπάρχει άλλη]