οκ κουράζει πολύ το όλο το “πινω μπύρες και ουίσκια” είμαι σκληρός καργίολης.
εγω μόλις τελείωσα ένα τσαι.
επίσης…
εγώ και η έτσι και μπρος πίσω και χοτελάκι, ΦΤΗΝΑ έκλεισα. 100 κάτι το άτομο κομπλέ. Θα πάνε τουλάχιστο 8 άτομα που ξέρω, ακόμα 2-3 συνφορουμίτες και κλείνουν απο τώρα ΗΠΑ για του χρόνου. Εσείς καθήστε έδω να το σχολιάσε έτσι και γιουβέτσι μέσα απο βίντεο αν είχε 5 φρασεις προηχογραφημένες. Στη δεύτερη έκανε επιτηδες λάθος για να δείξει οτι είναι λάιβ…
Εν κατακλείδει στις συναυλίες πάμε. Αλλά τελευταίο ο κόσμος έχει κοψει το ευγενές σπόρ, άλλοι για λεφτά, άλλοι επειδή τους ευνούχισαν οι γυναίκες τους κτλ κτλ. C’est la vie
επειδή βαθύτερα σε θαυμάζω. καλα τις μπύρες συνήθως τις ανοιγουν 1-2 άλλοι. Λίγο είδα το ποστ, χεχε.
Παντως πάμε καπου να τους δούμε, είναι my point. Αν είναι ωραία γαμώ. Αν δεν είναι ωραία το κράζουμε, το να εικάζουμε, αν θα είναι, καλά, κακά μέτρια, ολο live, 90 % live, 98,503030202002 % live ή τι θα είναι δεν έχει και πολυ νοήμα. Καταναλώνουμε φαιά ουσία και χαλιώμαστε χωρίς λόγο. Η τελωσπάντων δι’ασήμαντον αφορμή.
αυτο που λεω συνηθως ειναι dont drink and post οποτε σταματαω εδω για σημερα γραφωντας οτι το τραγουδι που θελω να ακουσω ζωντανα αν με αξιωσει ο οποιοςσδηποτε ειναι αυτο
Το εχουμε δει το Sole Survivor με Deris πισω στο 1998 μετα τη δισκαρα Better Than Raw, και μαλιστα χιλιες φορες να ξαναεβλεπα συναυλια σαν εκεινη (που ειχε κι εκεινη το κραξιμο της και καλα γιατι βαριοταν ο Weikath αν ειναι δυνατον) απο το να με κοροιδευουν στη μαπα μου οκ.
Φιλτατε @pumpkin καταλαβαινω οτι συνηθιζεται γενικοτερα και σε αυτο το φορουμ αλλα και αλλου, ο κοσμος να χρησιμοποιει ως επιχειρημα το εξωφρενικο “ΝΑΙ ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΟΙ ΜΕΤΑΛΛΙΚΑ ΑΥΤΟ ΚΙ ΕΚΕΙΝΟ”, αλλα οπως συνειδητοποιεις, δεν αποτελει επιχειρημα για το οτιδηποτε.
Επι της ουσιας βεβαια, καλυτερα να εβλεπα τον Λαρς να παιζει κουλος και κουτσος με 3 κατσαρολες λαηβ, παρα να του εβαζαν με προηχογραφημενη κασετα τα τυμπανα που λειπουν για να ακουγονται οπως στο δισκο το Dyers Eve και το Damage Inc. Εσυ μπορεις να προτιμας την κασετουλα αν θελεις.
Δισκάρα το Better Than Raw όπως και τα άλλα δύο που προηγήθηκαν (εντάξει, το Master of the Rings μετά από τόσα χρόνια έχει φτάσει στα επίπεδα υπέρτατης δισκάρας), αλλά το live του 1998 ήταν λίγο απογοήτευση. Εγώ πια δε θυμάμαι τίποτα, δε μου έχει αφήσει τίποτα αυτή η συναυλία, παρόλο που ήμουν πάντοτε υποστηρικτής της πορείας των Helloween στα 90’s.
