Όλα αυτά+και πολλά άλλα είναι σπουδαία live βινίλια…στο cd χάνουν πολύ απ’την αξία τους, και προφανώς είναι καλύτερο να ακούς τα τραγούδια που περιέχονται σαυτά απ’τους στούντιο δίσκους:):!:
Kreator - Live kreation
γιατί ήταν το πρώτο kreator CD που άκουσα
Πωπω αυτές τις μέρες σκεφτόμουν ότι λείπει ένα τέτοιο θρεντ. Πάντα μου άρεσαν πολύ τα live albums.
[B]Slayer - Decade Of Aggression[/B]
Πούτσα και ξύλο. Φοβερός ήχος, άψογες εκτελέσεις, αν ακουγόταν και λίγο περισσότερο το κοινό θα ήταν το απόλυτο live metal album, αλλά σε συναυλία των Slayer σιγά μην τραγουδάς.
[B]Iron Maiden - Live At Donnington[/B]
Ω, ναι, μου αρέσει απείρως περισσότερο από το Live After Death γιατί έχει πραγματικό live feeling και προφανώς καλύτερο track list αφού είναι μεταγενέστερο.
[B]Iron Maiden - Maiden England[/B]
Περιοδεία seven son. 'Nuff said.
[B]Motorhead - No Sleep Till Hammersmith[/B]
Εκπληκτικός χύμα ήχος, βρωμιά, αλητεία, δύναμη, γκάζια, τα έχει όλα. Υπόδειγμα ζωντανού δίσκου.
[B]AC/DC - If You Want Blood[/B]
Τα ίδια με το από πάνω. Ειδικά οι εκτελέσεις Whole Lotta Rosie και The Jack δεν παίζονται με τίποτα.
[B]Black Sabbath - Past Lives[/B]
Το Live At Last είναι από μόνο του πολύ καλό. Το bonus cd απλά το απογείωσε. Symptom Of The Universe, Megalomania, NIB και τα μυαλά στο μπλέντερ.
[B]Death - Live In L.A.[/B]
Κατά προτίμηση το DVD για να είναι ολοκληρωμένη η απόλαυση. Setlist υποδειγματικό, τεχνική, ξύλο, ερμηνεία από Chuck όλα τα λεφτά. Τέλειο απλά.
[B]Sodom - One Night In Bangkok[/B]
Το Marooned Live έχει πιο χύμα και καβλωμένες εκτελέσεις, αλλά αυτό έδω έχει καλύτερο setlist, οπότε το προτιμώ.
[B]Sepultura - Under A Pale Gray Sky[/B]
Αυτό κι αν είναι για πολύ ξύλο.
[B]Exodus - Another Lesson In Violence[/B]
'Ο,τι λέει ο τίτλος του.
[B]Fu Manchu - Go For It Live[/B]
Έτσι, γιατί δεν μου έρχεται άλλο stoner να βάλω.
[B]Candlemass - Doomed For Live[/B]
ΑΨΟΓΟ setlist, χύμα και ογκώδης ήχος, λαθάκια και παραφωνίες εδώ κι εκεί να σου θυμίζουν ότι είναι πραγματικά live, τραγούδι και τραλαλά από κάτω. Μερακλήδικο live album, όπως πρέπει.
Σταματάω εδώ για να μην γράψω άλλα τόσα.
To πρώτο μέταλ αλμπουμ που (στην κυριολεξία) έλιωσα… Εκπλητική απόδοση των κομματιών (αν και λίγο “πειραγμένη” όσον αφορα το τελικό αποτέλεσμα) και εκπληκτική επιδοση από όλα τα μέλη της μπάντας…
Το πρώτο live που μου έρχεται στο μυαλό είναι το Live After Death, φοβερή απόδοση από την μπάντα, καταπληκτική ατμόσφαιρα, αν και ο κόσμος ακούγεται αρκετά πίσω.
Το επόμενο-και μάλιστα αγαπημένο μου- είναι το Liveshit των Metallica που μάλλον δεν πρέπει να το πιάνεται σαν live album μιας και κυκλοφόρησε σε βιντεο και όχι σαν απλό cd. Ίσως και γι αυτό να μην το έχει αναφέρει κανείς.Αλλά πραγματικά η απόδοση τους εδώ είναι άπιαστο όνειρο για όλες τις άλλες μπάντες, το κέφι και ενέργεια που βγάζουν είναι απίστευτη, συν φυσικά το γεγονός ότι βρίσκονται στην καλυτερη τους φάση.
Ένα ακόμα Live που μεγάλωσα είναι το Tokyo Tales των Guardian, φοβερός ήχος, τρομερή απόδοση και καταπληκτικά κομμάτια. Χαμός.
Δεν υπήρχε τέτοιο thread; Anyway, όταν ακούω τη φράση ‘‘live album’’ τα πρώτα που μου ΄ρχονται στο μυαλό είναι τα εξής:
[B]Slayer ‘‘Decade of aggression- live’’[/B]
Είναι εξωπραγματικό ότι το tracklisting του πρώτου C.D. είναι, βασικά, αυτό:
‘‘Hell awaits’’
’‘The antichrist’’
’‘War ensemble’’
’‘South of heaven’’
’‘Raigning blood’’
’‘Altar of sacrifice’’
’‘Jesus saves’’
’‘Dead skin mask’’
’‘Seasons in the abyss’’
’‘Mandatory suicide’’
’‘Angel of death’’
Τα έγραψα απ’ έξω, δεν μπορείς να ξεχάσεις αυτήν τη σειρά, το ένα κομμάτι μετά το άλλο, να λες: ‘‘ως εδώ, δεν πάει άλλο’’ σε κάθε τραγούδι. Μία τελειότητα απλά. Και χίλιες φορές πιο πορωτικά από τις studio εκδοχές. Και φυσικά στο δεύτερο C.D. έχουμε κάτι ‘‘Expendable youth’’, ‘‘Captor of sin’’, ‘‘Hallowed point’’ κ.ά. που σε κάνουν να το λατρεύεις κι αυτό.
