Tο οποίο σπέρνει. Ίσως καλύτερο και απ το προηγούμενο. Θα ακολουθήσει κριτική τις επόμενες μέρες.
Ωραίο είναι.
Και το προηγούμενο μωρέ καλό ήταν, απλά η ψαρωτική εισαγωγή με το μπουζούκι σε έκανε να περιμένεις κάτι σε In Their Darkened… φάση σε δύναμη και όγκο.
Revolting Breed - Rise Against :
Thrashcore/swedish death.
Έχει γίνει και review. http://www.rocking.gr/review1107.php
www.myspace.com/revoltingbreed για ένα καλό δείγμα
Είναι και ντόπιοι.
http://www.myspace.com/darkaneband
http://profile.myspace.com/index.cfm?fuseaction=user.viewprofile&friendID=34800333 (Ακουστε το Twilιght και αφήστε τους αλλους να μιλάνε περί Ιn flames και σία…)
To be continued
Eπίσης
Καλή πόρωση…
πραγματικά σπερνει. πολύ δουλεμενος δισκος.
edit:
Comeback Kid - Broadcasting…
για τσεκαρετε το review. ειχα παθει ψιλοπλακα.
http://www.rocking.gr/review1165.php
punk feeling, δεμένο με hardcore στοιχεία και ρυθμούς, έχοντας όμως και ‘μεταλλικές’ ρίζες.
κάπως ετσι μου ακουγεται εμενα…
Ίσως φανεί περίεργο πού γράφω εγώ σε αυτό το τόπικ… Επειδή όμως αναφέρεται και το death χωρίς core επέκταση, σαν παλιομοδίτης πού είμαι (και φαίνομαι :lol: ) θα προτείνω από τη μεριά μου μία καθαρή death (με thrash “ψήγματα”) κυκλοφορία
Φετινή κυκλοφορία από τους Dekapitator “βουτηγμένη” στο death metal των late 80’s early 90’s 8)
Επιτέλους πόσταρες και για κάτι που δεν έχει σχέση με gay τραγουδιάριδες και μπορώ να μιλήσω.
Λοιπόν το νέο Dekapitator είναι γαμώ δισκάκια, τέρμα oldschool death/thrash γιατί έτσι μας αρέσει και άσε τους άλλους να ακούν φλώρικα deathcore συγκροτήματα.
Να τονίζω για τους πάλιουρες ότι στο εν λόγω band (τους Dekapitator ντε!) συμμετέχουν οι Col Jones και Matt Harvey που παίζουν και στους αναγεννημένους [SIZE=“2”]Repulsion [/SIZE] (:bow2: 
:respect: ) και αυτό τα λέει όλα.
Πολύ καλή επιλογή Eagleheart! :thumbup:
τα αισθήματα είναι αμοιβαία! 8)
Υ.Γ. Επειδή δεν μπορώ να το αφήσω έτσι αυτό όμως, ρε αντε άκου τπτ Red Hot Chilli Peppers! :lol:
Off topic τέλος!
Οι RHCP ασελγούν πάνω στο κουφάρι όλου του power ιδιώματος με χαρακτηριστική άνεση! 
ρε μλκ. τι ειπαμε στο πρωτο ποστ;
σε αυτο το τοπικ να αποφευγονται οι χαρακτηρισμοι “ειναι γκέι, δεν ειναι death”,
λεπον. μιλας εσυ ρε μλκ για φλωρια που λες κουλους τους μεταλλικα;:lol: πατανε κατω το 99% των γκρουπ που ακους και που ουτε σολο δε μπορουν να παιξουν. :lol: εδω κραζεις ενα καρο πραματα μονο και μονο επειδη ειναι μελωδικα, και ντρεπεσαι να παραδεχτεις οτι πολλα που κραζεις ουτε καν τα χεις ακουσει ποτε σου. ντρανταχτο παραδειγμα στο pmw που ημασταν και νομιζες πως το ep some kind of monster ήταν το st. anger.:lol:
παντως σοβαρα τωρα μερικες φορες κραζεις μονο για να κραζεις. φλωρικο το ενα, γκει το αλλο. δηλαδη εσυ εισαι ο αντρας; δειξε λιγο σεβασμο σε αυτα που ακουμε. μπορει να τα λες για πλακα, αλλα πες τα στους φιλους σου. εμεις δε σου την ειπαμε ποτε. ξερω πως το κανεις για πλακα, αλλα πολλοι εδω το εχουν παρει σοβαρα (τσεκαρισμενο αυτο που λεω).
Γιάννη δεν θέλω να διαφωνήσω μαζί σου μέσα στο φόρουμ , αλλά καλά θα κάνεις να προσέχεις τι λες γιατί αυτά που ξέρω εγώ πάνω σε death και black μπάντες δεν θα τα μάθεις πότε σου.
