__Xααχαχα, το πρώτο που σκέφτηκα! ΜΑΓΚΕΣ, όποιος ΔΕΝ ΚΑΤΑΛΑΒΕ το νόημα πίσω απ’ αυτό το σχόλιο και λέει παπαριές του τύπου “γιατί την λέτε κακά πράματα για τον Gus” ΕΧΕΙ ΧΑΣΕΙ ΤΟ ΔΑΣΟΣ ΚΑΙ ΚΟΙΤΑΕΙ ΤΟ ΔΕΝΤΡΟ. “Πέντε κιλά πορτοκάλια” σας λέει ο Tόλκης “ξύνισαν τα μήλα” του απαντάτε"… ΚΑΝΕΤΕ ΛΑΘΟΣ ΑΝΑΓΝΩΣΗ ΕΞ’ ΑΡΧΗΣ, φοράτε παπούτσια με τάπες σε αγώνα water polo και λέτε “ρε φίλε ναι αλλά γιατί πιάνεις τη μπάλα με τα χέρια, αφού δεν παίζεις τέρμα;”
__Τέλος πάντων… Μετά τα άθλια παραδείγματα που θέλω να πιστεύω πως είναι ατυχή προϊόντα της ζαλάδας που το μονοκοπανιά διάβασμα του thread επέφερε, ας μιλήσω λίγο πιο σοβαρά.
__Πρώτον, εγώ τον Gus δεν τον ξέρω καθόλου, έχω ακούσει μόνο τα γνωστά από κάθε δίσκο των Firewind και για το είδος (ένα είδος που δεν με τρελένομαι αν δεν είναι ο δίσκος πραγματικά διαμάντι 10/10 ή να έχει το κάτι παραπάνω όπως ίσως το Holy Land) μου αρέσει μια χαρά (ακόμα και τα βίντεο κλιπ των Firewind που είναι ψιλοπόζερ μεν αλλά μια χαρά για το είδος δε). Και τον παραδέχομαι. Και γενικά χάρηκα που θα βιώσει ένα όνειρο ζωής και που κατάφερε ένας κιθαρίστας από μία χώρα που ΔΙΚΑΙΩΣ (γιατί είμαστε για πολλές σφαλιάρες, ΠΡΩΤΑ ΕΜΕΙΣ ΦΤΑΙΜΕ, όχι μόνο οι “του χώρου”) ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ σχεδόν στον παγκόσμιο μουσικό χάρτη, να κάνει το κάτι παραπάνω -ΑΣΧΕΤΑ πόσο περισσότερο ή λιγότερο μεγάλο φαντάζει στα μάτια του καθενός αυτό.
__ΟΜΩΣ, δεν χάρηκα γιατί είναι ΕΛΛΗΝΑΡΑΣ και ξύπνησε το Ιχώρ μέσα του και είναι παιδί ίντικο άξιος απόγονος του συγχωριανού μου Αριστοτέλη. Εχει πολύ δίκαιο σ’ αυτό που είπε επ’ αυτού ο Τόλκις. Και είμαι και Θεσσαλονικιός και θεωρώ πολύ γραφικό να χαίρομαι γιατί είναι και Gus από 'κει και “να που η Σαλονίκη βγάζει τα καλύτερα παιδιά και όχι η παλιόΑθήνα που έχει καραμέλες με βιταμίνη ΣΟΥ αντί για ΣΕ” και άλλες τέτοιες γραφικότητες.
__Να χαρώ λίγο παραπάνω αν πάρει Ελληνας Νόμπελ, αλλά να χαρώ κυρίως αν το πήρε γιατί βοήθησε να πάμε όλοι ένα βήμα παρακάτω, όχι γιατί ήταν τσάτσος των πολυεθνικών που τον έσπρωξαν. Ελπίζω να το πιάνετε το νόημα. Να βλέπετε το δάσος.
