Νέα υπερήλικη κυκλοφορία:
Χρόνια πολλά στον Ian Anderson που συμπληρώνει σήμερα αισίως τα 77 έτη!
Μπορεί ο Χρόνος να είναι αμείλικτος και να μην χαρίζεται σε κανέναν, όμως ο Μεγάλος δεν λέει να το βάλει κάτω αν κρίνουμε από τα δύο “απανωτά” LPs με πρωτότυπο υλικό που κυκλοφόρησε με το όνομα των Jethro Tull τα τελευταία χρόνια, μετά από παύση… δεκαετιών! Ούτως ή άλλως βέβαια, αυτά που έχει προσφέρει έως τώρα αρκούν για να μνημονεύεται εσαεί με θαυμασμό!
Rush, Tull και Elton John (σε πιο τρυφερή ηλικία) μεταξύ άλλων, διαμόρφωσαν το μουσικό μου γούστο και θα τους ακούω μέχρι να κλείσω τα μάτια μου. Δυστυχώς δεν έζησα το μεγαλείο των Tull της περιόδου 1971 - 1980. Τους είδα πρώτη φορά ζωντανά το 2003, όταν πια η φωνή του Ian είχε προ πολλού χαθεί. Εκείνη την εποχή ξεκινούσε και η δισκογραφική τους παύση, που θα έφτανε τα 20 περίπου έτη. Δεν έχω ασχοληθεί με τίποτα JT/ Ian Anderson μετά το “Christmas album”. Παραμένω όμως πιστός ακροατής των εμβληματικών prog, folk, medieval folk και art rock κορυφών που κατέκτησε ο Ian στα 70s.
Υπάρχουν δίλεπτα και τρίλεπτα μουσικής μέσα στο Thick as a brick, το Passion Play και το Minstrel in the Gallery που αξίζουν όσο ολόκληροι δίσκοι άλλων γκρουπ!!!
Διπλοβάρδια δουλεύουν οι πρέσες και τα τυπογραφεία για να ετοιμάσουν τα κουτιά που βγάζει ο Ian εντός του έτους…
Έχουμε και λέμε:
Υπό το όνομα των Jethro Tull, κυκλοφορεί ήδη το Live - bursting out (το λάιβ άλμπουμ του 1978).
Αναμένονται τον Σεπτέμβριο οι επανεκδόσεις τεσσάρων κουτιών που είχαν κυκλοφορήσει παλιότερα. Θα πωλούνται χωριστά αλλά και ως πακέτο των τεσσάρων.
Υπό το όνομα του Ian Anderson, κυκλοφορεί ήδη το κουτί “8314”, με τα άπαντα της σόλο δισκογραφίας του, συν ακυκλοφόρητες ζωντανές ηχογραφήσεις της περιόδου 1995-2007.
ΤΡΕΛΕΣ ΜΠΙΖΝΕΣ!
Εγω που δεν είχα καμία δουλειά τους μέχρι πρότινος,έχω πάρει ήδη τρία boxset και με βλέπω να παίρνω κι άλλα, Heavy Horses σίγουρα .Είναι τα remix του Wilson απ’τη μία, το πλούσιο υλικό από την άλλη και φυσικά τα ίδια τα άλμπουμς. Και οι τιμές που πουλιούνται τις λες νορμάλ για τόσο πράγμα που παίρνεις.
Το καλύτερο στοιχείο των box sets είναι το βιβλίο με τις φωτογραφίες και τις σημειώσεις.
Έχει γίνει πραγματικά πολύ καλή δουλειά.
Κατά τα άλλα, δε μου προσφέρει προσωπικά τίποτα να έχω τον δίσκο σε τρεις διαφορετικές μείξεις ή σε δύο διαφορετικά φορμά μέσα στην ίδια κυκλοφορία.
Όσο για τα μπόνους κομμάτια, τα περισσότερα έχουν κυκλοφορήσει, είτε στις επανεκδόσεις σε CD στα 00s είτε σε κάποια από τις πολλές συλλογές που έχουν βγει στο παρελθόν.
Καλά, ας μην μπούμε τώρα στην διαδικασία να βρούμε αν μας προσφέρει κάτι να έχουμε τον ίδιο δίσκο δύο και τρεις φορές σε διαφορετικό format ή μίξη, γιατί μετά θα ρωτήσει ένας άλλος ποιο το νόημα να τα αγοράζεις όλα αυτά σε φυσική μορφή την εποχή του streaming – downloading κοκ!
Η ουσία είναι ότι αυτά τα κουτιά των Jethro Tull είναι εξαιρετικά προσεγμένες εκδόσεις με πολύ υλικό και πλούσιο βιβλιαράκι (με 80 σελίδες βέβαια, δεν το λες και βιβλιαράκι!) που συνιστούν ένα άκρως δελεαστικό πακέτο για τους οπαδούς. όπως επίσης είναι γεγονός ότι στη φάση και στην ηλικία που βρίσκεται πλέον ο Ian Anderson, μόνο κάτι τέτοιο μπορεί να προσφέρει - το παράξενο ήταν που έβγαλε δύο “απανωτά” studio album πρόσφατα! Γνωρίζοντας μάλιστα ότι απευθύνεται σε κοινό με σχετικά μεγάλο μέσο όρο ηλικίας, έριξε στην αγορά και βιβλίο με τους στίχους, και μια υπερπολυτελή έκδοση των artwork και έχει ο Θεός!
Ξέρει ότι το brand name Jethro Tull πουλάει ακόμα καλά…
Το Stormwatch περισσότερο σαν το πρώτο “τακτοποιημένο” (με την έννοια της προσφυγής στη μανιέρα λόγω εξάντλησης έμπνευσης) παρά σε οτιδήποτε άλλο φέρνει. Πέρα από κάποιες πραγματικά σπουδαίες στιγμές ούτε τα μεγαλύτερα σε διάρκεια κομμάτια (Dark Ages και Flying Dutchman) πείθουν ότι υπάρχει κάτι μεγαλόπνοο από πίσω. Το ότι αν έβγαζαν ένα τέτοιο LP τα τελευταία 20-30 χρόνια, θα ήταν αφορμή για πανηγύρια στις τάξεις των οπαδών, είναι βέβαια άλλο θέμα!
Τελικά ο κανόνας που έλεγε ότι τα “παλιά” συγκροτήματα παρουσίαζαν εμφανή πτώση μετά το πρώτο τους live album ισχύει και για τους Jethro Tull - πάλι καλά δηλαδή που τους πήρε μια γεμάτη δεκαετία από το ντεμπούτο τους για να κυκλοφορήσουν το Bursting Out!
(Σε κάθε περίπτωση είναι πολύ ευχάριστο που αναβιώνει το θέμα των Tull με κουβέντες για τους δίσκους τους, πέραν των επετείων!)
Για πες το λιγο στους Rush αυτο
Λόγω ενός live album (“A Little Light Music”) εγώ έμαθα το “Rocks on the Road” στα δέκα μου και το λάτρεψα. Ένας λόγος που θεωρώ το "Catfish Rising"υποτιμημένο άλμπουμ.
18o στη σειρά, έρχεται δώδεκα χρόνια μετά το “Stormwatch” !
Εγώ εξακολουθώ να έχω πολύ ψηλά και το “Α”, παρόλο που έχει αλλάξει η δεκαετία και έχουν φύγει τρία άτομα από το προηγούμενο line up.
Το Too Old… μου φαίνεται μέτριο. Το Stormwatch ήταν instant love.
Αυτό με το πρώτο λάηβ δε θυμάμαι να το έχω ακούσει σαν άποψη και τα αντιπαραδείγματα είναι πολλά.