[B]Ozzy Osbourne ‘‘Tribute’’[/B]
Βασικά αυτό το album αποδεικνύει για μένα πόσο πολύ μετράει αυτό που λέμε ‘‘live feeling/απόδοση’’, μιας και γενικά σιχαίνομαι τη φωνή του Ozzy (ιδίως στους Sabbath). Κι όμως, αυτό το C.D. παίζει να το έχω ακούσει καμιά 100ια φορές, και οι κυριότεροι λόγοι είναι 2: ο Randy Rhoads και τα τραγούδια ως τραγούδια, που είναι όλα ένα κι ένα.
Από εκεί και πέρα, δεν ξεχνιούνται τα live C.D. του [B]’‘Live shit: binge & purge’’ box- set[/B] των Metallica. ΟΚ, τα D.V.D. (βιντεοκασέτες για τους παλιότερους) ήταν το ζουμί, αλλά τα C.D. ήταν φανταστικά. Κασετούλα, walkman και Metallica live στα καλύτερα τους, αυτή ήταν η φάση του Γυμνασίου.
Το [B]’‘Alive in Athens’’[/B] των Iced Earth παίζει να έχω να το ακούσω 8- 9 χρόνια, αλλά πρέπει να παραδεχτώ ότι για μία περίοδο ήταν ακριβώς αυτό που λέμε ‘‘λιώσιμο δίσκου’’. Μόνο για το δεύτερο C.D. μιλάω, ε, αυτό με τα ‘‘Dark saga’’, ‘‘Watching over me’’ κλπ., γιατί μόνο αυτό είχα βρει. Αναμνήσεις.
Αν θυμηθώ άλλα θα επανέλθω.
Ωραιος ο Leper!
Αν μιλάμε για metal τότε πολύ πολύ πολύ χαλαρά είναι πρώτο το Live After Death των Iron Maiden.Δεν είναι μόνο ο ήχος-κρύσταλλο που μπορείς να ακούσεις ακόμα και από βιασμένη μπομπίνα,είναι και όλη η ατμόσφαιρα,όλη η περιοδεία που έτρεχε τότε το μεγαλύτερο Heavy Metal group που υπήρξε ποτέ.
Απίστευτη performance και μπόλικη συγκίνηση.
σπουδαια η οχι, ειναι και προσφατα και γουσταρω καργα 
[SPOILER][/SPOILER]
[SPOILER][/SPOILER]
[SPOILER][/SPOILER]
[SPOILER][/SPOILER]
[SPOILER]
[/SPOILER]
[SPOILER]
[/SPOILER]
[SPOILER]
[/SPOILER]
αυτα τα τρια (ακομη και σημερα) ειναι τα ζωντανα αλμπουμ που πραγματικα πιστευω οτι μπορουν να σε κανουν να ακουσεις (ως ¨εισαγωγικα¨) τη καθε μια απο τις παραπανω μπαντες, χωρις την αναγκη καποιας εμπεριστατωμενης συλλογης.
ακριβώς εδώ είναι και το σκεπτικό μου.
Πολλοί προσκυνάνε neurosis εδώ μέσα. Πόσοι το πήραν είδηση αυτό? Σημειωτέον, πρέπει να’ναι η μόνη (μαζί με το word as law) neurosis κυκλοφορία που δεν έχω αγοράσει.
Γιατι?? :-k
δεν το’χω βρει σε δισκάδικο
A νομιζα οτι δε σ αρεσει… 
Εγω το θεωρω μαλλον στα τρια καλυτερα neurosis, μαζι με το πρωτο και το through silver:wink:
οοοοοοοο καλή φάση! Μπράβο νένιελ. Μου τους είπε πρόσφατα ένα φιλαράκι και γούσταρα τίγκα
ε τι να κανουμε τωρα ρε συ?!! το 91 πηραμε ειδηση το λαιβ των slayer γιατι αυτο μας σερβιραν! επρεπε να κανουμε διαφορα ζογκλερικα για να φαμε κατι αλλο! αν με πιανεις:lol: ασε που ειχαμε και μπολικο καιρο να το εμπεδωσουμε πριν ξαναβρουμε λεφτα για να ξαναπαμε στο δισκαδικο και να σερβιριστουμε κατι αλλο 
ε… με αυτα και μ αυτα… τσουπ… κλασσικο το slayer!!! οχι οτι δεν γαμαει αλλα λεμε…:lol:
και το neurosis γαμαει!!! αλλα τωρα τρωμε σαν γουρουνια!!! ειναι και πιο ευκολο να παμε στο roadburn γαμω τον αντιθεο μου :lol: εγω που να ετρεχα τοτε?? στο clash of the titans!! ?
αλλα βασικα να σου πω την αληθεια ειναι 2010 και εχω πλεον γραμμενο στα παπαρια μου το decade… οπως ειχα γραμμενο το 91 οποιοδηποτε λαιβ του 72 ξερω γω!
δεν μπορω να ασχολουμαι με ολα ταυτοχρονα
το δικο σου σκεπτικο ειναι σωστο! δεν ξερω αν καταλαβες και το δικο μου?
που μαλλον ιδια ειναι δηλαδη…χαχα
DEEP PURPLE - Made In Japan γιατι ειναι ισως η αγαπημενη μου μπαντα, ηταν απο τα πρωτα live που ακουσα και η ατμοσφαιρα ειναι μαγικη…