__Δεύτερον: Να πω πως φυσικά και υπάρχει ΧΟΝΤΡΟΤΑΤΟ σπρώξιμο και αλισβερίσι σε σχεδόν κάθε είδους συναλαγγή μας σήμερα (είτε “χύμα” δώσε τόσα για το αρθράκι, είτε “κομψά” τύπου είμαι η μεγαλύτερη αλυσίδα εστιατορίων τραχανά στη γη, δίνω κάθε μήνα στο περιοδικό “Γαστριμαργικές απολαύσεις και ξιφασκία” 100.000 ευρώ σε νόμιμες καταχωρήσεις /διαφημίσεις (σε οπισθόφυλλα, δεξιές σελίδες κλπ για όσους ξέρουν) και, ω μα τον Τουτατή, τι έκληξη, όταν κάνουν κριτική για τον νέο τραχανά με γεύση Τζιτζικιού που λάνσαρα (και που τους τον έστειλα για κριτική ένα μήνα νωρίτερα απ’ ότι στα άλλα περιοδικά που βάζω πολύ λιγότερες /φτηνότερες διαφημήσεις), κάνουν παράλληλα και ένα οκτασέλιδο αφιέρωμα όπου λένε ότι η ιδέα μου ήταν ότι καλύτερο μετά την ανακάλυψη του τροχού (αλλά αναφέρουν πως το σακουλάκι παραήταν γαμάτο -γιατί τα λένε και έξω απ’ τα δόντια τα αρνητικα αυτοί), ενώ για τον ανταγωνιστή μου που πήρε το “Νόμπελ τραχανά” φέτος (αλλά που δεν του πληρώνει για καταχωρήσεις) θα αναφέρουν σε κάποια γωνίτσα 3-4 τεύχη μετά πως ο δαίμον του τυπογραφίου έκανε λάθος και ξέχασε να αναφέρει το όνομα της εταιρείας που πήρε το βραβείο. Κάντε τις αναγωγές και ξυπνήστε γιατί αυτά συμβαίνουν όχι μόνο στους χώρους του θεάματος, αλλά μέχρι και στον… τραχανά.
__ΟΜΩΣ, φίλε Τόλκι, ΝΑΙ ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΚΑΙ ΟΙ ΕΛΑΧΙΣΤΟΤΑΤΕΣ ΕΞΑΙΡΕΣΕΙΣ, που δε σκαρφαλώνουν τα βουνά όπως τα σαλιγκάρια (“σέρνοντας, γλύφοντας και με τα κέρατά τους”) και εκδότες και δημοσιογράφοι που το παλεύουν και είναι πολύ πιο Δον Κιχώτες και ρομαντικοί απ’ όσο “τους παίρνει”. Και τέλος πάντων, σε κάθε περίπτωση, όταν λες κάτι το οποίο σηκώνει μήνυση ή είναι ξεκάθαρη δυσφήμιση να αναφέρουμε στοιχεία γιατί αλλιώς μόνος σου χαλάς την πιάτσα που προσπαθείς να χτήσεις, την πιάτσα του “τσαράτες κουβέντες”. Γιατί μπορεί να λες αλήθεια, αλλά χωρίς “σταράτες αποδείξεις” ανοίγεις το δρόμο σε ψεύτες και καιροσκόπους να κάνουν το ίδιο, αυτοί όμως λέγοντας ψέματα. Ρίχνεις το επίπεδο για το οποίο παλεύεις. Ξέρεις κάτι για τον Gus, πες το και απόδειξε ή στήριξέ το με στοιχεία. Αλλιώς άσε τη μουρμούρα. Και ξέρεις πόσο σε πάω (και δε ξέρεις πόσο πληγώνομαι που αναγκάζονται και σκοτώνουν το ρομαντισμό τους καλλιτέχνες με αγνές προθέσεις). Και όλα αυτά να με συγχωρέσεις για το θάρρος αλλά τα λέω γιατί εγώ τον παλεύω αυτόν τον χώρο και ζω μέσα σε αυτόν και απ’ αυτόν (οπότε δε μιλάω εκ του ασφαλούς, αλλά παλεύω κι εγώ τους ανεμόμυλούς μου και τρώω και χώμα πέφτοντας απ’ το άρμα των ιδανικών μου κάθε τόσο).
