Πώς φαίνεται το απαίδευτο αυτί…
ο μανος μίλησε ορθά
και όμορφη λίστα, συμφωνώ με 6-7.
αν κ βγηκε το 2008
με βαση τον αριθμο ακροασεων κ την ηχητικη ικανοποιηση που μου εδωσε
ανακυρησσω δισκο του 2009 αυτον εδω
russiann circles - station
τα 45 λεπτα του φευγουν σαν νερακι 
edit : στα 6’22’’ του youngblood , σκαει η βομβα στο κεφαλι.
Να και η δική μου λίστα για όποιον ενδιαφέρεται.
Η κατάταξη είναι με σειρά προτίμησης.
Κάνω και σχόλια γιατί δεν μ’αρέσει να δώσω έτσι μια πρόχειρη λίστα και επιπλέον να πουν μετά όλοι πόσο γαμάτος είναι αυτός.
[SPOILER]
[SIZE=“5”]ΟΙ ΕΚΠΛΗΞΕΙΣ[/SIZE]
Ή αλλιώς δεν περίμενα να ναι τόσο καλό, είτε ήξερα την μπάντα είτε όχι.
[SIZE=“4”]1. [/SIZE][SIZE=“4”]The Devil’s Blood - The Time of No Time of Evermore[/SIZE]
ΔΕΝ είναι ότι καλύτερο έχει ακουστεί φέτος.
Τα φωνητικά της τύπισσας μονότονα.
Αλλά όλα τα κομμάτια με τις εξαιρετικές και μεηντενικές στην πλειοψηφία τους κιθάρες είναι ένα και ένα.
Οι οπαδοί του 70’s hard rock - metal να σπεύσουν.
Mε τις πρώτες 4 ακροάσεις είχα αποφασίσει ότι θα ναι ο δίσκος της χρονιάς για μένα.
[SIZE=“4”]2.[/SIZE] [SIZE=“4”]Shrinebuilder - Shrinebuiilder[/SIZE]
Ναι ίσως είναι καλύτερο από το αποπάνω.
Δεν το έβαλα νο1, γιατί είναι σουπεργκρουπ και οι τύποι ήταν αναμενόμενο ότι θα έδιναν κάτι τόσο καλό (δεν έχω ακούσει Om, Sleep, Melvins και τις μπάντες του Wino καθόλου εντωμεταξύ).
Και?
Με σβηστές μηχανές, χωρίς να ζοριστούν φτιάξανε ένα μουντό stoner-doom με φωνητικά που άλλοτε ψάλουν, άλλοτε κάνουν την γη να τρέμει και άλλοτε είναι τελείως υποτονικά.
Και είναι και τόσο άμεσο.
Α και ο Kelly είναι ο τραγουδιστής της χρονιάς.
[SIZE=“4”]3. Cobalt - Gin[/SIZE]
Tα 2 βλαχαδερά αμερικάνικα κωλόζωα περιγράφουν την μπάντα ως minimalistic black metal - rock.
Οντως, βάλτε και τις επιρροές του ντράμερ (εξαιρετικός, παίζει και όλα τα όργανα) από το Lateralus και έχουμε τον δίσκαρο, που ηταν το αουτσάηντερ για το νο1.
Συνθέσεις που στηρίζονται στο ντράμερ, με κολλητικές μελωδίες, φωνητικά που σπέρνουν μίσος, ο δίσκος είναι ένας φόρος τιμής στον πόλεμο, στην καφρίλα, στην ζωίλα, στην βαρβαρότητα.
Το μόνο αρνητικό είναι ότι ο αοιδός είναι στον πόλεμο του Ιράκ στρατιωτικός.
[SIZE=“4”]4. Siena Root - Different Realities[/SIZE]
Αυτό με 5-6 ακροάσεις κατάλαβα ότι μου άρεσε πάρα πολύ.
Γι αυτό αξίζει και την θέση αυτή.
Ρετρό 70’ς hard rock, στην πλειοψηφία του instrumental (που αυτομάτως αποδεικνύει γιατί το έβαλα τόσο ψηλά γιατί συνήθως βαριέμαι να τους ακούω αυτούς τους δίσκους), με ανατολίτικες μελωδίες και διάφορα όργανα που αλλάζουν από στιγμή σε στιγμή.
Αυτός είναι όμορφος δίσκος.
[SIZE=“5”]TA ANAMENOMENA - MAINSTREAM[/SIZE]
Aυτά που περιμέναμε δηλαδή.
[SIZE=“4”]5. Kreator - Hordes of Chaos[/SIZE]
10 κομμάτια δυναμίτες, με τρομερό ντράμινγκ, κιθάρες που σπέρνουν και φυσικά οργή.
[SIZE=“4”]6. Porcupine Tree - The Incident[/SIZE]
Σταθερή αξία ο Wilson, αν και χρειάζεται το διάλειμμα οπωσδήποτε.
Αψογη παραγωγή με ξεχωριστό ήχο και θαυμάσιες μπασογραμμές.
Ο Wilson διδάσκει μινιμαλισμό με τον Harrison, εκεί που άλλοι θέλουν κάπου 5’ ο καθένας να δέιξει πόσο παικταράς είναι, αυτοί το κάνουν σε ολιγόλεπτες συνθέσεις.
Τοοοόσο απλά.
[SIZE=“4”]7. Mastodon - Crack The Skye[/SIZE]
Αστρικό ταξίδι με σχεδόν εξαφανισμένη την παρουσία rif-αρων (έχει μια το Czar), με τα 2 τελευταία κομμάτια του δίσκου να ναι ότι πιο “σοβαρό” σε ύφος έχουν γράψει οι Μαστόδοντες.
