Να πω και γω τη παπάτζα μου
Χτες αναγκάστηκα κ έφαγα πίτσα 12 το βράδυ + κάτι κομμάτια από την δεύτερη (γιατί έπρεπε να παραγγείλω 2 γαμώ το κέρατό μου) για να δω τελευταίο επεισόδιο GoT (και ψιλο-είμαι της υγιεινής και αθλητισμού) αντί να συνεχίζω να παίζω Assasin’s Creed Odyssey -που είναι btw επικώς άθλιο όπως όλα της σειράς, ΑΛΛΑ το γεγονός ότι είναι στην αρχαία Ελλάδα και όλοι μιλάνε αρχαία ελληνικά που δεν βγάζουν νόημα γιατί είναι λέξεις σε τυχαίες σειρές και έχουν κάνει recreate Αθήνα, Ηράκλειο κτλ με γελοίες ονομασίες προαστίων, μπαστάρδεμα μύθων και ιστοριών κτλ, βγάζει απίστευτο γέλιο και ψήνω αν πέσει σε μερικούς μήνες στο 10εύρο, να το αγοράσω και κανονικά αντί ενοικίαση που κάνω τώρα- που ήμουν στο τσακ να φτάσω Κρήτη στην Mesara που δεν έχει καμία σχέση με την actual Μεσσαρά και να κάνω καγκουριές… αλλά φευ!
Τα είχα πει και πιο πάνω, φαν δεν είμαι, το βλέπω braindead εδώ και 3-4 σεζόν γιατί η ποιότητα που είχε στην αρχή έκανε ελεύθερη πτώση στο κενό σαν τον γιό της Σέρσι που του σκότωσε το πατόμ@@νο τη γυναίκα του η κάρχια η Σέρσι μαζί με το παπαδαριό σε εκείνο το επεισόδιο πριν κάτι σεζόν.
Κυρίως όμως γιατί με πρήζει η δικιά μου και επειδή το βλέπει όλος ο κόζμος και θέλω να κάνω blend όταν τρώμε στο γραφείο -και να μην κουνάω καταφατικά το κεφάλι μου όταν μιλάνε ή για GoT ή για ζώδια ή για ελληνικό πρωτάθλημα ποδοσφαίρου που και στα 3 δεν έχω ιδέα και δεν με νοιάζουν- και τέλος γιατί αν μη τι άλλο είναι ευχάριστο + εντυπωσιακό σε scale…
That been said, το χτεσινό ήταν η λογική κατάληξη μιας κακής σεζόν, μιας προηγούμενης λιγότερη κακής αλλά μέτριας σεζόν, μιας προ-προηγούμενης μέτριας επίσης σεζόν κοκ…
Οκ οι DnD είναι κακοί -ούτε μέτριοι- σεναριογράφοι και αυτό το ξέραμε και το βλέπαμε εδώ και καιρό, αλλά το χτεσινό ήταν κακό beyond any mind, οι τύποι πήγαν full retard και το ξεπέταξαν με εντυπωσιακά αστείο τρόπο…
Όπως είχα πει και σε προηγούμενο post, η ιστορία σαν ιστορία εμένα μια χαρά μου φαίνεται ακόμα και τώρα -το πολύ βασικό main story δηλαδή-, το πως όμως υλοποιήθηκε αυτή, ήταν τηλεόραση 30 χρόνια πίσω σε κάθε επίπεδο: σεναρίου, σκιαγράφησης χαρακτήρων, βασικών plot points, consistency με το προηγούμενο υλικό κτλ κτλ κτλ…
[spoiler]Θα σταθώ μόνο σε 1-2 σημεία:
Το συμβούλιο στο Dragon’s pit, εκτός από μια ροχάλα στα politics τόσων σεζόν μέχρι τώρα, ήταν και τόσο απλοϊκά στημένο, γραμμένο και δοσμένο σαν να απευθυνόταν σε 12χρονους, ή anyway σε θεατές 30 χρόνια πίσω το 90% της τηλεόρασης ήταν cheesy και απλοποιημένη as fuck λογική των πάντων.
Η κατάληξή του τα ίδια, η μεγάλη συνεισφορά του χρήσιμου ηλίθιου #2 των τελευταίων σεζόν και ο λόγος που έβγαλε ήταν τόσο αστείος, που actually περίμενα να σταματήσει η μουσική απότομα, να πέσει ένα γέλιο από τους παρεβρισκόμενους και να του πουν κάτι τύπου ‘‘οκ στα σοβαρά τώρα, τι προτείνεις’’.
Ο Μπραν έτσι όπως τον έστησαν εκεί πήγαινε η φάση του, αλλά δεν το κέρδισε 110% έτσι που έγινε. Για αντιδράσεις Grayworm και λοιπών δεν έχει να σχολιάσει κανείς κάτι, είναι σαν να κοροιδεύεις ένα παιδάκι 5 χρονών πχ που χαιρετάει στην σκιά του ξέρωγω.
Γενικά αυτή η σκηνή ήταν μάλλον η χειρότερη όλων των σεζόν γιατί ήταν και η πιο κομβική για το βασικό θέμα της σειράς, ποιός θα κάτσει στο θρόνο δηλαδή.
ΤΟΝ ΘΡΟΝΟ, που ο δράκος είπε ‘‘καριόλη θρόνε πέθανε η μάνα μου εξαιτίας σου, πάρτα τώρα και λιώσε’’ επειδή ΕΧΕΙ ΝΟΗΜΟΣΥΝΗ. Οκ συμβολισμός. Για 8χρονα. Ή για τον Τζον. Που έγινε ηλίθιος.Ή και τον Τύριον. Που έγινε και αυτός ηλίθιος. Μακάρι να ήταν και ο Τύριον εκεί.
Οκ Καλίσι θα πέθαινε, από Τζον προφανώς, και αυτό προφανώς κακοδοσμένο και διόλου κερδισμένο, όπως η μεταστροφή της μισή ώρα πριν που έφαγε όλο το Κινκς Λάντιν γιατί αποκεφάλισαν ΤΟ ΚΑΛΥΤΕΡΟ Μ@@ΝΙ ΤΗΣ ΣΕΙΡΑΣ…ΟΚ πάσο, αυτό της το δίνω μάλλον…
Η κατάληξη των Σταρκ μ’άρεσε λίγο, κυρίως Τζον ακα χρήσιμου ηλίθιου #1 που έφαγε όλο το σκατό 8 σεζόν και ξαναγύρισε μπάσταρδος στον ‘‘πραγματικό Βορρά’’ που άνηκε, μόνο και ατιμασμένος? ίσως αλλά γενικά, αυτό ήταν μάλλον το πιο ωραίο κομμάτι του επεισοδίου. Προβληματικό και πάλι, αλλά δοσμένο at least λίγο καλύτερα και πιο ‘‘κερδισμένο’’ από άλλα…
[/spoiler]
Γενικά σκηνή σκηνή να το πάρεις, έχει κάθε 5 λεπτά αφορμή για γέλια και memes -δράκος πίσω από Καλίσι με φτερά, ΝΑΙ ΡΕ ΦΙΛΕ ΣΥΜΒΟΛΙΣΜΟΣ, ΟΛΗ Η ΤΑΞΗ 10’ ΚΑΙ ΕΝΑ ΑΥΤΟΚΟΛΛΗΤΟ, με λίγες σκηνές να την παλεύουν όπως και του Τύριον στην αρχή στα χαλάσματα…
Overall για να μην σπάω μπάλες γιατί δεν ήμουν ούτε προφανώς είμαι φαν, εγώ καλά πέρασα. Ακόμα και όταν γαμήθηκε η σειρά και έγιναν όλα ένα κουλουβάχατο ταχύτητας και ανοησίας, εγώ στο χαβαλέ την είχα και πέρναγα καλά, δεν έχασα το χρόνο μου σαν το σκουπίδι το Lost και την υπομονή μου, ούτε όπως το σκουπίδι το Lost ένιωσα ότι με κοροίδεψαν. Με το σκουπίδι το Lost. To Lost.
Είχε εφεδάρες,τρομερό production value, σκηνοθεσία/μουσική/μοντάζ/σκηνογραφία κτλ top notch και γενικά ότι πιο κοντά σε χολυγουντιανή υπερπαραγωγή έχει περάσει πρόσφατα από tv… αλλά μιλάμε επίσης για μια βαθιά προβληματική και κυρίως άνιση σειρά, με ένα πολύ κακό κεντρικό συγγραφικό δίδυμο που το βοήθησε τα μέγιστα ο συγγραφέας του πρωτότυπου υλικού στις πρώτες σεζόν και μετά χαόθηκε όσο πήγαινε μπροστά η σειρά.
Στο σύμπαν που η σειρά θα γραφόταν αφότου είχαν βγεί τα βιβλία, τα τελευταία πχ 2 επεισόδια θα γινόντουσαν κάπως έτσι
1 σεζόν ολόκληρη η Mad Queen σε full development και glory, τέλος σεζόν θα την ψόφαγε ο Σνόου, 5 ολόκληρα επεισόδια μετά 9η σεζόν -ή και μια σεζόν ολόκληρη- η δίκη του Τζον Σνόου και τα politics διαδοχής με καταγωγές και σόγια κτλ και καπάκι μετά φινάλε με κάμποσα επεισόδια politics και ατζέντες στο Dragon’s pit και fin, προφανώς με διαλόγους επιπέδου όπως στις αρχικές σεζόν με μπάρμπα λάννιστερ που έσφαζε το ζωάδι και γλεντούσε Jamie για την σημασία του οικογενειακού ονόματος, ή τότε που ο Τύριον ξεφτύλιζε τον Τζόφρυ στα συμβούλια και στην αίθουσα του θρόνου, ή ο Μικροδάχτυλος γλεντούσε το Κινκς Λάντιν σε κάθε του εμφάνιση κτλ κτλ κτλ… αυτό, θα ήταν σωστό μάλλον. Επίσης κάπου εκεί και more WW και μυθολογία πλιζ, αυτό ήταν μεγάλη ξεπέτα επίσης.
Anyways my two cents, στο 1/3 τουλάχιστον της η σειρά ήταν πάρα πολύ καλή και μετά είχε τις πολύ καλές στιγμές της (και το 1/3 άδικο είναι δλδ αλλά short of speech τώρα λέμε), ήταν όμως και μια άνιση και προβληματική υπερπαραγωγή με ένα πολύ άσχημο φινάλε που και εγώ χαίρομαι -για πολλούς λόγους άσχετους με τη σειρά και σχετικούς με την ανοχή μου στις απαιτήσεις των τζαμπατζήδων φίλων μου και των γούστων της δικιάς μου (που οκ μετά από μαραθώνιους πχ easbound and down της δίνω ένα ελαφρυντικό να απαιτεί να βλέπω και γώ μαζί της GoT)- που τελείωσε… δεν -προφανώς- νομίζω ότι η σειρά είναι κοντά στις breakthrough σειρές που εξέλιξαν το μέσο ανα τις δεκαετίες (TwilightZone/TwinPeaks/XFiles/Wire/Sopranos/Oz/BandofBrothers κτλ) αλλά σίγουρα στο production value τις προσπερνά και at least έκανε κινηματογραφική την μικρή οθόνη σε blockbuster θέαμα…δεν είναι και λίγο.
oπότε κάτι πρέπει να κάνουμε