__Τρίτον, πριν γράχω ένα μικρό σχόλιο ειδικότερα περί Gus /Ozzy /Sharon και κακού συναπαντήματος, και πριν επανέλθω στο αρχικό quote που έκανα σ’ αυτό που ο Hocam έγραψε, να πω πως όλα αυτά δε τα γράφω για φίλους που Ο ΤΡΟΠΟΣ ΣΚΕΨΗΣ ΤΟΥΣ (επί του συγκεκριμένου τουλάχιστον θέματος) είναι ένα μικρό Πανδοχείο-Ωαση για Δον Κιχώτες, φίλους όπως: Hocam, ΚΙΜΙ (“Δλδ θα παιζει με les paul τωρα στον ozzy?” πανέξυπνο σχόλιο -διαβάστε τι θα γράψω μετά και ίσως καταλάβετε γιατί το θεωρώ πανέξυπνο το “ερώτημα” του), bluezlick, Expresso, manos87,TRAMPAKOULAS και άλλους… τα γράφω για μένα φυσικά αλλά και για όσουν θα έχουν τη διάθεση να κρατήσουν μία πιο αμφιταλαντευόμενη στάση και να ακούσουν και την άλλη πλευρά /θέση (όποια κι αν είναι αυτή, είτε είστε υπευ, είτε κατά) χωρίς να τρέξουν βέβαια να την αγκαλιάσουν αλλά ούτε και να να την απορρίψουν πριν αναλογιστούν αν είναι καλό να απορρίψουν πρώτα κάποιες δικές τους απόψεις… Να το σκεφτούν, άσχετα με το τι θα κάνουν. Απλά να σκέφτονται πραγματικά την πιθανότητα επανπροσδιορισμού μιας θέσης.
__O Ozzy αναδεικνύει και προμοτάρει κιθαρίστες?!! Ελεος! Χωρίς να μειώνουμε την καλλιτεχνική αξία των κιθαριστών που έχουν συνεργατεί μαζί του, αλλά ούτε και αυτή του Ozzy, ήταν ΠΟΛΥ-ΠΟΛΥ τυχερός που η ταλεντάρα, συνθετάρα και παιχτούρα Ράντι Ρόυντς βρεθηκε στον ρόουντ του και μετά, έπεσε και πάνω στον απλά καλό συνθέτη μεν, Ζακ αλλά που είχε δε φορερό ήχο και περσόνα και ήταν ΕΞΑΙΡΕΤΟΣ σολίστας και κράτησε ψηλά (μέχρι κάποιο καιρό) το επίπεδο. Τωρα για Βάι, λέτε αστεία πράματα, στον Ζάππα χρωστάει εκατονταπλάσια… ακόμα και στον Κόβερντειλ ίσως χρωστά περισσότερα. Απλά ο Οσμπορν είχε πάντα αστέρια και υπέροχους μουσικούς στο πλευρό του και όταν η ροκ και οι δαγκωμένες νυχτερίδες μοσχοπουλούσαν και η φωνή του και ο μύθος στεκόντουσαν σε καλά επίπεδα όλα οκ. Οι κιθαρίστες απλά παίρναν από τη λάμψη, τη δημοτηκότητα και τη φήμη αυτού του μύθου -χέστηκε ο κάθε Οζζυ και δει η κάθε Σάρον για την προώθηση νέων ταλέντων.
__Και επιστρέφω στην αρχή του ποστ. ΕΙΣΤΕ και είμαστε όλοι βλάκες και η Σάρον ο πιο μεγάλος μάγκας. ΑΝΟΙΧΤΕ ΤΑ ΜΑΤΑΚΙΑ ΣΑΣ. Μυαλό για να λέμε ο ένας στον άλλο προσβολές έχουμε, για να παραμερήσουμε το βαρύ βέλο της καθημερινότητας που θολώνει την κρίση μας και μας κάνει να προσπερνούμε στα γρήγορα και στο ντούκου πράγματα που μας ενδιαφέρουν και υποτίθεται πως αγαπάμε, δεν έχουμε;
__Ρε, η Σάρον το έπιασε το νόημα. Ποιός Λάκης (τον οποίο την πρώτη φορά που άκουσα είπα “ρε, ποιός Γκάρι Μουρ, αυτός γαμάει!” -τρελή ταλεντάρα), αυτός αργεί να εμφανιστεί στα λάιβ του, είναι στα σαράντα και έχει φαλάκρα… Δε πάει να μπορεί να παίξει τα σημεία του Ζακ ίδια και απαράλαχτα με τρομερό φίλινγκ και ήχο, δεν έχει ποτέ ελπίδες να τον πάρει η Σ, ε, ο Οζζυ… Πήρε τον Gus που είναι ΤΑΛΑΝΤΟΥΧΟΣ, ΩΡΑΙΟ ΚΑΙ ΝΕΟ ΠΑΛΙΚΑΡΙ, χωρίς να είναι δουλικός θα είναι σίγουρα “γιες μπος” γιατί έχει πολλά να κερδίσει και να μάθει, πιάνει τον παλμό των νέων και πουλάει και ΣΤΗΝ ΙΑΠΩΝΙΑ που είναι τρομερά σημαντική και εύκολη (“εύκολη” αν είσαι στανταράκι, π.χ. ο τρέχον guitar hero στην Ιαπωνία) αγορά, η οποία και θα σου φέρει κέρδη και θα βοηθήσει να ανεβεί και αλλού η δημοτικότητά σου. ΑΥΤΟΣ λοιπόν είναι ο κατάλληλος ΤΩΡΑ (και βλέεεεπουμε), όχι ο Ζακ, ούτε ο Τζάρζομπερκ π.χ. που τους πατάει κάτω όλους στην τεχνική ή ένας που παίζει στον στιλ του Ζακ καλύτερα κι απ’ τον Ζακ ή ο Slash που πολύ θα τον ήθελε αλλά δε μπορεί να τον έχει (άλλες οικονομικές απολαβές, άλλο στάτους, άλλες δεσμέσεις και συμφωνέις κλπ,κλπ,κλπ).
__Και γι’ αυτό δεν “φταίει” ο Gus G. Αυτός μπράβο του, μπράβο στο ταλέντο, το θράσος, την τύχη, την δουλειά του, την μαγκιά του, την πορεία του που τον οδήγησε εδώ και μακάρι τα λεφτά και τις δημόσιες σχέσεις να τις έκανε με το μυαλό του, την καλή του τύχη και τον χαρακτήρα του και εξυπνάδα του και όχι άλλα μέσα ξερω’γω…
__Τώρα λογικό κάποιοι να γελάνε με όποιον τον βάζει δίπλα και πάνω από άλλους guitar heroes της Ιαπωνίας όπως τον Μάρτι Φριντμαν ή τον Πόλ Γκίλμπερτ… ή ακόμα και με ένα κιθαρίστα που αυτοί ξέρουν και όντως πατάει κάτω όλους αυτούς μαζί, αλλά έχει φαλάκρα και είναι 60 χρονών και δεν έχει διάθεση να παίξει για τον όζζυ ή όλα τα τραγούδια που θέλει ο όζζυ και η ΣάραΜάραΣάρον να παίξει ή και ‘γω δεν ξέρω τι… Αλλά δεν φταίει ο Γκας γι’ αυτό. Αυτός ήταν εκεί, ήταν άξιος να έχει φτάσει εκεί και να αρπάξει την ευκαιρία και στην τελική στα live έπαιξε και πολύ καλά, κομμάτια που έχουν γράψει και παίξει θρύλοι και ΠΑΙΧΤΡΟΝΙΑ και έδωσε και το σόου του που ταίριαζε και έφερε και ενέργεια στη σκηνή και όλα. Και τέλος πάντων, δεν αντικατέστησε τον Τζίμι Πέιτζ στους Ζέππελιν λίγο μετά την κυκλοφορία του ΙV, ούτε είμαστε είκοσι χρόνια πίσω και η Σάρον να απολύει τον Ράντι για τον Gus… να ξέρουμε και πού ζούμε, πού πατάμε και τι λέμε…
__Και μουσικά, μπορεί να έχει και ενδιαφέρον τελικά αυτό που θα ΠΡΟΣΑΡΜΟΣΕΙ απ’ το στιλ του ο Gus στο στιλ του Οζζυ, ΑΝ, ΑΝ τελικά συνεργαστούν. Πιο πολύ σίγουρα απ’ τις τελευταίες δουλειές του. Εγώ μη σας πω πως εύχομαι να του γράψει (ΚΑΙ) ο Gus. Πλάκα θα έχει και ποτέ δεν ξέρεις.
