Αφού ο Bond έχει παράδοση με τις Γαλλίδες ηθοποιούς ( Carole Bouquet, Sophie Marceau, Eva Green) προτείνω στην παραγωγή Marion Cotillard! Είναι αυτή που έκανε τη βιογραφία της Edith Piaf και συμπρωταγωνίστησε πέρσι με το Johnny Depp στο Public Enemies. Ηθοποιάρα, γυναικάρα, τα ΠΑΝΤΑ ΟΛΑ. Να σβηστεί και η ανάμνηση της άκυρης από το Quantum of solace. Από την αφίσα και μόνο καταλαβαίνεις πόσο βλήτο είναι. 1000 φορές καλύτερη η ΔΗΜΗΤΡΑ ΜΑΤΣΟΥΚΑ.
Να ευχαριστήσω το φίλο manson21 διότι με το μήνυμά του με έκανε να σκεφτώ και να εκφράσω ένα δύο πραγματάκια που στριφογύριζαν μέσα στο μυαλό μου:
Tο θέμα ίδια ηλικία εδώ και 47 χρόνια μας αποδεικνύει περίτρανα ότι δεν υπάρχει καμμία συνέχεια, καμμία αλληλουχία, κανένα continuity που λένε στα αγγλικά στις ταινίες Bond. Δεν είναι πχ Star Wars, επεισόδιο 1, 2, 3, δεν είναι Star Trek με αυστηρή χρονολογική σειρά στα διάφορα projects που βγήκαν, δεν είναι Superman, Batman κ.λπ. Ο BOND ΕΧΕΙ ΜΟΝΟ ΠΑΡΟΝ, ΠΑΡΤΕ ΤΟ ΧΑΜΠΑΡΙ. ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΠΑΡΕΛΘΟΝ και αν έχει (δηλαδή αν ο Flemming στις νουβέλες του είχε δώσει κάποια στοιχεία για αυτό) εμάς ως θεατές ταινιών δε μας χρειάζεται να το ξέρουμε! Το μόνο στοιχείο για τα προσωπικά του που έχει επαναληφθεί σε κάποιες ταινίες (3 από ό,τι θυμάμαι) είναι το γεγονός ότι κάποτε υπήρξε παντρεμένος για 10΄. Αυτή η “σύμβαση” μεταξύ παραγωγής και κοινού πιστεύω ότι υπήρχε ήδη από τη δεκαετία του '60, όταν όλοι κατάλαβαν ότι ο Bond δεν είναι δυνατό να σταματήσει επειδή έφυγε ο Connery όπως και δεν ήταν δυνατό να γεράσει μαζί με τον Connery, το Moore ή το Brosnan. Ο κόσμος δε νοιαζόταν τόσο για το ποιός έπαιζε το 007 αρκεί να υπάρχει ο 007. Το όλο project, από τη στιγμή που ξεπεράστηκε το οικονομικό ρίσκο και οι δύο πρώτες ταινίες ήταν επιτυχημένες δε μπορούσε να στηριχτεί σε πέντε δέκα ίδιους συντελεστές. Το project 007 δεν είναι one man show (πχ Ράμπο ή Ρόκυ) για να πάψει να υπάρχει όταν η φθορά προλάβει το δημιουργό του!
Επομένως προς τι οι σεναριακές π^&%@#!ες στις 2 τελευταίες ταινίες για να δούμε ένα Bond νεότερο, πιο ανθρώπινο, ερωτευμένο, πριν γίνει ο ψυχρός, φλεγματικός, μυστηριώδης πράκτωρ που όλοι αγαπήσαμε; Και δεν τους έφτανε η μία, κάνανε και 2η. Και επειδή ο κόσμος μπορεί να γουστάρει τη μεγάλη ανανέωση που έφερε ο Daniel Craig αλλά δε γουστάρει άλλο τους νεωτερισμούς στο σενάριο, γύρισε την πλάτη στο Quantum of solace! Και έτσι ανέκρουσαν πρύμναν οι κκ παραγωγοί και σεναριογράφοι και μάλλον η επόμενη θα είναι back to basics.
