Φίλε Henry, προσπαθώ να είμαι όσο πιο μετριοφρων γίνεται και να περιορίζομαι στα καθέκαστα…it’s quite possible that I’m his third man, but it’s a fact that I’m a second son…
εγω παλι το βρηκα αρκετα μετριο το αλμπουμ
και οχι επειδη ελειπαν οι στραιπς (αλλωστε το καλυτερο συγκροτημα του ουαιτ θεωρω πως ειναι οι ντεντ ουεδερ) αλλα επειδη το βρισκω αρκετα νεροβραστο…:-k
Μετά απο εμπεριστατωμένη μελέτη μπορώ να πώ ότι προκειται για πολύ εμπενευσμένο προσεγμένο και ενδιαφέρον album. Μουσικά, θυμίζει “Get Behind Me Satan” με πιο πλούσιες ενορχηστρώσεις, ή “Consolers…” όπου τη θέση της μίας κιθάρας παίρνει το πιάνο. Στιχουργικά (για όσους ενδιαφέρονται) πραγματεύεται τις προκαταλήψεις του ενός φύλου για το άλλο και σε δεύτερο βαθμό τη συμφιλίωση με το “θάνατο” (εξού και το όρνιο στον ώμο του Jack στο εξώφυλλο). Για τους μυημένους και τους ενθουσιασμένους αναμένονται οι επερχόμενες ζώντανές εμφανίσεις όπου τα κομμάτια του album θα ερμηνεύονται εναλλακτικά απο διαφορετικές μπάντες και στο setlist θα περιλαμβάνονται στιγμές απο τα προηγούμενα σχήματα του Jack…
Nέες ζώντανές εκτελέσεις του Sixteen Saltines με τους Buzzards και του Freedom at 21με τις Peacocks από το χθεσινοβραδινό Later with Jools Holland (καθώς και μια σύντομη συνέντευξη του Jack) μπορείτε να απολαύσετε στο Youtube.
Τη Παρασκευή (04.00 ξημερώματα Σαββάτου ώρα Ελλάδος] θα μεταδοθεί ζωντανά από το www.youtube.com/JackWhiteVEVO εμφάνιση του Jack σε σκηνοθεσία Gary Oldman στα πλαισία της σειράς “American Express Unstaged”. Μέχρι τότε, για να έχετε μια ιδέα, μικρά clip μπορείτε να βλέπετε στο www.youtube.com/JackWhiteVEVO.
Προηγουμένως, ο Jack θα είναι καλεσμένος του θεού Stephen Colbert στο Colbert Report της Πέμπτης 27 Απριλίου, ενώ μαγνητοσκοπημένες εμφανίσεις του Jack θα παρουσιαστούν από τη Γαλλική Τηλεόραση στις 2 Μάη στο Concert Privé και στις 5 Μάη από το Album de la Semaine.
[B][U]1η θέση στα charts σε Η.Π.Α & Ηνωμένο Βασίλειο για το Blunderbuss του Jack White[/U][/B], κατι που καταφέρνει για πρώτη φορά στη καριέρα του. Οι ηψηλότερες θέσεις που είχε καταλάβει ήταν στο Η.Β. 1η για “Elephant” & “Icky Thump” και 2η με το “Broken Boy Soldiers”, στις Η.Π.Α. 2η για το “Icky Thump”, ενώ το “Get Behind Me Satan” είχε φτάσει στη 3η θέση και στις δύο όχθες του Ατλαντικού. Αξίζει να σημειωθεί οτι με το Blunderbuss κατάφέρνει να πάρει πρωτιά για πρώτη φορά στις Η.Π.Α, ενώ το album βρίσκεται στη 1η θέση και στα Καναδικά charts.
και όμως μια χαρά περνάμε με τούτο 
πέρα από τη μουσική έχει και ωραίους στίχους, πρέπει να τον πλήγωσε πολύ η πρώην…
Ο δίσκος παίζει συχνά πυκνά τις τελευταίες μέρες… ίσως να είναι που πάει με τον ήλιο και τις ζέστες, ίσως απλά να είναι επειδή μου χουν κολλήσει οι μελωδίες του.
Κάθε κομμάτι ακούγεται από ευχάριστα ως υπερβολικά ευχάριστα και ο τρόπος που είναι στημένο το τρακλιστ είναι εξαιρετικός. Σημεία που παραπέμπουν σε White Stripes ή Raconteurs υπάρχουν, αλλά σα σύνολο δεν προσπαθεί να ακούγεται έτσι και το αποτέλεσμα νομίζω δικαιώνει τον White εντελώς. Πιασάρικο μέχρι εκεί που δεν πάει, με την καλύτερη δυνατή έννοια.
Προσωπικές αδυναμίες σε ένα εξαιρετικό σύνολο, το χιτάκι Sixteen Saltines, το upbeat I’m Shakin’, το παρανοικό Poor Boy και το απίστευτο κλείσιμο του Take Me With You When You Go.
Επίσης με λίγο ψάξιμο μπορείτε να βρείτε το Unstaged λαηβ του, που μετράει πολύ
παρασκευη μου ηρθε ο δισκος τον εχουμε 4 πεταχτες φορες και μου εχει τραβιξει τον ενδιαφερων σε καμια βδομαδα θα μπορω να μιλησω για σιγουρα! 
[QUOTE=Ktn;1349791
Επίσης με λίγο ψάξιμο μπορείτε να βρείτε το Unstaged λαηβ του, που μετράει πολύ[/QUOTE]
εε βασικά αυτό.Στα live ο Jack White δείχνει το τεραστιο ταλέντο του και ειδικά σε αυτό δίνει ρέστα και με τις 2 backing μπάντες του!! κατα τα άλλα το album πρέπει να το ξανακούσω αν και το βρήκα ό,τι πιο pop (με την γενικότερη έννοια του όρου) έχει φτιάξει ο Jack White…
Ωραίος δίσκος “ανοιξιάτικος” και γεμάτος ζωή. Για κάποιο απροσδιόριστο λόγο η διάθεση μου τελευταία γίνεται καλύτερη όταν βάζω τέρμα το I’m shakin και χορεύω rock ‘n’ roll…\:D/
Στις 11 Ιουνίου θα κυκλοφορήσει ‘κανονικά’ [http://www.rocking.gr/news/Iptameno_stin_kurioleksia_to_neo_kommati_tou_Jack_White/12486/] το 3ο single απο το Bunderbuss “Freedom at 21” με b-side το ακυκλοφόρητο “Inaccessible Mystery”.
Κατά τα λοιπά, ο Jack συνεχίζει να περιοδεύει με τις μπάντες του. Μιά καλή γεύση από τα live του Jack μπορείτε να πάρετε από την εμφάνιση στο Concert Prive της γαλλικής τηλεόρασης [http://www.youtube.com/watch?v=FB_MkOQiheI] και από τη ραδιοφωνική μετάδοση του show στο Roseland Ballroom της Νέας Υόρκης [http://soundcloud.com/jacktangiblewhite/jack-white-live-at-the] (Λογικά αφαιρέθηκε από το SoundCloud, ίσως όμως μπορεί να βρεθεί τριγύρω…).
Νομιζω μετα απο το απιστευτο λιωσιμο μπορω να πω την γνωμη μου
ο δισκος εχει παρα πολλες καλες στιγμες! τα δυνατα κομματια ειναι παρα πολυ καλα τα ακουστικα λιγο κουραζουν.
θυμιζει περισσοτερο τον πρωτο των raconteurs ομως δυστηχος δεν μπορει να φτασει ο Jack μονος του σε αυτο το επιπεδο.
Πιστευω οτι χρειαζεται την “μαγεια” καποιον συμπαικτων του για να φτασει στο επιθυμητο αποτελεσμα.
Εγω προτεινω οσοι τον ακουσατε πριν καιρο εχοντας στο μυαλο σας τους Στραιπς να τον ξαναβαλετε καποια στιγμη,γτ μολις ξεκολλησει απο κει το μυαλο θα συνειδητοποιησετε πως ειναι [B]ΔΙΣΚΑΡΑ [/B](μν πω και δισκος της χρονιας ) . 8)
Τον ακουσα αρχες καλοκαιριου και μολις τελειωνε το sixteen saltines, ξενερωνα ενα πραγμα …Τωρα τον ακουω ξανα, την τελευταια βδομαδα και καθε φορα ανακαλυπτω και ενα ακομα δειγμα του αστειρευτου μουσικου του ταλεντου .
Ναι ειναι [B]μπλουζ [/B]δισκος ,δειχνει πως τα τραγουδια του θελει να ακουγονται περισσοτερο [B]country [/B]παρα [B]rock[/B],αλλα η (rock) αρρωστια δν κρυβεται και ειναι εξαιρετικα εισηγμενη στον δισκο.[B]To εκπληκτικο ριφακι του “take me with you when you go” ειναι απλα ενα παραδειγμα[/B] .
Εγω βρηκα ολες τις συνθεσεις πολυ ευφανταστες και εχω την εντυπωση πως ο White θα ειναι ευτυχισμενος που “παντρεψε” τοσο ομορφα ολες τις μουσικες που γουσταρει να ακουει .[B]Sixteen saltines,i’m shakin,take me with you when you go,missing pieces,weep themselves to sleep[/B] ειναι κομματαρες και γενικα[B] ο δισκος ειναι μεγαλο grower[/B] για τους λογους που προειπα και μπαινει στο τοπ πεντε του '12 ευκολα .
:thumbup:
Εγώ όσο περισσότερο τον άκουγα τόσο περισσότερο κολλούσα. Τον άφηνα να παίζει μέχρι που τελείωνε χωρίς να βαρεθώ. (Δεν πήρε τυχαία το πρώτο βραβείο στην κατηγορία “Πιο πολυακουσμένος δίσκος εξεταστικής περιόδου”:p)
Βασικά γ@μει .Και η διασκευή και το κλιπ και ο θεούλης ο Jack . :dance: