Αγαπημένο Kreator album (περίοδος 2000-2009)

ΔΕΝ ΨΗΦΙΖΩ!!! ΚΑΙ ΤΑ 3 ΓΑΜΑΝΕ!!!

Violent Revolution για τον χαμο που ειχε κανει οταν βγηκε.
Για το ομωνυμο,για το Reconquering the throne,για το
Servant in heaven/King in hell,για… για…

ΑΠΛΑ…

Enemy Of God, γιατί αυτό μ’ έκανε να ξεχάσω και τ’ όνομά μου και να ασχοληθώ με τους Kreator γενικότερα.
Βέβαια, και τα άλλα 2 τα καραγουστάρω του κερατά, και κομμάτια όπως το Violent Revolution δεν ξέρω αν θα βαρεθώ ποτέ να τα ακούω.

Hordes of Chaos!!!
συνδιαστηκε τελεια με τα γεγονοτα του περσινου δεκεμβρη

Violent revolution…ο τελειος συνδυασμος επιθετικοτητας και μελωδίας…

Δισκάρα το τελευταίο, τα άλλα δύο δεν τα χω ακούσει καλά πέρα από τα “γνωστά”.

Enemy Of God…και το τελευταίο δισκάρα είναι:):!:

να ένα θρεντ στο οποίο δεν παίζει να ψηφίσω ποτέ :smiley:

χαιρομαι που δεν ειμαι ο μονος…:smiley:

ε ας απαντήσω και εγώ. Βασικά, να κάνω πρώτα έναν πρόλογο. Θυμάμαι τον εαυτό μου όπου ολοκληρη σχεδόν την δεκαετία του 90 αναρωτιόνταν πώς θα ηχούσε ένα άλμπουμ των Kreator που θα είχε την “παλιά συνταγή”. Όχι ότι με χαλούσαν τα άλμπουμ της περιοδου 92 - 99, τα οποία ήταν αυτά που με μεγαλώσαν, αλλά είχα ρε παιδί μου την περιεργεια να δω πώς θα είναι ένα άλμπουμ σαν τα παλιά. Καθώς βέβαια τα χρόνια περνούσαν, και παρά τα εξαιρετικά αλμπουμ των Γερμανών, αυτή η περιεργεία όλο και περισσότερο φάνταζε ότι δεν θα σταματούσε ποτέ, καθώς μόνο προς τα εκεί δεν πηγαίναν τον ήχο τους. Τεσπά.

κάποια στιγμή, πρέπει να ήταν γύρω στο τέλος του 2000/αρχές 2001 όπου κυκλοφορεί η συλλογή με τίτλο “Past Life Trauma”. Μάλιστα, θυμάμαι που λίγο καιρό πριν είχε γίνει και μια διαδικτυακή ψηφοφορία στο site των Γερμανών για το ποια κομμάτια από τα κλασσικά αλμπουμς θέλαμε να συμπεριλφθούν στην συλλογή. Θυμάμαι που πήγαινα στο εργαστήριο στο Μαθηματικό, ως φοιτητής τότε, που είχε ιντερνετ και είχα ψηφίσει κιόλας (παρ’ ότι άμαθος από τα ιντερνετια τότες)! Μετά από λίγο καιρό λοιπόν βγαίνει κα η συλλογή…μπόμπα, όλα τα κομμάτια ήταν εκεί, και ακυκλοφορητα και γενικώς η χαρά του ολντ σκουλ φαν. Μαζί με όλα αυτά, το εξώφυλλο της συλλογής δημιουργήθηκε από τον Andreas Marshal, o οποίος ήταν και ο δημιουργός των κλασσικών εξωφύλλων των Kreator. Οι οιωνοί ήταν πολλοί και μαζεμένοι λοιπόν. Εκείνη την περιόδο, κατά την κυκλοφορία της συλλογής δηλαδή, είχε κάνει τόσο το Μεταλ Χάμμερ, όσο και το Metal Invader μια εκτενέστατη συνεντευξη-αφιέρωμα στους Kreator και γενικώς το κλίμα έμοιαζε κάπως με την προαναγγελία της επιστορφής των ηρώων…το metal invader εγραφε “time to raise again the flag of hate”, ενώ το μεταλ χάμμερ “from the past comes the storm”. Ε και εκεί είναι που διαβάζω από τον Μιλλε αυτό που περιμέναν παααααααρα πολλοί οπαδοί…

“Ετοιμάζουμε νέο δίσκο με παραγωγό τον Andy Sneap, έχουμε ήδη γράψει κομμάτια σε thrash/heavy ύφος, φαντάσου κάτι ανάμεσα σε Coma Of Souls, Pleasure To Kill και Outcast - ανυπομονώ να μπούμε στο στούντιο”.

:expressionless:

O Παναγιώτης μένει, που λέτε. οκ, το περιμενα, όπως είπα οι οιωνοί και τα σημάδια δείχναν προς τα εκεί…αλλά είναι άλλο να το διαπιστώνεις. Οκ, λέω άντε να δούμε πώς θα είναι να ξέρεις από πριν πώς περίπου θα ηχεί το “επόμενο άλμπουμ των Kreator”. Βλέπετε, αυτό από το 94 που ακολουθούσα την μπάντα κάθε επόμενη κυκλοφορία ήταν κάτι που ήταν αδύνατο να την προβλέψεις. Τελικά αυτό, που ήταν δεδομένο για τα 90’ς, στα 00’ς θα μου έλειπε (σταδιακά). Οκ, λοιπόν, με τον καιρό σκάγανε και τα studio reports στα περιοδικά…τίτλοι όπως “ο κύριος Mille έχει μια εκπληξη για αυτούς που νομίζουν ότι αλλο ένα προπύργιο του θρας είχε καταρριφθεί”, οι περιγραφές από την πλευρά της μπάντας λέγανε ότι μερικά κομμάτια φτάνουν τα 7 λεπτά, και ότι θεωρούμε το Pleasure to Kill τον καλύτερο δίσκο της καρριέρας μας κλπ κλπ.

Κυκλοφορεί λοιπόν και ο δίσκος και το βάζω στο cd…γενικώς σε όλες τις κυκλοφορίες των Kreator από το Cause For Conflict και δώθε, θυμάμαι τις αντιδράσεις μου μόλις πρωτάκουγα την πρώτη νότα του εκάστοτε νέου άλμπουμ. Με το Cause For Conflict κούναγα αργά, ρυθμικά - στυλ μαστουρωμένος και evil - το κεφάλι μου (από πίσω φανταστείτε να παίζει η εισαγωγή του prevail). Στο outcast προσπαθούσα να “κατανοήσω” το περιέργο ριφφ του leave this world behind, ενώ στο endorama όταν άκουγα την εισαγωγή του Golden Age πραγματικά δεν ήξερα πώς να το εκλάβω, ενιωθα σαν να σου δίνουν να λύσεις μια άσκηση και να μην ξέρεις τον τρόπο. Αυτό που θέλω να πω γενικά είναι ότι με όλα αυτά τα άλμπουμς (που τα θεωρώ κορυφαία), γενικώς δεν σε πιάναν με την μία. Επανερχόμενοι τώρα στην στιγμή που βάζω το violent revolution να παίξει, παρα λοιπόν οτι ηταν και η μοναδική φορά που υποτίθεται ότι ήμουν ψυλλιασμενος για το τι θα ακούσω…ΣΚΑΤΑ ΨΥΛΛΙΑΣΜΕΝΟΣ ΗΜΟΥΝΑ. ΜΟΥ ΧΥΘΗΚΑΝ ΤΑ ΜΥΑΛΑ ΣΤΟΝ ΤΟΙΧΟ ΣΤΟ ΡΙΦΦ ΤΟΥ RECONQUERING THE THRONE…ούτε ηλεκτροσοκ να πάθαινα. Δεν ήξερα τι να κοπανήσω εκείνη την στιγμή, ήταν και μικρη η γκαρσονιέρα που έμενα και δεν μπορούσα να τρεχω σαν τρελλός σε όλο το σπιτι χαχα!

Οκ, γενικά τώρα και ρεζουμε. Και τα τρία άλμπουμς είναι εξαιρετικά. Αν προσπαθούσα να το δω πιο ψυχρά και απο την πλευρά του θρασα, το Hordes Of Chaos ίσως να είναι και το καλύτερο από τα τρία. Χωρίς πολλά-πολλά, είναι χύμα, είναι γενικώς το terrible certainty της δευτερης νεότητάς τους. Παρόλα αυτά, αν είναι να ξεχωρίσω ένα από τα τρία αυτά άλμπουμς… , ψηφίζω το Violent Revolution

  1. απλώς γιατί το έχω συνδέσει με αυτή την ξεχωριστή χαρά που ένιωσα όταν το πρωτάκουσα και σας περιέγραψα πριν, και που δεν μου την δώσανε τα επόμενα (επίσης αριστουργηματικά) άλμπουμ τους.
  2. όταν ήρθαν οι Kreator το 2001 η ατμοσφαιρα στο γήπεδο του Sporting ήταν διαφορετική από την ατμόσφαιρα των προηγούμενων - και εννοώ αυτές που είχα πάει από το 96 και μετά - (αλλά και επόμενων) συναυλίων τους. Υποδοχή ηρώων να το πώ? θρας was back να το πώ?

Τελικά βεβαια, ίσως να θεωρώ ότι κανένα από αυτά τα τρία άλμπουμ δεν φτάνει το επίπεδο έστω κάποιου από τα 4 άλμπουμ που κυκλοφορήσαν την περίοδο 92 - 99. Αλλά αυτό είναι μια άλλη συζήτηση. :stuck_out_tongue:

violent revolution και το ομοτιτλο κομματι ποσο απιστευτο ειναι

οπως ειναι χρονολογικα στη σειρα…

με το vιολεντ μπηκαν ξανα πολυ δυνατα!!!