ΞΥΠΝΗΣΤΕ ΡΕΕΕΕΕ. Δε μας ενδιαφέρει το γεννεαλογικό δέντρο του James! Φέρτε πίσω γρήγορα Moneypenny, Q, “my name is bond, James Bond”, vodka martinis, γκλαμουριά και ωραίες γκόμενες. Λόγω αυτών επιβίωσε ο νερόβραστος Brosnan στο ρόλο για επτά χρόνια!
Ο αγαπητός manson21 έθιξε και το θέμα Jason Bourne. Αν ο Bond 1995 - 2002 ήταν αυτός που έπρεπε, τότε δεν θα είχε ανάγκη να αντιγράψει κανένα Bourne. Γιατί δυστυχώς πρέπει να το παραδεχτούμε φίλοι μου, το Casino Royal και το Quantum of solace δημιουργήθηκαν με το Jason Bourne ως δάσκαλο και ως αντίπαλο δέος! Αλλά αυτό είναι ξεπεσμός και όχι τιμή για το 007 που δίδαξε στον παγκόσμιο κινηματογράφο τι σημαίνει ΚΑΤΑΣΚΟΠΕΥΤΙΚΗ ΠΕΡΙΠΕΤΕΙΑ.
Στα πλαίσια αυτά κατανοεί κανείς απόλυτα γιατί ο Daniel Craig ήταν ουσιαστικά η πρώτη και μοναδική επιλογή για το νέο Bond. Και γιατί οι σεναριακές δομές έπρεπε να αλλάξουν τόσο δραματικά. Έχει ο Bourne φλέγμα; Όχι, είναι Αμερικανός. Το πετάμε. Έχει ο Bourne συνεργάτες τύπου Q & Moneypenny; Όχι. Μετά από 44 χρόνια και 20 ταινίες τους διαγράφουμε. Έχει ο Bourne αφεντικό; Έχει βέβαια,αλλά είναι μάλλον αντίπαλός του παρά υποστηρικτής του. Κάπως έτσι κάνουμε και την Μ. Ερωτεύεται ο Bourne, δείχνει ευάλωττος; Ναι. Έτσι πρέπει να είναι και ο νέος 007. Nα ερωτευτεί και να πληγωθεί…
ΚΑΤΑΛΑΒΑΜΕ;;;;
Ο Daniel Craig δεν είναι κακός ηθοποιός και μου άρεσε πολύ σε άλλες ταινίες (Road to perdition, Munich, Golden Compass). Αλλά είναι απλά ένας πιο masculine Bourne και όχι ο James Bond που θα ήθελα να βλέπω και να φχαριστιέμαι…
Kαι η αναποδη γνωμη:p:…o Bond εχει παρελθον και καμια απο τις ταινιες της σειρας δεν το σεβαστηκε ποτε…ο Μποντ του Καζινο Ροηαλ,ειναι ακριβως οπως τον περιεγραψε ο Φλεμινγκ στα πρωτα του βιβλια…επειδη τυχγανει τα εχω διαβασει καποια βιβλια της σειρας πιο μοκρος-επειδη εβρισκα τις ταινιες ανυποφορες-,το λεω…το Καζινο ειναι οτι πιο κοντινο σε Μποντ εχει βγει σε μεγαλη οθονη…αμα οι ταινιες αρεσουν,με γεια και με χαρα,ομως οποιος ειναι φαν των ταινιων,ας μην αγνοει πως σχεδον οι περισσοτερες δεν εχουν ουδεμια σχεση με τα βιβλια…εμενα με ενδιαφερει και το γενεολογικο του δεντρο και δεν μου λειπουν μανυπενη,κιου και λοιπα στοιχεια που εκαναν τη σειρα μια παρωδια και μιση…
Το εχω ξαναγραψει,τις ταινιες του Μποντ τις θεωρω για το π@υτσο καβαλα,κανονικοτατα…μοναχα οι τελευταιες μου αρεσαν…και αυτο γιατι βασιστηκαν επιτελους στα βιβλια του Φλεμιγκ επι το πληστον και οχι σε αθλιες σεναριακες λουμπες για να κερδισουν περισσοτερο κοινο και να παρουσιασουν μια παρωδια που θα ηταν ευκολοβλεπτη απο ολους…
αν εξαιρεσεις καποια πραματα στα πρωτα μποντ,τα υπολοιπα-ειδικα αυτα με τον αμπαλο Μουρ- ειναι για γελια,πονταρωντας κατευθειαν στην αφελεια του κοινου της εποχης,διχως κανενα σεβασμο στο χαρακτηρα,και τραβοντας καταστασεις απο τα μαλλια…δεν ειναι τυχαιο που μονο το Καζινο ετυχε και κριτικης αποδοχης-και μην ακουσω’‘ε,και ο Κονερυ θεωρειτε κλασσικος κτλ’’ ελπιζω να καταλαβαινομαστε-,ενω ολα τα αλλα,22 ταινιες ολοτελα,θεωρουντε μια μετριοτητα…και το Quantum,αν και λιγοτερο αναγνωρισμενο σε κριτικες,ειναι μια καταπληκτικη περιπετεια,πιο πολυ ενα παρατεταμενο τελος του Κασινο και οχι μια ανεξαρτητη ταινια Μποντ…και οι εισπαραξεις του παγκοσμιως,εδειξαν για δευτερη φορα πως αυτος ο Μποντ κερδισε το στοιχημα και επιτελους τον πηραμε στα σοβαρα…
Κατασκοπευτικη περιπετεια ειδε ο κοσμος απο Μackintosh Man,τις καταπληκτικες ταινιες του Χαρυ Παλμερ,που ενσαρκωσε τελεια ο Μαικλ Κειν,ειδικα ο Φακελος Ιπκρες,και παρα πολλες αλλες σοβαρες κατασκοπευτικες περιπετειες,και οχι τα παραμυθια του Μποντ…δεν αντιλεγω οτι μικρος με γοητευαν ελαφρως,απλα παραηταν τσιρκο για να τις παρεις σοβαρα απο ενα σημειο και μετα…δεν διαδαξαν οι ταινιες του Μποντ τπτ,ισα ισα που παρωδισαν ενα ειδος ολοκληρο και το διεσυραν οσο δεν πηγαινε…
Και δεν ηταν και κανας Ιντυ,να εχει πετυχημενο σκηνοθετη,σεναριο,παραγωγη…ο καθε αμπαλος σκηνοθετουσε καρακλισαρισμενα μεχρι αηδιας,20 σεναρια στη σειρα…δλδ οκ,καποια στιγμη,ξεφουσκωσε αναγκαστικα…αμα ο αλλος βλεπει ενα ατσαλακωτο τυπο να σκοτωνει 16 τυπους με μια σφαιρα και ταυτοχρονα να π@δαει 3 γκομενες,παυει να ειναι αστειο απο νωρις…γιαυτο τα βιβλια εχουν και ενα κυρος,ενω οι ταινιες κανενα…και γιαυτο το ρημπουτ ηταν απαραιτητο…και ναι,ευτυχως που βγηκε ο Μπορν και πιεσε ετσι τους παραγωγους του Μποντ να κανουν το μεγαλο βημα…
Γιατί ξεχώρισε το Casino royal ξέρετε; Διότι είχε ΗΘΟΠΟΙΟΥΣ και όχι θίασο ΤΣΙΡΚΟΥ. Τόσο πολλοί ηθοποιοί κλάσης σε ταίνια Bond πρώτη φορά μαζευτήκανε. Και δεν εξαιρώ τον πρωταγωνιστή που μπορεί να μην τον πάω μία αλλά είναι καλός ηθοποιός. Και πιστεύω ότι θα το αποδείξει περισσότερο όταν λήξει η θητεία του σε αυτό το ρόλο.
