Έχω ακριβώς την ίδια άποψη και “όνειρο” για την μπάντα. Οφείλουν στον εαυτό τους και την υστεροφημία τους να σταματήσουν όσο είναι ακόμα σε τέλεια φόρμα
Έχω μεγάλη αγωνία για το άλμπουμ που θα βγάλουν κάποια στιγμή στο μέλλον… Αν είναι καλό, πρέπει να αποχωρήσουν με ένα μεγάλο τουρ ( που να εκπληρώσει και απωθημένα των οπαδών )
Το final frontier απλά είχε λίγο πιο abstract concept και διάσπαρτες αναφορές σε ΄λογοτεχνία, παλιούς μύθους κλπ αλλά όπως και να έχει μόνο το starblind να είχε (το οποίο έχει στιχάρες άρρωστες και αρχιδάτες) εγώ θα ήμουν χαρούμενος.
anyways, peace
ακούω dickinson ολο το απόγευμα ρε μλκες πάλι δεν μπορώ να κάνω δουλειά
Άκουγα προχθές το δίσκο δεν μπορώ να πω ότι δεν ακούγεται απλά τον θεωρώ μέτριο νταξει γούστα. Αλλά από το FF μου άρεσε που έκαναν πιο μεγάλα κόμματια σε διάρκεια και το τελοιοπησαν στο Bos το οποίο λατρεύω. Το λίγο πιο prog το γουστάρω τέρμα μακάρι να είναι και το επόμενο ετσι
Απλά συγκλονιστικό το ντοκιμαντέρ, στο τέλος μόνο δάκρυα για τον τύπο που ήταν και στο λάιβ, είχε μπροστά του τον Ντίκινσον τόσα χρόνια μετά και δεν μπορούσε να μιλήσει από τη συγκίνηση
Υπερτιμημένοι όσο δεν πάει οι προσωπικοί δίσκοι του dickinson , και με ΤΙΠΟΤΑ δεν θα ήθελα δίσκος των Maiden να έχει την «μοντέρνα» παραγωγή του chemical wedding. Η καριέρα του Roy z όταν δεν αναλαμβάνει να αντιγράψει άλλες μπάντες όπως Maiden και Priest μιλάει από μόνη της, προσπάθησε να περάσει τον ήχο του chemical wedding σε ένα άλμπουμ των helloween και αυτό πάτωσε εμπορικά και τον έδιωξαν από την θέση του παραγωγού με τις κλωτσιές. Μόνος του έχει πετύχει το απόλυτο μηδέν.
Αν ο Dickinson ήταν ευχαριστημένος από την προσωπική του καριέρα δεν θα γύριζε ποτέ στους Maiden.
Όσο για τους τρεις κιθαρίστες, αν κάποιος ακούσει τα άλμπουμ των Maiden σε καλό hifi συγκρότημα και με καλά ακουστικά θα δει ότι σπέρνουν, υπάρχουν τραγούδια , ακόμα και μερικά που δεν πάει κάποιου το μυαλό όπως το «the thin line between love and hate” όπου οργιάζουν. Αν βέβαια ακούς την μουσική σου από ένα κινητό…
Δεν είναι όλοι φτιαγμένοι για να πετυχαίνουν μόνοι τους. Ο Roy Z έχει αποδειχτεί ένας πολύ καλός sideman και έχει βγάλει τον καλύτερο εαυτό τόσο του Dickinson όσο και του Halford όταν συνεργάστηκε μαζί τους. Τον καλύτερο εαυτό που μπορούσαν να βγάλουν τότε, έτσι; Τους έκανε να βγάλουν όλο το “ζουμί” που είχαν ακόμα μέσα τους. Δικαιούται credit γι’ αυτό και μάλιστα μεγάλο.
Παρεμπιπτόντως, το The Dark Ride είναι ο τελευταίος αξιόλογος δίσκος των Helloween.
Δεν ξέρω τι γίνεται με έναν κιθαρίστα στο στούντιο, εγώ πάντως δεν το έχω ακούσει από άλλες μπάντες με δυο κιθαρίστες και στα κομμάτια των Maiden ακούς τον κάθε κιθαρίστα να παίζει κάτι διαφορετικό την ίδια στιγμή. Όσο για τον Roy z ο τύπος απλώς εξαφανίστηκε , τον έκλασαν οι Helloween , τον έκλασαν οι Priest , ο τύπος έμεινε ένα απολίθωμα των nineties. Κανένα credit από μένα. Oσο για το dark ride καθαρά προσωπική σου γνώμη που δεν τη ενστερνίστηκαν οι οπαδοί της μπάντας και πάτωσε εμπορικά.
Νομίζω ότι οι περισσότεροι οπαδοί της μπάντας αυτό πιστεύουν, ότι δηλαδή το Dark Ride είναι ο τελευταίος καλός δίσκος των Helloween. Δεν είναι μόνο ο @pantelis79 ή εγώ που το λέμε αυτό, το έχω συζητήσει με πολύ κόσμο. Ο Roy Z δεν ταίριαξε με τους Helloween γιατί βγήκαν οι ανασφάλειες του Weikath. Τον Weikath τον υποστήριξα σε συζητήσεις καθ’όλα τα 90s, αλλά εκτός από μετριότατος κιθαρίστας πρέπει να είναι και μέγας στόκος. Κυκλοφόρησε ίσως τον καλύτερο μετά-Keeper δίσκο του και μετά έδιωξε Grapow/Kusch και τον Roy Z επειδή ένιωσε ότι δεν περνάει το δικό του.
Δε νομίζω ότι η αποτυχία με τους Helloween βαρύνει τον Roy Z.
Και ναι, τα Accident of Birth / Chemical Wedding βρίσκονται στα 20 καλύτερα άλμπουμς της δεκαετίας του 90. Και μιλάμε για εξαιρετική δεκαετία.
Back to the topic (σχεδόν), συμφωνώ κι εγώ απόλυτα. Μακάρι να μας δώσουν 5-6 καλά χρόνια και να κλείσουν θριαμβευτικά με την ίδια σύνθεση και έναν εξαιρετικό δίσκο. Υγεία πάνω απ’ όλα.
Μια χαρά δίσκους έβγαλαν και οι Helloween (The Dark Ride) και οι Priest (Angel Of Retibution) με τον Roy Z. Για την ακρίβεια, οι μεν δεν έχουν καταφέρει ακόμα να τον ξεπεράσουν και οι δε το κατάφεραν μόλις φέτος, εντελώς ανέλπιστα κιόλας, μετά από δύο δίσκους της σειράς (το λιγότερο). Το ότι σταμάτησε η συνεργασία των συγκροτημάτων με τον συγκεκριμένο μπορεί να οφείλεται σε 1002 λόγους και όχι απαραιτήτως στο ότι δεν ήταν καλοί οι δίσκοι. Πες ότι οι Helloween δεν άντεξαν ούτε οι ίδιοι την αλλαγή στον ήχο - οι Priest δε νομίζω ότι είχαν κάποιον καλλιτεχνικό λόγο, μια χαρά ωραίος δίσκος ήταν το AoR.
Και προφανώς αυτή είναι προσωπική μου γνώμη, δε θα μπορούσα να εκφράζω τη δική σου γνώμη, γι’ αυτό μιλάμε άλλωστε .
Αυτός ο παπάρας γιατί τα βρόντηξε τόσο νωρίς; 45 ήταν όταν σταμάτησε νομίζω. Τόσο πολύ βαρέθηκε;
Αυτό είναι όντως μυστήριο. Τσέκαρα wikipedia, τώρα είναι 70, οπότε στο Fear of the Dark - τελευταία του δουλειά - ήταν 45. Μπορεί να αφιερώθηκε στο καράτε, ο Dickinson στο βιβλίο του λέει ότι είχε μαύρη ζώνη και ήθελε κάποια στιγμή να τα βροντήξει και να πάει στην Ιαπωνία.
Γενικά ο τύπος πρέπει να ήταν βλαμένος, ο Dickinson αναφέρει ότι είχε το alter ego του, τον “Marvin”, που έσπαγε πράγματα στο στούντιο, πετούσε καρέκλες από παράθυρα ξενοδοχείων κλπ.
Βλέπω τις δουλειές του και κλαίω. Heaven and Hell και Mob Rules, δεν είχαν ποτέ οι Sabbath καλύτερο ήχο (edit: OK, είχαν στο Paranoid). Deep Purple όλη τη δεκαετία του 70 και με ιδιαίτερη αφιέρωση στο In Rock όταν ήταν 22 χρονών! Wishbone Ash - Argus , Rainbow με Dio, τα προσωπικά του Jon Lord, Whitesnake, ακόμα και την κορυφή των Blue Oyster Cult (Fire of unknown origin)!!! Και φυσικά όλα τα Maiden από το Killers μέχρι το FotD.
Μουσικά ναι, συμφωνώ σε γενικές γραμμές. Αλλά ως παραγωγή με τίποτα! Ίσα-ίσα που το Virtual XI έχει αξιοπρεπέστατη παραγωγή σχετικά με την τιγκαρισμένη φασαρία του Dance of Death (ήταν δυστυχώς η μόδα των 00’s και έπεσαν πολλοί την παγίδα, ακόμα και οι Metallica με το Death Magnetic). Δεν είμαι ειδικός, αλλά κρίνω με βάση τα αυτιά μου και τα καημένα κουράζονται πλέον από τις 00’s παραγωγές. Και το AMOLAD, που συνθετικά είναι πάρα πολύ καλό, έχει πολύ “φορτωμένο” ήχο. Μόνο στο Book of Souls βελτιώθηκε κάπως η κατάσταση.
Οι Priest πέτυχαν διάνα με την σύμπραξη του “παλιού” Tom Allom με τον πιο “επίκαιρο” Andy Sneap. Κάτι τέτοιο θα ήθελα να κάνουν και οι Maiden.
Ναι όλοι οι οπαδοί πιστεύουν ότι είναι ο τελευταίος καλός δίσκος των Helloween αλλά ξέχασαν να τον αγοράσουν. Όσο για την δεκαετία του 90 ήταν ένα σκουπίδι όσον αφορά το μέταλ , και όχι μόνο, και όπως είπε καποτε και ο Mille «η αλήθεια είναι περίμενα πως και πως να περάσει η δεκαετία του 90» .
Και οι Priest και οι Helloween και όλη η μουσική βιομηχανία τον έγραψαν στα αρχιδια τους τον Roy z, τέλος. Τώρα «αυτό το άλμπουμ ήταν καλό, το άλλο δεν ήταν, το παράλλο ήταν κ.λ.π» δεν έχει κανένα νόημα να το συζητάμε αφού και δεν συμφωνούμε και δεν βγάζει και νόημα μια τέτοια κουβέντα, Μόνο κάποιοι σε κάτι φόρουμ την θυμούνται ακόμα αυτή την ψυχή…
Η δεκαετία του 90 ήταν κορυφαία για το metal και απορώ με αυτό που γράφεις. Δε θα κάτσω να αραδιάσω ονόματα συγκροτημάτων, ιδιώματα, γεγονότα κλπ. 70’s - 80’s - 90’s, όλα κορυφαία με το διαφορετικό τους τρόπο. Το metal πήρε την κάτω βόλτα από το 2005 (πάνω-κάτω) και μετά και μας έμειναν οι παλιοί και ο Μιχαλάκης ο Όκερφελντ.