Τώρα αν κρίνεις από ένα λάθος μου (το οποίο δεν αποδεικνύει τίποτα βέβαια, ένα εξώφυλλο μπέρδεψα) το τι ξέρω και το τι έχω ακούσει τι να πω, πάντως έχω ακούσει πολύ περισσότερα απ’ ότι φαντάζεσαι και όταν κράζω κάτι, κράζω επειδή το έχω ακούσει, όχι επειδή δεν μου άρεσε η φάτσα του τραγουδιστή.
Μάλλον εσύ πρέπει να προσέχεις τον τρόπο που βγάζεις συμπεράσματα και να τα κρατάς για τον εαυτό σου.
Όσο για θέματα σεβασμού, έχω ξαναπεί τις απόψεις μου και βαριέμαι να τις επαναλαμβάνω.
edit: δεν κράζω τίποτα επειδή είναι απλά μελωδικό. ξέρεις πολύ καλά ότι ακούω και αρκετά μελωδικά πράγματα οπότε ο ισχυρισμός σου δεν στέκει.
Tσεκάρετε οπωσδήποτε ότι βρείτε από Skitsystem, Zegota, The Great Deceiver, Agnostic Front, Extreme Noise Terror.
Επειδή αναφέρθηκαν οι Nile έχει ακούσει κανείς το Saurian Meditation του Sanders; Πολύ ενδιαφέρον άλμπουμ!
Aς προτινω κι εγω κανα δισκακι:
Cannabis Corpse - Blunted At Birth
Aρκετα καλος death δισκος με χαβαλεδιαρικους στιχους. Οι λατρες του old-school σιγουρα θα γουσταρουν. Κυκλοφορησε περισυ, και ειναι ο πρωτος δισκος του συγκροτηματος.
I cum Bud? AHhaHAHahHAh!!!
μέλος τους ειναι στους τεραστιους πραγματικά crossover/thrashers municipal waste. σημερα εγραψα το ριβιου για το νέο του. συντομα στις οθόνες σας και σε αυτο το τοπικ…
Για μενα ειναι δισκαρα!!!Το ειχα λιωσει οταν ειχε βγει,το εβαζα βραδυ και ταξιδευα!!!Βεβαια δεν εχει σχεση με Death Metal και Nile!Απο τα καλυτερα προτζεκτ!!!
Εγώ έχω πάθει πλάκα με έναν δίσκο από κάτι τύπους ονόματι DeadLock και με την φετινή τους κυκλοφορία Wolves. Οι τύποι πάιζουν τα πάντα swedish death metal / thrashcore / symphonic black / goth -ies. Το παρκάτω είναι από ένα review που βρήκα.
Deadlock is a combination of what are probably now the most nauseating ingredients in metal - nth generation melodic Swedish death metal, screamed verses, and sung vocal choruses, with symphonic black metal keyboards to add insult to injury. It is difficult to describe the unbridled hatred and urge to commit mass murder that arises in me when I hear these cliches for the millionth time.
Nonetheless, this German band is quite enjoyable, for the simple fact that it takes all these ingredients over-the-top. Swedish melodeath? Let’s shred more than the last three Soilwork albums put together! Screamed verses? Let’s start off with a so-unnecessary-it’s-awesome “Come on, motherfuckers!” (with a slight accent, of course). Sung vocal choruses? Let’s skip the girl pants and have an actual woman sing the hooks, R&B style! Symphonic black metal? Pshaw - I see your Dimmu Borgir and raise you techno chords and 1st person shooter soundtracks!
It’s hard to take seriously something that takes itself this seriously, but beneath the ProTools and hip haircuts are some actual music happenings. “We Shall All Bleed” and “Code of Honor” have gloriously ripping shredding, while Sabine Weniger overcomes novelty status with her commanding vocals. The whole package makes Lacuna Coil seem raw, but the hooks are so catchy that Killswitch Engage sounds like Obituary in comparison.
Perhaps the best representative of this album’s strengths and weaknesses is “End Begins,” which has an honest-to-goodness bad-ass riff, only to yield to “this is the video single” piano and soaring female vocals. Symphonic stabs muscle their way in, complete with a sample of f**king rain thunder. Then the song suddenly becomes a horrible goth/gabber hybrid with techno kicks - before the onset of righteous metal shredding. Where did this come from??? They get docked a full point for that nonsense.
εντιτ: με το που μπαίνει το πρώτο κομμάτι ακούγεται ένα “Come on, motherfuckers!” και -θες δεν θες- κάνεις headbanging αυτόματα!