Είχε δηλαδή το φοβερό σενάριο η ταινία αυτή, το καλλιτεχνικό, το λογοτεχνικό; ΟΧΙ. Σκοτωμούς αβέρτα είχε, κυνηγητά, χλιδή, τζόγο και λίγες ωραίες γυναίκες (δυστυχώς).
Τα βιβλία του Flemming δεν τα έχω διαβάσει. Το βιβλίο είναι ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑ και οι ταινίες είναι ΣΙΝΕΜΑ. Δεν υπογράψανε ο Broccoli και ο Salzman όταν πήρανε τα δικαιώματα κάποιο χαρτί που να έλεγε ότι υποχρεούνται να μεταφέρουν τις νουβέλες και τις ιστορίες στη μεγάλη οθόνη ακριβώς όπως είναι στα βιβλία. Αυτό που θέλανε ήταν να εξασφαλίσουν τη δυνατότητα χρήσης του ονόματος James Bond, των λοιπών χαρακτήρων και των τίτλων των βιβλίων (κυρίως). Εκτός αυτών, ελάχιστα πράγματα επιβίωσαν στο πανί από τις ιστορίες του Ian Flemming.
Πήρανε λοιπόν ένα χαρακτήρα που μέχρι τότε εκτός από τα βιβλία είχε υπάρξει μόνο σε ένα επεισόδιο τηλεοπτικής σειράς - άντε και στο σανίδι κάποιου θεάτρου - κάνανε τις δύο πρώτες ταινίες με χαμηλό budget και λιγότερο χιούμορ - και μετά φτιάξανε αυτό που πίστεψαν ότι είχε ανάγκη ο κόσμος - τουλάχιστον εκείνη την εποχή: ΤΑΙΝΙΕΣ ΓΙΟΡΤΕΣ, ΤΑΙΝΙΕΣ ΠΑΝΗΓΥΡΙΑ (και όχι για τα πανηγύρια) που ο κόσμος στηνότανε από το χάραμα στην ουρά για να αγοράσει εισιτήρια και να της δει δύο και τρεις φορές. Ο 007 στη μεγάλη οθόνη ΔΙΑΣΚΕΔΑΖΕ τον ΚΟΣΜΟ. Δεν τον προβλημάτιζε. Δεν είχε καμμία σχέση με το λογοτεχνικό James Bond. Δεν διεκδικούσε Oscar και Χρυσες Σφαίρες. Δεν τον σκηνοθετούσαν ο Σπήλμπερκ, ο Χιούστον, ο Λιν, δεν ενδιαφέρθηκαν ποτέ να παίξουν δίπλα του ο Orson Welles, o Albert Finney, η Vanessa Redgrave, ο Jeremy Irons, ο Anthony Hopkins (τώρα πως έπαιξε η Τζούντι Ντεντς, μη με ρωτάτε:D)
Ήταν πάντα γεμάτος με κλισέ και προβλέψιμος. Μήπως όμως δεν μας έμαθαν οι παραγωγοί να τον βλέπουμε έτσι αλλά ήταν ανάγκη του ταλαιπωρημένου και διψασμένου για διασκέδαση μεταπολεμικού κοινού;
Αν προσέξετε πάντως στο top5 των ταινιών μου βρίσκεται μόνο μία της τελευταίας 20ετίας…
Όσο για το Harry Palmer, έχω δει μόνον το Ipcress File και είναι ΤΑΙΝΙΑΡΑ. Εξυπηρετεί όμως άλλες σινεφίλ ανάγκες μας μια τέτοια ταινία…
Λαθος man,το Casino ειχε μακραν το καλυτερο σεναριο απο ολα τα Μποντ και γενικοτερα ενα πολυ καλο και δυνατο σεναριο για ταινια δρασης-κατασκοπειας…ανατροπες,δραση,χαρακτηρες…δεν ειναι τυχαιο πως το πιο αγωνιωδες και εντυπωσιακο σκηνικο της ταινιας,δεν ηταν ενα κυνηγητο ή ενα πιστολιδι,αλλα ολη η σκηνη που επαιζαν την κρισιμη παρτιδα ποκερ,με τις αντιδρασεις και τις μπλοφες του καθενος…
