Βασικά αυτό θυμαμαι κι εγώ να είπε
Χαιρομαι που ανεβασαν επιπεδο. Καιρος ηταν. Αν ηξερα θα ρχομουνα.
Βασικά έπρεπε να τη μυριστείς τη φάση για 2 λόγους:
α) Την προηγούμενη φορά στο κύτταρο, όντως παίξανε λίγο, αλλά σαν απόδοση ήταν σούπερ και
β) Ο JB ήξερε πως φάγανε κράξιμο για την διάρκεια του σετ και έλεγε δεξιά και αριστερά πως θα μας το ανταποδώσουν
Εγώ πάντως πέρασα φοβερά, είχα πολύ καιρό να γουστάρω έτσι σε συναυλία, από το 1 μέχρι το τελευταίο λεπτό.
Γενικα εχουν πεσει πολυ στην εκτιμηση μου. Μια οι προηγουμενες συναυλιες, μια η αλλαγη τους στο ολο και πιο απλοικο sing along heavy και δεν εχουν πλεον ιδιαιτερη θεση στις προτιμησεις μου. Απλα με μια μικρη στεναχωρια ειδα οτι το σετλιστ ειχε σχεδον ολα απο οσα μου αρεσουν απο τους δισκους που βγαλανε μετα το Iron Will που ταν και το τελευταιο που γουσταρα πολυ. Την επομενη παντως λογικα θα τιμησω.
Η συναυλια του Σαββατου ηταν εκπληκτικη, μπομπα ο ηχος, best-of setlist, το κοινο γουσταρε και υπηρχε φοβερη αλληλεπιδραση με την μπαντα, γενικα περασα απιστευτα… Αναλυτικοτερο post οταν θα εχω χρονο.
γι αυτά ζούμε , είναι must σε κάθε τοπικ συναυλίας
Αν μπορούμε να κάνουμε κάτι για να βοηθήσουμε να βρεις χρόνο, εδώ είμαστε!
Ακριβως ενα μηνα μετα, ας γραψω επιτελους ενα αναλυτικο review για αυτη την συναυλιαρα.
Μπηκα στον χωρο οταν εβγαιναν στην σκηνη οι Sacral Rage τους οποιους δεν ειχα ξαναδει. Μου αρεσαν αρκετα αν και προκειται για δυστροπη μπαντα με πολυπλοκες και πολυ τεχνικες συνθεσεις. Αμερικανικο Speed/ Power Metal με Progressive νοοτροπια, συνεχεις ενναλαγες στα μουσικα θεματα με πολυ ιδιαιτερα φωνητικα, πολυ ψηλα και οχι συνηθισμενα, τελειως “love or hate” φαση. Επειδη δεν ημουν εξοικειωμενος με το υλικο τους δεν τα επιασα ολα, αλλα μου κρατησαν το ενδιαφερον καθολη την διαρκεια της εμφανισης τους.
Πλησιαζε η ωρα των Grand Magus και στο Fuzz ειχε αρκετο κοσμο, κατω ηταν σχεδον γεματο χωρις να ειμαστε σαν σαρδελες βεβαια. Αλλα γενικα ειχε πολυ καλη προσελευση κατι που με χαροποιησε ιδιαιτερα γιατι μιλαμε για μια πολυ τιμια μπαντα που αξιζουν την στηριξη. Τους ειχα δει και την προηγουμενη φορα τον Δεκεμβρη του 2016 στον ιδιο χωρο που ηταν support στους Amon Amarth και ηταν φοβεροι, αλλα αυτη ηταν η πρωτη φορα που θα τους εβλεπα σε δικο τους live. Εχω ακουσει και διαβασει αρκετες φορες για το φαουλ της πολυ μικρης χρονικα εμφανισης τους στο Κυτταρο το 2012 και ο JB ειχε δηλωσει σε πολλες συνεντευξεις οτι ηταν ενημερος σχετικα με τα παραπονα του κοσμου και θα μας αποζημιωναν στην πρωτη ευκαιρια. Και τωρα που αυτη η ευκαιρια τους εμφανιστηκε το επραξαν και με το παραπανω.
Για 1 ωρα και 40 λεπτα τα εδωσαν ολα και μας παρουσιασαν ενα φανταστικο επικο HEAVY METAL live με τα ολα του. Χωρις πολλες φιγουρες και με βασικο οπλο την δυναμη της μουσικης τους πηραν κεφαλια. Ο ηχος ηταν μπομπα, βαρβατος και δυνατος και στο συνολο του καθαρος με μονο μειον το γεγονος οτι σε καποια κομματια θαβοντουσαν λιγο τα φωνητικα αλλα οχι τοσο ωστε να σε χαλασει. Το setlist ηταν εντελως best-of. Εχουμε και λεμε, Kingslayer απο το Wolf’s Return, Like The Oar Strikes The Water, Iron Will, Silver Into Steel και The Shadow Knows απο το Iron Will, I, The Jury, Ravens Guide Our Way και το ομωνυμο απο το Hammer Of The North, Sword Of The Ocean και Valhalla Rising απο το The Hunt, On Hooves Of Gold, Steel Versus Steel και παλι το ομωνυμο απο το Triumph And Power, ενω απο τον τελευταιο τους δισκο το Sword Songs επαιξαν τα Freja’s Choice, Varangian και Forged In Iron - Crowned In Steel. Πραγματικα δεν μπορω να βρω τραγουδι που να μην γουσταρω απο τα 16 που μας επαιξαν, ολα τους ενα και ενα, ενω ακομα και η ροη του setlist ηταν εξαιρετικα δομημενη. Με τετοιους ΥΜΝΟΥΣ πως να μην περασεις τελεια? Ελειψαν μονο κομματια απο τους 2 πρωτους δισκους που κινουνται σε doom και stoner μονοπατια και απο τους οποιους σπανιως παιζουν κατι live πλεον, δεν θα με χαλαγε καθολου καποιο κομματι και απο εκει αλλα δεν θα εβγαζα καποιο απο αυτα που επαιξαν οποτε δεν παραπονιεμαι καθολου για τις επιλογες του setlist.
Οσο για την αποδοση των 3 μελων της μπαντας ηταν αψογη και η σκηνικη τους παρουσια λιτη και ταυτοχρονα μεγαλοπρεπης. Ο Ludwig Witt ειναι γνωστο οτι ειναι ενας εκπληκτικος ντραμερ με ουσιωδες και με 70’s πινελιες παιξιμο και ηταν αλανθαστος με φοβερο ηχο, ο Fox στο μπασο που δεν ηταν στην προηγουμενη εμφανιση της μπαντας με τους Amon Amarth λογω προσωπικου λογου και τον ειχε αντικαταστησει ο Per Wiberg, ηταν αψογος παικτικα, πωρωτικος και ξεσηκωνε τον κοσμο με τις κινησεις και την αγνη πωρωση που εβγαζε, ενω ο αρχηγος JB ηταν αψεγαδιαστος στα κιθαριστικα και στα φωνητικα του καθηκοντα με cool στησιμο και attitude. Εδειχνε να το απολαμβανει και αυτος και στην επικοινωνια του με το κοινο ηταν λακωνικος, αλλα ταυτοχρονα ζεστος, αληθινος και γενικα εντελως ο εαυτος του.
Η αλληλεπιδραση μπαντας και κοσμου ηταν πολυ εντονη και η συντριπτικη πλειοψηφια του κοινου συμμετειχε στην συναυλια με τις γροθιες υψωμενες, τραγουδαγε του στιχους δυνατα, γενικα πολυ ωραια ατμοσφαιρα. Η μουσικη των Grand Magus ειναι λες και ειναι γραμμενη για να αποδιδεται live και τα συναισθηματα που μεταδιδονται στο κοινο απο τις κομματαρες τους ειναι συγκλονιστικα. Βγαζουν μια απιστευτη επικουρα, σε πωρωνουν στον μεγιστο βαθμο και δημιουργουν μια αξεχαστη πολεμικη ατμοσφαιρα, χωρις καραγκιοζιλικια και πουλωντας φθηνο οπαδισμο στο κοινο τους. Απλα αυτοι ειμαστε κυριοι και σε οποιον αρεσουμε… Εκεινη την μερα ηταν τα γενεθλια μου και μαλιστα ηταν η πρωτη φορα που μου ετυχε να περασω τα γενεθλια μου σε συναυλια και οι Grand Magus με εκαναν να περασω τελεια. Υπεροχα Heavy Metal γενεθλια με μια μπανταρα τιμια και αληθινη οσο λιγες.
Μετα το live βρηκα την μπαντα για φωτογραφιες και υπογραφες και ηταν και οι 3 φιλικοτατοι. Γενικα πολυ συμπαθητικοι σαν ατομα και εκτος σκηνης, πιασαμε κουβεντα για τα εξωφυλλα τους και για διαφορα περι μουσικης και ηταν ευγενεστατοι και πολυ χαλαροι χωρις να βγαζουν ουτε στο ελαχιστο σταριλικι και δηθενια.
Grand Magus σας ευχαριστω για το αξεχαστο παρτι γενεθλιων και την επομενη φορα θα ειμαι παλι εκει διπλα σας στο πεδιο της μαχης.
Υ.Γ. Χαρηκα πολυ που ειχαν παλι στο merch ενα T-shirt που ειχαν φερει και τον Δεκεμβρη του 2016 αλλα δεν το ειχα παρει και το μετανιωνα συνεχεια, ενα με τον Tyr και τον Fenrir το οποιο ειναι σκετη ομορφια…
Πολυεργαλειο ο Per.