__ΟΜΩΣ…
__Το ΤΣΙΡΚΟ, ΤΟ ΣΟΟΥ, με το μέτριο (χέστηκα για την ηλικία, να ακούσετε τρίχρονα και τετράχρονα να παίζουν Μότσαρτ να σας φύγει το κεφάλι) Γιαπωνεζάκι που έπαιζε δε σας είπε τίποτα; Οκ, και εγώ είπα, “χαχα, κοίτα να δεις! ρε τι πλάκα ο σπόρος” αλλά δεν είδα μόνο το δέντρο, είδα και πίσω απ’ τους προβολείς το δάσος. ΔΕ ΣΑΣ ΛΕΕΙ ΤΙΠΟΤΑ ΠΟΥ Η ΣΑΡΟΝ ΣΥΜΠΑΡΟΥΣΙΑΖΕΙ ΤΟ ΑΜΕΡΙΚΑΝ ΑΪΝΤΟΛ…; Καμία ομοιότητα δεν είδατε; Από πού την πήρε την έμπνευση; Και να πω πως δεν έχει δώσει παρόμοια δείγματα στο παρελθόν; Το παιδί μας στο βίντεο κλιπ -γιατί μεγαλώσαμε για νυχτερίδες. Η κόρη μας αφαίμαξη προηγουμένων μας επιτυχιών με εμετικά αποτελέσματα, αλλά το στιλ πουλούσε (ή θα θέλανε, α ρε θεά Λόπερ πόσο μπροστά ήσουν). Η ζωή μας ριάλιτι γιατί πουλάει τώρα το ριάλιτι. Η αναπηρεία και κατάντια μας [γιατί κατάντια είναι να μην μπορείς όχι όπως ο υπέροχος Fish να μην φτάσεις πλέον τις ψηλές σου, αλλά κάνεις ψευδίσματα και μάσημα των λέξεων (έχει τα λεφτά να φτιάξει οποιοδήποτε πρόβλημα αν έφταιγε κα΄τι στην υγεία και δεν είναι ένα “ρο” που πάντα ήταν “γο” αντί για “ρο” και που αν και αυτό φτιάχνει, το αφήνεις ως “σήμα κατατεθέν” σου -τέτοιο φτήσιμο στον οπαδό που ήρθε να σε δει και πλήρωσε…] και την κάνουμε και διαφήμιση και βγάζουμε χρήμα απ’ την Μοτορόλα (στάνταρ 100.000 ευρώ). Τώρα που πουλάει το “τάλεντ σόου” και τα μέτρια-τετράχρονα-και-εννιάχρονα"-αχ-τι-γλυκο"υλίνια, έχει και τέτοια η επιχείρηση. Οπως είναι το καταπληκτικό press-drama-show με το “φεύγει-δε-φεύγει” ο Ζακ που ακόμη μια φορά έστρεψε όλα τα φώτα πάνω τους…
__Οσο αγαπάμε τον Ozzy και το War Pigs και το Diary και όλα… ε, κάποια πράματα όμως να τα λέμε ή να έχουμε και στο πίσω μέρος του μυαλού μας…
__Α, όσο για τα signature μοντέλα (δε το λέω για μπηχτή στον Καραμητρούδη, το λέω ως μπιχτή σε όσους το ανάφεραν ως “απόδειξη αυθεντίας”), “σημαίνουν” απλά πως -αν είναι “τίμια” η ΕΤΑΙΡΕΙΑ (που βγάζει παραπάνω κέρδος) και ο καλλιτέχνης (που πέρνει όχι μόνο τζάμπα κιθάρες αλλά και ποσοστά απ’ τις πωλήσεις) είσαι ένας αναγνωρισμένος /διάσημος βιρτουόζος, όχι απλά βιρτουόζος (και ας είσαι ΑΠΙΣΤΕΥΤΗ ταλεντάρα). Αλλά και πάλι, παίζω όσα λεφτά έχω στην τράπεζα στοίχημα, πως θα βρεθούν πολλές εταιρείες που θα βγάλουν signature μοντέλο ακόμα και στην Αβρίλ Λαβίν αν το ζητήσει /δεχτεί. ΜΗΝ ΨΑΡΩΝΕΤΕ (ο van halen, o may, ακόμη και ο white, απ’ τα σκουπίδια φτιάξαν την κιθάρα τους και έφεραν τα πάνω κάτω).
__Τέλος πάντων… μαλακίες… έγραψα πιο πολλά απ’ όσα ήθελα να γράψω, ας κρατήσει ο κάθε ένας ότι θέλει να κρατήσει απ’ αυτή την κουβέντα, αλλά περισσότερο απ’ όλα ας κρατήσει λίγο παραπάνω τα μάτια του ανοιχτά.