Δευτερο λαθος,οταν λες ‘‘δεν με ενδιαφερει το παρελθον του’’,οταν η ταινια βασιζεται σε βιβλιο και καποιοι τα εχουν διαβασει και εχουν προσδωκιες για αυτα…δεν παιρνεις εναν χαρακτηρα που εχει δημιουργησει καποιος,και του αλλαζεις τα φωτα ετσι απλα…γιατι πολυ απλα,δεν φτιαχνεται το φιλμ μονο για τους θεατες που δεν εχουν ιδεα ποιος ειναι ο Μποντ…ειναι σαν να κανεις ταινια Μπατμαν,και να τον βαζεις να φοραει κοκκινη στολη νυχτεριδας και να σκοτωνει τους παντες στη ψυχρα,διχως τους γνωστους κανονες του…μπορει ο καθε ασχετος με το σπορ να γουσταρει,αλλα καποιοι θα απογοητευτουν…και επιπλεον θα ειναι και πολυ κατωτερο του πρωτοτυπου:wink:
Διασκεδαζε,ναι…γιατι ομως αλλες σειρες ταινιων διασκεδασαν περισσοτερο-με βαση και εισητηρια,και κριτικες και βραβεια και αγαπη του κοσμου ως τωρα-,οπως ο Ιντυ πχ…γιατι ειχαν και σκηνοθετες,και σεναρια και ιδεες ΔΙΑΧΡΟΝΙΚΕΣ…και το ξαναλεω,η σειρα του Μποντ ειναι η μοναδικη απο ολες εκεινες που υπαρχουν και συνεχιζοντουσαν για γενιες και γενιες,που θεωρειτε η χειροτερη,οχι μονο απο κριτικης πλευρας αλλα και απο τον κοσμο επι το πληστον…ειναι οι U2 του σινεμα,η σειρα του Μποντ:πολλα εισητηρια-λογω αριθμου ταινιων-,αλλα τιγκα υπερτιμημενη…δεν χρειαζεται μια ταινια να διακδικει τα παντα,να εχει σουπερ ηθοποιους και σκηνοθεταρες,για να ειναι ενα καλο μπλοκμπαστερ που σεβεται κοινο και τον εαυτο του…το Καζινο ειχε πολυ καλους ηθοποιους,οχι σουπερσταρς,ικανο σκηνοθετη δρασης,καλο σεναριο και οχι ‘‘καλος vs κακου πανω σε ηφαιστειο,2 μετρα πανω απο λαβα’’-οπως σε 20 σχεδον ταινιες του Μποντ- και γενικα,τιμια δραση…γιαυτο και εκανε επιτυχια,γιαυτο και ο κοσμος ασχοληθηκε σοβαρα με τη σειρα…γιατι επιτελους σταθηκε τιμια απεναντι στο κοινο της,διχως τα καραγκιοζιλικια των παλαιοτερων…
η σειρα του Μποντ οπως φαινεται,ειναι καθαρα καλτ,που μεσα απο τα χαλια της,καταντα κλασσικη,οπως τοσες αλλες καλτ ταινιες…οπωτε ειναι θεμα γουστου προσωπικου πλεον…
Και για να το αλαφρύνουμε λίγο το πράγμα, το topic το άνοιξε κάποιος που μέχρι πριν 3 χρόνια όταν έβλεπε BOND στην τηλεόραση άλλαζε κανάλι, θεωρούσε γελοία τη σειρά και όλη τη λατρεία του κόσμου προς τον ήρωα και ο μόνος πράκτορας που είχε δει στο σινεμά ήταν ο φανερός πράκτωρ 000 (Θανάσης Βέγγος):lol::lol::lol::
Για αυτό καλό είναι να κρατάμε και μία πισινή…
Ναι, θυμάμαι τώρα καθαρά ότι το Casino Royal ήταν που με οδήγησε να ψάξω και τις προηγούμενες ταινίες της σειράς…
Πολύ μου άρεσε η παρομοίωση με τους U2:lol::lol::lol::lol::
Να τους προτείνουμε να γράψουν και το τραγούδι για το Bond 23!!!
