Hardcore/Deathcore/-core κυκλοφορίες

παλαιοημερολογίτης.

αφου καταλαβαίνεις τί λέω!:stuck_out_tongue:

Αν όμως ακούς για ζέσταμα Blackest Curse και Those who Fear Tomorrow μέχρι να κατέβει το τελευταίο, τότε ίσως να σε ξενερώσει λιγάκι. Λιγάκι λιγάκι.
Λέω εγώ τώρα, ο party pooper…:-s

blackest curse = τελευταίο!

χαχαχαχα χτύπα κι άλλο, για κάποιο λόγο είχα στο μυαλό μου το humanity is the devil!
Η άποψη ισχύει πάντως, αν και μόλις σκότωσα τα επιχειρήματά μου:lol:

Αλμιγητυ Ψ κόψε τα μεσημεριανά τσίπουρα πλιζ. :stuck_out_tongue:

Και μια χαρά γαμάει το τελευταίο καθώς φαίνεται. :smiley:

Εγώ πάντως το ακούω και μ’ αρέσει! :):!:

[B]Casey Jones - I Hope We’re Not The Last
[/B]

Τρίτος και τελευταίος δίσκος από τους Casey Jones οι οποίοι παίζουν straight edge hardcore.

Στους καλύτερους τίτλους τραγουδιών πάει άνετα το If James Hetfield Can Stay Straight Edge, Anyone Can :lol:

Ντάξει αυτό είναι νέο! Οι τύποι είναι μπαντάρα μεγάλη. Μπαίνει κι αυτό στη λίστα με τα φετινά προς ακρόαση, αλλά νομίζω θα επισπεύσω την ακρόαση αυτή:p

Πέρσυ είχαμε την τύχη να δούμε live και τους evergreen terrace (μαζί με sick of it all) oι οποίοι έχουν κοινά μέλη με τους casey jones. Μακάρι να προλάβουμε να δούμε και τους c j:)

μάμησε το Casey Jones!:wink:

Γαμάτοι ρε πούστη μου! Ντεμάρα. ([B]deafheaven[/B])

Σε κόβω σε 2-3 χρόνια να ακούς black metal όλη μέρα :stuck_out_tongue:

Τέσπα, μια συνέντευξη τους εδώ

Random Mullet - Remission(ep) 2009

τους βρήκα απο μια συλλογή που ειχε ποσταρει ο ρεντ ρουμ αν θυμάμαι καλα (το ταγουδι ηταν [B]αυτο[/B] )

[SPOILER]

[/SPOILER]
kai προχθές ειπα να τους ψάξω λιγο…
mathcore με πολλα jazz στοιχειά καθώς στην μπαντα υπάρχει και ενας σαξοφωνίστας και ενας πληκρας

εχουν βγαλει αλλο ενα οποιος θελει μπορει να το ακουσει ΕΔΩ

εντάξει φαση εχουν… :smiley:

[B]Trash Talk[/B] - Eyes & Nines (2010)

trash talk.hardcore punk από το sacramento της california, με riffs που απλά τσακίζουν κόκκαλα.εμένα μου ακούγονται τρομερά φρέσκοι, και ειδικά στα σημεία που ρίχνουν το ρυθμό (αχ αυτό το [U]hash wednesday[/U]) , χύνω με το κουταλάκι της σούπας.βέβαια δεν έχω και τα πολλά ακούσματα από σύγχρονο hardcore.οι θαμώνες θα τα πείτε καλύτερα.

[U]Explode[/U]

Επειδή το -core θέμα είναι λίγο μπλεγμένο δεν ήξερα αν έπρεπε να τους βάλω εδώ ή στο screamo/post hardcore κλπ thread. Επειδή πιστεύω οτι εδώ ταιριάζουν τους χώνω λοιπόν εδώ…

[B]Farewell To Freeway - Filthy Habits[/B]

Ο καινούριος δίσκος των συγκεκριμένων τύπων σπέρνει απίστευτα. Πείτε το melodic hardcore, melodic metalcore, metalcore σκέτο, whatever. Το θέμα είναι οτι είναι πιο επιθετικό απο οτιδήποτε άλλο έχουν βγάλει, τα μελωδικά στοιχεία έχουν μειωθεί και τα breakdown σημεία του δίσκου είναι τέρμα ψαρωτικά. Nuff said…

ποο ρε φίλε ωραίο hardcore!!

Mπράβο horror!

Το hardcore των hipster είναι οι trash talk.

Εσύ worst άκου το new lows και το rot in hell.

Και από σένα horror περιμένω σχόλια για το james blake (σε κατάλληλο topic).

edit: σβηστε το pls, ηθελα να παρω το quote και να το βαλω σε αλλο θρεντ.

[SIZE=“5”]DEATHBED ΤΕΛΟΣ 2005-2011[/SIZE]

Από το blog της μπάντας:

[I]"Like all good things, bands also come to an end, and this is the end of Deathbed. The last six years have brought us amazing experiences, great friends and allowed us to fulfill some of our dreams - so a lot of good memories to look back on. Thank you to each and every one of the people we?ve met along the way, who came to our shows, organized them, bought our records & other stuff, lent us a place to sleep, cooked for us or was a part of our story in any other way. We truly appreciate it all!

We still have two more shows to go on so these are the last chances to see us live. Both of them actually offer a screening of Endstand -documentary Fire Inside - erään yhtyeen tarina."[/I]

Μπαντάρα με τά όλα της. Τίμια, παθιασμένη που μας χάρισε μια απίστευτη δισκάρα. Στεναχωρήθηκα πάρα πολύ που διαλύθηκαν. Ωστόσο πρέπει να νιώθουμε πολύ τυχεροί που η μπάντα αυτή επισκέφτηκε τη χώρα μας για ένα ολοδικό της τουρ, που έπαιξε με τόσες εγχώριες μπάντες, και γενικώς που την είδαμε live. Προσωπικά το λαιβ της πάτρας ήταν ένα από τα καλύτερα που πήγα πέρισυ και γενικώς θα μου μείνει αξέχαστο.

(φωτογραφία από το λαιβ της πάτρας στα πλαίσια του παρακάτω τουρ)

Μετά θα χώσω birds of a coming storm και θα κλάψω υπό τους ήχους των ασμάτων…

ΚΡΙΜΑ, είχαν πολλά να δώσουν ακόμα. Και το λάιβ που είδα εδώ τρομερό.