Από την άλλη, ίσως να ήταν καταδικασμένη από πριν η φάση, λαμβάνοντας υπόψη την τεράστια απήχηση των Helloween στην Ελλάδα στα τέλη 80’s - αρχές 90’s και το γεγονός ότι όταν επιτέλους τους είδαμε για πρώτη φορά ήταν χωρίς Hansen, Kiske και Ingo.
Τέλος πάντων. Μου φαίνεται ότι κρίνουμε μία ολόκληρη περιοδεία από τη λάθος έναρξή της. Το αν ήταν κοροϊδία ή όχι θα αποδειχτεί όσο περνάει ο καιρός. Πάντως χαίρομαι που ξεσηκώνουν πάλι τόσα “πάθη”, εγώ εδώ και χρόνια είχα φτάσει στην απόλυτη αδιαφορία κι αυτό είναι χειρότερο από το να τους κράζουμε.
Εγώ πάντως προχθές άκουγα το Time of the Oath και λέω τι δισκάρα είναι αυτή ρε φίλε; Θυμάμαι που είχε πάρει 6 όταν βγήκε στο Χαμμερ τι έπιναν (ουπς σορρυ) κι αυτοί;;
Μέχρι και το The Dark Ride είχαν δισκάρες με τον Deris… και μόλις συνειδητοποίησα πως έχουν περάσει 23 χρόνια από τότε που αγόρασα το Master Of The Rings και αισθάνομαι γέρος. Σκατά! Μόλις γυρίσω από τη δουλειά θα ακούσω μόνο Helloween/Deris era και θα πιώ μπυρ…εεε καφεδάκι και μετά χαμομήλι
Εγώ είμαι σε Helloween mood αυτές τις μέρες και για σήμερα σκέφτομαι ένα κρυφό διαμαντάκι τους το Gambling With The Devil που μάλλον ήταν αναλαμπή μετά το φανταστικό Dark Ride…
Δισκάρα το dark ride…ο τελευταίος πραγματικά ΜΕΓΑΛΟΣ δίσκος που έβγαλαν.
Τα κομπλεξιλίκια του Weikath με αυτό πιστεύω ότι δεν έχουν να κάνουν τόσο με το σκοτεινότερο ύφος που θεωρεί ότι δεν ταίριαζε στην μπάντα, αλλά με τους τσακωμούς που είχε με τον Roy Z στις ηχογραφήσεις.Θυμάμαι ότι διάβαζα μία συνέντευξη του Roy στην οποία έλεγε ότι ο Weikath είναι μακράν ο χειρότερος κιθαρίστας που έχει δει , και ότι του ζητούσε να μην παίζει κιθάρα μπροστά του γιατί ένιωθε άσχημα στην σύγκριση επειδή ήταν άμπαλος
το gambling κατα συμπτωση ειναι το cd που ακουω εδω και μια βδομαδα οταν οδηγαω με το αμαξι και πραγματικα το -ξανα-γουσταρω αν κα εχει μεσα την υπερτατη χαζομαρα το you can do iiiiiiiiiiiit
εχω και το special edition με τo εξτρα δισκακι με τα 2 bsides τα find my freedom και see the night τα οποια τ ακουω περισσοτερο απο τα υπολοιπα και εκνευριζομαι γιατι στον διαολο δεν τα εβαλαν στο “κανονικο” cd αφου ειναι απλα κομματαρες και μαζι με κατι dreambound και heaven tell no lies, fallen to pieces , final forune θα ηταν τουλαχισον 9αρακι -επειδη σας αρεσουν οι βαθμολογιες:grinning:-
για το time of the oath δεν ειμαι καθολου αντικειμενικος το θεωρω το 3ο keeper -το εχω ξαναγραψει χρονια πριν με τον παλιο μου λογαριασμο-