Λοιπόν χθες βλεποντας τα extras στο DVD του Moonraker (1979), έπεσα πάνω σε κάποιες μικρές συνεντεύξεις των συντελεστών οι οποίες πάρθηκαν στο set της ταινίας και κατά τη διάρκεια των γυρισμάτων της. Είναι πολυυυυυύ ενδιαφέρον να ακούσει κανείς τον ίδιο το σκηνοθέτη της ταινίας Lewis Gilbert να λέει ότι “από την προηγούμενη ταινία η σειρά έχει αποκτήσει στοιχεία παρωδίας” και ότι “ο κόσμος έρχεται σε ταινίες James Bond για να γελάσει και να περάσει καλά”. Στο ίδιο ύφος και ο Roger Moore ο οποίος με μια δόση ειρωνίας παραδέχεται ότι δεν ήταν δυνατό να συγκριθεί στη “φυσική” παρουσία με τον προκάτοχό του Sean Connery οπότε “αναγκάστηκε” να προσεγγίσει και να παίξει το χαρακτήρα με το χιούμορ του!!
Αυτοί ήξεραν πολλοί καλά από τότε ότι γύριζαν παρωδίες και ότι ο James Bond είναι κατασκοπευτική … κωμωδία. Απλά κάποιοι από το κοινό περίμεναν να δουν μια “σοβαρή ταινία” και απο ό,τι αποδείχτηκε περίμεναν μάταια, για πολλά χρόνια.
Κυρίες και κύριοι κάπου στον απέραντο κυβερνοχώρο διάβασα ότι η καλύτερη ταινία James Bond θα ήταν το On her Majesty’s secret service με πρωταγωνιστή το Δανιήλ Κρεγκ
ΝΟΜΙΖΩ ΟΤΙ ΟΦΕΙΛΟΥΜΕ ΑΠΑΝΤΕΣ ΝΑ ΣΥΜΦΩΝΗΣΟΥΜΕ:D:D:D
Γενικα δε μου αρεσουν τα James Bond :roll: αλλα αν επρεπε να διαλεξω καποιο θα ηταν το the spy who loved γιατι εκει παιζει ο φοβερος τυπος με τη σιδερομασελα…ο κουταλιανος…
και η πρωταγωνιστρια ειναι η γυναικα του Ringo Starr
1ον Συμφωνώ απόλυτα με τον προλαλήσαντα. Το For your eyes only ήταν η επιστροφή σε πιο γήινα πράγματα - κυριολεκτικά και μεταφορικά - για το Βρεταννό πράκτορα μετά την π…ιά με τίτλο Moonraker. Απλό σενάριο, απουσία υπερβολικών εφέ, χιούμορ και δράση σε σωστές δόσεις και φυσικά Ελλάδα!!! Πρωταγωνιστές στην ταινία η Κέρκυρα και τα Μετέωρα. Ακόμα και σκηνές της ταινίας που υποτίθεται ότι εκτυλίσσονται στην Ισπανία ή την Αλβανία είναι γυρισμένες στην Ελλάδα.
Η ταινία αυτή μας έδειξε τι θα μπορούσε να είχε συμβεί αν οι παραγωγοί και o Roger Moore είχαν πάρει τον υπερκατάσκοπο λίγο πιο σοβαρά. Όταν κατάλαβαν ότι ο Moore μπορούσε να σταθεί και σαν action hero ήταν πλέον πολύ αργά…
2ον Είδα το Σάββατο Quantum of Solace και έχω να δηλώσω ότι αν κάνει κι άλλες τέτοιες ταινίες ο Daniel Craig θα βλάψει την καριέρα του. Σαν να ήθελαν όλοι να εξαργυρώσουν την τεράστια επιτυχία του Casino Royal και έκαναν μια ταινία που όσα μας λέει θα μπορούσαν να χωρέσουν ως ένα έξτρα 15λεπτο στο ούτως ή άλλως μεγάλο σε διάρκεια Casino Royal.Κρίμα…