Ειδικά ο Kelly πως το απογειώνει το ομώνυμο γαμώτο…
[SIZE=“4”]8. Slayer - World Painted Blood[/SIZE]
Είναι Slayer.
[SIZE=“4”]9. Paradise Lost - Faith Divides Us, Death Unites Us[/SIZE]
Σορυ παιδιά, δεν μπορούσα να μην βάλω τον δίσκο μιας τόσο αγαπημένης μπάντας.
Και ας είναι ότι χειρότερο έχουν γράψει.
Και ας βαρέθηκα στο λάηβ αφάνταστα.
Ξηρό, απουσία μελωδιών αλλά τους αγαπάμε.[/SPOILER]
[SPOILER]
[SIZE=“5”]ΔΕΝ ΑΝΤΕΞΑΝ[/SIZE]
Καλά είστε αλλά δεν μπαίνετε στο κλαμπ.
Candlemass - Death Magic Doom
Minsk - With Echoes In The Movement Of Stone
Lamb of God - Wrath
Count Raven - Mammons War[/SPOILER]
χμου ενδεικτικά μερικές κυκλοφορίες που ξεχώρισα φέτος σιγουρά θα ξεχάσω μερικα:
30 seconds to mars - this is war
afi : crash love
biffy clyro: only revolutions
mewithoutYou: It’s All Crazy! It’s All False! It’s All a Dream! It’s Alright
frank turner: poets of the deed
gallows: grey britain
audition: self titled album
ghost of a thousand: new hopes new demonstrations
mono: hymn to the immortal wind
fightstar: be human
propagandhi: supporting caste
dredg - the pariah, the parrot, the dillusion
green day: 21st century breakdown
billy talent: III
breaking benjamin - give me a sign
Gazpacho- tick tock
five finger death punch - war is the answer
κοντά αλλα δεν: paramore- brand new eyes, enter shikari: common dreads, blackout- best in town, used - artwork, between the buried and me - the great misdirect, pearl jam - backspacer,dead by sunrise, crippled black phoenix- the ressurectionists, killswitch engage ,Steel panther: feel the steel, muse - resistence , alice in chains black gives way to blue, kylesa - static tensions
δεν έχω ακούσει ακόμα πολύ αλλά έχουν ελπίδες : thrice - alchemy index, sunno - monoliths and dimensions, madina lake - attics to eden , baroness - blue record, mars volta- octachedron , karnivool . twin atlantic
βαριεμαι να ψαχνω και να γραφω για αυτο
paramore δεν το πολυακουσα,το καινουριο AFI και αυτο απο τα λιγα που ακουσα μου φανηκε μουφα,atreyu καλο αν και μου αρεσε περισσοτερο το προηγουμενο,καλο και το 13th door των sirenia,ετσι και ετσι το καιρνουριο killswitch engage και θα συνεχισω αργοτερα.
σκουρτζε
κ γαμω τα ποστ
κ πουσαι μην αλλαξεις τον αρκουδο ειναι απλα [SIZE=“4”]ΦΑΤΣΑ[/SIZE]
λωλ πριν νόμιζα ότι ρώταγες γιατί δεν έβαλα τον δίσκο στα καλύτερα της χρονιάς οπότε έδωσα ηλίθια απάντηση. Χμ αν έμπαινε ένα μιουζ, αυτό θα ήταν το Unnatural Selection για μένα. Κομματάρα.
Undisclosed Desires ρε Ούννε!!
Το beggars θα εννοείς, το alchemy index βγήκε το 2007-2008.
Kylesa - Static Tensions
Baroness - Blue Record
Obscura - Cosmogenesis
Mastodon - Crack the Skye
μιλα μας λίγο για τον turner
και ξέχασες το ΚΑΤΑΠΛΗΚΤΙΚΌ ep από The Darlings
πάρε και audition να χαρείς http://rocking.gr/review2698.php
MON THE BIFF!
το satanic satanist ειναι φανταστικό. η βλακεία είναι ότι το ψάχνω εδώ και καιρο για να το αγοράσω και δεν το βρίσκω…
http://www.play.com/Music/CD/4-/10287962/The-Satanic-Satanist/Product.html?ptsl=1&ob=Price&fb=0
6.96 έουροζ
@ριπ yup απλά είχα λίωσει πολύ το alchemy index και απο συνήθεια…
φρανκ τερνερ να ακούσετε αγαπητοί γιατί γαμεί. θα έγραφα για την αφεντία του στο αλτέρνατιβ θρεντ αλλά δεν βαρίεσαι και εδώ καλά είναι. Λεπόν το παλικάρι επαίζε σε μια πανκ μπάντα και τωρα κάνει σόλο καριέρα, τραγούδια ακούστικά φολκ πανκ λεει η wikipedia και ότι καταλαβει κανείς.
Tραγούδια βγαλμένα απο τη ζωή, όμορφοι στίχοι και ακόμα πιο όμορφες μελωδίες.
πάρτε και μερικά δείγματα :
και απο λαηβ
To Paradise Lost είναι ο δίσκος που έλιωσα από ένα σημείο και μετά αλλά δεν θα έλεγα ότι είναι και δίσκος της χρονιάς. Για μένα αυτό που ξεχώρισε και με πόρωσε όσο τίποτα άλλο φέτος είναι το Kreator. Aπό εκεί και πέρα το Nile ήταν ευχάριστη έκπληξη όπως και τα Candlemass, Slayer, Amorphis.
σε κανα metropolis δεν παίζει ε? :-s
Τελικά το νέο Decemberists είναι πολύ όμορφο. Και το είχα υποτιμήσει στην αρχη…
Θενξ awake.
Δεν πρόκειται να το αλλάξω το αβαταρ, το μόνο που θέλω από σένα είναι να ρίχνεις κανά μπινελίκι που και που.:lol: